سریال Euphoria یا سرخوشی محصولی از نتفلکیس است که به دلیل محتوای خاص و لخت و بی پرده آن مورد توجه بسیاری قرار گرفته. در این مقاله بررسی خواهیم کرد که این سریال تا چه حد موفق بوده، المان هایی که باعث موفقیت این سریال شده چیست و اینکه نظر منتقدانی که هر چیزی را نماد جامعه آمریکایی میدانند تا چه درست است. همراه ما باشید تا از این سریال و نگاه کارگردان به زندگی مدرن سر دربیاوریم
خلاصه داستان سریال
خط داستانی اصلی سریال به شخصیت “رو” با بازی زندایا میپردازد. او به تازگی از مرکز ترک اعتیاد به خانه بازگشته و قصد ندارد هوشیار باقی بماند. پس از دیدن دوستانش تصمیم میگیرد تلاشی جدی تر برای ترک اعتیاد کند. با این حال “رو” مشکلات دیگری نیز که اتفاقا منجر به اعتیاد او نیز شده. او به دلیل مرگ پدرش با تروما روبرو است و از اختلال دو قطبی نیز رنج میبرد. او به تازگی با شخصی به نام جولز آشنا شده و همین علاقه او سبب میشود که مواد مخدر را دنبال نکند. با این حال اتفاقات مختلف دست به دست یکدیگر میدهند تا اوضاع آن طور که باید پیش نرود.
بازیگران معروف:
- زندیا: او یکی از بازیگران جوان زن مهم این روزهای هالیوود است. او در دو فیلم مهم سال 2021 یعنی مالکوم و ماری و تل ماسه هم حضور دارد.
- مود آپاتو: او در یکی دیگر از فیلم‌های سم لوینگسون یعنی ملت ترور بازی کرده بود.
- اریک دن: او یکی از نقش‌های ثابت سریال آناتومی گری بود.
- استورم رید: او در فیلم مرد نامرئی نیز بازی کرده است.
حس عمیق همزاد پنداری
دلیل اصلی موفقیت سریال سرخوشی این است که دست بر روی مسائلی گذاشته که جوانان و نوجوانان با آن درگیر هستند و یا آن به شکل عمیقی تجربه کرده اند. ما باید این واقعیت را بپذیریم که عده زیادی از جوانان دقیقا درگیر بحران هایی که در سریال اتفاق میوفتند هستند و به همین علت جذب آن میشوند. اینکه این سریال چقدر در راستای بهبود این قضیه یا بدتر کردن آن گام برداشته را بررسی نمیکنیم اما به لحاظ محتوایی و کیفیت ساخت این اثر میتوان یک سریال تجاری سرگرم کننده دانست.
یک نقد واقع گرایانه به مدرنیته
به نظر من با اینکه افراد بسیاری به این سریال و محتوای آن نقد های جدی دارند اما رویکرد سریال نیز دقیقا هم راستا با نظر آنهاست. Euphoria به خوبی نشان دهنده انزوای دسته جمعی در عصر مدرن، شعار های پوچ و توخالی که هیچ دردی از هیچ چیز دوا نمیکند، جنون آنی و رفتار های غیرقابل قبول است. این سریال از نامش هم حتی پیداست که به چه چیزی و چه موضوعی طعنه میزند. این نکته که سریال سرخوشی آمریکای بیرونی است و نشان دهنده فرهنگ عمومی مردم آمریکاست تنها بیانگر بی سوادی قلم منتقدان بی هویتی است که در خلع هویت فرهنگی خود به دنبال زیر بغل مار هستند.
نظر بنجامین لی گاردین درباره سریال سرخوشی
نقش زندیا یکی از نکات مهم سریال است. برخی بازیگران آشنا هستند اما همچنان دانش آموزان بیشتر از سریال‌های مشابه دانش آموز به نظر می‌رسند. با این حال صحنه‌های جنسی طوری زیاد هستند که انگار مدرسه‌ای در فضای بازی تاج و تخت را می‌بینیم. سریال تجربه‌ای حداکثری است. شاید برای والدین، چنین تجربه‌هایی از سوی بچه‌ها وحشتانک به نظر برسد اما سایر افراد لحظات مشابه را در خاطرات خود دارند. نمی‌دانیم قرار است در ادامه چه اتفاقاتی برای سریال رخ دهد اما در کل با یکی از جسورترین سریال‌های سال روبرو هستیم.
عملکرد زندایا در سریال
در برخورد با زندایا مخاطبین عموما دو دسته میشوند. افرادی که عاشق بازی و اکتینگ او هستند و کسانی که حتی از ریخت او متنفرند. اما به لحاظ حرفه ای زندایا بازی قابل قبولی در سریال از خود به نمایش گذاشته همین امر باعث شده که به عنوان نقش اصلی برای مخاطب باور پذیر باشد. دختر نوجوانی که با مسائل مختلف دست و پنجه نرم میکند و میخواهد خودش را از منجلاب عفونت زندگی مدرن رهایی ببخشد اما باز با سر داخل آن فرو میرود. زندایا روایت جذاب کارگردان را رنگ و بویی تازه بخشیده و کمک کرده که سریال موفقیت بیشتری کسب کند. جدای از اسم و رسم زندایا یکی از بازیگران خوب حال حاضر سینمای امریکاست.
عشق از نظر سریال سرخوشی
Euphoria به شکلی خاص به مقوله عشق میپردازند. آن را بررسی میکند و ابعاد مختلف آن را تحویل مخاطب نمیدهد. سریال تنها از یک زاویه و دقیقا زاویه مطلوب خودش به مربع عشق نگاه میکند و تلاشی برای فهم مکعب عشق را بیهوده میداند. گریز از کلیشه ها و واقع پذیر بودن عشق در سریال سرخوشی به خوبی نمایانگر دید متفاوت آن است. دیگر دوره لیلی و مجنون به سر رسیده در عصری هستیم که جولز بی محابا و بدون احساس ندامت خاطر رو را مختل میسازد. در سریال به شکل کامل متوجه نمیشویم که منظور از عشق دقیقا چیست؟ و از عشق استرنبرگ تنها کدام عضو باقی مانده.
سخن آخر
سریال سرخوشی یک سریال تیجری یا به قولی نوجوان پسند است که دقیقا بر روی موضوعات ملموس آنها دست گذاشته. در لایه عمیق تر نگاه سریال انتقادی است و به شکل یک آیینه عمل میکند. درست همانند بلک میرر که تنها ابعاد منفی را زندگی را رصد میکند، سرخوشی نیز تنها نیمه خالی لیوان را می بیند. ممنون که تا انتهای مقاله همراه ما بودید. نظر شما چیست؟ اگر سریال را مشاهده کرده اید خوشحال میشویم درباره آن در کامنت ها با ما گفتگو کنید.
