می‌دانیم که خودروهای الکتریکی پاک‌تر از مدل‌های درون‌سوز هستند؛ اما حالا ب‌ام‌و محاسبه کرده که iX۳ پس از ۲۰ هزار کیلومتر رانندگی با X۳ بنزینی به‌تعادل کربنی می‌رسد. این یعنی با پیمایش متوسط سالانه ۱۰ هزار کیلومتر، ردپای کربنی iX۳ نسبت به X۳ جبران خواهد شد و از آن پس خودرو کاملا بدون آلایندگی خواهد بود.
این نتیجه رویکرد دقیق ب‌ام‌و در استفاده از انرژی تجدیدپذیر در کارخانه مجارستان و زنجیره‌تامین و استفاده بیشتر از مواد بازیافتی، به‌ویژه آلومینیوم، فولاد و ترموپلاستیک است. تولید باتری‌ها باعث تولید کربن قابل‌توجهی می‌شود؛ اما این باور که باتری‌های خودروهای الکتریکی قابل بازیافت نیستند، یک افسانه است. نیمی از لیتیوم، کبالت و نیکل در باتری iX۳ برای بار دوم استفاده شده‌اند.
کاهش مواد خام استخراجی و استفاده از انرژی سبز برای تولید آند و کاتد، ردپای CO۲ باتری را ۴۲ درصد کاهش داده است. این ارقام به‌صورت مستقل تایید شده‌اند. ب‌ام‌و با خودروهای نئو کلاس فرآیندهای کاهش کربن را در مقیاسی بی‌سابقه طراحی کرده است.
نیلز هسه، معاون پایداری محصول ب‌ام‌و می‌گوید: «در هر قطعه باید بپرسیم آیا می‌توان مواد بازیافتی استفاده کرد؟ آیا می‌توان از انرژی‌های تجدیدپذیر بهره برد؟ این یک بازطراحی کامل خودرو است.»
بدون این تمرکز، ردپای کربنی iX۳ معادل ۲۱ تن CO۲ به ازای هر خودرو بود که حالا به ۱۳.۵ تن CO۲ کاهش یافته است. درحالی که ردپای کربنی X۳ بنزینی هنگام خروج از کارخانه ۹.۹ تن CO۲ است. ۳.۶ تن ردپای کربنی بیشتر iX۳ نسبت به X۳ بنزینی پس از ۲۰ هزار کیلومتر با شارژ از ترکیب انرژی تجدیدپذیر و کربنی اتحادیه‌اروپا جبران می‌شود.
بدون اقدامات نئوکلاس، نقطه تعادل در ۶۰ هزار کیلومتر بود. بدین ترتیب، پس از ۲۰۰ هزار کیلومتر، X۳ بنزینی ردپایی ۵۲.۸ تنی دارد. درحالی که iX۳ با شارژ انرژی سبز ۱۴.۶ تن و با ترکیب انرژی اتحادیه‌اروپا ۲۳ تن CO۲ تولید می‌کند. این مقایسه مزیتی تا ۳۸ تن برای iX۳ با باتری ۱۰۸ کیلووات-ساعت را نشان می‌دهد. درحالی که برای خودروهای با باتری کوچک‌تر، نقطه تعادل پایین‌تر است.
حدود یک‌سوم از وزن iX۳ یعنی تقریبا ۷۴۰ کیلوگرم از مواد بازیافتی است. تا چهارپنجم رینگ‌ها از آلومینیوم بازیافتی و ۳۰ درصد پلاستیک‌های صندوق بار جلو از تورهای ماهیگیری و طناب‌های بازیافتی ساخته شده‌اند. علاوه‌بر این، در پایان عمر iX۳ نیز جداسازی قطعات برای بازیافت آسان‌تر شده تا چرخه‌پذیری به‌حداکثر برسد.
پارچه، چسب و روکش صندلی‌ها همگی از یک ماده هستند تا در زمان بازیافت خرد و برای استفاده مجدد ارسال شوند. ب‌ام‌و روش نصب جدیدی برای صندلی‌ها توسعه داده و تعداد قطعات را کاهش داده تا زمان جداسازی کمتر شود که برای اقتصادی شدن زنجیره‌تامین بازیافت حیاتی است.
می‌دانیم که خودروهای الکتریکی پاک‌تر از مدل‌های درون‌سوز هستند؛ اما حالا ب‌ام‌و محاسبه کرده که iX۳ پس از ۲۰ هزار کیلومتر رانندگی با X۳ بنزینی به‌تعادل کربنی می‌رسد. این یعنی با پیمایش متوسط سالانه ۱۰ هزار کیلومتر، ردپای کربنی iX۳ نسبت به X۳ جبران خواهد شد و از آن پس خودرو کاملا بدون آلایندگی خواهد بود.
این نتیجه رویکرد دقیق ب‌ام‌و در استفاده از انرژی تجدیدپذیر در کارخانه مجارستان و زنجیره‌تامین و استفاده بیشتر از مواد بازیافتی، به‌ویژه آلومینیوم، فولاد و ترموپلاستیک است. تولید باتری‌ها باعث تولید کربن قابل‌توجهی می‌شود؛ اما این باور که باتری‌های خودروهای الکتریکی قابل بازیافت نیستند، یک افسانه است. نیمی از لیتیوم، کبالت و نیکل در باتری iX۳ برای بار دوم استفاده شده‌اند.
کاهش مواد خام استخراجی و استفاده از انرژی سبز برای تولید آند و کاتد، ردپای CO۲ باتری را ۴۲ درصد کاهش داده است. این ارقام به‌صورت مستقل تایید شده‌اند. ب‌ام‌و با خودروهای نئو کلاس فرآیندهای کاهش کربن را در مقیاسی بی‌سابقه طراحی کرده است.
نیلز هسه، معاون پایداری محصول ب‌ام‌و می‌گوید: «در هر قطعه باید بپرسیم آیا می‌توان مواد بازیافتی استفاده کرد؟ آیا می‌توان از انرژی‌های تجدیدپذیر بهره برد؟ این یک بازطراحی کامل خودرو است.»
بدون این تمرکز، ردپای کربنی iX۳ معادل ۲۱ تن CO۲ به ازای هر خودرو بود که حالا به ۱۳.۵ تن CO۲ کاهش یافته است. درحالی که ردپای کربنی X۳ بنزینی هنگام خروج از کارخانه ۹.۹ تن CO۲ است. ۳.۶ تن ردپای کربنی بیشتر iX۳ نسبت به X۳ بنزینی پس از ۲۰ هزار کیلومتر با شارژ از ترکیب انرژی تجدیدپذیر و کربنی اتحادیه‌اروپا جبران می‌شود.
بدون اقدامات نئوکلاس، نقطه تعادل در ۶۰ هزار کیلومتر بود. بدین ترتیب، پس از ۲۰۰ هزار کیلومتر، X۳ بنزینی ردپایی ۵۲.۸ تنی دارد. درحالی که iX۳ با شارژ انرژی سبز ۱۴.۶ تن و با ترکیب انرژی اتحادیه‌اروپا ۲۳ تن CO۲ تولید می‌کند. این مقایسه مزیتی تا ۳۸ تن برای iX۳ با باتری ۱۰۸ کیلووات-ساعت را نشان می‌دهد. درحالی که برای خودروهای با باتری کوچک‌تر، نقطه تعادل پایین‌تر است.
حدود یک‌سوم از وزن iX۳ یعنی تقریبا ۷۴۰ کیلوگرم از مواد بازیافتی است. تا چهارپنجم رینگ‌ها از آلومینیوم بازیافتی و ۳۰ درصد پلاستیک‌های صندوق بار جلو از تورهای ماهیگیری و طناب‌های بازیافتی ساخته شده‌اند. علاوه‌بر این، در پایان عمر iX۳ نیز جداسازی قطعات برای بازیافت آسان‌تر شده تا چرخه‌پذیری به‌حداکثر برسد.
پارچه، چسب و روکش صندلی‌ها همگی از یک ماده هستند تا در زمان بازیافت خرد و برای استفاده مجدد ارسال شوند. ب‌ام‌و روش نصب جدیدی برای صندلی‌ها توسعه داده و تعداد قطعات را کاهش داده تا زمان جداسازی کمتر شود که برای اقتصادی شدن زنجیره‌تامین بازیافت حیاتی است.
می‌دانیم که خودروهای الکتریکی پاک‌تر از مدل‌های درون‌سوز هستند؛ اما حالا ب‌ام‌و محاسبه کرده که iX۳ پس از ۲۰ هزار کیلومتر رانندگی با X۳ بنزینی به‌تعادل کربنی می‌رسد. این یعنی با پیمایش متوسط سالانه ۱۰ هزار کیلومتر، ردپای کربنی iX۳ نسبت به X۳ جبران خواهد شد و از آن پس خودرو کاملا بدون آلایندگی خواهد بود.
این نتیجه رویکرد دقیق ب‌ام‌و در استفاده از انرژی تجدیدپذیر در کارخانه مجارستان و زنجیره‌تامین و استفاده بیشتر از مواد بازیافتی، به‌ویژه آلومینیوم، فولاد و ترموپلاستیک است. تولید باتری‌ها باعث تولید کربن قابل‌توجهی می‌شود؛ اما این باور که باتری‌های خودروهای الکتریکی قابل بازیافت نیستند، یک افسانه است. نیمی از لیتیوم، کبالت و نیکل در باتری iX۳ برای بار دوم استفاده شده‌اند.
کاهش مواد خام استخراجی و استفاده از انرژی سبز برای تولید آند و کاتد، ردپای CO۲ باتری را ۴۲ درصد کاهش داده است. این ارقام به‌صورت مستقل تایید شده‌اند. ب‌ام‌و با خودروهای نئو کلاس فرآیندهای کاهش کربن را در مقیاسی بی‌سابقه طراحی کرده است.
نیلز هسه، معاون پایداری محصول ب‌ام‌و می‌گوید: «در هر قطعه باید بپرسیم آیا می‌توان مواد بازیافتی استفاده کرد؟ آیا می‌توان از انرژی‌های تجدیدپذیر بهره برد؟ این یک بازطراحی کامل خودرو است.»
بدون این تمرکز، ردپای کربنی iX۳ معادل ۲۱ تن CO۲ به ازای هر خودرو بود که حالا به ۱۳.۵ تن CO۲ کاهش یافته است. درحالی که ردپای کربنی X۳ بنزینی هنگام خروج از کارخانه ۹.۹ تن CO۲ است. ۳.۶ تن ردپای کربنی بیشتر iX۳ نسبت به X۳ بنزینی پس از ۲۰ هزار کیلومتر با شارژ از ترکیب انرژی تجدیدپذیر و کربنی اتحادیه‌اروپا جبران می‌شود.
بدون اقدامات نئوکلاس، نقطه تعادل در ۶۰ هزار کیلومتر بود. بدین ترتیب، پس از ۲۰۰ هزار کیلومتر، X۳ بنزینی ردپایی ۵۲.۸ تنی دارد. درحالی که iX۳ با شارژ انرژی سبز ۱۴.۶ تن و با ترکیب انرژی اتحادیه‌اروپا ۲۳ تن CO۲ تولید می‌کند. این مقایسه مزیتی تا ۳۸ تن برای iX۳ با باتری ۱۰۸ کیلووات-ساعت را نشان می‌دهد. درحالی که برای خودروهای با باتری کوچک‌تر، نقطه تعادل پایین‌تر است.
حدود یک‌سوم از وزن iX۳ یعنی تقریبا ۷۴۰ کیلوگرم از مواد بازیافتی است. تا چهارپنجم رینگ‌ها از آلومینیوم بازیافتی و ۳۰ درصد پلاستیک‌های صندوق بار جلو از تورهای ماهیگیری و طناب‌های بازیافتی ساخته شده‌اند. علاوه‌بر این، در پایان عمر iX۳ نیز جداسازی قطعات برای بازیافت آسان‌تر شده تا چرخه‌پذیری به‌حداکثر برسد.
پارچه، چسب و روکش صندلی‌ها همگی از یک ماده هستند تا در زمان بازیافت خرد و برای استفاده مجدد ارسال شوند. ب‌ام‌و روش نصب جدیدی برای صندلی‌ها توسعه داده و تعداد قطعات را کاهش داده تا زمان جداسازی کمتر شود که برای اقتصادی شدن زنجیره‌تامین بازیافت حیاتی است.
می‌دانیم که خودروهای الکتریکی پاک‌تر از مدل‌های درون‌سوز هستند؛ اما حالا ب‌ام‌و محاسبه کرده که iX۳ پس از ۲۰ هزار کیلومتر رانندگی با X۳ بنزینی به‌تعادل کربنی می‌رسد. این یعنی با پیمایش متوسط سالانه ۱۰ هزار کیلومتر، ردپای کربنی iX۳ نسبت به X۳ جبران خواهد شد و از آن پس خودرو کاملا بدون آلایندگی خواهد بود.
این نتیجه رویکرد دقیق ب‌ام‌و در استفاده از انرژی تجدیدپذیر در کارخانه مجارستان و زنجیره‌تامین و استفاده بیشتر از مواد بازیافتی، به‌ویژه آلومینیوم، فولاد و ترموپلاستیک است. تولید باتری‌ها باعث تولید کربن قابل‌توجهی می‌شود؛ اما این باور که باتری‌های خودروهای الکتریکی قابل بازیافت نیستند، یک افسانه است. نیمی از لیتیوم، کبالت و نیکل در باتری iX۳ برای بار دوم استفاده شده‌اند.
کاهش مواد خام استخراجی و استفاده از انرژی سبز برای تولید آند و کاتد، ردپای CO۲ باتری را ۴۲ درصد کاهش داده است. این ارقام به‌صورت مستقل تایید شده‌اند. ب‌ام‌و با خودروهای نئو کلاس فرآیندهای کاهش کربن را در مقیاسی بی‌سابقه طراحی کرده است.
نیلز هسه، معاون پایداری محصول ب‌ام‌و می‌گوید: «در هر قطعه باید بپرسیم آیا می‌توان مواد بازیافتی استفاده کرد؟ آیا می‌توان از انرژی‌های تجدیدپذیر بهره برد؟ این یک بازطراحی کامل خودرو است.»
بدون این تمرکز، ردپای کربنی iX۳ معادل ۲۱ تن CO۲ به ازای هر خودرو بود که حالا به ۱۳.۵ تن CO۲ کاهش یافته است. درحالی که ردپای کربنی X۳ بنزینی هنگام خروج از کارخانه ۹.۹ تن CO۲ است. ۳.۶ تن ردپای کربنی بیشتر iX۳ نسبت به X۳ بنزینی پس از ۲۰ هزار کیلومتر با شارژ از ترکیب انرژی تجدیدپذیر و کربنی اتحادیه‌اروپا جبران می‌شود.
بدون اقدامات نئوکلاس، نقطه تعادل در ۶۰ هزار کیلومتر بود. بدین ترتیب، پس از ۲۰۰ هزار کیلومتر، X۳ بنزینی ردپایی ۵۲.۸ تنی دارد. درحالی که iX۳ با شارژ انرژی سبز ۱۴.۶ تن و با ترکیب انرژی اتحادیه‌اروپا ۲۳ تن CO۲ تولید می‌کند. این مقایسه مزیتی تا ۳۸ تن برای iX۳ با باتری ۱۰۸ کیلووات-ساعت را نشان می‌دهد. درحالی که برای خودروهای با باتری کوچک‌تر، نقطه تعادل پایین‌تر است.
حدود یک‌سوم از وزن iX۳ یعنی تقریبا ۷۴۰ کیلوگرم از مواد بازیافتی است. تا چهارپنجم رینگ‌ها از آلومینیوم بازیافتی و ۳۰ درصد پلاستیک‌های صندوق بار جلو از تورهای ماهیگیری و طناب‌های بازیافتی ساخته شده‌اند. علاوه‌بر این، در پایان عمر iX۳ نیز جداسازی قطعات برای بازیافت آسان‌تر شده تا چرخه‌پذیری به‌حداکثر برسد.
پارچه، چسب و روکش صندلی‌ها همگی از یک ماده هستند تا در زمان بازیافت خرد و برای استفاده مجدد ارسال شوند. ب‌ام‌و روش نصب جدیدی برای صندلی‌ها توسعه داده و تعداد قطعات را کاهش داده تا زمان جداسازی کمتر شود که برای اقتصادی شدن زنجیره‌تامین بازیافت حیاتی است.
