به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی مختاباد استاد دانشگاه هنر و تربیت مدرس و منتقد تئاتر در قالب چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به تماشای نمایش «سفرنامه آبجی مظفر» به نویسندگی و کارگردانی قطب‌الدین صادقی نشست.
وی پس از تماشای «سفرنامه آبجی مظفر» در یادداشتی کوتاه به ارائه نظر خود درباره این اثر پرداخت.
در یادداشت مصطفی مختاباد چنین آمده است:
«بعد از مدت‌ها دیدن کارهای هردمبیلی بنام کار صحنه‌ای، عاقبت فرصتی دست داد تا در سالن اصلی تئاتر شهر و در عصری زمستانی اثری تئاتریکال و اجرایی درخشان را مشاهده نمایم، نمایشی که در لایه‌های گوناگون آن رنگ و بو و نگاه دراماتیکی ناب طنازانه و زیباشناسانه و مهمتر حس و حال برتافته از جنس و جور نمایش کمیکال و موزیکال ایرانی نهفته است؛ نمایش «سفرنامه آبحی مظفر» آخرین کار صحنه‌ای هنرمند و دیده‌ور صحنه دکتر قطب الدین صادقی.
این اثر بشدت ایرانی و بی‌اندازه مدرن و حتی پست‌مدرن است، گلچین و یا موزائیکی از ذوق و ذائفه ایرانی، نگاه سینکال، موزیکال و بازیکال، در این نمایش بشکلی ستایش‌آمیز در هم آمیخته شدند تا خالق خط و خال نمایش ایرانی باشد، تحربه‌ای بر تراویده از رندی طنزآمیز و خاطره ازلی مردم این سامان.
دیدن چنین تک‌نوازی صحنه‌ای بی‌تردید خاطره‌ای به یاد ماندنی برای هر مخاطب و تماشاگر جدی تئاتر خواهد بود، رویدادی که در این وانفسای خاموشی خلاقیت تجربه ایرانی چنان حال خوشی تا مدت‌ها با او باقی خواهد ماند.»
عکس از پرتو جغتایی است.
به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی مختاباد استاد دانشگاه هنر و تربیت مدرس و منتقد تئاتر در قالب چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به تماشای نمایش «سفرنامه آبجی مظفر» به نویسندگی و کارگردانی قطب‌الدین صادقی نشست.
وی پس از تماشای «سفرنامه آبجی مظفر» در یادداشتی کوتاه به ارائه نظر خود درباره این اثر پرداخت.
در یادداشت مصطفی مختاباد چنین آمده است:
«بعد از مدت‌ها دیدن کارهای هردمبیلی بنام کار صحنه‌ای، عاقبت فرصتی دست داد تا در سالن اصلی تئاتر شهر و در عصری زمستانی اثری تئاتریکال و اجرایی درخشان را مشاهده نمایم، نمایشی که در لایه‌های گوناگون آن رنگ و بو و نگاه دراماتیکی ناب طنازانه و زیباشناسانه و مهمتر حس و حال برتافته از جنس و جور نمایش کمیکال و موزیکال ایرانی نهفته است؛ نمایش «سفرنامه آبحی مظفر» آخرین کار صحنه‌ای هنرمند و دیده‌ور صحنه دکتر قطب الدین صادقی.
این اثر بشدت ایرانی و بی‌اندازه مدرن و حتی پست‌مدرن است، گلچین و یا موزائیکی از ذوق و ذائفه ایرانی، نگاه سینکال، موزیکال و بازیکال، در این نمایش بشکلی ستایش‌آمیز در هم آمیخته شدند تا خالق خط و خال نمایش ایرانی باشد، تحربه‌ای بر تراویده از رندی طنزآمیز و خاطره ازلی مردم این سامان.
دیدن چنین تک‌نوازی صحنه‌ای بی‌تردید خاطره‌ای به یاد ماندنی برای هر مخاطب و تماشاگر جدی تئاتر خواهد بود، رویدادی که در این وانفسای خاموشی خلاقیت تجربه ایرانی چنان حال خوشی تا مدت‌ها با او باقی خواهد ماند.»
عکس از پرتو جغتایی است.
به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی مختاباد استاد دانشگاه هنر و تربیت مدرس و منتقد تئاتر در قالب چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به تماشای نمایش «سفرنامه آبجی مظفر» به نویسندگی و کارگردانی قطب‌الدین صادقی نشست.
وی پس از تماشای «سفرنامه آبجی مظفر» در یادداشتی کوتاه به ارائه نظر خود درباره این اثر پرداخت.
در یادداشت مصطفی مختاباد چنین آمده است:
«بعد از مدت‌ها دیدن کارهای هردمبیلی بنام کار صحنه‌ای، عاقبت فرصتی دست داد تا در سالن اصلی تئاتر شهر و در عصری زمستانی اثری تئاتریکال و اجرایی درخشان را مشاهده نمایم، نمایشی که در لایه‌های گوناگون آن رنگ و بو و نگاه دراماتیکی ناب طنازانه و زیباشناسانه و مهمتر حس و حال برتافته از جنس و جور نمایش کمیکال و موزیکال ایرانی نهفته است؛ نمایش «سفرنامه آبحی مظفر» آخرین کار صحنه‌ای هنرمند و دیده‌ور صحنه دکتر قطب الدین صادقی.
این اثر بشدت ایرانی و بی‌اندازه مدرن و حتی پست‌مدرن است، گلچین و یا موزائیکی از ذوق و ذائفه ایرانی، نگاه سینکال، موزیکال و بازیکال، در این نمایش بشکلی ستایش‌آمیز در هم آمیخته شدند تا خالق خط و خال نمایش ایرانی باشد، تحربه‌ای بر تراویده از رندی طنزآمیز و خاطره ازلی مردم این سامان.
دیدن چنین تک‌نوازی صحنه‌ای بی‌تردید خاطره‌ای به یاد ماندنی برای هر مخاطب و تماشاگر جدی تئاتر خواهد بود، رویدادی که در این وانفسای خاموشی خلاقیت تجربه ایرانی چنان حال خوشی تا مدت‌ها با او باقی خواهد ماند.»
عکس از پرتو جغتایی است.
به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی مختاباد استاد دانشگاه هنر و تربیت مدرس و منتقد تئاتر در قالب چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به تماشای نمایش «سفرنامه آبجی مظفر» به نویسندگی و کارگردانی قطب‌الدین صادقی نشست.
وی پس از تماشای «سفرنامه آبجی مظفر» در یادداشتی کوتاه به ارائه نظر خود درباره این اثر پرداخت.
در یادداشت مصطفی مختاباد چنین آمده است:
«بعد از مدت‌ها دیدن کارهای هردمبیلی بنام کار صحنه‌ای، عاقبت فرصتی دست داد تا در سالن اصلی تئاتر شهر و در عصری زمستانی اثری تئاتریکال و اجرایی درخشان را مشاهده نمایم، نمایشی که در لایه‌های گوناگون آن رنگ و بو و نگاه دراماتیکی ناب طنازانه و زیباشناسانه و مهمتر حس و حال برتافته از جنس و جور نمایش کمیکال و موزیکال ایرانی نهفته است؛ نمایش «سفرنامه آبحی مظفر» آخرین کار صحنه‌ای هنرمند و دیده‌ور صحنه دکتر قطب الدین صادقی.
این اثر بشدت ایرانی و بی‌اندازه مدرن و حتی پست‌مدرن است، گلچین و یا موزائیکی از ذوق و ذائفه ایرانی، نگاه سینکال، موزیکال و بازیکال، در این نمایش بشکلی ستایش‌آمیز در هم آمیخته شدند تا خالق خط و خال نمایش ایرانی باشد، تحربه‌ای بر تراویده از رندی طنزآمیز و خاطره ازلی مردم این سامان.
دیدن چنین تک‌نوازی صحنه‌ای بی‌تردید خاطره‌ای به یاد ماندنی برای هر مخاطب و تماشاگر جدی تئاتر خواهد بود، رویدادی که در این وانفسای خاموشی خلاقیت تجربه ایرانی چنان حال خوشی تا مدت‌ها با او باقی خواهد ماند.»
عکس از پرتو جغتایی است.
