برگزاری هفته کارگر همواره با بیان ملاحظات و مطالبات جامعه کارگری همراه بوده است. همه موضوعات مختلف مربوط به این گروه از جامعه ایران شامل معیشت، امنیت شغلی، مسکن، درمان و بهداشت و ایمنی در ایام هفته کارگر توسط تشکل‌های کارگری و فعالان آن مورد بحث قرار گرفته و از مسئولان دولتی و کارفرمایان مطالبه می‌شود. در این میان برخی مطالبات برجسته‌تر بوده و به عنوان مسائل ضروری و فوری جامعه کارگری شناخته می‌شوند و فعالان کارگری در تشکل‌ها بیشتر بر روی آن‌ها تاکید کرده و آن‌ها را به شعار خود در هفته کارگر و روز کارگر بدل می‌سازند.
در این رابطه فتح الله بیات (رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی و دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران) اظهار کرد: روز جهانی کارگر را باید به همه کارگران جهان تبریک بگوییم. این روز هم جنبه ملی دارد و هم روزی جهانی برای همه کارگران جهان است زیرا کارگران در سطح جهانی در این روز برای حقوق حقه خود خون خویش را نثار کردند و برای اعتراض به ساعات اضافی کار و استثمار روزانه تا ۱۴ ساعت، از جان خود مایه گذاشتند. لذا این روز برای همه کارگران و نمایندگان کارگری و در عرصه کار تولید، بسیار ارزشمند است. ما موظفیم این روز را گرامی بداریم و این را بدانیم که به پاس تلاش‌های میلیون‌ها کارگر مبارز، امروزه کارگران این روز را جشن می‌گیرند و از تلاش‌هایی که برای رسیدن به حقوق خود انجام شده و گذشتگانی که در مقابل ظلم سر خم نکردند، قدردانی می‌کنند.
وی افزود: ما به عنوان نمایندگان بخشی از کارگران کشور وظیفه داریم در هفته کارگر به ویژه روز جهانی کارگر صدای حق طلبی کارگران را به گوش مدیران و مسئولین و کسانی که در کشور تصمیم گیرنده هستند، برسانیم و بگوییم که اگر کارگران در مقابل شرایط موجود معیشتی و شغلی خود صبوری کرده و سکوت می‌کنند، از سر هیچ درجه‌ای از ناآگاهی و رضایت نیست، بلکه حجب و حیا و سعه صدر به خرج می‌دهند!
بیات تصریح کرد: امروزه با توجه به تورم افسارگسیخته‌ای که بر اقتصاد حاکم است و شروع آن از سال‌های جنگ شروع شده، کارگران مشکلات بسیار حادی را تجربه می‌کنند. شاید در زمان شروع جنگ تحمیلی و در بین سال‌های جنگ کارگران به دلیل شرایط خاص کشور مطالبه افزایش حقوق خود را باوجود نرخ تورم بالا مطرح نکردند. اما در سال‌های بعد مسئولان جواب مناسبی به این حرکت همدلانه ندادند.
این فعال کارگری تاکید کرد: قطعاً در شورای عالی کار باید سال‌های عقب‌ماندگی مزد از تورم و هزینه‌های معیشت جبران می‌شد اما متاسفانه با سماجت کارفرمایان این امر تحقق پیدا نکرد. در نتیجه طی دهه‌های اخیر هر سال چند درصد حقوق و دستمزد کارگران نسبت به مبلغ سبد معیشت و تورم عقب افتاد تا به فاصله و شکاف گسترده فعلی رسیدیم. امروز نیز اگر سبد حداقل معیشت واقعی در کلان شهرها حدود ۳۵ میلیون تومان باشد، با افزایش دو برابری دستمزد و حتی اضافه کردن ۱۵ میلیون تومان به مزد ۱۵ میلیون تومانی فعلی نیز به این سبد نخواهیم رسید. لذا در این شرایط و به ویژه در هفته کارگر، ما فعالان کارگری باید صدای کارگران مظلوم کشور باشیم و صدای عدالت خواهی ایشان را به گوش مسئولین برسانیم.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور خاطرنشان کرد: یکی از اصلی‌ترین موضوعات پس از معیشت کارگران، موضوع امنیت شغلی جامعه کارگری است. امروزه بیش از ۹۷ درصد از کارگران فاقد امنیت شغلی بوده و دارای قراردادهای موقت و پیمانی و گاه هم بدون قرارداد هستند. با این وجود کارگران هیچ امنیت و آرامشی در محیط کار ندارند، و هنگامی که امنیت شغلی نباشد، امنیت معیشتی هم وجود نخواهد داشت و نمی‌توان برای آینده برنامه ریزی کرد.
بیات اضافه کرد: موضوع مهم بعدی، بحث ماده ۴۱ قانون کار و اجرای آن است که مستقیماً به معیشت کارگری مرتبط می‌شود. حقوق و دستمزد که باید طبق ماده ۴۱ و تبصره‌های اول و دوم آن درباره ضرورت رسیدن آن به نرخ تورم و سبد حداقل معیشت خانوار کارگری، در شورای عالی کار مصوب شود؛ همه‌ساله با دخالت دولت (به‌عنوان کارفرمای بزرگ) و بخشی از کارفرمایان که سر ناسازگاری در برابر قانون دارند، این امر محقق نمی‌شود و بخاطر بی‌طرف نبودن بخش دولتی در مذاکرات، مزد به آن میزانی که در قانون بیان شده افزایش نمی‌یابد. با این شرایط نیز بعید می‌دانم که حقوق و دستمزد واقعی به کارگران پرداخت شود.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران بیان کرد: ما در حوزه مسکن کارگری نیز مشکلات جدی داریم و بحث مسکن نیز همواره جزء مطالبات جامعه کارگری است که بخش عمده‌ای از حقوق آن‌ها را بابت اجاره بها می‌بلعد. امروزه بیش از نیمی از حقوق دستمزد کارگران که اغلب مستاجر هستند، صرف پرداخت ودیعه و اجاره‌بهای مسکن می‌شود. درنتیجه فشار مضاعفی به خانوارهای کارگری فاقد مسکن می‌آید. در عین حال مبلغ حق مسکنی که در شورای عالی کار برای کارگران در نظر گرفته می‌شود، یک مبلغ ناچیز است که حتی مطرح کردن رقم آن نیز مایه سرافکندگی است. اخیرا نیز این مبلغ در برخی کارگاه‌ها پرداخت نمی‌شود و در شورای عالی کار نیز حدود دو سال است که این مبلغ تقریباً ثابت باقی مانده است. مسئله البته این نیست که رقم اندک حق مسکن مقداری افزایش یابد؛ زیرا هیچ میزان از حجم بالای هزینه مسکن کارگر را جبران نمی‌کند؛ مسئله این است که طبق قانون کار باید مستقیما با کمک شرکای اجتماعی سه جانبه، مسکن کارگری تامین شود.
وی تاکید کرد: موضوع بسیار مهم دیگر جامعه کارگری که مربوط به کارگران بازنشسته بوده و نتایج آن مشمول حال کارگران شاغل فعلی نیز هست، و باید در هفته کارگر به آن پرداخت، بحث مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از دولت‌ها است که متاسفانه امروزه بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی بابت سهم خود از بیمه اقشار مختلف، از مرز ۹۹۰ هزار میلیارد تومان نیز عبور کرده است. اگر این مبالغ و حتی بخشی از آن به سازمان تامین اجتماعی واریز شده و یا سهام قوی به این میزان به سازمان اعطا شود، قطعاً در بخش حقوق مستمری و درمان بازنشستگان عزیز و اتفاقات بسیار بهتری رخ خواهد داد.
این فعال کارگری خاطرنشان کرد: هم شاغلین و هم بازنشستگان کارگری نسبت به بحث واگذاری سهام بانک رفاه حساس هستند و امسال قطعا این موضوع در هفته کارگر امسال باید جزء شعارها و مطالبات اجتماعات و نشست‌های کارگری و تشکل‌ها باشد. این یک اولویت برای بازنشستگان و کارگران شاغل محسوب می‌شود زیرا اولا این بانک جزء اموال جامعه کارگری و حق الناس بوده و همچنین بسیاری از فعالیت‌های مالی صندوق‌های بازنشستگی و وزارت کار از طریق این مجموعه تسهیل می‌شود، لذا نباید اجازه دهیم تا این مجموعه از دست برود و به دولت و صاحبان سرمایه بزرگ و کارفرمایان خاص تعلق پیدا کند.
بیات با اشاره به اینکه حق اعتراضات و اعتصابات کارگری در قانون کار و در قانون اساسی تصریح شده و باید جزء شعارها و مطالبات کارگران و بازنشستگان در این ایام منتهی به روز کارگر باشد، اظهار کرد: متاسفانه ما شاهد هستیم که رسانه‌های ملی حتی تجمعات عادی و معمولی در فضاهای سربسته و قانونی کارگران را پوشش نمی‌دهند. در مقابل گاه و بی‌گاه حق اجتماعات مسالمت‌آمیز تشکل‌های قانونی و شناسنامه‌دار کارگری نیز سلب می‌شود. البته مسئولینی نیز داریم که دغدغه‌های معیشتی و اقتصادی اقشار فرودست و کارگران را دارند، اما برای نمایندگان جامعه کارگری که راه‌های مناسب خود برای حل همزمان مسائل جامعه کارگری و مسائل تولید و اقتصاد کشور را روی میز می‌گذارند باید گوش شنوایی برای شنیدن باشد.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران در پایان با اشاره به اهمیت نقش رسانه‌ها در ایجاد پلی میان صدای تشکل‌های کارگری و بازنشستگی کشور و مطالبات به حق آن‌ها با مسئولین، گفت: کارگران به عنوان سرمایه‌های اصلی کشور باید شناخته شوند و امید است که با تلاش جمعی به حق و حقوق خود برسند. از جمله این مسائل مهم بحث امنیت شغلی است که منشا بسیاری از مشکلات از جمله ضعف تشکل‌های کارگری و عدم بهره‌وری تولید است. کارگری که انگیزه‌ای بخاطر عدم امنیت شغلی ندارد، نه دل به صنعت می‌دهد و نه انگیزه‌ای برای دفاع از حقوق خود به‌عنوان عضوی از یک صنف دارد. درنهایت امیدواریم مسئولان گوش شنوایی نسبت به این مسائل جدی پیدا کنند.
برگزاری هفته کارگر همواره با بیان ملاحظات و مطالبات جامعه کارگری همراه بوده است. همه موضوعات مختلف مربوط به این گروه از جامعه ایران شامل معیشت، امنیت شغلی، مسکن، درمان و بهداشت و ایمنی در ایام هفته کارگر توسط تشکل‌های کارگری و فعالان آن مورد بحث قرار گرفته و از مسئولان دولتی و کارفرمایان مطالبه می‌شود. در این میان برخی مطالبات برجسته‌تر بوده و به عنوان مسائل ضروری و فوری جامعه کارگری شناخته می‌شوند و فعالان کارگری در تشکل‌ها بیشتر بر روی آن‌ها تاکید کرده و آن‌ها را به شعار خود در هفته کارگر و روز کارگر بدل می‌سازند.
در این رابطه فتح الله بیات (رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی و دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران) اظهار کرد: روز جهانی کارگر را باید به همه کارگران جهان تبریک بگوییم. این روز هم جنبه ملی دارد و هم روزی جهانی برای همه کارگران جهان است زیرا کارگران در سطح جهانی در این روز برای حقوق حقه خود خون خویش را نثار کردند و برای اعتراض به ساعات اضافی کار و استثمار روزانه تا ۱۴ ساعت، از جان خود مایه گذاشتند. لذا این روز برای همه کارگران و نمایندگان کارگری و در عرصه کار تولید، بسیار ارزشمند است. ما موظفیم این روز را گرامی بداریم و این را بدانیم که به پاس تلاش‌های میلیون‌ها کارگر مبارز، امروزه کارگران این روز را جشن می‌گیرند و از تلاش‌هایی که برای رسیدن به حقوق خود انجام شده و گذشتگانی که در مقابل ظلم سر خم نکردند، قدردانی می‌کنند.
وی افزود: ما به عنوان نمایندگان بخشی از کارگران کشور وظیفه داریم در هفته کارگر به ویژه روز جهانی کارگر صدای حق طلبی کارگران را به گوش مدیران و مسئولین و کسانی که در کشور تصمیم گیرنده هستند، برسانیم و بگوییم که اگر کارگران در مقابل شرایط موجود معیشتی و شغلی خود صبوری کرده و سکوت می‌کنند، از سر هیچ درجه‌ای از ناآگاهی و رضایت نیست، بلکه حجب و حیا و سعه صدر به خرج می‌دهند!
بیات تصریح کرد: امروزه با توجه به تورم افسارگسیخته‌ای که بر اقتصاد حاکم است و شروع آن از سال‌های جنگ شروع شده، کارگران مشکلات بسیار حادی را تجربه می‌کنند. شاید در زمان شروع جنگ تحمیلی و در بین سال‌های جنگ کارگران به دلیل شرایط خاص کشور مطالبه افزایش حقوق خود را باوجود نرخ تورم بالا مطرح نکردند. اما در سال‌های بعد مسئولان جواب مناسبی به این حرکت همدلانه ندادند.
این فعال کارگری تاکید کرد: قطعاً در شورای عالی کار باید سال‌های عقب‌ماندگی مزد از تورم و هزینه‌های معیشت جبران می‌شد اما متاسفانه با سماجت کارفرمایان این امر تحقق پیدا نکرد. در نتیجه طی دهه‌های اخیر هر سال چند درصد حقوق و دستمزد کارگران نسبت به مبلغ سبد معیشت و تورم عقب افتاد تا به فاصله و شکاف گسترده فعلی رسیدیم. امروز نیز اگر سبد حداقل معیشت واقعی در کلان شهرها حدود ۳۵ میلیون تومان باشد، با افزایش دو برابری دستمزد و حتی اضافه کردن ۱۵ میلیون تومان به مزد ۱۵ میلیون تومانی فعلی نیز به این سبد نخواهیم رسید. لذا در این شرایط و به ویژه در هفته کارگر، ما فعالان کارگری باید صدای کارگران مظلوم کشور باشیم و صدای عدالت خواهی ایشان را به گوش مسئولین برسانیم.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور خاطرنشان کرد: یکی از اصلی‌ترین موضوعات پس از معیشت کارگران، موضوع امنیت شغلی جامعه کارگری است. امروزه بیش از ۹۷ درصد از کارگران فاقد امنیت شغلی بوده و دارای قراردادهای موقت و پیمانی و گاه هم بدون قرارداد هستند. با این وجود کارگران هیچ امنیت و آرامشی در محیط کار ندارند، و هنگامی که امنیت شغلی نباشد، امنیت معیشتی هم وجود نخواهد داشت و نمی‌توان برای آینده برنامه ریزی کرد.
بیات اضافه کرد: موضوع مهم بعدی، بحث ماده ۴۱ قانون کار و اجرای آن است که مستقیماً به معیشت کارگری مرتبط می‌شود. حقوق و دستمزد که باید طبق ماده ۴۱ و تبصره‌های اول و دوم آن درباره ضرورت رسیدن آن به نرخ تورم و سبد حداقل معیشت خانوار کارگری، در شورای عالی کار مصوب شود؛ همه‌ساله با دخالت دولت (به‌عنوان کارفرمای بزرگ) و بخشی از کارفرمایان که سر ناسازگاری در برابر قانون دارند، این امر محقق نمی‌شود و بخاطر بی‌طرف نبودن بخش دولتی در مذاکرات، مزد به آن میزانی که در قانون بیان شده افزایش نمی‌یابد. با این شرایط نیز بعید می‌دانم که حقوق و دستمزد واقعی به کارگران پرداخت شود.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران بیان کرد: ما در حوزه مسکن کارگری نیز مشکلات جدی داریم و بحث مسکن نیز همواره جزء مطالبات جامعه کارگری است که بخش عمده‌ای از حقوق آن‌ها را بابت اجاره بها می‌بلعد. امروزه بیش از نیمی از حقوق دستمزد کارگران که اغلب مستاجر هستند، صرف پرداخت ودیعه و اجاره‌بهای مسکن می‌شود. درنتیجه فشار مضاعفی به خانوارهای کارگری فاقد مسکن می‌آید. در عین حال مبلغ حق مسکنی که در شورای عالی کار برای کارگران در نظر گرفته می‌شود، یک مبلغ ناچیز است که حتی مطرح کردن رقم آن نیز مایه سرافکندگی است. اخیرا نیز این مبلغ در برخی کارگاه‌ها پرداخت نمی‌شود و در شورای عالی کار نیز حدود دو سال است که این مبلغ تقریباً ثابت باقی مانده است. مسئله البته این نیست که رقم اندک حق مسکن مقداری افزایش یابد؛ زیرا هیچ میزان از حجم بالای هزینه مسکن کارگر را جبران نمی‌کند؛ مسئله این است که طبق قانون کار باید مستقیما با کمک شرکای اجتماعی سه جانبه، مسکن کارگری تامین شود.
وی تاکید کرد: موضوع بسیار مهم دیگر جامعه کارگری که مربوط به کارگران بازنشسته بوده و نتایج آن مشمول حال کارگران شاغل فعلی نیز هست، و باید در هفته کارگر به آن پرداخت، بحث مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از دولت‌ها است که متاسفانه امروزه بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی بابت سهم خود از بیمه اقشار مختلف، از مرز ۹۹۰ هزار میلیارد تومان نیز عبور کرده است. اگر این مبالغ و حتی بخشی از آن به سازمان تامین اجتماعی واریز شده و یا سهام قوی به این میزان به سازمان اعطا شود، قطعاً در بخش حقوق مستمری و درمان بازنشستگان عزیز و اتفاقات بسیار بهتری رخ خواهد داد.
این فعال کارگری خاطرنشان کرد: هم شاغلین و هم بازنشستگان کارگری نسبت به بحث واگذاری سهام بانک رفاه حساس هستند و امسال قطعا این موضوع در هفته کارگر امسال باید جزء شعارها و مطالبات اجتماعات و نشست‌های کارگری و تشکل‌ها باشد. این یک اولویت برای بازنشستگان و کارگران شاغل محسوب می‌شود زیرا اولا این بانک جزء اموال جامعه کارگری و حق الناس بوده و همچنین بسیاری از فعالیت‌های مالی صندوق‌های بازنشستگی و وزارت کار از طریق این مجموعه تسهیل می‌شود، لذا نباید اجازه دهیم تا این مجموعه از دست برود و به دولت و صاحبان سرمایه بزرگ و کارفرمایان خاص تعلق پیدا کند.
بیات با اشاره به اینکه حق اعتراضات و اعتصابات کارگری در قانون کار و در قانون اساسی تصریح شده و باید جزء شعارها و مطالبات کارگران و بازنشستگان در این ایام منتهی به روز کارگر باشد، اظهار کرد: متاسفانه ما شاهد هستیم که رسانه‌های ملی حتی تجمعات عادی و معمولی در فضاهای سربسته و قانونی کارگران را پوشش نمی‌دهند. در مقابل گاه و بی‌گاه حق اجتماعات مسالمت‌آمیز تشکل‌های قانونی و شناسنامه‌دار کارگری نیز سلب می‌شود. البته مسئولینی نیز داریم که دغدغه‌های معیشتی و اقتصادی اقشار فرودست و کارگران را دارند، اما برای نمایندگان جامعه کارگری که راه‌های مناسب خود برای حل همزمان مسائل جامعه کارگری و مسائل تولید و اقتصاد کشور را روی میز می‌گذارند باید گوش شنوایی برای شنیدن باشد.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران در پایان با اشاره به اهمیت نقش رسانه‌ها در ایجاد پلی میان صدای تشکل‌های کارگری و بازنشستگی کشور و مطالبات به حق آن‌ها با مسئولین، گفت: کارگران به عنوان سرمایه‌های اصلی کشور باید شناخته شوند و امید است که با تلاش جمعی به حق و حقوق خود برسند. از جمله این مسائل مهم بحث امنیت شغلی است که منشا بسیاری از مشکلات از جمله ضعف تشکل‌های کارگری و عدم بهره‌وری تولید است. کارگری که انگیزه‌ای بخاطر عدم امنیت شغلی ندارد، نه دل به صنعت می‌دهد و نه انگیزه‌ای برای دفاع از حقوق خود به‌عنوان عضوی از یک صنف دارد. درنهایت امیدواریم مسئولان گوش شنوایی نسبت به این مسائل جدی پیدا کنند.
برگزاری هفته کارگر همواره با بیان ملاحظات و مطالبات جامعه کارگری همراه بوده است. همه موضوعات مختلف مربوط به این گروه از جامعه ایران شامل معیشت، امنیت شغلی، مسکن، درمان و بهداشت و ایمنی در ایام هفته کارگر توسط تشکل‌های کارگری و فعالان آن مورد بحث قرار گرفته و از مسئولان دولتی و کارفرمایان مطالبه می‌شود. در این میان برخی مطالبات برجسته‌تر بوده و به عنوان مسائل ضروری و فوری جامعه کارگری شناخته می‌شوند و فعالان کارگری در تشکل‌ها بیشتر بر روی آن‌ها تاکید کرده و آن‌ها را به شعار خود در هفته کارگر و روز کارگر بدل می‌سازند.
در این رابطه فتح الله بیات (رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی و دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران) اظهار کرد: روز جهانی کارگر را باید به همه کارگران جهان تبریک بگوییم. این روز هم جنبه ملی دارد و هم روزی جهانی برای همه کارگران جهان است زیرا کارگران در سطح جهانی در این روز برای حقوق حقه خود خون خویش را نثار کردند و برای اعتراض به ساعات اضافی کار و استثمار روزانه تا ۱۴ ساعت، از جان خود مایه گذاشتند. لذا این روز برای همه کارگران و نمایندگان کارگری و در عرصه کار تولید، بسیار ارزشمند است. ما موظفیم این روز را گرامی بداریم و این را بدانیم که به پاس تلاش‌های میلیون‌ها کارگر مبارز، امروزه کارگران این روز را جشن می‌گیرند و از تلاش‌هایی که برای رسیدن به حقوق خود انجام شده و گذشتگانی که در مقابل ظلم سر خم نکردند، قدردانی می‌کنند.
وی افزود: ما به عنوان نمایندگان بخشی از کارگران کشور وظیفه داریم در هفته کارگر به ویژه روز جهانی کارگر صدای حق طلبی کارگران را به گوش مدیران و مسئولین و کسانی که در کشور تصمیم گیرنده هستند، برسانیم و بگوییم که اگر کارگران در مقابل شرایط موجود معیشتی و شغلی خود صبوری کرده و سکوت می‌کنند، از سر هیچ درجه‌ای از ناآگاهی و رضایت نیست، بلکه حجب و حیا و سعه صدر به خرج می‌دهند!
بیات تصریح کرد: امروزه با توجه به تورم افسارگسیخته‌ای که بر اقتصاد حاکم است و شروع آن از سال‌های جنگ شروع شده، کارگران مشکلات بسیار حادی را تجربه می‌کنند. شاید در زمان شروع جنگ تحمیلی و در بین سال‌های جنگ کارگران به دلیل شرایط خاص کشور مطالبه افزایش حقوق خود را باوجود نرخ تورم بالا مطرح نکردند. اما در سال‌های بعد مسئولان جواب مناسبی به این حرکت همدلانه ندادند.
این فعال کارگری تاکید کرد: قطعاً در شورای عالی کار باید سال‌های عقب‌ماندگی مزد از تورم و هزینه‌های معیشت جبران می‌شد اما متاسفانه با سماجت کارفرمایان این امر تحقق پیدا نکرد. در نتیجه طی دهه‌های اخیر هر سال چند درصد حقوق و دستمزد کارگران نسبت به مبلغ سبد معیشت و تورم عقب افتاد تا به فاصله و شکاف گسترده فعلی رسیدیم. امروز نیز اگر سبد حداقل معیشت واقعی در کلان شهرها حدود ۳۵ میلیون تومان باشد، با افزایش دو برابری دستمزد و حتی اضافه کردن ۱۵ میلیون تومان به مزد ۱۵ میلیون تومانی فعلی نیز به این سبد نخواهیم رسید. لذا در این شرایط و به ویژه در هفته کارگر، ما فعالان کارگری باید صدای کارگران مظلوم کشور باشیم و صدای عدالت خواهی ایشان را به گوش مسئولین برسانیم.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور خاطرنشان کرد: یکی از اصلی‌ترین موضوعات پس از معیشت کارگران، موضوع امنیت شغلی جامعه کارگری است. امروزه بیش از ۹۷ درصد از کارگران فاقد امنیت شغلی بوده و دارای قراردادهای موقت و پیمانی و گاه هم بدون قرارداد هستند. با این وجود کارگران هیچ امنیت و آرامشی در محیط کار ندارند، و هنگامی که امنیت شغلی نباشد، امنیت معیشتی هم وجود نخواهد داشت و نمی‌توان برای آینده برنامه ریزی کرد.
بیات اضافه کرد: موضوع مهم بعدی، بحث ماده ۴۱ قانون کار و اجرای آن است که مستقیماً به معیشت کارگری مرتبط می‌شود. حقوق و دستمزد که باید طبق ماده ۴۱ و تبصره‌های اول و دوم آن درباره ضرورت رسیدن آن به نرخ تورم و سبد حداقل معیشت خانوار کارگری، در شورای عالی کار مصوب شود؛ همه‌ساله با دخالت دولت (به‌عنوان کارفرمای بزرگ) و بخشی از کارفرمایان که سر ناسازگاری در برابر قانون دارند، این امر محقق نمی‌شود و بخاطر بی‌طرف نبودن بخش دولتی در مذاکرات، مزد به آن میزانی که در قانون بیان شده افزایش نمی‌یابد. با این شرایط نیز بعید می‌دانم که حقوق و دستمزد واقعی به کارگران پرداخت شود.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران بیان کرد: ما در حوزه مسکن کارگری نیز مشکلات جدی داریم و بحث مسکن نیز همواره جزء مطالبات جامعه کارگری است که بخش عمده‌ای از حقوق آن‌ها را بابت اجاره بها می‌بلعد. امروزه بیش از نیمی از حقوق دستمزد کارگران که اغلب مستاجر هستند، صرف پرداخت ودیعه و اجاره‌بهای مسکن می‌شود. درنتیجه فشار مضاعفی به خانوارهای کارگری فاقد مسکن می‌آید. در عین حال مبلغ حق مسکنی که در شورای عالی کار برای کارگران در نظر گرفته می‌شود، یک مبلغ ناچیز است که حتی مطرح کردن رقم آن نیز مایه سرافکندگی است. اخیرا نیز این مبلغ در برخی کارگاه‌ها پرداخت نمی‌شود و در شورای عالی کار نیز حدود دو سال است که این مبلغ تقریباً ثابت باقی مانده است. مسئله البته این نیست که رقم اندک حق مسکن مقداری افزایش یابد؛ زیرا هیچ میزان از حجم بالای هزینه مسکن کارگر را جبران نمی‌کند؛ مسئله این است که طبق قانون کار باید مستقیما با کمک شرکای اجتماعی سه جانبه، مسکن کارگری تامین شود.
وی تاکید کرد: موضوع بسیار مهم دیگر جامعه کارگری که مربوط به کارگران بازنشسته بوده و نتایج آن مشمول حال کارگران شاغل فعلی نیز هست، و باید در هفته کارگر به آن پرداخت، بحث مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از دولت‌ها است که متاسفانه امروزه بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی بابت سهم خود از بیمه اقشار مختلف، از مرز ۹۹۰ هزار میلیارد تومان نیز عبور کرده است. اگر این مبالغ و حتی بخشی از آن به سازمان تامین اجتماعی واریز شده و یا سهام قوی به این میزان به سازمان اعطا شود، قطعاً در بخش حقوق مستمری و درمان بازنشستگان عزیز و اتفاقات بسیار بهتری رخ خواهد داد.
این فعال کارگری خاطرنشان کرد: هم شاغلین و هم بازنشستگان کارگری نسبت به بحث واگذاری سهام بانک رفاه حساس هستند و امسال قطعا این موضوع در هفته کارگر امسال باید جزء شعارها و مطالبات اجتماعات و نشست‌های کارگری و تشکل‌ها باشد. این یک اولویت برای بازنشستگان و کارگران شاغل محسوب می‌شود زیرا اولا این بانک جزء اموال جامعه کارگری و حق الناس بوده و همچنین بسیاری از فعالیت‌های مالی صندوق‌های بازنشستگی و وزارت کار از طریق این مجموعه تسهیل می‌شود، لذا نباید اجازه دهیم تا این مجموعه از دست برود و به دولت و صاحبان سرمایه بزرگ و کارفرمایان خاص تعلق پیدا کند.
بیات با اشاره به اینکه حق اعتراضات و اعتصابات کارگری در قانون کار و در قانون اساسی تصریح شده و باید جزء شعارها و مطالبات کارگران و بازنشستگان در این ایام منتهی به روز کارگر باشد، اظهار کرد: متاسفانه ما شاهد هستیم که رسانه‌های ملی حتی تجمعات عادی و معمولی در فضاهای سربسته و قانونی کارگران را پوشش نمی‌دهند. در مقابل گاه و بی‌گاه حق اجتماعات مسالمت‌آمیز تشکل‌های قانونی و شناسنامه‌دار کارگری نیز سلب می‌شود. البته مسئولینی نیز داریم که دغدغه‌های معیشتی و اقتصادی اقشار فرودست و کارگران را دارند، اما برای نمایندگان جامعه کارگری که راه‌های مناسب خود برای حل همزمان مسائل جامعه کارگری و مسائل تولید و اقتصاد کشور را روی میز می‌گذارند باید گوش شنوایی برای شنیدن باشد.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران در پایان با اشاره به اهمیت نقش رسانه‌ها در ایجاد پلی میان صدای تشکل‌های کارگری و بازنشستگی کشور و مطالبات به حق آن‌ها با مسئولین، گفت: کارگران به عنوان سرمایه‌های اصلی کشور باید شناخته شوند و امید است که با تلاش جمعی به حق و حقوق خود برسند. از جمله این مسائل مهم بحث امنیت شغلی است که منشا بسیاری از مشکلات از جمله ضعف تشکل‌های کارگری و عدم بهره‌وری تولید است. کارگری که انگیزه‌ای بخاطر عدم امنیت شغلی ندارد، نه دل به صنعت می‌دهد و نه انگیزه‌ای برای دفاع از حقوق خود به‌عنوان عضوی از یک صنف دارد. درنهایت امیدواریم مسئولان گوش شنوایی نسبت به این مسائل جدی پیدا کنند.
برگزاری هفته کارگر همواره با بیان ملاحظات و مطالبات جامعه کارگری همراه بوده است. همه موضوعات مختلف مربوط به این گروه از جامعه ایران شامل معیشت، امنیت شغلی، مسکن، درمان و بهداشت و ایمنی در ایام هفته کارگر توسط تشکل‌های کارگری و فعالان آن مورد بحث قرار گرفته و از مسئولان دولتی و کارفرمایان مطالبه می‌شود. در این میان برخی مطالبات برجسته‌تر بوده و به عنوان مسائل ضروری و فوری جامعه کارگری شناخته می‌شوند و فعالان کارگری در تشکل‌ها بیشتر بر روی آن‌ها تاکید کرده و آن‌ها را به شعار خود در هفته کارگر و روز کارگر بدل می‌سازند.
در این رابطه فتح الله بیات (رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی و دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران) اظهار کرد: روز جهانی کارگر را باید به همه کارگران جهان تبریک بگوییم. این روز هم جنبه ملی دارد و هم روزی جهانی برای همه کارگران جهان است زیرا کارگران در سطح جهانی در این روز برای حقوق حقه خود خون خویش را نثار کردند و برای اعتراض به ساعات اضافی کار و استثمار روزانه تا ۱۴ ساعت، از جان خود مایه گذاشتند. لذا این روز برای همه کارگران و نمایندگان کارگری و در عرصه کار تولید، بسیار ارزشمند است. ما موظفیم این روز را گرامی بداریم و این را بدانیم که به پاس تلاش‌های میلیون‌ها کارگر مبارز، امروزه کارگران این روز را جشن می‌گیرند و از تلاش‌هایی که برای رسیدن به حقوق خود انجام شده و گذشتگانی که در مقابل ظلم سر خم نکردند، قدردانی می‌کنند.
وی افزود: ما به عنوان نمایندگان بخشی از کارگران کشور وظیفه داریم در هفته کارگر به ویژه روز جهانی کارگر صدای حق طلبی کارگران را به گوش مدیران و مسئولین و کسانی که در کشور تصمیم گیرنده هستند، برسانیم و بگوییم که اگر کارگران در مقابل شرایط موجود معیشتی و شغلی خود صبوری کرده و سکوت می‌کنند، از سر هیچ درجه‌ای از ناآگاهی و رضایت نیست، بلکه حجب و حیا و سعه صدر به خرج می‌دهند!
بیات تصریح کرد: امروزه با توجه به تورم افسارگسیخته‌ای که بر اقتصاد حاکم است و شروع آن از سال‌های جنگ شروع شده، کارگران مشکلات بسیار حادی را تجربه می‌کنند. شاید در زمان شروع جنگ تحمیلی و در بین سال‌های جنگ کارگران به دلیل شرایط خاص کشور مطالبه افزایش حقوق خود را باوجود نرخ تورم بالا مطرح نکردند. اما در سال‌های بعد مسئولان جواب مناسبی به این حرکت همدلانه ندادند.
این فعال کارگری تاکید کرد: قطعاً در شورای عالی کار باید سال‌های عقب‌ماندگی مزد از تورم و هزینه‌های معیشت جبران می‌شد اما متاسفانه با سماجت کارفرمایان این امر تحقق پیدا نکرد. در نتیجه طی دهه‌های اخیر هر سال چند درصد حقوق و دستمزد کارگران نسبت به مبلغ سبد معیشت و تورم عقب افتاد تا به فاصله و شکاف گسترده فعلی رسیدیم. امروز نیز اگر سبد حداقل معیشت واقعی در کلان شهرها حدود ۳۵ میلیون تومان باشد، با افزایش دو برابری دستمزد و حتی اضافه کردن ۱۵ میلیون تومان به مزد ۱۵ میلیون تومانی فعلی نیز به این سبد نخواهیم رسید. لذا در این شرایط و به ویژه در هفته کارگر، ما فعالان کارگری باید صدای کارگران مظلوم کشور باشیم و صدای عدالت خواهی ایشان را به گوش مسئولین برسانیم.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور خاطرنشان کرد: یکی از اصلی‌ترین موضوعات پس از معیشت کارگران، موضوع امنیت شغلی جامعه کارگری است. امروزه بیش از ۹۷ درصد از کارگران فاقد امنیت شغلی بوده و دارای قراردادهای موقت و پیمانی و گاه هم بدون قرارداد هستند. با این وجود کارگران هیچ امنیت و آرامشی در محیط کار ندارند، و هنگامی که امنیت شغلی نباشد، امنیت معیشتی هم وجود نخواهد داشت و نمی‌توان برای آینده برنامه ریزی کرد.
بیات اضافه کرد: موضوع مهم بعدی، بحث ماده ۴۱ قانون کار و اجرای آن است که مستقیماً به معیشت کارگری مرتبط می‌شود. حقوق و دستمزد که باید طبق ماده ۴۱ و تبصره‌های اول و دوم آن درباره ضرورت رسیدن آن به نرخ تورم و سبد حداقل معیشت خانوار کارگری، در شورای عالی کار مصوب شود؛ همه‌ساله با دخالت دولت (به‌عنوان کارفرمای بزرگ) و بخشی از کارفرمایان که سر ناسازگاری در برابر قانون دارند، این امر محقق نمی‌شود و بخاطر بی‌طرف نبودن بخش دولتی در مذاکرات، مزد به آن میزانی که در قانون بیان شده افزایش نمی‌یابد. با این شرایط نیز بعید می‌دانم که حقوق و دستمزد واقعی به کارگران پرداخت شود.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران بیان کرد: ما در حوزه مسکن کارگری نیز مشکلات جدی داریم و بحث مسکن نیز همواره جزء مطالبات جامعه کارگری است که بخش عمده‌ای از حقوق آن‌ها را بابت اجاره بها می‌بلعد. امروزه بیش از نیمی از حقوق دستمزد کارگران که اغلب مستاجر هستند، صرف پرداخت ودیعه و اجاره‌بهای مسکن می‌شود. درنتیجه فشار مضاعفی به خانوارهای کارگری فاقد مسکن می‌آید. در عین حال مبلغ حق مسکنی که در شورای عالی کار برای کارگران در نظر گرفته می‌شود، یک مبلغ ناچیز است که حتی مطرح کردن رقم آن نیز مایه سرافکندگی است. اخیرا نیز این مبلغ در برخی کارگاه‌ها پرداخت نمی‌شود و در شورای عالی کار نیز حدود دو سال است که این مبلغ تقریباً ثابت باقی مانده است. مسئله البته این نیست که رقم اندک حق مسکن مقداری افزایش یابد؛ زیرا هیچ میزان از حجم بالای هزینه مسکن کارگر را جبران نمی‌کند؛ مسئله این است که طبق قانون کار باید مستقیما با کمک شرکای اجتماعی سه جانبه، مسکن کارگری تامین شود.
وی تاکید کرد: موضوع بسیار مهم دیگر جامعه کارگری که مربوط به کارگران بازنشسته بوده و نتایج آن مشمول حال کارگران شاغل فعلی نیز هست، و باید در هفته کارگر به آن پرداخت، بحث مطالبات سازمان تأمین اجتماعی از دولت‌ها است که متاسفانه امروزه بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی بابت سهم خود از بیمه اقشار مختلف، از مرز ۹۹۰ هزار میلیارد تومان نیز عبور کرده است. اگر این مبالغ و حتی بخشی از آن به سازمان تامین اجتماعی واریز شده و یا سهام قوی به این میزان به سازمان اعطا شود، قطعاً در بخش حقوق مستمری و درمان بازنشستگان عزیز و اتفاقات بسیار بهتری رخ خواهد داد.
این فعال کارگری خاطرنشان کرد: هم شاغلین و هم بازنشستگان کارگری نسبت به بحث واگذاری سهام بانک رفاه حساس هستند و امسال قطعا این موضوع در هفته کارگر امسال باید جزء شعارها و مطالبات اجتماعات و نشست‌های کارگری و تشکل‌ها باشد. این یک اولویت برای بازنشستگان و کارگران شاغل محسوب می‌شود زیرا اولا این بانک جزء اموال جامعه کارگری و حق الناس بوده و همچنین بسیاری از فعالیت‌های مالی صندوق‌های بازنشستگی و وزارت کار از طریق این مجموعه تسهیل می‌شود، لذا نباید اجازه دهیم تا این مجموعه از دست برود و به دولت و صاحبان سرمایه بزرگ و کارفرمایان خاص تعلق پیدا کند.
بیات با اشاره به اینکه حق اعتراضات و اعتصابات کارگری در قانون کار و در قانون اساسی تصریح شده و باید جزء شعارها و مطالبات کارگران و بازنشستگان در این ایام منتهی به روز کارگر باشد، اظهار کرد: متاسفانه ما شاهد هستیم که رسانه‌های ملی حتی تجمعات عادی و معمولی در فضاهای سربسته و قانونی کارگران را پوشش نمی‌دهند. در مقابل گاه و بی‌گاه حق اجتماعات مسالمت‌آمیز تشکل‌های قانونی و شناسنامه‌دار کارگری نیز سلب می‌شود. البته مسئولینی نیز داریم که دغدغه‌های معیشتی و اقتصادی اقشار فرودست و کارگران را دارند، اما برای نمایندگان جامعه کارگری که راه‌های مناسب خود برای حل همزمان مسائل جامعه کارگری و مسائل تولید و اقتصاد کشور را روی میز می‌گذارند باید گوش شنوایی برای شنیدن باشد.
دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران در پایان با اشاره به اهمیت نقش رسانه‌ها در ایجاد پلی میان صدای تشکل‌های کارگری و بازنشستگی کشور و مطالبات به حق آن‌ها با مسئولین، گفت: کارگران به عنوان سرمایه‌های اصلی کشور باید شناخته شوند و امید است که با تلاش جمعی به حق و حقوق خود برسند. از جمله این مسائل مهم بحث امنیت شغلی است که منشا بسیاری از مشکلات از جمله ضعف تشکل‌های کارگری و عدم بهره‌وری تولید است. کارگری که انگیزه‌ای بخاطر عدم امنیت شغلی ندارد، نه دل به صنعت می‌دهد و نه انگیزه‌ای برای دفاع از حقوق خود به‌عنوان عضوی از یک صنف دارد. درنهایت امیدواریم مسئولان گوش شنوایی نسبت به این مسائل جدی پیدا کنند.
