تینا مزدکی_ با اینکه انواع کاغذ اکنون قابل بازیافت هستند، ضایعات نساجی همچنان عمدتاً سوزانده یا دفن می‌شوند، مگر اینکه در برخی آزمایش‌های محدود مورد استفاده قرار بگیرند. حال روشی که محققان به تازگی ابداع کرده‌اند احتمالا سرنوشتی بهتر برای لباس‌های کهنه رقم می‌زند.
پژوهشگران دانشگاه فناوری گراتس در اتریش به رهبری توماس هارتر، در حال کار بر روی کاغذهایی هستند که در خمیر آن‌ها از لباس‌های پنبه‌ای استفاده می‌شود. با ترکیب لباس‌های پنبه‌ای و خمیر کاغذ، می‌توان استحکام کاغذهای بسته‌بندی را افزایش داد.
در این روش . ابتدا لباس‌های دورریخته‌شده که بر پایه پنبه هستند، به‌صورت مکانیکی خرد شده و با یک محلول حلال در آب ترکیب می‌شوند. سپس این ترکیب آسیاب می‌شود تا الیاف درهم‌تنیده‌ی پنبه‌ای بدون اینکه به هم گره بخورند یا کُپه شوند، از هم جدا شوند.
نتیجه‌ی این فرایند یک دوغاب فیبری است که شباهت زیادی به خمیر کاغذ دارد. این ماده به خمیر کاغذ بازیافتی که در تولید کاغذهای بسته‌بندی مانند مقوا استفاده می‌شود، اضافه شده و باعث افزایش استحکام محصول نهایی می‌شود.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که حتی در حالتی که تنها ۳۰ درصد از ترکیب نهایی را الیاف نساجی تشکیل دهد، باز هم کاغذ تولیدشده به‌طور قابل‌توجهی قوی‌تر از کاغذهای بسته‌بندی معمولی است. دلیل این امر، طولانی‌تر بودن الیاف پارچه‌ای (به‌طور میانگین ۱.۷ میلی‌متر) نسبت به الیاف کاغذی است. جالب اینکه، هر دو نوع الیاف چه پنبه‌ای و چه چوبی عمدتاً از سلولز ساخته شده‌اند.
ویژگی مهم این کاغذ تقویت‌شده این است که می‌توان آن را مانند کاغذ معمولی پردازش کرد. البته رنگ آن کمی قهوه‌ای است و ممکن است لکه‌های رنگی از پارچه‌های رنگی در آن دیده شود، اما این مسئله هیچ تأثیری بر عملکرد آن ندارد.
محققان امیدوارند که این فناوری در آینده بتواند از دفن و سوزاندن زباله‌های نساجی جلوگیری کند، کاغذهای بسته‌بندی مستحکم‌تری تولید کند که مدت بیشتری قبل از نیاز به بازیافت دوام بیاورند و همچنین مقدار کاغذ باطله‌ی موردنیاز برای تولید کاغذهای بسته‌بندی را کاهش دهد.
در حال حاضر، تیم تحقیقاتی در تلاش است تا این فناوری را برای استفاده‌ی صنعتی مقیاس‌پذیر کند. یکی از چالش‌های این مسیر، کاهش میزان انرژی موردنیاز برای فرآیند آسیاب کردن است که ممکن است با پیش‌پردازش پارچه‌های خردشده همراه آنزیم‌ها تسهیل شود، چراکه این کار باعث می‌شود الیاف پنبه‌ای راحت‌تر از هم جدا شوند.
منبع: newatlas
۵۸۳۲۳
تینا مزدکی_ با اینکه انواع کاغذ اکنون قابل بازیافت هستند، ضایعات نساجی همچنان عمدتاً سوزانده یا دفن می‌شوند، مگر اینکه در برخی آزمایش‌های محدود مورد استفاده قرار بگیرند. حال روشی که محققان به تازگی ابداع کرده‌اند احتمالا سرنوشتی بهتر برای لباس‌های کهنه رقم می‌زند.
پژوهشگران دانشگاه فناوری گراتس در اتریش به رهبری توماس هارتر، در حال کار بر روی کاغذهایی هستند که در خمیر آن‌ها از لباس‌های پنبه‌ای استفاده می‌شود. با ترکیب لباس‌های پنبه‌ای و خمیر کاغذ، می‌توان استحکام کاغذهای بسته‌بندی را افزایش داد.
در این روش . ابتدا لباس‌های دورریخته‌شده که بر پایه پنبه هستند، به‌صورت مکانیکی خرد شده و با یک محلول حلال در آب ترکیب می‌شوند. سپس این ترکیب آسیاب می‌شود تا الیاف درهم‌تنیده‌ی پنبه‌ای بدون اینکه به هم گره بخورند یا کُپه شوند، از هم جدا شوند.
نتیجه‌ی این فرایند یک دوغاب فیبری است که شباهت زیادی به خمیر کاغذ دارد. این ماده به خمیر کاغذ بازیافتی که در تولید کاغذهای بسته‌بندی مانند مقوا استفاده می‌شود، اضافه شده و باعث افزایش استحکام محصول نهایی می‌شود.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که حتی در حالتی که تنها ۳۰ درصد از ترکیب نهایی را الیاف نساجی تشکیل دهد، باز هم کاغذ تولیدشده به‌طور قابل‌توجهی قوی‌تر از کاغذهای بسته‌بندی معمولی است. دلیل این امر، طولانی‌تر بودن الیاف پارچه‌ای (به‌طور میانگین ۱.۷ میلی‌متر) نسبت به الیاف کاغذی است. جالب اینکه، هر دو نوع الیاف چه پنبه‌ای و چه چوبی عمدتاً از سلولز ساخته شده‌اند.
ویژگی مهم این کاغذ تقویت‌شده این است که می‌توان آن را مانند کاغذ معمولی پردازش کرد. البته رنگ آن کمی قهوه‌ای است و ممکن است لکه‌های رنگی از پارچه‌های رنگی در آن دیده شود، اما این مسئله هیچ تأثیری بر عملکرد آن ندارد.
محققان امیدوارند که این فناوری در آینده بتواند از دفن و سوزاندن زباله‌های نساجی جلوگیری کند، کاغذهای بسته‌بندی مستحکم‌تری تولید کند که مدت بیشتری قبل از نیاز به بازیافت دوام بیاورند و همچنین مقدار کاغذ باطله‌ی موردنیاز برای تولید کاغذهای بسته‌بندی را کاهش دهد.
در حال حاضر، تیم تحقیقاتی در تلاش است تا این فناوری را برای استفاده‌ی صنعتی مقیاس‌پذیر کند. یکی از چالش‌های این مسیر، کاهش میزان انرژی موردنیاز برای فرآیند آسیاب کردن است که ممکن است با پیش‌پردازش پارچه‌های خردشده همراه آنزیم‌ها تسهیل شود، چراکه این کار باعث می‌شود الیاف پنبه‌ای راحت‌تر از هم جدا شوند.
منبع: newatlas
۵۸۳۲۳
تینا مزدکی_ با اینکه انواع کاغذ اکنون قابل بازیافت هستند، ضایعات نساجی همچنان عمدتاً سوزانده یا دفن می‌شوند، مگر اینکه در برخی آزمایش‌های محدود مورد استفاده قرار بگیرند. حال روشی که محققان به تازگی ابداع کرده‌اند احتمالا سرنوشتی بهتر برای لباس‌های کهنه رقم می‌زند.
پژوهشگران دانشگاه فناوری گراتس در اتریش به رهبری توماس هارتر، در حال کار بر روی کاغذهایی هستند که در خمیر آن‌ها از لباس‌های پنبه‌ای استفاده می‌شود. با ترکیب لباس‌های پنبه‌ای و خمیر کاغذ، می‌توان استحکام کاغذهای بسته‌بندی را افزایش داد.
در این روش . ابتدا لباس‌های دورریخته‌شده که بر پایه پنبه هستند، به‌صورت مکانیکی خرد شده و با یک محلول حلال در آب ترکیب می‌شوند. سپس این ترکیب آسیاب می‌شود تا الیاف درهم‌تنیده‌ی پنبه‌ای بدون اینکه به هم گره بخورند یا کُپه شوند، از هم جدا شوند.
نتیجه‌ی این فرایند یک دوغاب فیبری است که شباهت زیادی به خمیر کاغذ دارد. این ماده به خمیر کاغذ بازیافتی که در تولید کاغذهای بسته‌بندی مانند مقوا استفاده می‌شود، اضافه شده و باعث افزایش استحکام محصول نهایی می‌شود.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که حتی در حالتی که تنها ۳۰ درصد از ترکیب نهایی را الیاف نساجی تشکیل دهد، باز هم کاغذ تولیدشده به‌طور قابل‌توجهی قوی‌تر از کاغذهای بسته‌بندی معمولی است. دلیل این امر، طولانی‌تر بودن الیاف پارچه‌ای (به‌طور میانگین ۱.۷ میلی‌متر) نسبت به الیاف کاغذی است. جالب اینکه، هر دو نوع الیاف چه پنبه‌ای و چه چوبی عمدتاً از سلولز ساخته شده‌اند.
ویژگی مهم این کاغذ تقویت‌شده این است که می‌توان آن را مانند کاغذ معمولی پردازش کرد. البته رنگ آن کمی قهوه‌ای است و ممکن است لکه‌های رنگی از پارچه‌های رنگی در آن دیده شود، اما این مسئله هیچ تأثیری بر عملکرد آن ندارد.
محققان امیدوارند که این فناوری در آینده بتواند از دفن و سوزاندن زباله‌های نساجی جلوگیری کند، کاغذهای بسته‌بندی مستحکم‌تری تولید کند که مدت بیشتری قبل از نیاز به بازیافت دوام بیاورند و همچنین مقدار کاغذ باطله‌ی موردنیاز برای تولید کاغذهای بسته‌بندی را کاهش دهد.
در حال حاضر، تیم تحقیقاتی در تلاش است تا این فناوری را برای استفاده‌ی صنعتی مقیاس‌پذیر کند. یکی از چالش‌های این مسیر، کاهش میزان انرژی موردنیاز برای فرآیند آسیاب کردن است که ممکن است با پیش‌پردازش پارچه‌های خردشده همراه آنزیم‌ها تسهیل شود، چراکه این کار باعث می‌شود الیاف پنبه‌ای راحت‌تر از هم جدا شوند.
منبع: newatlas
۵۸۳۲۳
تینا مزدکی_ با اینکه انواع کاغذ اکنون قابل بازیافت هستند، ضایعات نساجی همچنان عمدتاً سوزانده یا دفن می‌شوند، مگر اینکه در برخی آزمایش‌های محدود مورد استفاده قرار بگیرند. حال روشی که محققان به تازگی ابداع کرده‌اند احتمالا سرنوشتی بهتر برای لباس‌های کهنه رقم می‌زند.
پژوهشگران دانشگاه فناوری گراتس در اتریش به رهبری توماس هارتر، در حال کار بر روی کاغذهایی هستند که در خمیر آن‌ها از لباس‌های پنبه‌ای استفاده می‌شود. با ترکیب لباس‌های پنبه‌ای و خمیر کاغذ، می‌توان استحکام کاغذهای بسته‌بندی را افزایش داد.
در این روش . ابتدا لباس‌های دورریخته‌شده که بر پایه پنبه هستند، به‌صورت مکانیکی خرد شده و با یک محلول حلال در آب ترکیب می‌شوند. سپس این ترکیب آسیاب می‌شود تا الیاف درهم‌تنیده‌ی پنبه‌ای بدون اینکه به هم گره بخورند یا کُپه شوند، از هم جدا شوند.
نتیجه‌ی این فرایند یک دوغاب فیبری است که شباهت زیادی به خمیر کاغذ دارد. این ماده به خمیر کاغذ بازیافتی که در تولید کاغذهای بسته‌بندی مانند مقوا استفاده می‌شود، اضافه شده و باعث افزایش استحکام محصول نهایی می‌شود.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که حتی در حالتی که تنها ۳۰ درصد از ترکیب نهایی را الیاف نساجی تشکیل دهد، باز هم کاغذ تولیدشده به‌طور قابل‌توجهی قوی‌تر از کاغذهای بسته‌بندی معمولی است. دلیل این امر، طولانی‌تر بودن الیاف پارچه‌ای (به‌طور میانگین ۱.۷ میلی‌متر) نسبت به الیاف کاغذی است. جالب اینکه، هر دو نوع الیاف چه پنبه‌ای و چه چوبی عمدتاً از سلولز ساخته شده‌اند.
ویژگی مهم این کاغذ تقویت‌شده این است که می‌توان آن را مانند کاغذ معمولی پردازش کرد. البته رنگ آن کمی قهوه‌ای است و ممکن است لکه‌های رنگی از پارچه‌های رنگی در آن دیده شود، اما این مسئله هیچ تأثیری بر عملکرد آن ندارد.
محققان امیدوارند که این فناوری در آینده بتواند از دفن و سوزاندن زباله‌های نساجی جلوگیری کند، کاغذهای بسته‌بندی مستحکم‌تری تولید کند که مدت بیشتری قبل از نیاز به بازیافت دوام بیاورند و همچنین مقدار کاغذ باطله‌ی موردنیاز برای تولید کاغذهای بسته‌بندی را کاهش دهد.
در حال حاضر، تیم تحقیقاتی در تلاش است تا این فناوری را برای استفاده‌ی صنعتی مقیاس‌پذیر کند. یکی از چالش‌های این مسیر، کاهش میزان انرژی موردنیاز برای فرآیند آسیاب کردن است که ممکن است با پیش‌پردازش پارچه‌های خردشده همراه آنزیم‌ها تسهیل شود، چراکه این کار باعث می‌شود الیاف پنبه‌ای راحت‌تر از هم جدا شوند.
منبع: newatlas
۵۸۳۲۳
