عضو انجمن چینی و سرامیک ایران ضمن اشاره به دست اندازهای کندکننده مسیر تولید همچون عدم همکاری بانک‌ها، سازمان امور مالیاتی، تامین اجتماعی و… بر نگرانی و مشکلات تولیدکنندگان از تامین انرژی برق و گاز در تابستان و زمستان، تاکید و تصریح کرد که به عنوان نمونه تنها در یک نوبت قطعی برق تابستان امسال، ۴۷ میلیارد تومان زیان کردیم.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، مهدی ایمانی- در نشست خبری خود ضمن تشریح مشکلات ناشی از سیاست‌گذاری‌های نادرست دولت اظهار کرد: عدم تامین پایدار انرژی (برق در تابستان و گاز در زمستان) تبدیل به معظلی جدی صنایع تولیدی کشور شده است؛ تامین انرژی پایدار علاوه بر اینکه روند تولید را مختل می‌کند، سبب زیان صنایع خواهد بود؛ بطور مثال در سال جاری که برق صنایع قطع می‌شد، برق کارخانه ظروف چینی قطع شد و کوره ریزش کرد؛ در پی این موضوع ۴۷ میلیارد تومان زیان تنها در یک نوبت قطعی برق رقم خورد. بر این اساس نگرانی از قطعی گاز و برق برای همه صنایع یک تهدید جدی است؛ لذا ضروری است در این زمینه تدبیرهایی اتخاذ شود.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران و عضو انجمن شیشه‌ای ایران تصریح کرد: چنانچه دولت می‌خواهد حامی تولید داخل و صنایع تولیدی باشد، بایستی امور مربوط به تعامالات بانک‌ها، سازمان تامین اجتماعی، سازمان امور مالیاتی و… را مدیریت کند و برای بهبود شرایط دقت نظر بیشتری داشته باشد. ارائه تسهیلات بانکی و نحوه تسویه بدهی‌های صنایع برای صنایع تولیدی دردسرساز شده است. بطور مثال یکی از شرکت‌های ما ۱۵ سال پیش ۵۰ میلیارد تومان وام برای توسعه پروژه‌های خود دریافت کرد که این میزان بازپرداخت وام با بهره‌ها اکنون به ۳۷۰ میلیارد تومان رسیده است.
سیاست‌گذاری‌های نابجای داخلی بیش از تحریم‌ها، بلای جان تولیدکنندگان
وی ضمن اشاره به تحمیل ۱۱۵ میلیارد تومان هزینه به سبب نوسانات نرخ ارز، افزود: نوسانات نرخ ارز نیز طی سال‌های اخیر، هزینه‌های بسیاری متوجه صنایع تولید کرده و تبدیل به مانع رشد و توسعه شده است. بطور مثال پروژه‌ای که قرار بود با ۴۰ میلیارد تومان راه‌اندازی شود، افزایش نرخ یورو موجب شد ۸۰ میلیارد تومان هزینه شود و هنوز هم راه‌اندازی نشده است.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران خاطر نشان کرد: البته علیرغم مشکلات ناشی از افزایش نرخ ارز، تحریم‌ها موجب شد تا واردات کالاهای تزئینی و کالاهایی که در داخل امکان تولید دارند همچون ظروف چینی ممنوع شود. این تصمیم اثر مثبت خود را بر صنایع شیشه و چینی داشت؛ با وجود ممنوعیت واردات اما واردات صفر نشده و بصورت قاچاق حتی از طریق واردات چمدانی مسافران شاهد واردات چینی‌های خارجی به کشور هستیم.
ایمانی تصریح کرد: طی سال‌های اخیر نداشتن بازار از یک سو و واردات کالاهای مشابه خارجی موجب شده بود تولید ظروف چینی در زمینی به مساحت ۳۶ هزار مترمربع دپو شود اما علیرغم همه سختی‌ها و مشکلات، طی یکسال گذشته تلاش کردیم از طریق پیش فروش و استقراض در کنار راهکارهایی همچون تغییر در ساختار فروش، بسته‌بندی مناسب و… بخش قابل توجهی از بدهی‌های خود که در ابتدا ۶۷۰ میلیارد تومان بوده است، پوشش دهیم. بدین ترتیب به‌تدریج از محل افزایش تولید درصد قابل توجهی از بدهی خود به مالیات، تامین اجتماعی و بانک (۱۷۵ میلیارد تومان بدهی مالیاتی، ۵۶ میلیارد تومان بدهی تامین اجتماعی و۲۶ میلیارد تومان آبونمان قبض‌ها) را پرداخت کردیم. امید است به زودی الباقی را تسویه کنیم.
از ظرفیت صنایع تولیدی داخل غافل نشویم
عضو انجمن شیشه ایران ضمن تاکید بر اینکه دولت بایستی از ظرفیت‌های موجود صنایع برای رفع موانع تولید در کشور استفاده کند، گفت: صنعت چینی و اپال در دنیا در اختیار کشور فرانسه است و برای هر محصول چینی، یک کوره مجزا وجود دارد. این کشور علیرغم اینکه دارای ذخایر نفت و گاز و منابع معدنی نیست (تنها برای از منظر تامین سلیس مورد استفاده بهره‌مند است) بخش قابل توجهی از نیاز دنیا را در زمینه چینی و اپال تامین می‌کند؛ لذا باسیاست‌گذاری‌های درست و حمایت دولت می‌توانیم جایگاه این صنعت را (با توجه به ظرفیت‌های بالقوه بسیار ایران) در دنیا ارتقا دهیم.
وی افزود: البته که در حال حاضر نیز صنعت چینی ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و محصول ظروف چینی ایرانی به بسیاری از کشورهای همسایه از آلمان، ترکیه، روسیه، عراق، ارمنستان، افغانستان و… صادر می‌شود.
این تولیدکننده چینی کشور در رابطه با انتظار این صنعت از دولت، اظهار کرد: یکی از بزرگترین مشکلات همه صنایع دخالت‌های دولت است؛ چه بهتر که دولت اجازه دهد، بخش خصوصی به فعالیت خود ادامه دهد و “کار خود را بکند” آنگاه مشخص خواهد شد که تا چه میزان رشد و توسعه در صنایع کشور ایجاد خواهد شد.
ایمانی ادامه داد: علاوه براین بایستی زیرساخت‌های لازم برای حمایت از صنایع و فعالان اقتصادی در بخش خصوصی فراهم شود. بزرگترین معدن کائولن (ماده اصلی و اولیه تولید چینی) در کشور تحت اختیار دولت و تامین اجتماعی است. پیشنهاد ما این است که دولت همچون مدل‌های موفق جهان برای واگذاری یا بهره‌برداری از معادن به تولیدکنندگان ظروف چینی بهره گیرد. چنانچه دولت در این راستا اقدام کند، قطع به یقین محصولی با کیفیت بالا برای تامین نیاز داخل و صادرات و همچنین با حاشیه سود قابل توجه تولید خواهد شد.
از مدل‌های موفق دنیا الگو بگیریم
عضو انجمن چینی و سرامیک ضمن تاکید بر اینکه بایستی از مدل‌های مختلف دنیا برای توسعه و پیشرفت تولید و اقتصاد کشور الگوبرداری کنیم؛ گفت: جمعیت کشورهای اطراف ما حدد ۸۰۰ میلیون نفر است که این جمعیت، بازار مصرف خوبی برای تمام صنایع تولیدی داخل کشور به حساب می‌آید؛ لذا می‌توان با مدیریت درست و برنامه‌ریزی از این ظرفیت بهره بسیاری برد.
انتهای پیام
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران ضمن اشاره به دست اندازهای کندکننده مسیر تولید همچون عدم همکاری بانک‌ها، سازمان امور مالیاتی، تامین اجتماعی و… بر نگرانی و مشکلات تولیدکنندگان از تامین انرژی برق و گاز در تابستان و زمستان، تاکید و تصریح کرد که به عنوان نمونه تنها در یک نوبت قطعی برق تابستان امسال، ۴۷ میلیارد تومان زیان کردیم.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، مهدی ایمانی- در نشست خبری خود ضمن تشریح مشکلات ناشی از سیاست‌گذاری‌های نادرست دولت اظهار کرد: عدم تامین پایدار انرژی (برق در تابستان و گاز در زمستان) تبدیل به معظلی جدی صنایع تولیدی کشور شده است؛ تامین انرژی پایدار علاوه بر اینکه روند تولید را مختل می‌کند، سبب زیان صنایع خواهد بود؛ بطور مثال در سال جاری که برق صنایع قطع می‌شد، برق کارخانه ظروف چینی قطع شد و کوره ریزش کرد؛ در پی این موضوع ۴۷ میلیارد تومان زیان تنها در یک نوبت قطعی برق رقم خورد. بر این اساس نگرانی از قطعی گاز و برق برای همه صنایع یک تهدید جدی است؛ لذا ضروری است در این زمینه تدبیرهایی اتخاذ شود.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران و عضو انجمن شیشه‌ای ایران تصریح کرد: چنانچه دولت می‌خواهد حامی تولید داخل و صنایع تولیدی باشد، بایستی امور مربوط به تعامالات بانک‌ها، سازمان تامین اجتماعی، سازمان امور مالیاتی و… را مدیریت کند و برای بهبود شرایط دقت نظر بیشتری داشته باشد. ارائه تسهیلات بانکی و نحوه تسویه بدهی‌های صنایع برای صنایع تولیدی دردسرساز شده است. بطور مثال یکی از شرکت‌های ما ۱۵ سال پیش ۵۰ میلیارد تومان وام برای توسعه پروژه‌های خود دریافت کرد که این میزان بازپرداخت وام با بهره‌ها اکنون به ۳۷۰ میلیارد تومان رسیده است.
سیاست‌گذاری‌های نابجای داخلی بیش از تحریم‌ها، بلای جان تولیدکنندگان
وی ضمن اشاره به تحمیل ۱۱۵ میلیارد تومان هزینه به سبب نوسانات نرخ ارز، افزود: نوسانات نرخ ارز نیز طی سال‌های اخیر، هزینه‌های بسیاری متوجه صنایع تولید کرده و تبدیل به مانع رشد و توسعه شده است. بطور مثال پروژه‌ای که قرار بود با ۴۰ میلیارد تومان راه‌اندازی شود، افزایش نرخ یورو موجب شد ۸۰ میلیارد تومان هزینه شود و هنوز هم راه‌اندازی نشده است.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران خاطر نشان کرد: البته علیرغم مشکلات ناشی از افزایش نرخ ارز، تحریم‌ها موجب شد تا واردات کالاهای تزئینی و کالاهایی که در داخل امکان تولید دارند همچون ظروف چینی ممنوع شود. این تصمیم اثر مثبت خود را بر صنایع شیشه و چینی داشت؛ با وجود ممنوعیت واردات اما واردات صفر نشده و بصورت قاچاق حتی از طریق واردات چمدانی مسافران شاهد واردات چینی‌های خارجی به کشور هستیم.
ایمانی تصریح کرد: طی سال‌های اخیر نداشتن بازار از یک سو و واردات کالاهای مشابه خارجی موجب شده بود تولید ظروف چینی در زمینی به مساحت ۳۶ هزار مترمربع دپو شود اما علیرغم همه سختی‌ها و مشکلات، طی یکسال گذشته تلاش کردیم از طریق پیش فروش و استقراض در کنار راهکارهایی همچون تغییر در ساختار فروش، بسته‌بندی مناسب و… بخش قابل توجهی از بدهی‌های خود که در ابتدا ۶۷۰ میلیارد تومان بوده است، پوشش دهیم. بدین ترتیب به‌تدریج از محل افزایش تولید درصد قابل توجهی از بدهی خود به مالیات، تامین اجتماعی و بانک (۱۷۵ میلیارد تومان بدهی مالیاتی، ۵۶ میلیارد تومان بدهی تامین اجتماعی و۲۶ میلیارد تومان آبونمان قبض‌ها) را پرداخت کردیم. امید است به زودی الباقی را تسویه کنیم.
از ظرفیت صنایع تولیدی داخل غافل نشویم
عضو انجمن شیشه ایران ضمن تاکید بر اینکه دولت بایستی از ظرفیت‌های موجود صنایع برای رفع موانع تولید در کشور استفاده کند، گفت: صنعت چینی و اپال در دنیا در اختیار کشور فرانسه است و برای هر محصول چینی، یک کوره مجزا وجود دارد. این کشور علیرغم اینکه دارای ذخایر نفت و گاز و منابع معدنی نیست (تنها برای از منظر تامین سلیس مورد استفاده بهره‌مند است) بخش قابل توجهی از نیاز دنیا را در زمینه چینی و اپال تامین می‌کند؛ لذا باسیاست‌گذاری‌های درست و حمایت دولت می‌توانیم جایگاه این صنعت را (با توجه به ظرفیت‌های بالقوه بسیار ایران) در دنیا ارتقا دهیم.
وی افزود: البته که در حال حاضر نیز صنعت چینی ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و محصول ظروف چینی ایرانی به بسیاری از کشورهای همسایه از آلمان، ترکیه، روسیه، عراق، ارمنستان، افغانستان و… صادر می‌شود.
این تولیدکننده چینی کشور در رابطه با انتظار این صنعت از دولت، اظهار کرد: یکی از بزرگترین مشکلات همه صنایع دخالت‌های دولت است؛ چه بهتر که دولت اجازه دهد، بخش خصوصی به فعالیت خود ادامه دهد و “کار خود را بکند” آنگاه مشخص خواهد شد که تا چه میزان رشد و توسعه در صنایع کشور ایجاد خواهد شد.
ایمانی ادامه داد: علاوه براین بایستی زیرساخت‌های لازم برای حمایت از صنایع و فعالان اقتصادی در بخش خصوصی فراهم شود. بزرگترین معدن کائولن (ماده اصلی و اولیه تولید چینی) در کشور تحت اختیار دولت و تامین اجتماعی است. پیشنهاد ما این است که دولت همچون مدل‌های موفق جهان برای واگذاری یا بهره‌برداری از معادن به تولیدکنندگان ظروف چینی بهره گیرد. چنانچه دولت در این راستا اقدام کند، قطع به یقین محصولی با کیفیت بالا برای تامین نیاز داخل و صادرات و همچنین با حاشیه سود قابل توجه تولید خواهد شد.
از مدل‌های موفق دنیا الگو بگیریم
عضو انجمن چینی و سرامیک ضمن تاکید بر اینکه بایستی از مدل‌های مختلف دنیا برای توسعه و پیشرفت تولید و اقتصاد کشور الگوبرداری کنیم؛ گفت: جمعیت کشورهای اطراف ما حدد ۸۰۰ میلیون نفر است که این جمعیت، بازار مصرف خوبی برای تمام صنایع تولیدی داخل کشور به حساب می‌آید؛ لذا می‌توان با مدیریت درست و برنامه‌ریزی از این ظرفیت بهره بسیاری برد.
انتهای پیام
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران ضمن اشاره به دست اندازهای کندکننده مسیر تولید همچون عدم همکاری بانک‌ها، سازمان امور مالیاتی، تامین اجتماعی و… بر نگرانی و مشکلات تولیدکنندگان از تامین انرژی برق و گاز در تابستان و زمستان، تاکید و تصریح کرد که به عنوان نمونه تنها در یک نوبت قطعی برق تابستان امسال، ۴۷ میلیارد تومان زیان کردیم.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، مهدی ایمانی- در نشست خبری خود ضمن تشریح مشکلات ناشی از سیاست‌گذاری‌های نادرست دولت اظهار کرد: عدم تامین پایدار انرژی (برق در تابستان و گاز در زمستان) تبدیل به معظلی جدی صنایع تولیدی کشور شده است؛ تامین انرژی پایدار علاوه بر اینکه روند تولید را مختل می‌کند، سبب زیان صنایع خواهد بود؛ بطور مثال در سال جاری که برق صنایع قطع می‌شد، برق کارخانه ظروف چینی قطع شد و کوره ریزش کرد؛ در پی این موضوع ۴۷ میلیارد تومان زیان تنها در یک نوبت قطعی برق رقم خورد. بر این اساس نگرانی از قطعی گاز و برق برای همه صنایع یک تهدید جدی است؛ لذا ضروری است در این زمینه تدبیرهایی اتخاذ شود.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران و عضو انجمن شیشه‌ای ایران تصریح کرد: چنانچه دولت می‌خواهد حامی تولید داخل و صنایع تولیدی باشد، بایستی امور مربوط به تعامالات بانک‌ها، سازمان تامین اجتماعی، سازمان امور مالیاتی و… را مدیریت کند و برای بهبود شرایط دقت نظر بیشتری داشته باشد. ارائه تسهیلات بانکی و نحوه تسویه بدهی‌های صنایع برای صنایع تولیدی دردسرساز شده است. بطور مثال یکی از شرکت‌های ما ۱۵ سال پیش ۵۰ میلیارد تومان وام برای توسعه پروژه‌های خود دریافت کرد که این میزان بازپرداخت وام با بهره‌ها اکنون به ۳۷۰ میلیارد تومان رسیده است.
سیاست‌گذاری‌های نابجای داخلی بیش از تحریم‌ها، بلای جان تولیدکنندگان
وی ضمن اشاره به تحمیل ۱۱۵ میلیارد تومان هزینه به سبب نوسانات نرخ ارز، افزود: نوسانات نرخ ارز نیز طی سال‌های اخیر، هزینه‌های بسیاری متوجه صنایع تولید کرده و تبدیل به مانع رشد و توسعه شده است. بطور مثال پروژه‌ای که قرار بود با ۴۰ میلیارد تومان راه‌اندازی شود، افزایش نرخ یورو موجب شد ۸۰ میلیارد تومان هزینه شود و هنوز هم راه‌اندازی نشده است.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران خاطر نشان کرد: البته علیرغم مشکلات ناشی از افزایش نرخ ارز، تحریم‌ها موجب شد تا واردات کالاهای تزئینی و کالاهایی که در داخل امکان تولید دارند همچون ظروف چینی ممنوع شود. این تصمیم اثر مثبت خود را بر صنایع شیشه و چینی داشت؛ با وجود ممنوعیت واردات اما واردات صفر نشده و بصورت قاچاق حتی از طریق واردات چمدانی مسافران شاهد واردات چینی‌های خارجی به کشور هستیم.
ایمانی تصریح کرد: طی سال‌های اخیر نداشتن بازار از یک سو و واردات کالاهای مشابه خارجی موجب شده بود تولید ظروف چینی در زمینی به مساحت ۳۶ هزار مترمربع دپو شود اما علیرغم همه سختی‌ها و مشکلات، طی یکسال گذشته تلاش کردیم از طریق پیش فروش و استقراض در کنار راهکارهایی همچون تغییر در ساختار فروش، بسته‌بندی مناسب و… بخش قابل توجهی از بدهی‌های خود که در ابتدا ۶۷۰ میلیارد تومان بوده است، پوشش دهیم. بدین ترتیب به‌تدریج از محل افزایش تولید درصد قابل توجهی از بدهی خود به مالیات، تامین اجتماعی و بانک (۱۷۵ میلیارد تومان بدهی مالیاتی، ۵۶ میلیارد تومان بدهی تامین اجتماعی و۲۶ میلیارد تومان آبونمان قبض‌ها) را پرداخت کردیم. امید است به زودی الباقی را تسویه کنیم.
از ظرفیت صنایع تولیدی داخل غافل نشویم
عضو انجمن شیشه ایران ضمن تاکید بر اینکه دولت بایستی از ظرفیت‌های موجود صنایع برای رفع موانع تولید در کشور استفاده کند، گفت: صنعت چینی و اپال در دنیا در اختیار کشور فرانسه است و برای هر محصول چینی، یک کوره مجزا وجود دارد. این کشور علیرغم اینکه دارای ذخایر نفت و گاز و منابع معدنی نیست (تنها برای از منظر تامین سلیس مورد استفاده بهره‌مند است) بخش قابل توجهی از نیاز دنیا را در زمینه چینی و اپال تامین می‌کند؛ لذا باسیاست‌گذاری‌های درست و حمایت دولت می‌توانیم جایگاه این صنعت را (با توجه به ظرفیت‌های بالقوه بسیار ایران) در دنیا ارتقا دهیم.
وی افزود: البته که در حال حاضر نیز صنعت چینی ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و محصول ظروف چینی ایرانی به بسیاری از کشورهای همسایه از آلمان، ترکیه، روسیه، عراق، ارمنستان، افغانستان و… صادر می‌شود.
این تولیدکننده چینی کشور در رابطه با انتظار این صنعت از دولت، اظهار کرد: یکی از بزرگترین مشکلات همه صنایع دخالت‌های دولت است؛ چه بهتر که دولت اجازه دهد، بخش خصوصی به فعالیت خود ادامه دهد و “کار خود را بکند” آنگاه مشخص خواهد شد که تا چه میزان رشد و توسعه در صنایع کشور ایجاد خواهد شد.
ایمانی ادامه داد: علاوه براین بایستی زیرساخت‌های لازم برای حمایت از صنایع و فعالان اقتصادی در بخش خصوصی فراهم شود. بزرگترین معدن کائولن (ماده اصلی و اولیه تولید چینی) در کشور تحت اختیار دولت و تامین اجتماعی است. پیشنهاد ما این است که دولت همچون مدل‌های موفق جهان برای واگذاری یا بهره‌برداری از معادن به تولیدکنندگان ظروف چینی بهره گیرد. چنانچه دولت در این راستا اقدام کند، قطع به یقین محصولی با کیفیت بالا برای تامین نیاز داخل و صادرات و همچنین با حاشیه سود قابل توجه تولید خواهد شد.
از مدل‌های موفق دنیا الگو بگیریم
عضو انجمن چینی و سرامیک ضمن تاکید بر اینکه بایستی از مدل‌های مختلف دنیا برای توسعه و پیشرفت تولید و اقتصاد کشور الگوبرداری کنیم؛ گفت: جمعیت کشورهای اطراف ما حدد ۸۰۰ میلیون نفر است که این جمعیت، بازار مصرف خوبی برای تمام صنایع تولیدی داخل کشور به حساب می‌آید؛ لذا می‌توان با مدیریت درست و برنامه‌ریزی از این ظرفیت بهره بسیاری برد.
انتهای پیام
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران ضمن اشاره به دست اندازهای کندکننده مسیر تولید همچون عدم همکاری بانک‌ها، سازمان امور مالیاتی، تامین اجتماعی و… بر نگرانی و مشکلات تولیدکنندگان از تامین انرژی برق و گاز در تابستان و زمستان، تاکید و تصریح کرد که به عنوان نمونه تنها در یک نوبت قطعی برق تابستان امسال، ۴۷ میلیارد تومان زیان کردیم.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، مهدی ایمانی- در نشست خبری خود ضمن تشریح مشکلات ناشی از سیاست‌گذاری‌های نادرست دولت اظهار کرد: عدم تامین پایدار انرژی (برق در تابستان و گاز در زمستان) تبدیل به معظلی جدی صنایع تولیدی کشور شده است؛ تامین انرژی پایدار علاوه بر اینکه روند تولید را مختل می‌کند، سبب زیان صنایع خواهد بود؛ بطور مثال در سال جاری که برق صنایع قطع می‌شد، برق کارخانه ظروف چینی قطع شد و کوره ریزش کرد؛ در پی این موضوع ۴۷ میلیارد تومان زیان تنها در یک نوبت قطعی برق رقم خورد. بر این اساس نگرانی از قطعی گاز و برق برای همه صنایع یک تهدید جدی است؛ لذا ضروری است در این زمینه تدبیرهایی اتخاذ شود.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران و عضو انجمن شیشه‌ای ایران تصریح کرد: چنانچه دولت می‌خواهد حامی تولید داخل و صنایع تولیدی باشد، بایستی امور مربوط به تعامالات بانک‌ها، سازمان تامین اجتماعی، سازمان امور مالیاتی و… را مدیریت کند و برای بهبود شرایط دقت نظر بیشتری داشته باشد. ارائه تسهیلات بانکی و نحوه تسویه بدهی‌های صنایع برای صنایع تولیدی دردسرساز شده است. بطور مثال یکی از شرکت‌های ما ۱۵ سال پیش ۵۰ میلیارد تومان وام برای توسعه پروژه‌های خود دریافت کرد که این میزان بازپرداخت وام با بهره‌ها اکنون به ۳۷۰ میلیارد تومان رسیده است.
سیاست‌گذاری‌های نابجای داخلی بیش از تحریم‌ها، بلای جان تولیدکنندگان
وی ضمن اشاره به تحمیل ۱۱۵ میلیارد تومان هزینه به سبب نوسانات نرخ ارز، افزود: نوسانات نرخ ارز نیز طی سال‌های اخیر، هزینه‌های بسیاری متوجه صنایع تولید کرده و تبدیل به مانع رشد و توسعه شده است. بطور مثال پروژه‌ای که قرار بود با ۴۰ میلیارد تومان راه‌اندازی شود، افزایش نرخ یورو موجب شد ۸۰ میلیارد تومان هزینه شود و هنوز هم راه‌اندازی نشده است.
عضو انجمن چینی و سرامیک ایران خاطر نشان کرد: البته علیرغم مشکلات ناشی از افزایش نرخ ارز، تحریم‌ها موجب شد تا واردات کالاهای تزئینی و کالاهایی که در داخل امکان تولید دارند همچون ظروف چینی ممنوع شود. این تصمیم اثر مثبت خود را بر صنایع شیشه و چینی داشت؛ با وجود ممنوعیت واردات اما واردات صفر نشده و بصورت قاچاق حتی از طریق واردات چمدانی مسافران شاهد واردات چینی‌های خارجی به کشور هستیم.
ایمانی تصریح کرد: طی سال‌های اخیر نداشتن بازار از یک سو و واردات کالاهای مشابه خارجی موجب شده بود تولید ظروف چینی در زمینی به مساحت ۳۶ هزار مترمربع دپو شود اما علیرغم همه سختی‌ها و مشکلات، طی یکسال گذشته تلاش کردیم از طریق پیش فروش و استقراض در کنار راهکارهایی همچون تغییر در ساختار فروش، بسته‌بندی مناسب و… بخش قابل توجهی از بدهی‌های خود که در ابتدا ۶۷۰ میلیارد تومان بوده است، پوشش دهیم. بدین ترتیب به‌تدریج از محل افزایش تولید درصد قابل توجهی از بدهی خود به مالیات، تامین اجتماعی و بانک (۱۷۵ میلیارد تومان بدهی مالیاتی، ۵۶ میلیارد تومان بدهی تامین اجتماعی و۲۶ میلیارد تومان آبونمان قبض‌ها) را پرداخت کردیم. امید است به زودی الباقی را تسویه کنیم.
از ظرفیت صنایع تولیدی داخل غافل نشویم
عضو انجمن شیشه ایران ضمن تاکید بر اینکه دولت بایستی از ظرفیت‌های موجود صنایع برای رفع موانع تولید در کشور استفاده کند، گفت: صنعت چینی و اپال در دنیا در اختیار کشور فرانسه است و برای هر محصول چینی، یک کوره مجزا وجود دارد. این کشور علیرغم اینکه دارای ذخایر نفت و گاز و منابع معدنی نیست (تنها برای از منظر تامین سلیس مورد استفاده بهره‌مند است) بخش قابل توجهی از نیاز دنیا را در زمینه چینی و اپال تامین می‌کند؛ لذا باسیاست‌گذاری‌های درست و حمایت دولت می‌توانیم جایگاه این صنعت را (با توجه به ظرفیت‌های بالقوه بسیار ایران) در دنیا ارتقا دهیم.
وی افزود: البته که در حال حاضر نیز صنعت چینی ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و محصول ظروف چینی ایرانی به بسیاری از کشورهای همسایه از آلمان، ترکیه، روسیه، عراق، ارمنستان، افغانستان و… صادر می‌شود.
این تولیدکننده چینی کشور در رابطه با انتظار این صنعت از دولت، اظهار کرد: یکی از بزرگترین مشکلات همه صنایع دخالت‌های دولت است؛ چه بهتر که دولت اجازه دهد، بخش خصوصی به فعالیت خود ادامه دهد و “کار خود را بکند” آنگاه مشخص خواهد شد که تا چه میزان رشد و توسعه در صنایع کشور ایجاد خواهد شد.
ایمانی ادامه داد: علاوه براین بایستی زیرساخت‌های لازم برای حمایت از صنایع و فعالان اقتصادی در بخش خصوصی فراهم شود. بزرگترین معدن کائولن (ماده اصلی و اولیه تولید چینی) در کشور تحت اختیار دولت و تامین اجتماعی است. پیشنهاد ما این است که دولت همچون مدل‌های موفق جهان برای واگذاری یا بهره‌برداری از معادن به تولیدکنندگان ظروف چینی بهره گیرد. چنانچه دولت در این راستا اقدام کند، قطع به یقین محصولی با کیفیت بالا برای تامین نیاز داخل و صادرات و همچنین با حاشیه سود قابل توجه تولید خواهد شد.
از مدل‌های موفق دنیا الگو بگیریم
عضو انجمن چینی و سرامیک ضمن تاکید بر اینکه بایستی از مدل‌های مختلف دنیا برای توسعه و پیشرفت تولید و اقتصاد کشور الگوبرداری کنیم؛ گفت: جمعیت کشورهای اطراف ما حدد ۸۰۰ میلیون نفر است که این جمعیت، بازار مصرف خوبی برای تمام صنایع تولیدی داخل کشور به حساب می‌آید؛ لذا می‌توان با مدیریت درست و برنامه‌ریزی از این ظرفیت بهره بسیاری برد.
انتهای پیام
