ناصر حسینی‌مهر کارگردان با سابقه تئاتر که چند سالی است اثری را روی صحنه نبرده، درباره فعالیت‌های این روزهای خود به خبرنگار مهر گفت: در شرایط فعلی و دوره ۸ ساله خانه‌نشینی اجباری که از طرف مدیران تئاتر بر من تحمیل شده است، سعی می‌کنم برای غلبه بر این افسردگی که نصیبم شده و التیام دلتنگی‌های دوری از صحنه، به تدوین بخش‌هایی از تئاتر معاصر بپردازم. تمرین‌نگاری‌ها و نگارش کتاب‌هایی چون «تئاتر در ایران از کودتا تا انقلاب» و «پیشگامان نمایش در ایران» از این دست فعالیت‌ها بودند.
وی یادآور شد: طی یک سال گذشته مشغول نگارش سرگذشت و سرنوشت یکی از تشکل‌های تئاتری ایران که سترون شد، بودم. این تشکل در همان سال‌های آغازین انقلاب به وجود آمد که «سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر» نام گرفت. در سال‌های گذشته برخی از دوستان و هنرمندان کشور از طیف‌های مختلف تئاتری جسته و گریخته، صادقانه یا جانبدارانه، درباره‌اش صحبت کرده‌اند و نوشته‌اند.
حسینی‌مهر درباره شکل‌گیری و فعالیت سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر، توضیح داد: این سندیکا قصد داشت حقوق صنفی از دست رفته یا فراموش‌شده تئاتری‌ها را برآورده کند. متأسفانه عمر سندیکا به سه سال هم قد نداد و در نهایت نظام فرهنگی وقت آن تشکل را به رسمیت نشناخت. البته سندیکا هم دچار خطاها، تشتت آرا و چنددستگی شد که در کتاب به تفصیل به آن پرداخته‌ام.
این مدرس با سابقه تئاتر ایران، تأکید کرد: پرداختن به سندکای هنرمندان و کارکنان تئاتر در کتاب مذکور به صورت ذهنی و یک‌جانبه نیست بلکه چکیده دیده‌ها و یادداشت‌های من به عنوان یک جوان ۲۴ ساله بود که از شروع زمزمه‌های شکل‌گیری سندیکا در پاییز ۵۷ تا بعدها به عنوان منشی و ناظر جلسات، در آن حضوری فعال داشتم.
وی درباره وضعیت آماده‌سازی و چاپ این کتاب، گفت: نگارش این کتاب تمام شده و در مراحل پایانی ویرایش و صفحه‌آرایی است که امیدوارم به زودی توسط نشر «تئاتر ۶» روانه بازار شود.
حسینی‌مهر تصریح کرد: اگرچه بحث اصلی بر موضوع سندیکا است که نقشی مهم در تاریخ تئاتر معاصر ما داشته است اما کتاب، انعکاسی از فعالیت‌های تئاتر در سال‌های آغازین انقلاب هم است که سالن‌ها مملو از اجراهای تئاتری از هر قسمی بودند. سعی کردم در این کتاب خیلی بی‌طرفانه و صادقانه به این فعالیت‌ها هم بپردازم.
این هنرمند شناخته‌شده تئاتر در پایان سخنان خود یادآور شد: حتی ساده‌ترین و جزیی‌ترین گفتگوهای تئاتری انجام‌شده در سندیکا را هم در کتاب آورده‌ام. این کتاب می‌تواند مرجعی برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر تئاتر ایران و روندی که طی شده است، باشد.
ناصر حسینی‌مهر کارگردان با سابقه تئاتر که چند سالی است اثری را روی صحنه نبرده، درباره فعالیت‌های این روزهای خود به خبرنگار مهر گفت: در شرایط فعلی و دوره ۸ ساله خانه‌نشینی اجباری که از طرف مدیران تئاتر بر من تحمیل شده است، سعی می‌کنم برای غلبه بر این افسردگی که نصیبم شده و التیام دلتنگی‌های دوری از صحنه، به تدوین بخش‌هایی از تئاتر معاصر بپردازم. تمرین‌نگاری‌ها و نگارش کتاب‌هایی چون «تئاتر در ایران از کودتا تا انقلاب» و «پیشگامان نمایش در ایران» از این دست فعالیت‌ها بودند.
وی یادآور شد: طی یک سال گذشته مشغول نگارش سرگذشت و سرنوشت یکی از تشکل‌های تئاتری ایران که سترون شد، بودم. این تشکل در همان سال‌های آغازین انقلاب به وجود آمد که «سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر» نام گرفت. در سال‌های گذشته برخی از دوستان و هنرمندان کشور از طیف‌های مختلف تئاتری جسته و گریخته، صادقانه یا جانبدارانه، درباره‌اش صحبت کرده‌اند و نوشته‌اند.
حسینی‌مهر درباره شکل‌گیری و فعالیت سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر، توضیح داد: این سندیکا قصد داشت حقوق صنفی از دست رفته یا فراموش‌شده تئاتری‌ها را برآورده کند. متأسفانه عمر سندیکا به سه سال هم قد نداد و در نهایت نظام فرهنگی وقت آن تشکل را به رسمیت نشناخت. البته سندیکا هم دچار خطاها، تشتت آرا و چنددستگی شد که در کتاب به تفصیل به آن پرداخته‌ام.
این مدرس با سابقه تئاتر ایران، تأکید کرد: پرداختن به سندکای هنرمندان و کارکنان تئاتر در کتاب مذکور به صورت ذهنی و یک‌جانبه نیست بلکه چکیده دیده‌ها و یادداشت‌های من به عنوان یک جوان ۲۴ ساله بود که از شروع زمزمه‌های شکل‌گیری سندیکا در پاییز ۵۷ تا بعدها به عنوان منشی و ناظر جلسات، در آن حضوری فعال داشتم.
وی درباره وضعیت آماده‌سازی و چاپ این کتاب، گفت: نگارش این کتاب تمام شده و در مراحل پایانی ویرایش و صفحه‌آرایی است که امیدوارم به زودی توسط نشر «تئاتر ۶» روانه بازار شود.
حسینی‌مهر تصریح کرد: اگرچه بحث اصلی بر موضوع سندیکا است که نقشی مهم در تاریخ تئاتر معاصر ما داشته است اما کتاب، انعکاسی از فعالیت‌های تئاتر در سال‌های آغازین انقلاب هم است که سالن‌ها مملو از اجراهای تئاتری از هر قسمی بودند. سعی کردم در این کتاب خیلی بی‌طرفانه و صادقانه به این فعالیت‌ها هم بپردازم.
این هنرمند شناخته‌شده تئاتر در پایان سخنان خود یادآور شد: حتی ساده‌ترین و جزیی‌ترین گفتگوهای تئاتری انجام‌شده در سندیکا را هم در کتاب آورده‌ام. این کتاب می‌تواند مرجعی برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر تئاتر ایران و روندی که طی شده است، باشد.
ناصر حسینی‌مهر کارگردان با سابقه تئاتر که چند سالی است اثری را روی صحنه نبرده، درباره فعالیت‌های این روزهای خود به خبرنگار مهر گفت: در شرایط فعلی و دوره ۸ ساله خانه‌نشینی اجباری که از طرف مدیران تئاتر بر من تحمیل شده است، سعی می‌کنم برای غلبه بر این افسردگی که نصیبم شده و التیام دلتنگی‌های دوری از صحنه، به تدوین بخش‌هایی از تئاتر معاصر بپردازم. تمرین‌نگاری‌ها و نگارش کتاب‌هایی چون «تئاتر در ایران از کودتا تا انقلاب» و «پیشگامان نمایش در ایران» از این دست فعالیت‌ها بودند.
وی یادآور شد: طی یک سال گذشته مشغول نگارش سرگذشت و سرنوشت یکی از تشکل‌های تئاتری ایران که سترون شد، بودم. این تشکل در همان سال‌های آغازین انقلاب به وجود آمد که «سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر» نام گرفت. در سال‌های گذشته برخی از دوستان و هنرمندان کشور از طیف‌های مختلف تئاتری جسته و گریخته، صادقانه یا جانبدارانه، درباره‌اش صحبت کرده‌اند و نوشته‌اند.
حسینی‌مهر درباره شکل‌گیری و فعالیت سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر، توضیح داد: این سندیکا قصد داشت حقوق صنفی از دست رفته یا فراموش‌شده تئاتری‌ها را برآورده کند. متأسفانه عمر سندیکا به سه سال هم قد نداد و در نهایت نظام فرهنگی وقت آن تشکل را به رسمیت نشناخت. البته سندیکا هم دچار خطاها، تشتت آرا و چنددستگی شد که در کتاب به تفصیل به آن پرداخته‌ام.
این مدرس با سابقه تئاتر ایران، تأکید کرد: پرداختن به سندکای هنرمندان و کارکنان تئاتر در کتاب مذکور به صورت ذهنی و یک‌جانبه نیست بلکه چکیده دیده‌ها و یادداشت‌های من به عنوان یک جوان ۲۴ ساله بود که از شروع زمزمه‌های شکل‌گیری سندیکا در پاییز ۵۷ تا بعدها به عنوان منشی و ناظر جلسات، در آن حضوری فعال داشتم.
وی درباره وضعیت آماده‌سازی و چاپ این کتاب، گفت: نگارش این کتاب تمام شده و در مراحل پایانی ویرایش و صفحه‌آرایی است که امیدوارم به زودی توسط نشر «تئاتر ۶» روانه بازار شود.
حسینی‌مهر تصریح کرد: اگرچه بحث اصلی بر موضوع سندیکا است که نقشی مهم در تاریخ تئاتر معاصر ما داشته است اما کتاب، انعکاسی از فعالیت‌های تئاتر در سال‌های آغازین انقلاب هم است که سالن‌ها مملو از اجراهای تئاتری از هر قسمی بودند. سعی کردم در این کتاب خیلی بی‌طرفانه و صادقانه به این فعالیت‌ها هم بپردازم.
این هنرمند شناخته‌شده تئاتر در پایان سخنان خود یادآور شد: حتی ساده‌ترین و جزیی‌ترین گفتگوهای تئاتری انجام‌شده در سندیکا را هم در کتاب آورده‌ام. این کتاب می‌تواند مرجعی برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر تئاتر ایران و روندی که طی شده است، باشد.
ناصر حسینی‌مهر کارگردان با سابقه تئاتر که چند سالی است اثری را روی صحنه نبرده، درباره فعالیت‌های این روزهای خود به خبرنگار مهر گفت: در شرایط فعلی و دوره ۸ ساله خانه‌نشینی اجباری که از طرف مدیران تئاتر بر من تحمیل شده است، سعی می‌کنم برای غلبه بر این افسردگی که نصیبم شده و التیام دلتنگی‌های دوری از صحنه، به تدوین بخش‌هایی از تئاتر معاصر بپردازم. تمرین‌نگاری‌ها و نگارش کتاب‌هایی چون «تئاتر در ایران از کودتا تا انقلاب» و «پیشگامان نمایش در ایران» از این دست فعالیت‌ها بودند.
وی یادآور شد: طی یک سال گذشته مشغول نگارش سرگذشت و سرنوشت یکی از تشکل‌های تئاتری ایران که سترون شد، بودم. این تشکل در همان سال‌های آغازین انقلاب به وجود آمد که «سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر» نام گرفت. در سال‌های گذشته برخی از دوستان و هنرمندان کشور از طیف‌های مختلف تئاتری جسته و گریخته، صادقانه یا جانبدارانه، درباره‌اش صحبت کرده‌اند و نوشته‌اند.
حسینی‌مهر درباره شکل‌گیری و فعالیت سندیکای هنرمندان و کارکنان تئاتر، توضیح داد: این سندیکا قصد داشت حقوق صنفی از دست رفته یا فراموش‌شده تئاتری‌ها را برآورده کند. متأسفانه عمر سندیکا به سه سال هم قد نداد و در نهایت نظام فرهنگی وقت آن تشکل را به رسمیت نشناخت. البته سندیکا هم دچار خطاها، تشتت آرا و چنددستگی شد که در کتاب به تفصیل به آن پرداخته‌ام.
این مدرس با سابقه تئاتر ایران، تأکید کرد: پرداختن به سندکای هنرمندان و کارکنان تئاتر در کتاب مذکور به صورت ذهنی و یک‌جانبه نیست بلکه چکیده دیده‌ها و یادداشت‌های من به عنوان یک جوان ۲۴ ساله بود که از شروع زمزمه‌های شکل‌گیری سندیکا در پاییز ۵۷ تا بعدها به عنوان منشی و ناظر جلسات، در آن حضوری فعال داشتم.
وی درباره وضعیت آماده‌سازی و چاپ این کتاب، گفت: نگارش این کتاب تمام شده و در مراحل پایانی ویرایش و صفحه‌آرایی است که امیدوارم به زودی توسط نشر «تئاتر ۶» روانه بازار شود.
حسینی‌مهر تصریح کرد: اگرچه بحث اصلی بر موضوع سندیکا است که نقشی مهم در تاریخ تئاتر معاصر ما داشته است اما کتاب، انعکاسی از فعالیت‌های تئاتر در سال‌های آغازین انقلاب هم است که سالن‌ها مملو از اجراهای تئاتری از هر قسمی بودند. سعی کردم در این کتاب خیلی بی‌طرفانه و صادقانه به این فعالیت‌ها هم بپردازم.
این هنرمند شناخته‌شده تئاتر در پایان سخنان خود یادآور شد: حتی ساده‌ترین و جزیی‌ترین گفتگوهای تئاتری انجام‌شده در سندیکا را هم در کتاب آورده‌ام. این کتاب می‌تواند مرجعی برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر تئاتر ایران و روندی که طی شده است، باشد.
