به گزارش دانشجو اینترنشنال از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، سومین نشست از نشست‌های فرهنگی سینما دانش با عنوان دانشگاه یا مدرسه مسئله این است با حضور رامتین شهبازی عضو هیئت علمی دانشگاه سوره در این نشست گفت: امروز آموزش در حوزه سینما بسیار مهم است و همه تلاش می‌کنند پایه آن را در دانشگاه‌ها فراهم کنند.
وی ادامه داد: مدرسه‌ها در واقع تکالیف‌شان در دنیا روشن است زیرا کارکردهای آکادمیک ندارند و با سیستم وزارت علوم و تحقیقات درگیر نیستند و با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط هستند. همچنین آموزشگاه‌های آموزش سینمایی به افرادی رجوع می‌کنند که سر فصل‌های خود را می‌نویسند زیرا زیاد ماندن هنرجوها در آنجا برای هیچکس موثر نخواهد بود.
تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله زیادی وجود دارد
شهبازی با بیان اینکه در دانشگاه داستان تحصیل در رشته سینمایی فرق می‌کند، گفت: مدرک تحصیلی نیاز است و مدرک پشتوانه حقوقی دارد و شما باید سرفصل‌های مشترک را بگذرانید، اما اینکه آیا همه آموزشگاه‌ها موفق عمل می‌کنند یا نه نمی‌توان در این رابطه صحبت کرد، اما می‌توان گفت ۶۰ تا ۷۰ درصد آموزشگاه مبنای اقتصادی برایشان مهم است و برخی هم سودجویی اولویت دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه در ایران تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله‌های زیادی وجود دارد، گفت: هرچقدر کار خوب انجام دهیم، اما دانشگاه‌ها چون باید یک مدرک یکسان بدهند به لحاظ واحدهای درسی بازهم بعضی مواقع کمبود داریم. سرفصل‌ها در دانشگاه‌ها قدیمی است اما ما ورود نمی‌کنیم، خود سینما یک امر در جریان است اما سینما در دهه ها با هم متفاوت است و تغییرات مملوس شده است.
سینما به صورت آکادمیک وارد ایران نشده، سینما یک محصول غربی است که به صورت سرگرمی وارد ایران شده و تعدادی فرد علاقه‌مند وارد رشته‌های سینمایی می‌شوند آموزش می‌بینند و رشد پیدا می‌کنند و مفاهیم تغییر می‌کند اما هنوز ساختار اداری سینما در خودش تغییر نکرده و برحسب گیشه و علاقه مخاطبان تولیدات انجام می‌دهد. شرایط زیست سینمای ایران نیازی به دانشگاه نداشته از دهه ۶۰ به بعد افرادی فیلم‌ساز شدند که خیلی‌ها از جمله فیلم‌سازان انقلابی بودند و بعد وارد دانشگاه شدند، افرادی مانند ابراهیم حاتمی‌کیا که برچسب دانشگاه دارد و فضای دانشگاه را با چشم خود دیده‌اند
شرح درس‌ها در سینمای ایران تکراری است
شهبازی گفت: بدنه سینما با تحصیلات دانشگاهی همخوان نیست و بدنه سینما نیروی خودش را از دانشگاه نمی‌گیرد و ترجیح می‌دهد نیروی خودش را از سیستم خودش انتخاب کند تا از فارغ‌التحصیلان.
وی خاطرنشان کرد: همیشه می‌گفتند مدارس سینما درس‌های نظری ندارند، اما من بررسی کردم، یک مدرسه سینمایی که شناخته شده است همچون دپارتمان ووچ که رشته‌های بازیگری، تلویزیون و کارگردانی را دارد، در آنجا هم اقتصاد جامعه‌شناسی به دانشجویان آموزش داده می‌شود زیرا بدنه سینما احساس نیاز به دانشگاه دارد و به آن عمل می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه شرح درس‌های ما در سینمای ایران تکراری است، ادامه داد: در دانشگاه سرفصل‌هایی را ارائه می‌دهند که ۵۰ تا ۶۰ سال پیش بوده، اما به‌روز شده و اگر امروز هنر دیجیتال اضافه می‌شود و در سرفصل قرار می‌گیرد و دانشجو باید آن را پاس کند. امروز همه چیز دیجیتال است، باید در اجرا موضوعات را برای دانشجویان متفاوت کنیم.
وی ادامه داد: شاید در ایران برخی از امکانات آموزشگاه‌ها در دانشگاه‌ها وجود نداشته باشند، اما باید خودمان را با جامعه به‌روزرسانی کنیم، باید بررسی کنیم که آیا ما تولیدات سینمایی بین‌المللی داریم تا آموزش‌هایمان را بین‌المللی کنیم که دانشجویان ما در سینمای کشورهای دیگر کار کنند؟ آموزش ما در حوزه سینما حتی به درد سینماهای خودمان هم نمی‌خورد.
شهبازی گفت: باید بررسی کنید و ببینید آموزش‌های کشوری مثل لهستان چقدر می‌تواند انگیزه ایجاد کند که دانشجو یاد بگیرد چگونه برود و فرصت شغلی در کشورهای دیگر ایجاد کند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، سومین نشست از نشست‌های فرهنگی سینما دانش با عنوان دانشگاه یا مدرسه مسئله این است با حضور رامتین شهبازی عضو هیئت علمی دانشگاه سوره در این نشست گفت: امروز آموزش در حوزه سینما بسیار مهم است و همه تلاش می‌کنند پایه آن را در دانشگاه‌ها فراهم کنند.
وی ادامه داد: مدرسه‌ها در واقع تکالیف‌شان در دنیا روشن است زیرا کارکردهای آکادمیک ندارند و با سیستم وزارت علوم و تحقیقات درگیر نیستند و با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط هستند. همچنین آموزشگاه‌های آموزش سینمایی به افرادی رجوع می‌کنند که سر فصل‌های خود را می‌نویسند زیرا زیاد ماندن هنرجوها در آنجا برای هیچکس موثر نخواهد بود.
تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله زیادی وجود دارد
شهبازی با بیان اینکه در دانشگاه داستان تحصیل در رشته سینمایی فرق می‌کند، گفت: مدرک تحصیلی نیاز است و مدرک پشتوانه حقوقی دارد و شما باید سرفصل‌های مشترک را بگذرانید، اما اینکه آیا همه آموزشگاه‌ها موفق عمل می‌کنند یا نه نمی‌توان در این رابطه صحبت کرد، اما می‌توان گفت ۶۰ تا ۷۰ درصد آموزشگاه مبنای اقتصادی برایشان مهم است و برخی هم سودجویی اولویت دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه در ایران تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله‌های زیادی وجود دارد، گفت: هرچقدر کار خوب انجام دهیم، اما دانشگاه‌ها چون باید یک مدرک یکسان بدهند به لحاظ واحدهای درسی بازهم بعضی مواقع کمبود داریم. سرفصل‌ها در دانشگاه‌ها قدیمی است اما ما ورود نمی‌کنیم، خود سینما یک امر در جریان است اما سینما در دهه ها با هم متفاوت است و تغییرات مملوس شده است.
سینما به صورت آکادمیک وارد ایران نشده، سینما یک محصول غربی است که به صورت سرگرمی وارد ایران شده و تعدادی فرد علاقه‌مند وارد رشته‌های سینمایی می‌شوند آموزش می‌بینند و رشد پیدا می‌کنند و مفاهیم تغییر می‌کند اما هنوز ساختار اداری سینما در خودش تغییر نکرده و برحسب گیشه و علاقه مخاطبان تولیدات انجام می‌دهد. شرایط زیست سینمای ایران نیازی به دانشگاه نداشته از دهه ۶۰ به بعد افرادی فیلم‌ساز شدند که خیلی‌ها از جمله فیلم‌سازان انقلابی بودند و بعد وارد دانشگاه شدند، افرادی مانند ابراهیم حاتمی‌کیا که برچسب دانشگاه دارد و فضای دانشگاه را با چشم خود دیده‌اند
شرح درس‌ها در سینمای ایران تکراری است
شهبازی گفت: بدنه سینما با تحصیلات دانشگاهی همخوان نیست و بدنه سینما نیروی خودش را از دانشگاه نمی‌گیرد و ترجیح می‌دهد نیروی خودش را از سیستم خودش انتخاب کند تا از فارغ‌التحصیلان.
وی خاطرنشان کرد: همیشه می‌گفتند مدارس سینما درس‌های نظری ندارند، اما من بررسی کردم، یک مدرسه سینمایی که شناخته شده است همچون دپارتمان ووچ که رشته‌های بازیگری، تلویزیون و کارگردانی را دارد، در آنجا هم اقتصاد جامعه‌شناسی به دانشجویان آموزش داده می‌شود زیرا بدنه سینما احساس نیاز به دانشگاه دارد و به آن عمل می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه شرح درس‌های ما در سینمای ایران تکراری است، ادامه داد: در دانشگاه سرفصل‌هایی را ارائه می‌دهند که ۵۰ تا ۶۰ سال پیش بوده، اما به‌روز شده و اگر امروز هنر دیجیتال اضافه می‌شود و در سرفصل قرار می‌گیرد و دانشجو باید آن را پاس کند. امروز همه چیز دیجیتال است، باید در اجرا موضوعات را برای دانشجویان متفاوت کنیم.
وی ادامه داد: شاید در ایران برخی از امکانات آموزشگاه‌ها در دانشگاه‌ها وجود نداشته باشند، اما باید خودمان را با جامعه به‌روزرسانی کنیم، باید بررسی کنیم که آیا ما تولیدات سینمایی بین‌المللی داریم تا آموزش‌هایمان را بین‌المللی کنیم که دانشجویان ما در سینمای کشورهای دیگر کار کنند؟ آموزش ما در حوزه سینما حتی به درد سینماهای خودمان هم نمی‌خورد.
شهبازی گفت: باید بررسی کنید و ببینید آموزش‌های کشوری مثل لهستان چقدر می‌تواند انگیزه ایجاد کند که دانشجو یاد بگیرد چگونه برود و فرصت شغلی در کشورهای دیگر ایجاد کند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، سومین نشست از نشست‌های فرهنگی سینما دانش با عنوان دانشگاه یا مدرسه مسئله این است با حضور رامتین شهبازی عضو هیئت علمی دانشگاه سوره در این نشست گفت: امروز آموزش در حوزه سینما بسیار مهم است و همه تلاش می‌کنند پایه آن را در دانشگاه‌ها فراهم کنند.
وی ادامه داد: مدرسه‌ها در واقع تکالیف‌شان در دنیا روشن است زیرا کارکردهای آکادمیک ندارند و با سیستم وزارت علوم و تحقیقات درگیر نیستند و با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط هستند. همچنین آموزشگاه‌های آموزش سینمایی به افرادی رجوع می‌کنند که سر فصل‌های خود را می‌نویسند زیرا زیاد ماندن هنرجوها در آنجا برای هیچکس موثر نخواهد بود.
تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله زیادی وجود دارد
شهبازی با بیان اینکه در دانشگاه داستان تحصیل در رشته سینمایی فرق می‌کند، گفت: مدرک تحصیلی نیاز است و مدرک پشتوانه حقوقی دارد و شما باید سرفصل‌های مشترک را بگذرانید، اما اینکه آیا همه آموزشگاه‌ها موفق عمل می‌کنند یا نه نمی‌توان در این رابطه صحبت کرد، اما می‌توان گفت ۶۰ تا ۷۰ درصد آموزشگاه مبنای اقتصادی برایشان مهم است و برخی هم سودجویی اولویت دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه در ایران تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله‌های زیادی وجود دارد، گفت: هرچقدر کار خوب انجام دهیم، اما دانشگاه‌ها چون باید یک مدرک یکسان بدهند به لحاظ واحدهای درسی بازهم بعضی مواقع کمبود داریم. سرفصل‌ها در دانشگاه‌ها قدیمی است اما ما ورود نمی‌کنیم، خود سینما یک امر در جریان است اما سینما در دهه ها با هم متفاوت است و تغییرات مملوس شده است.
سینما به صورت آکادمیک وارد ایران نشده، سینما یک محصول غربی است که به صورت سرگرمی وارد ایران شده و تعدادی فرد علاقه‌مند وارد رشته‌های سینمایی می‌شوند آموزش می‌بینند و رشد پیدا می‌کنند و مفاهیم تغییر می‌کند اما هنوز ساختار اداری سینما در خودش تغییر نکرده و برحسب گیشه و علاقه مخاطبان تولیدات انجام می‌دهد. شرایط زیست سینمای ایران نیازی به دانشگاه نداشته از دهه ۶۰ به بعد افرادی فیلم‌ساز شدند که خیلی‌ها از جمله فیلم‌سازان انقلابی بودند و بعد وارد دانشگاه شدند، افرادی مانند ابراهیم حاتمی‌کیا که برچسب دانشگاه دارد و فضای دانشگاه را با چشم خود دیده‌اند
شرح درس‌ها در سینمای ایران تکراری است
شهبازی گفت: بدنه سینما با تحصیلات دانشگاهی همخوان نیست و بدنه سینما نیروی خودش را از دانشگاه نمی‌گیرد و ترجیح می‌دهد نیروی خودش را از سیستم خودش انتخاب کند تا از فارغ‌التحصیلان.
وی خاطرنشان کرد: همیشه می‌گفتند مدارس سینما درس‌های نظری ندارند، اما من بررسی کردم، یک مدرسه سینمایی که شناخته شده است همچون دپارتمان ووچ که رشته‌های بازیگری، تلویزیون و کارگردانی را دارد، در آنجا هم اقتصاد جامعه‌شناسی به دانشجویان آموزش داده می‌شود زیرا بدنه سینما احساس نیاز به دانشگاه دارد و به آن عمل می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه شرح درس‌های ما در سینمای ایران تکراری است، ادامه داد: در دانشگاه سرفصل‌هایی را ارائه می‌دهند که ۵۰ تا ۶۰ سال پیش بوده، اما به‌روز شده و اگر امروز هنر دیجیتال اضافه می‌شود و در سرفصل قرار می‌گیرد و دانشجو باید آن را پاس کند. امروز همه چیز دیجیتال است، باید در اجرا موضوعات را برای دانشجویان متفاوت کنیم.
وی ادامه داد: شاید در ایران برخی از امکانات آموزشگاه‌ها در دانشگاه‌ها وجود نداشته باشند، اما باید خودمان را با جامعه به‌روزرسانی کنیم، باید بررسی کنیم که آیا ما تولیدات سینمایی بین‌المللی داریم تا آموزش‌هایمان را بین‌المللی کنیم که دانشجویان ما در سینمای کشورهای دیگر کار کنند؟ آموزش ما در حوزه سینما حتی به درد سینماهای خودمان هم نمی‌خورد.
شهبازی گفت: باید بررسی کنید و ببینید آموزش‌های کشوری مثل لهستان چقدر می‌تواند انگیزه ایجاد کند که دانشجو یاد بگیرد چگونه برود و فرصت شغلی در کشورهای دیگر ایجاد کند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، سومین نشست از نشست‌های فرهنگی سینما دانش با عنوان دانشگاه یا مدرسه مسئله این است با حضور رامتین شهبازی عضو هیئت علمی دانشگاه سوره در این نشست گفت: امروز آموزش در حوزه سینما بسیار مهم است و همه تلاش می‌کنند پایه آن را در دانشگاه‌ها فراهم کنند.
وی ادامه داد: مدرسه‌ها در واقع تکالیف‌شان در دنیا روشن است زیرا کارکردهای آکادمیک ندارند و با سیستم وزارت علوم و تحقیقات درگیر نیستند و با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط هستند. همچنین آموزشگاه‌های آموزش سینمایی به افرادی رجوع می‌کنند که سر فصل‌های خود را می‌نویسند زیرا زیاد ماندن هنرجوها در آنجا برای هیچکس موثر نخواهد بود.
تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله زیادی وجود دارد
شهبازی با بیان اینکه در دانشگاه داستان تحصیل در رشته سینمایی فرق می‌کند، گفت: مدرک تحصیلی نیاز است و مدرک پشتوانه حقوقی دارد و شما باید سرفصل‌های مشترک را بگذرانید، اما اینکه آیا همه آموزشگاه‌ها موفق عمل می‌کنند یا نه نمی‌توان در این رابطه صحبت کرد، اما می‌توان گفت ۶۰ تا ۷۰ درصد آموزشگاه مبنای اقتصادی برایشان مهم است و برخی هم سودجویی اولویت دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه در ایران تا رسیدن به نقطه قله در تحصیل سینمایی فاصله‌های زیادی وجود دارد، گفت: هرچقدر کار خوب انجام دهیم، اما دانشگاه‌ها چون باید یک مدرک یکسان بدهند به لحاظ واحدهای درسی بازهم بعضی مواقع کمبود داریم. سرفصل‌ها در دانشگاه‌ها قدیمی است اما ما ورود نمی‌کنیم، خود سینما یک امر در جریان است اما سینما در دهه ها با هم متفاوت است و تغییرات مملوس شده است.
سینما به صورت آکادمیک وارد ایران نشده، سینما یک محصول غربی است که به صورت سرگرمی وارد ایران شده و تعدادی فرد علاقه‌مند وارد رشته‌های سینمایی می‌شوند آموزش می‌بینند و رشد پیدا می‌کنند و مفاهیم تغییر می‌کند اما هنوز ساختار اداری سینما در خودش تغییر نکرده و برحسب گیشه و علاقه مخاطبان تولیدات انجام می‌دهد. شرایط زیست سینمای ایران نیازی به دانشگاه نداشته از دهه ۶۰ به بعد افرادی فیلم‌ساز شدند که خیلی‌ها از جمله فیلم‌سازان انقلابی بودند و بعد وارد دانشگاه شدند، افرادی مانند ابراهیم حاتمی‌کیا که برچسب دانشگاه دارد و فضای دانشگاه را با چشم خود دیده‌اند
شرح درس‌ها در سینمای ایران تکراری است
شهبازی گفت: بدنه سینما با تحصیلات دانشگاهی همخوان نیست و بدنه سینما نیروی خودش را از دانشگاه نمی‌گیرد و ترجیح می‌دهد نیروی خودش را از سیستم خودش انتخاب کند تا از فارغ‌التحصیلان.
وی خاطرنشان کرد: همیشه می‌گفتند مدارس سینما درس‌های نظری ندارند، اما من بررسی کردم، یک مدرسه سینمایی که شناخته شده است همچون دپارتمان ووچ که رشته‌های بازیگری، تلویزیون و کارگردانی را دارد، در آنجا هم اقتصاد جامعه‌شناسی به دانشجویان آموزش داده می‌شود زیرا بدنه سینما احساس نیاز به دانشگاه دارد و به آن عمل می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه شرح درس‌های ما در سینمای ایران تکراری است، ادامه داد: در دانشگاه سرفصل‌هایی را ارائه می‌دهند که ۵۰ تا ۶۰ سال پیش بوده، اما به‌روز شده و اگر امروز هنر دیجیتال اضافه می‌شود و در سرفصل قرار می‌گیرد و دانشجو باید آن را پاس کند. امروز همه چیز دیجیتال است، باید در اجرا موضوعات را برای دانشجویان متفاوت کنیم.
وی ادامه داد: شاید در ایران برخی از امکانات آموزشگاه‌ها در دانشگاه‌ها وجود نداشته باشند، اما باید خودمان را با جامعه به‌روزرسانی کنیم، باید بررسی کنیم که آیا ما تولیدات سینمایی بین‌المللی داریم تا آموزش‌هایمان را بین‌المللی کنیم که دانشجویان ما در سینمای کشورهای دیگر کار کنند؟ آموزش ما در حوزه سینما حتی به درد سینماهای خودمان هم نمی‌خورد.
شهبازی گفت: باید بررسی کنید و ببینید آموزش‌های کشوری مثل لهستان چقدر می‌تواند انگیزه ایجاد کند که دانشجو یاد بگیرد چگونه برود و فرصت شغلی در کشورهای دیگر ایجاد کند.
