به گزارش ایسنا، لحظاتی در زندگی با هوش مصنوعی وجود دارد که احساس می‌کنیم در حال گذر از آستانه‌ای هستیم که بازگشتی از آن وجود ندارد. جدیدترین نمونه چنین چیزی در دانشگاه UCLA اتفاق می‌افتد، جایی که یک استاد دانشگاه از هوش مصنوعی می‌خواهد جزوه درسی، تکالیف و منابع دستیار تدریس را برای کلاس درس خود که درباره بررسی ادبیات قرون وسطی تا قرن هفدهم است، ایجاد کند.
پروفسور زرینکا استاهولیاک(Zrinka Stahuljak) از یک ابزار هوش مصنوعی به نام کودو(Kudu) استفاده می‌کند که توسط الکساندر کوسنکو(Alexander Kusenko) استاد فیزیک و ستاره‌شناسی دانشگاه UCLA و یک دانشجوی سابق دکترای این دانشگاه به نام وارن ایسی(Warren Essey) ایجاد شده است.
آنها «کودو» را به عنوان راهی با کیفیت و کم‌هزینه برای دانشجویان به منظور دسترسی به تمام اطلاعات مورد نیاز خود می‌دانند، در حالی که اساتید نیز می‌توانند بر تدریس تمرکز کنند.
«کودو» از ارائه‌های پاورپوینت، ویدیوهای یوتیوب، یادداشت‌های درسی و سایر مطالبی که پروفسور استاهولیاک ارائه می‌کند، استخراج می‌کند.
طبق گفته دانشگاه UCLA، این کار نباید بیش از ۲۰ ساعت از زمان استاد را بگیرد و آنها می‌توانند مطالب را بعد از آن ویرایش کنند.
کتاب درسی حاصل به صورت دیجیتالی با قیمت ۲۵ دلار در دسترس است و می‌توان آن را چاپ کرد یا به صورت صوتی استفاده کرد.
«کودو» همچنین از موارد آموزشی ارائه شده برای پاسخ به سؤالات دانشجویان استفاده می‌کند. به علاوه می‌تواند تشخیص دهد که آیا بیش از نیمی از محتوای ارائه شده توسط یک دانشجو با هوش مصنوعی تولید شده است یا خیر.
پروفسور استاهولیاک می‌گوید: معمولاً من وقت کلاس‌ها را صرف محتوایی کردن مطالب و استفاده از تصاویر بصری برای نشان دادن محتوا می‌کردم، اما اکنون همه اینها در کتاب درسی که ما تولید کرده‌ایم، وجود دارد و من در واقع می‌توانم با دانشجویان کار کنم تا منابع اولیه را بخوانم و معنای آنها را توضیح دهم و تحلیل کنیم و انتقادی فکر کنیم.
وی افزود: این هوش مصنوعی به ما امکان می‌دهد زمان بیشتری را صرف آموزش مهارت‌های تحلیلی اساسی، تفکر انتقادی و مهارت‌های خواندن به شیوه‌ای ثابت کنیم که کارهایی است که اساتید در انجام آنها بهترین هستند.
وی قصد دارد در آینده از «کودو» برای دوره‌های دیگر استفاده کند.
این ابزار مبتنی بر هوش مصنوعی در حال حاضر در این ترم در مقدمه‌ای برای کلاس تاریخ آزمایش می‌شود و برای دوره پروفسور استاهولیاک در سال ۲۰۲۵ در دسترس خواهد بود.
باید ببینیم این کار تا چه حد موفق خواهد بود و از همه مهمتر، آیا هوش مصنوعی ابزاری برای معلمان و اساتید باقی خواهد ماند یا راهی کم هزینه برای جایگزینی آنها خواهد بود.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا، لحظاتی در زندگی با هوش مصنوعی وجود دارد که احساس می‌کنیم در حال گذر از آستانه‌ای هستیم که بازگشتی از آن وجود ندارد. جدیدترین نمونه چنین چیزی در دانشگاه UCLA اتفاق می‌افتد، جایی که یک استاد دانشگاه از هوش مصنوعی می‌خواهد جزوه درسی، تکالیف و منابع دستیار تدریس را برای کلاس درس خود که درباره بررسی ادبیات قرون وسطی تا قرن هفدهم است، ایجاد کند.
پروفسور زرینکا استاهولیاک(Zrinka Stahuljak) از یک ابزار هوش مصنوعی به نام کودو(Kudu) استفاده می‌کند که توسط الکساندر کوسنکو(Alexander Kusenko) استاد فیزیک و ستاره‌شناسی دانشگاه UCLA و یک دانشجوی سابق دکترای این دانشگاه به نام وارن ایسی(Warren Essey) ایجاد شده است.
آنها «کودو» را به عنوان راهی با کیفیت و کم‌هزینه برای دانشجویان به منظور دسترسی به تمام اطلاعات مورد نیاز خود می‌دانند، در حالی که اساتید نیز می‌توانند بر تدریس تمرکز کنند.
«کودو» از ارائه‌های پاورپوینت، ویدیوهای یوتیوب، یادداشت‌های درسی و سایر مطالبی که پروفسور استاهولیاک ارائه می‌کند، استخراج می‌کند.
طبق گفته دانشگاه UCLA، این کار نباید بیش از ۲۰ ساعت از زمان استاد را بگیرد و آنها می‌توانند مطالب را بعد از آن ویرایش کنند.
کتاب درسی حاصل به صورت دیجیتالی با قیمت ۲۵ دلار در دسترس است و می‌توان آن را چاپ کرد یا به صورت صوتی استفاده کرد.
«کودو» همچنین از موارد آموزشی ارائه شده برای پاسخ به سؤالات دانشجویان استفاده می‌کند. به علاوه می‌تواند تشخیص دهد که آیا بیش از نیمی از محتوای ارائه شده توسط یک دانشجو با هوش مصنوعی تولید شده است یا خیر.
پروفسور استاهولیاک می‌گوید: معمولاً من وقت کلاس‌ها را صرف محتوایی کردن مطالب و استفاده از تصاویر بصری برای نشان دادن محتوا می‌کردم، اما اکنون همه اینها در کتاب درسی که ما تولید کرده‌ایم، وجود دارد و من در واقع می‌توانم با دانشجویان کار کنم تا منابع اولیه را بخوانم و معنای آنها را توضیح دهم و تحلیل کنیم و انتقادی فکر کنیم.
وی افزود: این هوش مصنوعی به ما امکان می‌دهد زمان بیشتری را صرف آموزش مهارت‌های تحلیلی اساسی، تفکر انتقادی و مهارت‌های خواندن به شیوه‌ای ثابت کنیم که کارهایی است که اساتید در انجام آنها بهترین هستند.
وی قصد دارد در آینده از «کودو» برای دوره‌های دیگر استفاده کند.
این ابزار مبتنی بر هوش مصنوعی در حال حاضر در این ترم در مقدمه‌ای برای کلاس تاریخ آزمایش می‌شود و برای دوره پروفسور استاهولیاک در سال ۲۰۲۵ در دسترس خواهد بود.
باید ببینیم این کار تا چه حد موفق خواهد بود و از همه مهمتر، آیا هوش مصنوعی ابزاری برای معلمان و اساتید باقی خواهد ماند یا راهی کم هزینه برای جایگزینی آنها خواهد بود.
انتهای پیام
