در طی ۱۰ سال گذشته، سیستم‌های پایش فشار باد تایر (TPMS) تحولات زیادی داشته‌اند. در شریط فعلی از این سنسورها حتی به‌عنوان ابزارهایی برای سرویس‌دهی نیز استفاده می‌شود. درست زمانی که فکر می‌کردید همه‌چیز را در مورد سرویس TPMS می‌دانید، یک فناوری یا ابزار جدید ظاهر می‌شود و شما را مجبور می‌کند تا با آن نیز ارتباط برقرار کنید و در مورد ابزار جدید بیاموزید. در هرصورت باید با این تغییرات همراه شوید؛ حتی ۱۰ سال پیش، اکثر رانندگان و برخی تکنسین‌ها مزایای ایمنی قابل توجه سرویس TPMS را درک نمی‌کردند.
با این وجود در شرایط فعلی، نه‌تنها تکنسین‌ها اکنون سرویس TPMS را جدی می‌گیرند، بلکه مشتریان بیشتری مزایای ایمنی این سنسورها را درک می‌کنند. این سیستم‌ها فقط پیچیده‌تر خواهند شد؛ بنابراین تکنسین‌ها باید درمورد سرویس TPMS از اطلاعات کافی و لازم برخوردار باشند.
سیستم‌های TPMS معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ مستقیم و غیرمستقیم. سیستم‌های مستقیم از حسگرهای داخل تایر برای اندازه‌گیری فشار و دما استفاده می‌کنند. سیستم‌های غیرمستقیم به حسگرهای سرعت چرخ متکی هستند تا تغییرات فشار را تشخیص دهند. با این حال، دسته سومی نیز وجود دارد؛ رویکرد ترکیبی. به‌عنوان مثال، ب‌ام‌و و مرسدس‌بنز حسگرهای مستقیم را با داده‌های حسگر سرعت چرخ ترکیب می‌کنند تا تشخیص سریع‌تر ترکیدگی تایر و پنچری را ممکن سازند.
حسگر در اکثر خودروها سیگنالی را در یک ارتباط یک‌طرفه ارسال کرده و خودرو آن را دریافت می‌کند. اکثر خودروها از یک آنتن واحد برای هر چهار حسگر استفاده می‌کنند (اگرچه برخی از پیکربندی‌ها از چندین آنتن استفاده می‌کنند). این سیستم‌ها عموما در محدوده فرکانسی ۳۱۵ هرتز تا ۴۳۰ هرتز کار می‌کنند و اغلب فرکانس‌ها را با سیستم‌های ورود بدون کلید به‌اشتراک می‌گذارند. برخی از تنظیمات حتی دارای فرستنده‌های چهار چرخ هستند. این‌ها در حدود ۱۲۵ هرتز کار می‌کنند.
مزیت اصلی این نوع سیستم این است که فشارهای ضمنی را می‌توان درحالی که خودرو ثابت است نشان داد. به‌طور قطع، بزرگ‌ترین پیشرفت در سیستم پایش فشار تایر (TPMS) در سال‌های اخیر، توسعه ابزارهای تخصصی TPMS بوده است. سال‌ها پیش، وظیفه اصلی ابزار TPMS ارسال سیگنال به‌سنسورها و خواندن داده‌های ارسالی در طول فرآیند یادگیری مجدد بود. اما امروزه، ابزارهای مدرن TPMS قابلیت‌های یک ابزار اسکن تشخیصی را با ویژگی‌های تشخیصی امواج رادیویی کم‌مصرف ترکیب کرده است.
ابزارهای اختصاصی TPMS امروزی می‌توانند کارهایی مانند تایید عملکرد سنسور و سیستم را بدون نیاز به‌تست رانندگی انجام دهند. تولیدکنندگان رویه‌های خاصی را طراحی می‌کنند که می‌توانند یک یادگیری مجدد را فعال و اطمینان حاصل کنند که چراغ TPMS هنگام خروج خودرو از تعمیرگاه خاموش خواهد بود.
نکته کلیدی در این‌جا آن است که با درک کامل قابلیت‌ها، بتوانید به ابزار TPMS خودرو اعتماد کنید. جدیدترین ابزارها می‌توانند سرویس‌دهی سنسور را ساده‌تر کنند و برخی حتی با آموزش داخلی برای راهنمایی تکنسین‌های شما در طول سرویس ارائه می‌شوند. تکنسین‌ها هنگام تعویض سنسورهای TPMS، به‌لطف ابزارهای مدرن، چندین روش در دسترس دارند. اگر سنسور اصلی هنوز سیگنال می‌دهد، تکنسین می‌تواند ID آن را بازیابی کرده و این کد را برای سنسوری جدید تعریف کند.
برای سنسورهایی که سیگنال نمی‌دهند، تکنسین می‌تواند از طریق پورت OBDII از حافظه ماژول TPMS به ID دسترسی پیدا کند. از طرف دیگر، تکنسین می‌تواند شماره ID چاپ‌شده روی سنسور اصلی را بخواند یا یک ID تصادفی جدید تولید کند و آن را هم در سنسور جایگزین و هم در ماژول TPMS برنامه‌ریزی کند.
تکنسین‌ها قبل از هر اقدامی، باید هنگام ارزیابی مشکل بیان‌شده توسط مشتری، از روش «قبل از دست زدن، تست کنید» پیروی کنند.
هنگامی که بررسی‌های اولیه باد زدن تایر و عملکرد حسگرها مشکل را حل نکرد، تکنسین‌ها باید به اطلاعات سرویس و بولتن‌های خدمات فنی مراجعه کنند. درنهایت ابزارهای مدرن TPMS می‌توانند با دسترسی به‌کدهای ماژول از طریق اتصال OBDII و اندازه‌گیری قدرت سیگنال‌های رادیویی از حسگرها و منابع خارجی برای خدمت هرچه بیشتر و بهتر به مالک خودرو کمک بگیرند.
در طی ۱۰ سال گذشته، سیستم‌های پایش فشار باد تایر (TPMS) تحولات زیادی داشته‌اند. در شریط فعلی از این سنسورها حتی به‌عنوان ابزارهایی برای سرویس‌دهی نیز استفاده می‌شود. درست زمانی که فکر می‌کردید همه‌چیز را در مورد سرویس TPMS می‌دانید، یک فناوری یا ابزار جدید ظاهر می‌شود و شما را مجبور می‌کند تا با آن نیز ارتباط برقرار کنید و در مورد ابزار جدید بیاموزید. در هرصورت باید با این تغییرات همراه شوید؛ حتی ۱۰ سال پیش، اکثر رانندگان و برخی تکنسین‌ها مزایای ایمنی قابل توجه سرویس TPMS را درک نمی‌کردند.
با این وجود در شرایط فعلی، نه‌تنها تکنسین‌ها اکنون سرویس TPMS را جدی می‌گیرند، بلکه مشتریان بیشتری مزایای ایمنی این سنسورها را درک می‌کنند. این سیستم‌ها فقط پیچیده‌تر خواهند شد؛ بنابراین تکنسین‌ها باید درمورد سرویس TPMS از اطلاعات کافی و لازم برخوردار باشند.
سیستم‌های TPMS معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ مستقیم و غیرمستقیم. سیستم‌های مستقیم از حسگرهای داخل تایر برای اندازه‌گیری فشار و دما استفاده می‌کنند. سیستم‌های غیرمستقیم به حسگرهای سرعت چرخ متکی هستند تا تغییرات فشار را تشخیص دهند. با این حال، دسته سومی نیز وجود دارد؛ رویکرد ترکیبی. به‌عنوان مثال، ب‌ام‌و و مرسدس‌بنز حسگرهای مستقیم را با داده‌های حسگر سرعت چرخ ترکیب می‌کنند تا تشخیص سریع‌تر ترکیدگی تایر و پنچری را ممکن سازند.
حسگر در اکثر خودروها سیگنالی را در یک ارتباط یک‌طرفه ارسال کرده و خودرو آن را دریافت می‌کند. اکثر خودروها از یک آنتن واحد برای هر چهار حسگر استفاده می‌کنند (اگرچه برخی از پیکربندی‌ها از چندین آنتن استفاده می‌کنند). این سیستم‌ها عموما در محدوده فرکانسی ۳۱۵ هرتز تا ۴۳۰ هرتز کار می‌کنند و اغلب فرکانس‌ها را با سیستم‌های ورود بدون کلید به‌اشتراک می‌گذارند. برخی از تنظیمات حتی دارای فرستنده‌های چهار چرخ هستند. این‌ها در حدود ۱۲۵ هرتز کار می‌کنند.
مزیت اصلی این نوع سیستم این است که فشارهای ضمنی را می‌توان درحالی که خودرو ثابت است نشان داد. به‌طور قطع، بزرگ‌ترین پیشرفت در سیستم پایش فشار تایر (TPMS) در سال‌های اخیر، توسعه ابزارهای تخصصی TPMS بوده است. سال‌ها پیش، وظیفه اصلی ابزار TPMS ارسال سیگنال به‌سنسورها و خواندن داده‌های ارسالی در طول فرآیند یادگیری مجدد بود. اما امروزه، ابزارهای مدرن TPMS قابلیت‌های یک ابزار اسکن تشخیصی را با ویژگی‌های تشخیصی امواج رادیویی کم‌مصرف ترکیب کرده است.
ابزارهای اختصاصی TPMS امروزی می‌توانند کارهایی مانند تایید عملکرد سنسور و سیستم را بدون نیاز به‌تست رانندگی انجام دهند. تولیدکنندگان رویه‌های خاصی را طراحی می‌کنند که می‌توانند یک یادگیری مجدد را فعال و اطمینان حاصل کنند که چراغ TPMS هنگام خروج خودرو از تعمیرگاه خاموش خواهد بود.
نکته کلیدی در این‌جا آن است که با درک کامل قابلیت‌ها، بتوانید به ابزار TPMS خودرو اعتماد کنید. جدیدترین ابزارها می‌توانند سرویس‌دهی سنسور را ساده‌تر کنند و برخی حتی با آموزش داخلی برای راهنمایی تکنسین‌های شما در طول سرویس ارائه می‌شوند. تکنسین‌ها هنگام تعویض سنسورهای TPMS، به‌لطف ابزارهای مدرن، چندین روش در دسترس دارند. اگر سنسور اصلی هنوز سیگنال می‌دهد، تکنسین می‌تواند ID آن را بازیابی کرده و این کد را برای سنسوری جدید تعریف کند.
برای سنسورهایی که سیگنال نمی‌دهند، تکنسین می‌تواند از طریق پورت OBDII از حافظه ماژول TPMS به ID دسترسی پیدا کند. از طرف دیگر، تکنسین می‌تواند شماره ID چاپ‌شده روی سنسور اصلی را بخواند یا یک ID تصادفی جدید تولید کند و آن را هم در سنسور جایگزین و هم در ماژول TPMS برنامه‌ریزی کند.
تکنسین‌ها قبل از هر اقدامی، باید هنگام ارزیابی مشکل بیان‌شده توسط مشتری، از روش «قبل از دست زدن، تست کنید» پیروی کنند.
هنگامی که بررسی‌های اولیه باد زدن تایر و عملکرد حسگرها مشکل را حل نکرد، تکنسین‌ها باید به اطلاعات سرویس و بولتن‌های خدمات فنی مراجعه کنند. درنهایت ابزارهای مدرن TPMS می‌توانند با دسترسی به‌کدهای ماژول از طریق اتصال OBDII و اندازه‌گیری قدرت سیگنال‌های رادیویی از حسگرها و منابع خارجی برای خدمت هرچه بیشتر و بهتر به مالک خودرو کمک بگیرند.
در طی ۱۰ سال گذشته، سیستم‌های پایش فشار باد تایر (TPMS) تحولات زیادی داشته‌اند. در شریط فعلی از این سنسورها حتی به‌عنوان ابزارهایی برای سرویس‌دهی نیز استفاده می‌شود. درست زمانی که فکر می‌کردید همه‌چیز را در مورد سرویس TPMS می‌دانید، یک فناوری یا ابزار جدید ظاهر می‌شود و شما را مجبور می‌کند تا با آن نیز ارتباط برقرار کنید و در مورد ابزار جدید بیاموزید. در هرصورت باید با این تغییرات همراه شوید؛ حتی ۱۰ سال پیش، اکثر رانندگان و برخی تکنسین‌ها مزایای ایمنی قابل توجه سرویس TPMS را درک نمی‌کردند.
با این وجود در شرایط فعلی، نه‌تنها تکنسین‌ها اکنون سرویس TPMS را جدی می‌گیرند، بلکه مشتریان بیشتری مزایای ایمنی این سنسورها را درک می‌کنند. این سیستم‌ها فقط پیچیده‌تر خواهند شد؛ بنابراین تکنسین‌ها باید درمورد سرویس TPMS از اطلاعات کافی و لازم برخوردار باشند.
سیستم‌های TPMS معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ مستقیم و غیرمستقیم. سیستم‌های مستقیم از حسگرهای داخل تایر برای اندازه‌گیری فشار و دما استفاده می‌کنند. سیستم‌های غیرمستقیم به حسگرهای سرعت چرخ متکی هستند تا تغییرات فشار را تشخیص دهند. با این حال، دسته سومی نیز وجود دارد؛ رویکرد ترکیبی. به‌عنوان مثال، ب‌ام‌و و مرسدس‌بنز حسگرهای مستقیم را با داده‌های حسگر سرعت چرخ ترکیب می‌کنند تا تشخیص سریع‌تر ترکیدگی تایر و پنچری را ممکن سازند.
حسگر در اکثر خودروها سیگنالی را در یک ارتباط یک‌طرفه ارسال کرده و خودرو آن را دریافت می‌کند. اکثر خودروها از یک آنتن واحد برای هر چهار حسگر استفاده می‌کنند (اگرچه برخی از پیکربندی‌ها از چندین آنتن استفاده می‌کنند). این سیستم‌ها عموما در محدوده فرکانسی ۳۱۵ هرتز تا ۴۳۰ هرتز کار می‌کنند و اغلب فرکانس‌ها را با سیستم‌های ورود بدون کلید به‌اشتراک می‌گذارند. برخی از تنظیمات حتی دارای فرستنده‌های چهار چرخ هستند. این‌ها در حدود ۱۲۵ هرتز کار می‌کنند.
مزیت اصلی این نوع سیستم این است که فشارهای ضمنی را می‌توان درحالی که خودرو ثابت است نشان داد. به‌طور قطع، بزرگ‌ترین پیشرفت در سیستم پایش فشار تایر (TPMS) در سال‌های اخیر، توسعه ابزارهای تخصصی TPMS بوده است. سال‌ها پیش، وظیفه اصلی ابزار TPMS ارسال سیگنال به‌سنسورها و خواندن داده‌های ارسالی در طول فرآیند یادگیری مجدد بود. اما امروزه، ابزارهای مدرن TPMS قابلیت‌های یک ابزار اسکن تشخیصی را با ویژگی‌های تشخیصی امواج رادیویی کم‌مصرف ترکیب کرده است.
ابزارهای اختصاصی TPMS امروزی می‌توانند کارهایی مانند تایید عملکرد سنسور و سیستم را بدون نیاز به‌تست رانندگی انجام دهند. تولیدکنندگان رویه‌های خاصی را طراحی می‌کنند که می‌توانند یک یادگیری مجدد را فعال و اطمینان حاصل کنند که چراغ TPMS هنگام خروج خودرو از تعمیرگاه خاموش خواهد بود.
نکته کلیدی در این‌جا آن است که با درک کامل قابلیت‌ها، بتوانید به ابزار TPMS خودرو اعتماد کنید. جدیدترین ابزارها می‌توانند سرویس‌دهی سنسور را ساده‌تر کنند و برخی حتی با آموزش داخلی برای راهنمایی تکنسین‌های شما در طول سرویس ارائه می‌شوند. تکنسین‌ها هنگام تعویض سنسورهای TPMS، به‌لطف ابزارهای مدرن، چندین روش در دسترس دارند. اگر سنسور اصلی هنوز سیگنال می‌دهد، تکنسین می‌تواند ID آن را بازیابی کرده و این کد را برای سنسوری جدید تعریف کند.
برای سنسورهایی که سیگنال نمی‌دهند، تکنسین می‌تواند از طریق پورت OBDII از حافظه ماژول TPMS به ID دسترسی پیدا کند. از طرف دیگر، تکنسین می‌تواند شماره ID چاپ‌شده روی سنسور اصلی را بخواند یا یک ID تصادفی جدید تولید کند و آن را هم در سنسور جایگزین و هم در ماژول TPMS برنامه‌ریزی کند.
تکنسین‌ها قبل از هر اقدامی، باید هنگام ارزیابی مشکل بیان‌شده توسط مشتری، از روش «قبل از دست زدن، تست کنید» پیروی کنند.
هنگامی که بررسی‌های اولیه باد زدن تایر و عملکرد حسگرها مشکل را حل نکرد، تکنسین‌ها باید به اطلاعات سرویس و بولتن‌های خدمات فنی مراجعه کنند. درنهایت ابزارهای مدرن TPMS می‌توانند با دسترسی به‌کدهای ماژول از طریق اتصال OBDII و اندازه‌گیری قدرت سیگنال‌های رادیویی از حسگرها و منابع خارجی برای خدمت هرچه بیشتر و بهتر به مالک خودرو کمک بگیرند.
در طی ۱۰ سال گذشته، سیستم‌های پایش فشار باد تایر (TPMS) تحولات زیادی داشته‌اند. در شریط فعلی از این سنسورها حتی به‌عنوان ابزارهایی برای سرویس‌دهی نیز استفاده می‌شود. درست زمانی که فکر می‌کردید همه‌چیز را در مورد سرویس TPMS می‌دانید، یک فناوری یا ابزار جدید ظاهر می‌شود و شما را مجبور می‌کند تا با آن نیز ارتباط برقرار کنید و در مورد ابزار جدید بیاموزید. در هرصورت باید با این تغییرات همراه شوید؛ حتی ۱۰ سال پیش، اکثر رانندگان و برخی تکنسین‌ها مزایای ایمنی قابل توجه سرویس TPMS را درک نمی‌کردند.
با این وجود در شرایط فعلی، نه‌تنها تکنسین‌ها اکنون سرویس TPMS را جدی می‌گیرند، بلکه مشتریان بیشتری مزایای ایمنی این سنسورها را درک می‌کنند. این سیستم‌ها فقط پیچیده‌تر خواهند شد؛ بنابراین تکنسین‌ها باید درمورد سرویس TPMS از اطلاعات کافی و لازم برخوردار باشند.
سیستم‌های TPMS معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ مستقیم و غیرمستقیم. سیستم‌های مستقیم از حسگرهای داخل تایر برای اندازه‌گیری فشار و دما استفاده می‌کنند. سیستم‌های غیرمستقیم به حسگرهای سرعت چرخ متکی هستند تا تغییرات فشار را تشخیص دهند. با این حال، دسته سومی نیز وجود دارد؛ رویکرد ترکیبی. به‌عنوان مثال، ب‌ام‌و و مرسدس‌بنز حسگرهای مستقیم را با داده‌های حسگر سرعت چرخ ترکیب می‌کنند تا تشخیص سریع‌تر ترکیدگی تایر و پنچری را ممکن سازند.
حسگر در اکثر خودروها سیگنالی را در یک ارتباط یک‌طرفه ارسال کرده و خودرو آن را دریافت می‌کند. اکثر خودروها از یک آنتن واحد برای هر چهار حسگر استفاده می‌کنند (اگرچه برخی از پیکربندی‌ها از چندین آنتن استفاده می‌کنند). این سیستم‌ها عموما در محدوده فرکانسی ۳۱۵ هرتز تا ۴۳۰ هرتز کار می‌کنند و اغلب فرکانس‌ها را با سیستم‌های ورود بدون کلید به‌اشتراک می‌گذارند. برخی از تنظیمات حتی دارای فرستنده‌های چهار چرخ هستند. این‌ها در حدود ۱۲۵ هرتز کار می‌کنند.
مزیت اصلی این نوع سیستم این است که فشارهای ضمنی را می‌توان درحالی که خودرو ثابت است نشان داد. به‌طور قطع، بزرگ‌ترین پیشرفت در سیستم پایش فشار تایر (TPMS) در سال‌های اخیر، توسعه ابزارهای تخصصی TPMS بوده است. سال‌ها پیش، وظیفه اصلی ابزار TPMS ارسال سیگنال به‌سنسورها و خواندن داده‌های ارسالی در طول فرآیند یادگیری مجدد بود. اما امروزه، ابزارهای مدرن TPMS قابلیت‌های یک ابزار اسکن تشخیصی را با ویژگی‌های تشخیصی امواج رادیویی کم‌مصرف ترکیب کرده است.
ابزارهای اختصاصی TPMS امروزی می‌توانند کارهایی مانند تایید عملکرد سنسور و سیستم را بدون نیاز به‌تست رانندگی انجام دهند. تولیدکنندگان رویه‌های خاصی را طراحی می‌کنند که می‌توانند یک یادگیری مجدد را فعال و اطمینان حاصل کنند که چراغ TPMS هنگام خروج خودرو از تعمیرگاه خاموش خواهد بود.
نکته کلیدی در این‌جا آن است که با درک کامل قابلیت‌ها، بتوانید به ابزار TPMS خودرو اعتماد کنید. جدیدترین ابزارها می‌توانند سرویس‌دهی سنسور را ساده‌تر کنند و برخی حتی با آموزش داخلی برای راهنمایی تکنسین‌های شما در طول سرویس ارائه می‌شوند. تکنسین‌ها هنگام تعویض سنسورهای TPMS، به‌لطف ابزارهای مدرن، چندین روش در دسترس دارند. اگر سنسور اصلی هنوز سیگنال می‌دهد، تکنسین می‌تواند ID آن را بازیابی کرده و این کد را برای سنسوری جدید تعریف کند.
برای سنسورهایی که سیگنال نمی‌دهند، تکنسین می‌تواند از طریق پورت OBDII از حافظه ماژول TPMS به ID دسترسی پیدا کند. از طرف دیگر، تکنسین می‌تواند شماره ID چاپ‌شده روی سنسور اصلی را بخواند یا یک ID تصادفی جدید تولید کند و آن را هم در سنسور جایگزین و هم در ماژول TPMS برنامه‌ریزی کند.
تکنسین‌ها قبل از هر اقدامی، باید هنگام ارزیابی مشکل بیان‌شده توسط مشتری، از روش «قبل از دست زدن، تست کنید» پیروی کنند.
هنگامی که بررسی‌های اولیه باد زدن تایر و عملکرد حسگرها مشکل را حل نکرد، تکنسین‌ها باید به اطلاعات سرویس و بولتن‌های خدمات فنی مراجعه کنند. درنهایت ابزارهای مدرن TPMS می‌توانند با دسترسی به‌کدهای ماژول از طریق اتصال OBDII و اندازه‌گیری قدرت سیگنال‌های رادیویی از حسگرها و منابع خارجی برای خدمت هرچه بیشتر و بهتر به مالک خودرو کمک بگیرند.
