22 آبان‌ماه سال گذشته بود که خبرگزاری تسنیم اولین خبر از آزادسازی واردات بنزین سوپر را منتشر کرد و مصوبه هیئت وزیران که در این خصوص به تصویب رسیده بود، ابلاغ شد.
در این مصوبه آمده بود که “واردات و توزیع بنزین ویژه (سوپر) توسط اشخاص حقوقی دارای مجوز از وزارت نفت با قیمت غیریارانه‌ای به‌صورت مجزا از زیرساخت‌های توزیع سوخت یارانه‌ای، با رعایت قوانین و مقررات مجاز است.”
از تاریخ ابلاغ این مصوبه تا امروز حدود 8 ماه می‌گذرد، اما از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست. محسن پاکنژاد، وزیر نفت، اردیبهشت‌ماه امسال در خصوص این مصوبه و زمان اجرای آن گفته بود: “مصوبه‌ای در خصوص واردات بنزین ویژه یا سوپر وجود دارد که مقدار واردات و قیمت تمام‌شده آن مبنای قیمت‌گذاری خواهد بود. این موضوع هم‌اکنون در هیئت مقررات‌زدایی و نظارت وزارت اقتصاد در حال بررسی است و مراحل نهایی آن در حال طی شدن است تا واردات و توزیع این نوع بنزین به مرحله اجرا برسد.”
آنچه مشخص است بروکراسی اداری و ایراداتی که روی کاغذ وزارت اقتصاد به اجرای این مصوبه گرفته و عدم توجه برای ضرورت اتمام این بروکراسی کاغذی، مصوبه واردات بنزین سوپر را زمین‌گیر کرده است.
در ایام جنگ 12روزه رژیم غاصب صهیونیستی علیه مردم ایران، اگرچه مجموعه وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با یک مدیریت عالی و تلاش شبانه روزی توانستند بدون اختلال تأمین تقاضای جهش یافته بنزین را محقق کنند، اما اگر این مصوبه اجرایی شده بود، می‌توانست در حد همان مقدار 1 تا 2 میلیون لیتر و فقط برای جامعه هدف خودروهای لوکس، کمک شایانی به تأمین تقاضای سوخت کشور کند.
حتی اگر شرایط جنگی هم نداشتیم و به‌صورت عادی به روزهای پرتقاضای سفرهای تابستانه ورود می‌کردیم، بازهم با اجرای این مصوبه و هدایت تقاضای خودروهای لوکس به سبد بنزین سوپر وارداتی، یک تا چند درصد از بار تقاضای بخش بنزین عادی در کشور کاهش می‌یافت.
آنچه به‌نظر می‌رسد باید وزارت اقتصاد هرچه زودتر نسبت به پایان بروکراسی تحمیل شده به روند اجرای این مصوبه دولت برای واردات بنزین سوپر اقدام کند؛ چرا که بررسی‌ها نشان می‌دهد هم وزارت نفت برای اجرای این مصوبه آمادگی دارد و هم بخش خصوصی متقاضی واردات و توزیع بنزین سوپر در کشور پای کار است. /فرتاک
پریا ابراهیمی
22 آبان‌ماه سال گذشته بود که خبرگزاری تسنیم اولین خبر از آزادسازی واردات بنزین سوپر را منتشر کرد و مصوبه هیئت وزیران که در این خصوص به تصویب رسیده بود، ابلاغ شد.
در این مصوبه آمده بود که “واردات و توزیع بنزین ویژه (سوپر) توسط اشخاص حقوقی دارای مجوز از وزارت نفت با قیمت غیریارانه‌ای به‌صورت مجزا از زیرساخت‌های توزیع سوخت یارانه‌ای، با رعایت قوانین و مقررات مجاز است.”
از تاریخ ابلاغ این مصوبه تا امروز حدود 8 ماه می‌گذرد، اما از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست. محسن پاکنژاد، وزیر نفت، اردیبهشت‌ماه امسال در خصوص این مصوبه و زمان اجرای آن گفته بود: “مصوبه‌ای در خصوص واردات بنزین ویژه یا سوپر وجود دارد که مقدار واردات و قیمت تمام‌شده آن مبنای قیمت‌گذاری خواهد بود. این موضوع هم‌اکنون در هیئت مقررات‌زدایی و نظارت وزارت اقتصاد در حال بررسی است و مراحل نهایی آن در حال طی شدن است تا واردات و توزیع این نوع بنزین به مرحله اجرا برسد.”
آنچه مشخص است بروکراسی اداری و ایراداتی که روی کاغذ وزارت اقتصاد به اجرای این مصوبه گرفته و عدم توجه برای ضرورت اتمام این بروکراسی کاغذی، مصوبه واردات بنزین سوپر را زمین‌گیر کرده است.
در ایام جنگ 12روزه رژیم غاصب صهیونیستی علیه مردم ایران، اگرچه مجموعه وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با یک مدیریت عالی و تلاش شبانه روزی توانستند بدون اختلال تأمین تقاضای جهش یافته بنزین را محقق کنند، اما اگر این مصوبه اجرایی شده بود، می‌توانست در حد همان مقدار 1 تا 2 میلیون لیتر و فقط برای جامعه هدف خودروهای لوکس، کمک شایانی به تأمین تقاضای سوخت کشور کند.
حتی اگر شرایط جنگی هم نداشتیم و به‌صورت عادی به روزهای پرتقاضای سفرهای تابستانه ورود می‌کردیم، بازهم با اجرای این مصوبه و هدایت تقاضای خودروهای لوکس به سبد بنزین سوپر وارداتی، یک تا چند درصد از بار تقاضای بخش بنزین عادی در کشور کاهش می‌یافت.
آنچه به‌نظر می‌رسد باید وزارت اقتصاد هرچه زودتر نسبت به پایان بروکراسی تحمیل شده به روند اجرای این مصوبه دولت برای واردات بنزین سوپر اقدام کند؛ چرا که بررسی‌ها نشان می‌دهد هم وزارت نفت برای اجرای این مصوبه آمادگی دارد و هم بخش خصوصی متقاضی واردات و توزیع بنزین سوپر در کشور پای کار است. /فرتاک
پریا ابراهیمی
22 آبان‌ماه سال گذشته بود که خبرگزاری تسنیم اولین خبر از آزادسازی واردات بنزین سوپر را منتشر کرد و مصوبه هیئت وزیران که در این خصوص به تصویب رسیده بود، ابلاغ شد.
در این مصوبه آمده بود که “واردات و توزیع بنزین ویژه (سوپر) توسط اشخاص حقوقی دارای مجوز از وزارت نفت با قیمت غیریارانه‌ای به‌صورت مجزا از زیرساخت‌های توزیع سوخت یارانه‌ای، با رعایت قوانین و مقررات مجاز است.”
از تاریخ ابلاغ این مصوبه تا امروز حدود 8 ماه می‌گذرد، اما از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست. محسن پاکنژاد، وزیر نفت، اردیبهشت‌ماه امسال در خصوص این مصوبه و زمان اجرای آن گفته بود: “مصوبه‌ای در خصوص واردات بنزین ویژه یا سوپر وجود دارد که مقدار واردات و قیمت تمام‌شده آن مبنای قیمت‌گذاری خواهد بود. این موضوع هم‌اکنون در هیئت مقررات‌زدایی و نظارت وزارت اقتصاد در حال بررسی است و مراحل نهایی آن در حال طی شدن است تا واردات و توزیع این نوع بنزین به مرحله اجرا برسد.”
آنچه مشخص است بروکراسی اداری و ایراداتی که روی کاغذ وزارت اقتصاد به اجرای این مصوبه گرفته و عدم توجه برای ضرورت اتمام این بروکراسی کاغذی، مصوبه واردات بنزین سوپر را زمین‌گیر کرده است.
در ایام جنگ 12روزه رژیم غاصب صهیونیستی علیه مردم ایران، اگرچه مجموعه وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با یک مدیریت عالی و تلاش شبانه روزی توانستند بدون اختلال تأمین تقاضای جهش یافته بنزین را محقق کنند، اما اگر این مصوبه اجرایی شده بود، می‌توانست در حد همان مقدار 1 تا 2 میلیون لیتر و فقط برای جامعه هدف خودروهای لوکس، کمک شایانی به تأمین تقاضای سوخت کشور کند.
حتی اگر شرایط جنگی هم نداشتیم و به‌صورت عادی به روزهای پرتقاضای سفرهای تابستانه ورود می‌کردیم، بازهم با اجرای این مصوبه و هدایت تقاضای خودروهای لوکس به سبد بنزین سوپر وارداتی، یک تا چند درصد از بار تقاضای بخش بنزین عادی در کشور کاهش می‌یافت.
آنچه به‌نظر می‌رسد باید وزارت اقتصاد هرچه زودتر نسبت به پایان بروکراسی تحمیل شده به روند اجرای این مصوبه دولت برای واردات بنزین سوپر اقدام کند؛ چرا که بررسی‌ها نشان می‌دهد هم وزارت نفت برای اجرای این مصوبه آمادگی دارد و هم بخش خصوصی متقاضی واردات و توزیع بنزین سوپر در کشور پای کار است. /فرتاک
پریا ابراهیمی
22 آبان‌ماه سال گذشته بود که خبرگزاری تسنیم اولین خبر از آزادسازی واردات بنزین سوپر را منتشر کرد و مصوبه هیئت وزیران که در این خصوص به تصویب رسیده بود، ابلاغ شد.
در این مصوبه آمده بود که “واردات و توزیع بنزین ویژه (سوپر) توسط اشخاص حقوقی دارای مجوز از وزارت نفت با قیمت غیریارانه‌ای به‌صورت مجزا از زیرساخت‌های توزیع سوخت یارانه‌ای، با رعایت قوانین و مقررات مجاز است.”
از تاریخ ابلاغ این مصوبه تا امروز حدود 8 ماه می‌گذرد، اما از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست. محسن پاکنژاد، وزیر نفت، اردیبهشت‌ماه امسال در خصوص این مصوبه و زمان اجرای آن گفته بود: “مصوبه‌ای در خصوص واردات بنزین ویژه یا سوپر وجود دارد که مقدار واردات و قیمت تمام‌شده آن مبنای قیمت‌گذاری خواهد بود. این موضوع هم‌اکنون در هیئت مقررات‌زدایی و نظارت وزارت اقتصاد در حال بررسی است و مراحل نهایی آن در حال طی شدن است تا واردات و توزیع این نوع بنزین به مرحله اجرا برسد.”
آنچه مشخص است بروکراسی اداری و ایراداتی که روی کاغذ وزارت اقتصاد به اجرای این مصوبه گرفته و عدم توجه برای ضرورت اتمام این بروکراسی کاغذی، مصوبه واردات بنزین سوپر را زمین‌گیر کرده است.
در ایام جنگ 12روزه رژیم غاصب صهیونیستی علیه مردم ایران، اگرچه مجموعه وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با یک مدیریت عالی و تلاش شبانه روزی توانستند بدون اختلال تأمین تقاضای جهش یافته بنزین را محقق کنند، اما اگر این مصوبه اجرایی شده بود، می‌توانست در حد همان مقدار 1 تا 2 میلیون لیتر و فقط برای جامعه هدف خودروهای لوکس، کمک شایانی به تأمین تقاضای سوخت کشور کند.
حتی اگر شرایط جنگی هم نداشتیم و به‌صورت عادی به روزهای پرتقاضای سفرهای تابستانه ورود می‌کردیم، بازهم با اجرای این مصوبه و هدایت تقاضای خودروهای لوکس به سبد بنزین سوپر وارداتی، یک تا چند درصد از بار تقاضای بخش بنزین عادی در کشور کاهش می‌یافت.
آنچه به‌نظر می‌رسد باید وزارت اقتصاد هرچه زودتر نسبت به پایان بروکراسی تحمیل شده به روند اجرای این مصوبه دولت برای واردات بنزین سوپر اقدام کند؛ چرا که بررسی‌ها نشان می‌دهد هم وزارت نفت برای اجرای این مصوبه آمادگی دارد و هم بخش خصوصی متقاضی واردات و توزیع بنزین سوپر در کشور پای کار است. /فرتاک
پریا ابراهیمی
