قیمت مسکن می‌تواند کاهش پیدا کند

ابوالحسن میرعمادی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال اظهار کرد: هزینه‌های ساخت مسکن در شهر تهران حدودا بین ۲۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان در هر متر مربع است که ۴۰ درصد مربوط به زمین، ۴۰ درصد هزینه‌های مصالح و ساخت، ۱۰ درصد خدمات مهندسی و دستمزد و ۱۰ درصد عوارض شهرداری و تاسیسات شهری می‌شود.

وی افزود: از طریق نظام ساخت و ساز سنتی فعلی نمی‌توان نسبت به کاهش قیمت ساختمان امیدوار بود. تنها راه کاهش قیمت مسکن، سری‌سازی و صنعتی‌سازی است که تجربه آن را در ایران داشته‌ایم. حتی در حال حاضر انبوه‌سازان ایرانی در کشورهای دیگر مثل ونزوئلا در حال اجرای پروژه‌های بزرگ صنعتی‌سازی هستند اما در کشور خودمان به دلیل نبود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مناسب از این مدل کمتر استفاده می‌شود.

این کارشناس بازار مسکن، حذف یا کاهش قیمت زمین و کاهش مدت زمان اجرای پروژه را در کنترل هزینه‌های ساخت مسکن موثر دانست و گفت: دولت می‌تواند زمینهای خود را به صورت فروش اقساطی طولانی مدت در اختیار سازندگان قرار دهد. سیستم ساخت نیز باید صنعتی و نیمه صنعتی شود که تا مدت زمان اجرای پروژه کاهش پیدا کند و هزینه دستمزد پایین بیاید. در حال حاضر نیمی از هزینه‌هایی که سازندگان برای دستمزد پرداخت می‌کنند هدر می‌رود و در واقع هزینه‌های غیرمفید است.

میرعمادی با اشاره طرح ساخت شهرک اکباتان در دهه ۴۰ شمسی خاطرنشان کرد: تمام مدیریت اجرای پروژه اکباتان بر عهده ایرانی‌ها بود. آن زمان برای کاهش هزینه‌ها صفر تا صد پروژه توسط شرکت سازنده مدیریت شد؛ بدین صورت که شرکت سازنده با در اختیار گرفتن خط تولید کارخانجات، هزینه‌های واسطه‌گری مصالح ساختمانی را حذف کرد. یادم می‌آید که درب و پنجره را شرکت سازنده در کارگاههای خودش می‌ساخت یا مثلا برای موکت واحدها یک کارخانه را خریداری کردند که هزینه موکت ۵۰ درصد پایین آمد. حتی واحدها را مبله تحویل می‌دادند؛ با مبلهایی که خودشان ساخته بودند. خرید کارخانجات مرتبط برای انبوه‌ساز به صرفه بود؛ چون پروژه در مقیاس بزرگی تعریف شد.

وی کاهش هزینه عوارض شهرداری را از دیگر راهکارهای پایین آمدن قیمت ساخت دانست و گفت: در حال حاضر بخش قابل توجهی از نقدینگی سازندگان را دستگاههای خدماتی دریافت می کنند که هزینه‌های آن به خریدار نهایی تحمیل می‌شود. از طرف دیگر نوسانات اقتصادی تاثیر منفی روی بازار ساخت و ساز دارد. صبح که بیدار می‌شویم می‌بینیم قیمت برخی نهاده‌های ساختمانی گران شده است.

این کارشناس بازار مسکن با بیان اینکه بخش ساختمان پیشران اقتصاد است تاکید کرد: بالغ بر ۱۲۰۰ حرفه و صنعت با بخش مسکن مرتبط هستند که تحرک مسکن می‌تواند به رونق اقتصادی و افزایش اشتغال منجر شود. قیمت مسکن نیز می تواند کاهش پیدا کند؛ به شرطی که سیاست‌گذاری اصولی صورت گیرد و صنعتی‌سازی اجرا شود.

میرعمادی اظهار کرد: متاسفانه تا صحبت از انبوه‌سازی می‌شود سریعا می روند سراغ خارجی‌ها؛ در حالی که هم‌اکنون مهندسان ایرانی در کشورهای دیگر پروژه های فاخری را اجرا می‌کنند. ممکن است چین و ترکیه، تکنولوژی را به کشور ما بیاورند ولی در عین حال از اجرای پروژه در کشور ما تجربه کسب می‌کنند و ما به آنها وابسته می‌شویم. بنابراین باید تکنولوژی را از آنها بیاموزیم و خودمان اجرا کنیم.

انتهای پیام

ابوالحسن میرعمادی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال اظهار کرد: هزینه‌های ساخت مسکن در شهر تهران حدودا بین ۲۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان در هر متر مربع است که ۴۰ درصد مربوط به زمین، ۴۰ درصد هزینه‌های مصالح و ساخت، ۱۰ درصد خدمات مهندسی و دستمزد و ۱۰ درصد عوارض شهرداری و تاسیسات شهری می‌شود.

وی افزود: از طریق نظام ساخت و ساز سنتی فعلی نمی‌توان نسبت به کاهش قیمت ساختمان امیدوار بود. تنها راه کاهش قیمت مسکن، سری‌سازی و صنعتی‌سازی است که تجربه آن را در ایران داشته‌ایم. حتی در حال حاضر انبوه‌سازان ایرانی در کشورهای دیگر مثل ونزوئلا در حال اجرای پروژه‌های بزرگ صنعتی‌سازی هستند اما در کشور خودمان به دلیل نبود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مناسب از این مدل کمتر استفاده می‌شود.

این کارشناس بازار مسکن، حذف یا کاهش قیمت زمین و کاهش مدت زمان اجرای پروژه را در کنترل هزینه‌های ساخت مسکن موثر دانست و گفت: دولت می‌تواند زمینهای خود را به صورت فروش اقساطی طولانی مدت در اختیار سازندگان قرار دهد. سیستم ساخت نیز باید صنعتی و نیمه صنعتی شود که تا مدت زمان اجرای پروژه کاهش پیدا کند و هزینه دستمزد پایین بیاید. در حال حاضر نیمی از هزینه‌هایی که سازندگان برای دستمزد پرداخت می‌کنند هدر می‌رود و در واقع هزینه‌های غیرمفید است.

میرعمادی با اشاره طرح ساخت شهرک اکباتان در دهه ۴۰ شمسی خاطرنشان کرد: تمام مدیریت اجرای پروژه اکباتان بر عهده ایرانی‌ها بود. آن زمان برای کاهش هزینه‌ها صفر تا صد پروژه توسط شرکت سازنده مدیریت شد؛ بدین صورت که شرکت سازنده با در اختیار گرفتن خط تولید کارخانجات، هزینه‌های واسطه‌گری مصالح ساختمانی را حذف کرد. یادم می‌آید که درب و پنجره را شرکت سازنده در کارگاههای خودش می‌ساخت یا مثلا برای موکت واحدها یک کارخانه را خریداری کردند که هزینه موکت ۵۰ درصد پایین آمد. حتی واحدها را مبله تحویل می‌دادند؛ با مبلهایی که خودشان ساخته بودند. خرید کارخانجات مرتبط برای انبوه‌ساز به صرفه بود؛ چون پروژه در مقیاس بزرگی تعریف شد.

وی کاهش هزینه عوارض شهرداری را از دیگر راهکارهای پایین آمدن قیمت ساخت دانست و گفت: در حال حاضر بخش قابل توجهی از نقدینگی سازندگان را دستگاههای خدماتی دریافت می کنند که هزینه‌های آن به خریدار نهایی تحمیل می‌شود. از طرف دیگر نوسانات اقتصادی تاثیر منفی روی بازار ساخت و ساز دارد. صبح که بیدار می‌شویم می‌بینیم قیمت برخی نهاده‌های ساختمانی گران شده است.

این کارشناس بازار مسکن با بیان اینکه بخش ساختمان پیشران اقتصاد است تاکید کرد: بالغ بر ۱۲۰۰ حرفه و صنعت با بخش مسکن مرتبط هستند که تحرک مسکن می‌تواند به رونق اقتصادی و افزایش اشتغال منجر شود. قیمت مسکن نیز می تواند کاهش پیدا کند؛ به شرطی که سیاست‌گذاری اصولی صورت گیرد و صنعتی‌سازی اجرا شود.

میرعمادی اظهار کرد: متاسفانه تا صحبت از انبوه‌سازی می‌شود سریعا می روند سراغ خارجی‌ها؛ در حالی که هم‌اکنون مهندسان ایرانی در کشورهای دیگر پروژه های فاخری را اجرا می‌کنند. ممکن است چین و ترکیه، تکنولوژی را به کشور ما بیاورند ولی در عین حال از اجرای پروژه در کشور ما تجربه کسب می‌کنند و ما به آنها وابسته می‌شویم. بنابراین باید تکنولوژی را از آنها بیاموزیم و خودمان اجرا کنیم.

انتهای پیام

ابوالحسن میرعمادی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال اظهار کرد: هزینه‌های ساخت مسکن در شهر تهران حدودا بین ۲۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان در هر متر مربع است که ۴۰ درصد مربوط به زمین، ۴۰ درصد هزینه‌های مصالح و ساخت، ۱۰ درصد خدمات مهندسی و دستمزد و ۱۰ درصد عوارض شهرداری و تاسیسات شهری می‌شود.

وی افزود: از طریق نظام ساخت و ساز سنتی فعلی نمی‌توان نسبت به کاهش قیمت ساختمان امیدوار بود. تنها راه کاهش قیمت مسکن، سری‌سازی و صنعتی‌سازی است که تجربه آن را در ایران داشته‌ایم. حتی در حال حاضر انبوه‌سازان ایرانی در کشورهای دیگر مثل ونزوئلا در حال اجرای پروژه‌های بزرگ صنعتی‌سازی هستند اما در کشور خودمان به دلیل نبود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مناسب از این مدل کمتر استفاده می‌شود.

این کارشناس بازار مسکن، حذف یا کاهش قیمت زمین و کاهش مدت زمان اجرای پروژه را در کنترل هزینه‌های ساخت مسکن موثر دانست و گفت: دولت می‌تواند زمینهای خود را به صورت فروش اقساطی طولانی مدت در اختیار سازندگان قرار دهد. سیستم ساخت نیز باید صنعتی و نیمه صنعتی شود که تا مدت زمان اجرای پروژه کاهش پیدا کند و هزینه دستمزد پایین بیاید. در حال حاضر نیمی از هزینه‌هایی که سازندگان برای دستمزد پرداخت می‌کنند هدر می‌رود و در واقع هزینه‌های غیرمفید است.

میرعمادی با اشاره طرح ساخت شهرک اکباتان در دهه ۴۰ شمسی خاطرنشان کرد: تمام مدیریت اجرای پروژه اکباتان بر عهده ایرانی‌ها بود. آن زمان برای کاهش هزینه‌ها صفر تا صد پروژه توسط شرکت سازنده مدیریت شد؛ بدین صورت که شرکت سازنده با در اختیار گرفتن خط تولید کارخانجات، هزینه‌های واسطه‌گری مصالح ساختمانی را حذف کرد. یادم می‌آید که درب و پنجره را شرکت سازنده در کارگاههای خودش می‌ساخت یا مثلا برای موکت واحدها یک کارخانه را خریداری کردند که هزینه موکت ۵۰ درصد پایین آمد. حتی واحدها را مبله تحویل می‌دادند؛ با مبلهایی که خودشان ساخته بودند. خرید کارخانجات مرتبط برای انبوه‌ساز به صرفه بود؛ چون پروژه در مقیاس بزرگی تعریف شد.

وی کاهش هزینه عوارض شهرداری را از دیگر راهکارهای پایین آمدن قیمت ساخت دانست و گفت: در حال حاضر بخش قابل توجهی از نقدینگی سازندگان را دستگاههای خدماتی دریافت می کنند که هزینه‌های آن به خریدار نهایی تحمیل می‌شود. از طرف دیگر نوسانات اقتصادی تاثیر منفی روی بازار ساخت و ساز دارد. صبح که بیدار می‌شویم می‌بینیم قیمت برخی نهاده‌های ساختمانی گران شده است.

این کارشناس بازار مسکن با بیان اینکه بخش ساختمان پیشران اقتصاد است تاکید کرد: بالغ بر ۱۲۰۰ حرفه و صنعت با بخش مسکن مرتبط هستند که تحرک مسکن می‌تواند به رونق اقتصادی و افزایش اشتغال منجر شود. قیمت مسکن نیز می تواند کاهش پیدا کند؛ به شرطی که سیاست‌گذاری اصولی صورت گیرد و صنعتی‌سازی اجرا شود.

میرعمادی اظهار کرد: متاسفانه تا صحبت از انبوه‌سازی می‌شود سریعا می روند سراغ خارجی‌ها؛ در حالی که هم‌اکنون مهندسان ایرانی در کشورهای دیگر پروژه های فاخری را اجرا می‌کنند. ممکن است چین و ترکیه، تکنولوژی را به کشور ما بیاورند ولی در عین حال از اجرای پروژه در کشور ما تجربه کسب می‌کنند و ما به آنها وابسته می‌شویم. بنابراین باید تکنولوژی را از آنها بیاموزیم و خودمان اجرا کنیم.

انتهای پیام

ابوالحسن میرعمادی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال اظهار کرد: هزینه‌های ساخت مسکن در شهر تهران حدودا بین ۲۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان در هر متر مربع است که ۴۰ درصد مربوط به زمین، ۴۰ درصد هزینه‌های مصالح و ساخت، ۱۰ درصد خدمات مهندسی و دستمزد و ۱۰ درصد عوارض شهرداری و تاسیسات شهری می‌شود.

وی افزود: از طریق نظام ساخت و ساز سنتی فعلی نمی‌توان نسبت به کاهش قیمت ساختمان امیدوار بود. تنها راه کاهش قیمت مسکن، سری‌سازی و صنعتی‌سازی است که تجربه آن را در ایران داشته‌ایم. حتی در حال حاضر انبوه‌سازان ایرانی در کشورهای دیگر مثل ونزوئلا در حال اجرای پروژه‌های بزرگ صنعتی‌سازی هستند اما در کشور خودمان به دلیل نبود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مناسب از این مدل کمتر استفاده می‌شود.

این کارشناس بازار مسکن، حذف یا کاهش قیمت زمین و کاهش مدت زمان اجرای پروژه را در کنترل هزینه‌های ساخت مسکن موثر دانست و گفت: دولت می‌تواند زمینهای خود را به صورت فروش اقساطی طولانی مدت در اختیار سازندگان قرار دهد. سیستم ساخت نیز باید صنعتی و نیمه صنعتی شود که تا مدت زمان اجرای پروژه کاهش پیدا کند و هزینه دستمزد پایین بیاید. در حال حاضر نیمی از هزینه‌هایی که سازندگان برای دستمزد پرداخت می‌کنند هدر می‌رود و در واقع هزینه‌های غیرمفید است.

میرعمادی با اشاره طرح ساخت شهرک اکباتان در دهه ۴۰ شمسی خاطرنشان کرد: تمام مدیریت اجرای پروژه اکباتان بر عهده ایرانی‌ها بود. آن زمان برای کاهش هزینه‌ها صفر تا صد پروژه توسط شرکت سازنده مدیریت شد؛ بدین صورت که شرکت سازنده با در اختیار گرفتن خط تولید کارخانجات، هزینه‌های واسطه‌گری مصالح ساختمانی را حذف کرد. یادم می‌آید که درب و پنجره را شرکت سازنده در کارگاههای خودش می‌ساخت یا مثلا برای موکت واحدها یک کارخانه را خریداری کردند که هزینه موکت ۵۰ درصد پایین آمد. حتی واحدها را مبله تحویل می‌دادند؛ با مبلهایی که خودشان ساخته بودند. خرید کارخانجات مرتبط برای انبوه‌ساز به صرفه بود؛ چون پروژه در مقیاس بزرگی تعریف شد.

وی کاهش هزینه عوارض شهرداری را از دیگر راهکارهای پایین آمدن قیمت ساخت دانست و گفت: در حال حاضر بخش قابل توجهی از نقدینگی سازندگان را دستگاههای خدماتی دریافت می کنند که هزینه‌های آن به خریدار نهایی تحمیل می‌شود. از طرف دیگر نوسانات اقتصادی تاثیر منفی روی بازار ساخت و ساز دارد. صبح که بیدار می‌شویم می‌بینیم قیمت برخی نهاده‌های ساختمانی گران شده است.

این کارشناس بازار مسکن با بیان اینکه بخش ساختمان پیشران اقتصاد است تاکید کرد: بالغ بر ۱۲۰۰ حرفه و صنعت با بخش مسکن مرتبط هستند که تحرک مسکن می‌تواند به رونق اقتصادی و افزایش اشتغال منجر شود. قیمت مسکن نیز می تواند کاهش پیدا کند؛ به شرطی که سیاست‌گذاری اصولی صورت گیرد و صنعتی‌سازی اجرا شود.

میرعمادی اظهار کرد: متاسفانه تا صحبت از انبوه‌سازی می‌شود سریعا می روند سراغ خارجی‌ها؛ در حالی که هم‌اکنون مهندسان ایرانی در کشورهای دیگر پروژه های فاخری را اجرا می‌کنند. ممکن است چین و ترکیه، تکنولوژی را به کشور ما بیاورند ولی در عین حال از اجرای پروژه در کشور ما تجربه کسب می‌کنند و ما به آنها وابسته می‌شویم. بنابراین باید تکنولوژی را از آنها بیاموزیم و خودمان اجرا کنیم.

انتهای پیام