انقلاب سودان در حالی امروز (یکشنبه) وارد چهارمین سال خود شد که این کشور با چالش‌های مختلف مواجه است؛ چالش‌هایی که با کودتای نظامی اخیر و قرار گرفتن جنبش انقلابی در مقابل آن و درخواست برای سرنگونی این کودتا پیچیده‌تر شده‌اند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، العربی الجدید در گزارشی درباره انقلاب ۲۰۱۸ سودان علیه حکومت عمر البشیر، رئیس جمهوری سابق این کشور نوشت که اعتراض‌های مردمی در سودان از ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۲۸ آذر ۹۷) و در پی افزایش قیمت نان و سوخت در این کشور آغاز شد و در نهایت این اعتراضات چند ماهه به برکناری عمر البشیر در اواخر فروردین ماه ۱۳۹۸ منجر شد.
پس از سرنگونی عمر البشیر شهروندان و غیرنظامیان سودان حاضر به پذیرش حاکمیت شورای نظامی نشدند و بار دیگر به خیابان‌ها آمدند و در نهایت شورای نظامی حاکم به سودان حکومت دو ساله انتقالی را تشکیل داد که بین نظامیان و احزاب مدنی تقسیم شد.
طبق این گزارش، دولت عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر سودان دستاوردهایی طی این دوره داشت ازجمله لغو تحریم‌ها علیه این کشور اما به دلایل مختلف نتوانست رضایت مردم را جلب کند و به دنبال آن بار دیگر کودتایی علیه حمدوک از سوی ارتش صورت گرفت اما این کودتا مخالفت گروه‌های غیر نظامی و در رأس آنها برخی اعضای ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر را به همراه داشت و منجر به حضور و تظاهرات مجدد آنها در مناطق مختلف این کشور شد و این تظاهرات همچنان ادامه دارد.
ناظران معتقدند که جنبش انقلابی با جنبش قبل از سقوط رژیم عمر البشیر تفاوت دارد، چراکه جنبش‌های خیابان‌ها با حضور کمیته‌های مقاومت در مقابل کودتا از سازماندهی بیشتری برخوردار هستند.
در همین حال، “فائز السلیک”، مشاور رسانه‌ای سابق عبدالله حمدوک درباره آینده انقلاب در سودان گفت: جنبش انقلابی فعلی دارای مجموعه‌ای از عوامل موفقیت است که مهم‌ترین آنها مشارکت فشرده بخش‌هایی از مردم از کودکان گرفته تا جوانان و سالمندان در آن است و اعتقادات آنها برای ایستادن در مقابل کودتا و مقاومت در برابر آن همسو شده است.
وی افزود: تظاهرات مسالمت آمیز، راهپیمایی‌های میلیونی عاملی تعیین کننده است و بدون تردید به موفقیت منتهی خواهد شد. به ویژه اینکه این تظاهرات مسالمت آمیز بود که جهان را متحیر کرد و حمایت بین‌المللی از انقلاب و دولت غیرنظامی را به همراه داشت.
وی همچنین به وجود چالش‌هایی در مقابل جنبش انقلابی ملت سودان علیه کودتا اشاره و بر ضرورت بازنگری احزاب سیاسی عضو ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر در تجربیات سیاسی‌شان تاکید کرد.
همچنین “اسامه سعید”، رئیس حزب کنگره “البجا” و یکی از امضاکنندگان توافقنامه صلح جوبا در این باره اظهار کرد: برجسته‌ترین چالشی که انقلاب سودان در چهارمین سال خود با آن مواجه است؛ پایان دادن به اختلافات میان نظامیان و غیرنظامیان است؛ چراکه این اختلافات کشور را به وضع فعلی دچار کرده است.
وی تصریح کرد: چالش بزرگ و مهم دیگر که درباره آن صحبت نمی‌شود، انتخابات و سیاسی کردن آن است؛ چراکه انتخابات وزن واقعی احزاب مختلف را نشان می‌دهد.
علاء الدین بشیر، کارشناس مسائل سیاسی سودانی نیز معتقد است که واقعیت سیاسی فعلی سودان جنبش اعتراضات در این کشور را متوقف نمی کند و این واقعیت به منزله مشعل راه انقلاب برای پیش رفتن به سوی جلو است. وی همچنین نسبت به هرگونه توافق سیاسی مجدد میان نظامیان و غیرنظامیان هشدار داد، چرا که به عقیده او، این یک رویکرد آزمایش شده و واقعی است که منجر به کودتای نظامی شد.
انتهای پیام
انقلاب سودان در حالی امروز (یکشنبه) وارد چهارمین سال خود شد که این کشور با چالش‌های مختلف مواجه است؛ چالش‌هایی که با کودتای نظامی اخیر و قرار گرفتن جنبش انقلابی در مقابل آن و درخواست برای سرنگونی این کودتا پیچیده‌تر شده‌اند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، العربی الجدید در گزارشی درباره انقلاب ۲۰۱۸ سودان علیه حکومت عمر البشیر، رئیس جمهوری سابق این کشور نوشت که اعتراض‌های مردمی در سودان از ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۲۸ آذر ۹۷) و در پی افزایش قیمت نان و سوخت در این کشور آغاز شد و در نهایت این اعتراضات چند ماهه به برکناری عمر البشیر در اواخر فروردین ماه ۱۳۹۸ منجر شد.
پس از سرنگونی عمر البشیر شهروندان و غیرنظامیان سودان حاضر به پذیرش حاکمیت شورای نظامی نشدند و بار دیگر به خیابان‌ها آمدند و در نهایت شورای نظامی حاکم به سودان حکومت دو ساله انتقالی را تشکیل داد که بین نظامیان و احزاب مدنی تقسیم شد.
طبق این گزارش، دولت عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر سودان دستاوردهایی طی این دوره داشت ازجمله لغو تحریم‌ها علیه این کشور اما به دلایل مختلف نتوانست رضایت مردم را جلب کند و به دنبال آن بار دیگر کودتایی علیه حمدوک از سوی ارتش صورت گرفت اما این کودتا مخالفت گروه‌های غیر نظامی و در رأس آنها برخی اعضای ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر را به همراه داشت و منجر به حضور و تظاهرات مجدد آنها در مناطق مختلف این کشور شد و این تظاهرات همچنان ادامه دارد.
ناظران معتقدند که جنبش انقلابی با جنبش قبل از سقوط رژیم عمر البشیر تفاوت دارد، چراکه جنبش‌های خیابان‌ها با حضور کمیته‌های مقاومت در مقابل کودتا از سازماندهی بیشتری برخوردار هستند.
در همین حال، “فائز السلیک”، مشاور رسانه‌ای سابق عبدالله حمدوک درباره آینده انقلاب در سودان گفت: جنبش انقلابی فعلی دارای مجموعه‌ای از عوامل موفقیت است که مهم‌ترین آنها مشارکت فشرده بخش‌هایی از مردم از کودکان گرفته تا جوانان و سالمندان در آن است و اعتقادات آنها برای ایستادن در مقابل کودتا و مقاومت در برابر آن همسو شده است.
وی افزود: تظاهرات مسالمت آمیز، راهپیمایی‌های میلیونی عاملی تعیین کننده است و بدون تردید به موفقیت منتهی خواهد شد. به ویژه اینکه این تظاهرات مسالمت آمیز بود که جهان را متحیر کرد و حمایت بین‌المللی از انقلاب و دولت غیرنظامی را به همراه داشت.
وی همچنین به وجود چالش‌هایی در مقابل جنبش انقلابی ملت سودان علیه کودتا اشاره و بر ضرورت بازنگری احزاب سیاسی عضو ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر در تجربیات سیاسی‌شان تاکید کرد.
همچنین “اسامه سعید”، رئیس حزب کنگره “البجا” و یکی از امضاکنندگان توافقنامه صلح جوبا در این باره اظهار کرد: برجسته‌ترین چالشی که انقلاب سودان در چهارمین سال خود با آن مواجه است؛ پایان دادن به اختلافات میان نظامیان و غیرنظامیان است؛ چراکه این اختلافات کشور را به وضع فعلی دچار کرده است.
وی تصریح کرد: چالش بزرگ و مهم دیگر که درباره آن صحبت نمی‌شود، انتخابات و سیاسی کردن آن است؛ چراکه انتخابات وزن واقعی احزاب مختلف را نشان می‌دهد.
علاء الدین بشیر، کارشناس مسائل سیاسی سودانی نیز معتقد است که واقعیت سیاسی فعلی سودان جنبش اعتراضات در این کشور را متوقف نمی کند و این واقعیت به منزله مشعل راه انقلاب برای پیش رفتن به سوی جلو است. وی همچنین نسبت به هرگونه توافق سیاسی مجدد میان نظامیان و غیرنظامیان هشدار داد، چرا که به عقیده او، این یک رویکرد آزمایش شده و واقعی است که منجر به کودتای نظامی شد.
انتهای پیام
انقلاب سودان در حالی امروز (یکشنبه) وارد چهارمین سال خود شد که این کشور با چالش‌های مختلف مواجه است؛ چالش‌هایی که با کودتای نظامی اخیر و قرار گرفتن جنبش انقلابی در مقابل آن و درخواست برای سرنگونی این کودتا پیچیده‌تر شده‌اند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، العربی الجدید در گزارشی درباره انقلاب ۲۰۱۸ سودان علیه حکومت عمر البشیر، رئیس جمهوری سابق این کشور نوشت که اعتراض‌های مردمی در سودان از ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۲۸ آذر ۹۷) و در پی افزایش قیمت نان و سوخت در این کشور آغاز شد و در نهایت این اعتراضات چند ماهه به برکناری عمر البشیر در اواخر فروردین ماه ۱۳۹۸ منجر شد.
پس از سرنگونی عمر البشیر شهروندان و غیرنظامیان سودان حاضر به پذیرش حاکمیت شورای نظامی نشدند و بار دیگر به خیابان‌ها آمدند و در نهایت شورای نظامی حاکم به سودان حکومت دو ساله انتقالی را تشکیل داد که بین نظامیان و احزاب مدنی تقسیم شد.
طبق این گزارش، دولت عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر سودان دستاوردهایی طی این دوره داشت ازجمله لغو تحریم‌ها علیه این کشور اما به دلایل مختلف نتوانست رضایت مردم را جلب کند و به دنبال آن بار دیگر کودتایی علیه حمدوک از سوی ارتش صورت گرفت اما این کودتا مخالفت گروه‌های غیر نظامی و در رأس آنها برخی اعضای ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر را به همراه داشت و منجر به حضور و تظاهرات مجدد آنها در مناطق مختلف این کشور شد و این تظاهرات همچنان ادامه دارد.
ناظران معتقدند که جنبش انقلابی با جنبش قبل از سقوط رژیم عمر البشیر تفاوت دارد، چراکه جنبش‌های خیابان‌ها با حضور کمیته‌های مقاومت در مقابل کودتا از سازماندهی بیشتری برخوردار هستند.
در همین حال، “فائز السلیک”، مشاور رسانه‌ای سابق عبدالله حمدوک درباره آینده انقلاب در سودان گفت: جنبش انقلابی فعلی دارای مجموعه‌ای از عوامل موفقیت است که مهم‌ترین آنها مشارکت فشرده بخش‌هایی از مردم از کودکان گرفته تا جوانان و سالمندان در آن است و اعتقادات آنها برای ایستادن در مقابل کودتا و مقاومت در برابر آن همسو شده است.
وی افزود: تظاهرات مسالمت آمیز، راهپیمایی‌های میلیونی عاملی تعیین کننده است و بدون تردید به موفقیت منتهی خواهد شد. به ویژه اینکه این تظاهرات مسالمت آمیز بود که جهان را متحیر کرد و حمایت بین‌المللی از انقلاب و دولت غیرنظامی را به همراه داشت.
وی همچنین به وجود چالش‌هایی در مقابل جنبش انقلابی ملت سودان علیه کودتا اشاره و بر ضرورت بازنگری احزاب سیاسی عضو ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر در تجربیات سیاسی‌شان تاکید کرد.
همچنین “اسامه سعید”، رئیس حزب کنگره “البجا” و یکی از امضاکنندگان توافقنامه صلح جوبا در این باره اظهار کرد: برجسته‌ترین چالشی که انقلاب سودان در چهارمین سال خود با آن مواجه است؛ پایان دادن به اختلافات میان نظامیان و غیرنظامیان است؛ چراکه این اختلافات کشور را به وضع فعلی دچار کرده است.
وی تصریح کرد: چالش بزرگ و مهم دیگر که درباره آن صحبت نمی‌شود، انتخابات و سیاسی کردن آن است؛ چراکه انتخابات وزن واقعی احزاب مختلف را نشان می‌دهد.
علاء الدین بشیر، کارشناس مسائل سیاسی سودانی نیز معتقد است که واقعیت سیاسی فعلی سودان جنبش اعتراضات در این کشور را متوقف نمی کند و این واقعیت به منزله مشعل راه انقلاب برای پیش رفتن به سوی جلو است. وی همچنین نسبت به هرگونه توافق سیاسی مجدد میان نظامیان و غیرنظامیان هشدار داد، چرا که به عقیده او، این یک رویکرد آزمایش شده و واقعی است که منجر به کودتای نظامی شد.
انتهای پیام
انقلاب سودان در حالی امروز (یکشنبه) وارد چهارمین سال خود شد که این کشور با چالش‌های مختلف مواجه است؛ چالش‌هایی که با کودتای نظامی اخیر و قرار گرفتن جنبش انقلابی در مقابل آن و درخواست برای سرنگونی این کودتا پیچیده‌تر شده‌اند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، العربی الجدید در گزارشی درباره انقلاب ۲۰۱۸ سودان علیه حکومت عمر البشیر، رئیس جمهوری سابق این کشور نوشت که اعتراض‌های مردمی در سودان از ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ (۲۸ آذر ۹۷) و در پی افزایش قیمت نان و سوخت در این کشور آغاز شد و در نهایت این اعتراضات چند ماهه به برکناری عمر البشیر در اواخر فروردین ماه ۱۳۹۸ منجر شد.
پس از سرنگونی عمر البشیر شهروندان و غیرنظامیان سودان حاضر به پذیرش حاکمیت شورای نظامی نشدند و بار دیگر به خیابان‌ها آمدند و در نهایت شورای نظامی حاکم به سودان حکومت دو ساله انتقالی را تشکیل داد که بین نظامیان و احزاب مدنی تقسیم شد.
طبق این گزارش، دولت عبدالله حمدوک، نخست‌وزیر سودان دستاوردهایی طی این دوره داشت ازجمله لغو تحریم‌ها علیه این کشور اما به دلایل مختلف نتوانست رضایت مردم را جلب کند و به دنبال آن بار دیگر کودتایی علیه حمدوک از سوی ارتش صورت گرفت اما این کودتا مخالفت گروه‌های غیر نظامی و در رأس آنها برخی اعضای ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر را به همراه داشت و منجر به حضور و تظاهرات مجدد آنها در مناطق مختلف این کشور شد و این تظاهرات همچنان ادامه دارد.
ناظران معتقدند که جنبش انقلابی با جنبش قبل از سقوط رژیم عمر البشیر تفاوت دارد، چراکه جنبش‌های خیابان‌ها با حضور کمیته‌های مقاومت در مقابل کودتا از سازماندهی بیشتری برخوردار هستند.
در همین حال، “فائز السلیک”، مشاور رسانه‌ای سابق عبدالله حمدوک درباره آینده انقلاب در سودان گفت: جنبش انقلابی فعلی دارای مجموعه‌ای از عوامل موفقیت است که مهم‌ترین آنها مشارکت فشرده بخش‌هایی از مردم از کودکان گرفته تا جوانان و سالمندان در آن است و اعتقادات آنها برای ایستادن در مقابل کودتا و مقاومت در برابر آن همسو شده است.
وی افزود: تظاهرات مسالمت آمیز، راهپیمایی‌های میلیونی عاملی تعیین کننده است و بدون تردید به موفقیت منتهی خواهد شد. به ویژه اینکه این تظاهرات مسالمت آمیز بود که جهان را متحیر کرد و حمایت بین‌المللی از انقلاب و دولت غیرنظامی را به همراه داشت.
وی همچنین به وجود چالش‌هایی در مقابل جنبش انقلابی ملت سودان علیه کودتا اشاره و بر ضرورت بازنگری احزاب سیاسی عضو ائتلاف گروه‌های آزادی و تغییر در تجربیات سیاسی‌شان تاکید کرد.
همچنین “اسامه سعید”، رئیس حزب کنگره “البجا” و یکی از امضاکنندگان توافقنامه صلح جوبا در این باره اظهار کرد: برجسته‌ترین چالشی که انقلاب سودان در چهارمین سال خود با آن مواجه است؛ پایان دادن به اختلافات میان نظامیان و غیرنظامیان است؛ چراکه این اختلافات کشور را به وضع فعلی دچار کرده است.
وی تصریح کرد: چالش بزرگ و مهم دیگر که درباره آن صحبت نمی‌شود، انتخابات و سیاسی کردن آن است؛ چراکه انتخابات وزن واقعی احزاب مختلف را نشان می‌دهد.
علاء الدین بشیر، کارشناس مسائل سیاسی سودانی نیز معتقد است که واقعیت سیاسی فعلی سودان جنبش اعتراضات در این کشور را متوقف نمی کند و این واقعیت به منزله مشعل راه انقلاب برای پیش رفتن به سوی جلو است. وی همچنین نسبت به هرگونه توافق سیاسی مجدد میان نظامیان و غیرنظامیان هشدار داد، چرا که به عقیده او، این یک رویکرد آزمایش شده و واقعی است که منجر به کودتای نظامی شد.
انتهای پیام
