دانش جوین
دوشنبه, خرداد ۱۹, ۱۴۰۴
  • نخست
  • علمی
  • تکنولوژی
    • آرشیو تکنولوژی
    • نرم افزار، اپلیکیشن، سیستم عامل
    • خودرو
    • آرشیو فین‌تک
      • IT
      • دوربین
    • لپتاپ و کامپیوتر و سخت افزار
    • موبایل
  • بازی‌های کامپیوتری
  • پزشکی، سلامت، بهداشت
  • هنر و فرهنگ
  • مقالات
  • سایر پیوندها
    • همیار آی‌تی
  • ورود
بدون نتیجه
مشاهده همه نتیجه
  • نخست
  • علمی
  • تکنولوژی
    • آرشیو تکنولوژی
    • نرم افزار، اپلیکیشن، سیستم عامل
    • خودرو
    • آرشیو فین‌تک
      • IT
      • دوربین
    • لپتاپ و کامپیوتر و سخت افزار
    • موبایل
  • بازی‌های کامپیوتری
  • پزشکی، سلامت، بهداشت
  • هنر و فرهنگ
  • مقالات
  • سایر پیوندها
    • همیار آی‌تی
بدون نتیجه
مشاهده همه نتیجه
دانش جوین
بدون نتیجه
مشاهده همه نتیجه
صفحه اصلی اجتماعی

لحظه‌ای برای شادی در حریم بزرگ مرد شهر

دانش جوین توسط دانش جوین
۲۹ اسفند ۱۴۰۰
در اجتماعی
زمان خواندن: زمان موردنیاز برای مطالعه: 1 دقیقه
2
16
بازدیدها
اشتراک گذاری در تلگراماشتراک گذاری در توییتر
لحظه‌ای برای شادی در حریم بزرگ مرد شهر

دانشجو اینترنشنالخراسان رضوی شهر حال و هوای عید دارد. بوی عید در هوای خنک بهاری پیچیده است. عطر گل‌های بهاری به مشام می‌رسد. در حرم ایستاده‌ام. حرم آن قدر شلوغ است که از در ورودی جلوتر نمی‌شود رفت. خودم را به جمعیت می‌سپارم و میان مردمی که در رفت و آمدند حل می‌شوم.

کودکان می‌خندند و در فضای محدودی که دارند بازی می‌کنند. مردم لباس‌های نو و رنگی به تن دارند. لبخندهایی که پشت ماسک‌ها پنهان شده از دروازه چشم‌ها بیرون زده است. به گنبد و گلدسته‌ها نگاه می‌کنم. آخرین لحظه‌های سالم را می‌خواهم با دیدن برق طلایی گنبد و گلدسته شیرین کنم. تمام آدم‌ها سعی می‌کنند اولین لحظات سال را با دلخوشی سپری کنند.

لحظه تحویل سال از نظر نجومی یک اتفاق ساده است، زمین پیرامون خورشید می‌چرخد و هنگامی که در یک نقطه می‌ایستد، فصل تغییر می‌کند و سال نو می‌شود. اما همین اتفاق نجومی ساده سالیان دراز در جغرافیایی از جهان مبداء مهمی بوده است. روزهای سالمان را در این سرزمین با همین اتفاق سنجیده‌ایم. ما ایرانیان هر چیزی را با فرهنگ و دینمان پیوند داده‌ایم؛ به همین دلیل است که گذراندن لحظه سال تحویل حرم امام رضا(ع) برای بسیاری شیرین است.

به جمعیتی که در تکاپوی سال نو هستند نگاه می‌کنم. جمعیت به قدری در هم فشرده‌اند که احساس می‌کنم تمام دنیا اینجا ایستاده‌اند. دقایق می‌گذرند و ته‌مانده ۱۴۰۰ در ریه‌هایمان پر و خالی می‌شود. به سال پیش‌رو فکر می‌کنم و اتفاقاتی که دوست دارم رخ دهد. اگر بخواهم فقط یک آرزو داشته باشم دلم می‌خواهد سال دیگر کرونا بین ما نباشد؛ مهمان ناخوانده‌ای که مشخص نیست در کجا کمین کرده و قرار است چند نفر از جمع را درگیر کند.

دو سال لحظه تحویل سال دست دعا بالا بردیم و همین را خواسته‌ایم. این سومین عیدی است که با این مهمان ناخوانده سر می‌کنیم. به جمعیت نگاه می‌کنم و دوباره در افکارم غرق می‌شوم. چند نفر از این آدم‌ها در ۱۴۰۰ داغ دیده‌اند؟ چند نفر خوش بودند؟ چند نفر اتفاقات مهم و سرنوشت ساز برایشان افتاده است؟ چند نفر در سال ۱۴۰۱ را می‌خواهند طور دیگری زندگی کنند؟ چند نفر برنامه‌های جدید دارند؟ چند نفر به آرزوهایشان خواهند ‌رسید؟

به سال ۱۴۰۱ فکر می‌کنم و اینکه من چه چیزی برای خودم می‌خواهم؟ آینده همیشه گنگ است. اما در لحظه‌های آخر یک سال و اول سال دیگر در تقاطع دو زمان و در لحظه‌ای که یک اتفاق نجومی ساده رخ می‌دهد بیشتر نگرانت می‌کند.

صداهای نامفهوم پیرامونم خبر از اتفاقی بزرگ می‌دهند. به آدم‌ها نگاه می‌کنم همه دعا می‌کنند. نسیم خنک به صورتم می‌خورد و به گنبد نگاه می‌کنم. برقش چشمانم را می‌گیرد. دوست دارم این درخشش تمام ۱۴۰۱ همراهم باشد.

این ساعت و این لحظه‌ها زیبا و مقدس است. نه به خاطر اتفاقی که در منظومه شمسی رخ می‌دهد و نه برای تغییر تاریخ. حتی بودن در این مکان مقدس هم قداست این لحظه‌ها نیست. تنها اتفاقی که این لحظات را مقدس می‌کند این است که ما باور داریم دعایمان شنیده می‌شود و سعی می‌کنیم یک لحظه از سال را شادمان باشیم و با چشمانمان بخندیم.

یادداشت از فاطمه عاطفی، خبرنگار ایسنا

انتهای پیام

لحظه‌ای برای شادی در حریم بزرگ مرد شهر

دانشجو اینترنشنالخراسان رضوی شهر حال و هوای عید دارد. بوی عید در هوای خنک بهاری پیچیده است. عطر گل‌های بهاری به مشام می‌رسد. در حرم ایستاده‌ام. حرم آن قدر شلوغ است که از در ورودی جلوتر نمی‌شود رفت. خودم را به جمعیت می‌سپارم و میان مردمی که در رفت و آمدند حل می‌شوم.

کودکان می‌خندند و در فضای محدودی که دارند بازی می‌کنند. مردم لباس‌های نو و رنگی به تن دارند. لبخندهایی که پشت ماسک‌ها پنهان شده از دروازه چشم‌ها بیرون زده است. به گنبد و گلدسته‌ها نگاه می‌کنم. آخرین لحظه‌های سالم را می‌خواهم با دیدن برق طلایی گنبد و گلدسته شیرین کنم. تمام آدم‌ها سعی می‌کنند اولین لحظات سال را با دلخوشی سپری کنند.

لحظه تحویل سال از نظر نجومی یک اتفاق ساده است، زمین پیرامون خورشید می‌چرخد و هنگامی که در یک نقطه می‌ایستد، فصل تغییر می‌کند و سال نو می‌شود. اما همین اتفاق نجومی ساده سالیان دراز در جغرافیایی از جهان مبداء مهمی بوده است. روزهای سالمان را در این سرزمین با همین اتفاق سنجیده‌ایم. ما ایرانیان هر چیزی را با فرهنگ و دینمان پیوند داده‌ایم؛ به همین دلیل است که گذراندن لحظه سال تحویل حرم امام رضا(ع) برای بسیاری شیرین است.

به جمعیتی که در تکاپوی سال نو هستند نگاه می‌کنم. جمعیت به قدری در هم فشرده‌اند که احساس می‌کنم تمام دنیا اینجا ایستاده‌اند. دقایق می‌گذرند و ته‌مانده ۱۴۰۰ در ریه‌هایمان پر و خالی می‌شود. به سال پیش‌رو فکر می‌کنم و اتفاقاتی که دوست دارم رخ دهد. اگر بخواهم فقط یک آرزو داشته باشم دلم می‌خواهد سال دیگر کرونا بین ما نباشد؛ مهمان ناخوانده‌ای که مشخص نیست در کجا کمین کرده و قرار است چند نفر از جمع را درگیر کند.

دو سال لحظه تحویل سال دست دعا بالا بردیم و همین را خواسته‌ایم. این سومین عیدی است که با این مهمان ناخوانده سر می‌کنیم. به جمعیت نگاه می‌کنم و دوباره در افکارم غرق می‌شوم. چند نفر از این آدم‌ها در ۱۴۰۰ داغ دیده‌اند؟ چند نفر خوش بودند؟ چند نفر اتفاقات مهم و سرنوشت ساز برایشان افتاده است؟ چند نفر در سال ۱۴۰۱ را می‌خواهند طور دیگری زندگی کنند؟ چند نفر برنامه‌های جدید دارند؟ چند نفر به آرزوهایشان خواهند ‌رسید؟

به سال ۱۴۰۱ فکر می‌کنم و اینکه من چه چیزی برای خودم می‌خواهم؟ آینده همیشه گنگ است. اما در لحظه‌های آخر یک سال و اول سال دیگر در تقاطع دو زمان و در لحظه‌ای که یک اتفاق نجومی ساده رخ می‌دهد بیشتر نگرانت می‌کند.

صداهای نامفهوم پیرامونم خبر از اتفاقی بزرگ می‌دهند. به آدم‌ها نگاه می‌کنم همه دعا می‌کنند. نسیم خنک به صورتم می‌خورد و به گنبد نگاه می‌کنم. برقش چشمانم را می‌گیرد. دوست دارم این درخشش تمام ۱۴۰۱ همراهم باشد.

این ساعت و این لحظه‌ها زیبا و مقدس است. نه به خاطر اتفاقی که در منظومه شمسی رخ می‌دهد و نه برای تغییر تاریخ. حتی بودن در این مکان مقدس هم قداست این لحظه‌ها نیست. تنها اتفاقی که این لحظات را مقدس می‌کند این است که ما باور داریم دعایمان شنیده می‌شود و سعی می‌کنیم یک لحظه از سال را شادمان باشیم و با چشمانمان بخندیم.

یادداشت از فاطمه عاطفی، خبرنگار ایسنا

انتهای پیام

اخبارجدیدترین

راهنمای کامل نگهداری از حیوانات خانگی: از غذای طوطی برزیلی تا خدمات دامپزشکی آنلاین

سیر تا پیاز طرح انصار سربازی برای مشمولین غاییب بالای 8 سال + معافیت ها و کسری های فعال 1403

جاری شدن سیلاب و رانش زمین در امام‌زاده داوود تهران

لحظه‌ای برای شادی در حریم بزرگ مرد شهر

دانشجو اینترنشنالخراسان رضوی شهر حال و هوای عید دارد. بوی عید در هوای خنک بهاری پیچیده است. عطر گل‌های بهاری به مشام می‌رسد. در حرم ایستاده‌ام. حرم آن قدر شلوغ است که از در ورودی جلوتر نمی‌شود رفت. خودم را به جمعیت می‌سپارم و میان مردمی که در رفت و آمدند حل می‌شوم.

کودکان می‌خندند و در فضای محدودی که دارند بازی می‌کنند. مردم لباس‌های نو و رنگی به تن دارند. لبخندهایی که پشت ماسک‌ها پنهان شده از دروازه چشم‌ها بیرون زده است. به گنبد و گلدسته‌ها نگاه می‌کنم. آخرین لحظه‌های سالم را می‌خواهم با دیدن برق طلایی گنبد و گلدسته شیرین کنم. تمام آدم‌ها سعی می‌کنند اولین لحظات سال را با دلخوشی سپری کنند.

لحظه تحویل سال از نظر نجومی یک اتفاق ساده است، زمین پیرامون خورشید می‌چرخد و هنگامی که در یک نقطه می‌ایستد، فصل تغییر می‌کند و سال نو می‌شود. اما همین اتفاق نجومی ساده سالیان دراز در جغرافیایی از جهان مبداء مهمی بوده است. روزهای سالمان را در این سرزمین با همین اتفاق سنجیده‌ایم. ما ایرانیان هر چیزی را با فرهنگ و دینمان پیوند داده‌ایم؛ به همین دلیل است که گذراندن لحظه سال تحویل حرم امام رضا(ع) برای بسیاری شیرین است.

به جمعیتی که در تکاپوی سال نو هستند نگاه می‌کنم. جمعیت به قدری در هم فشرده‌اند که احساس می‌کنم تمام دنیا اینجا ایستاده‌اند. دقایق می‌گذرند و ته‌مانده ۱۴۰۰ در ریه‌هایمان پر و خالی می‌شود. به سال پیش‌رو فکر می‌کنم و اتفاقاتی که دوست دارم رخ دهد. اگر بخواهم فقط یک آرزو داشته باشم دلم می‌خواهد سال دیگر کرونا بین ما نباشد؛ مهمان ناخوانده‌ای که مشخص نیست در کجا کمین کرده و قرار است چند نفر از جمع را درگیر کند.

دو سال لحظه تحویل سال دست دعا بالا بردیم و همین را خواسته‌ایم. این سومین عیدی است که با این مهمان ناخوانده سر می‌کنیم. به جمعیت نگاه می‌کنم و دوباره در افکارم غرق می‌شوم. چند نفر از این آدم‌ها در ۱۴۰۰ داغ دیده‌اند؟ چند نفر خوش بودند؟ چند نفر اتفاقات مهم و سرنوشت ساز برایشان افتاده است؟ چند نفر در سال ۱۴۰۱ را می‌خواهند طور دیگری زندگی کنند؟ چند نفر برنامه‌های جدید دارند؟ چند نفر به آرزوهایشان خواهند ‌رسید؟

به سال ۱۴۰۱ فکر می‌کنم و اینکه من چه چیزی برای خودم می‌خواهم؟ آینده همیشه گنگ است. اما در لحظه‌های آخر یک سال و اول سال دیگر در تقاطع دو زمان و در لحظه‌ای که یک اتفاق نجومی ساده رخ می‌دهد بیشتر نگرانت می‌کند.

صداهای نامفهوم پیرامونم خبر از اتفاقی بزرگ می‌دهند. به آدم‌ها نگاه می‌کنم همه دعا می‌کنند. نسیم خنک به صورتم می‌خورد و به گنبد نگاه می‌کنم. برقش چشمانم را می‌گیرد. دوست دارم این درخشش تمام ۱۴۰۱ همراهم باشد.

این ساعت و این لحظه‌ها زیبا و مقدس است. نه به خاطر اتفاقی که در منظومه شمسی رخ می‌دهد و نه برای تغییر تاریخ. حتی بودن در این مکان مقدس هم قداست این لحظه‌ها نیست. تنها اتفاقی که این لحظات را مقدس می‌کند این است که ما باور داریم دعایمان شنیده می‌شود و سعی می‌کنیم یک لحظه از سال را شادمان باشیم و با چشمانمان بخندیم.

یادداشت از فاطمه عاطفی، خبرنگار ایسنا

انتهای پیام

لحظه‌ای برای شادی در حریم بزرگ مرد شهر

دانشجو اینترنشنالخراسان رضوی شهر حال و هوای عید دارد. بوی عید در هوای خنک بهاری پیچیده است. عطر گل‌های بهاری به مشام می‌رسد. در حرم ایستاده‌ام. حرم آن قدر شلوغ است که از در ورودی جلوتر نمی‌شود رفت. خودم را به جمعیت می‌سپارم و میان مردمی که در رفت و آمدند حل می‌شوم.

کودکان می‌خندند و در فضای محدودی که دارند بازی می‌کنند. مردم لباس‌های نو و رنگی به تن دارند. لبخندهایی که پشت ماسک‌ها پنهان شده از دروازه چشم‌ها بیرون زده است. به گنبد و گلدسته‌ها نگاه می‌کنم. آخرین لحظه‌های سالم را می‌خواهم با دیدن برق طلایی گنبد و گلدسته شیرین کنم. تمام آدم‌ها سعی می‌کنند اولین لحظات سال را با دلخوشی سپری کنند.

لحظه تحویل سال از نظر نجومی یک اتفاق ساده است، زمین پیرامون خورشید می‌چرخد و هنگامی که در یک نقطه می‌ایستد، فصل تغییر می‌کند و سال نو می‌شود. اما همین اتفاق نجومی ساده سالیان دراز در جغرافیایی از جهان مبداء مهمی بوده است. روزهای سالمان را در این سرزمین با همین اتفاق سنجیده‌ایم. ما ایرانیان هر چیزی را با فرهنگ و دینمان پیوند داده‌ایم؛ به همین دلیل است که گذراندن لحظه سال تحویل حرم امام رضا(ع) برای بسیاری شیرین است.

به جمعیتی که در تکاپوی سال نو هستند نگاه می‌کنم. جمعیت به قدری در هم فشرده‌اند که احساس می‌کنم تمام دنیا اینجا ایستاده‌اند. دقایق می‌گذرند و ته‌مانده ۱۴۰۰ در ریه‌هایمان پر و خالی می‌شود. به سال پیش‌رو فکر می‌کنم و اتفاقاتی که دوست دارم رخ دهد. اگر بخواهم فقط یک آرزو داشته باشم دلم می‌خواهد سال دیگر کرونا بین ما نباشد؛ مهمان ناخوانده‌ای که مشخص نیست در کجا کمین کرده و قرار است چند نفر از جمع را درگیر کند.

دو سال لحظه تحویل سال دست دعا بالا بردیم و همین را خواسته‌ایم. این سومین عیدی است که با این مهمان ناخوانده سر می‌کنیم. به جمعیت نگاه می‌کنم و دوباره در افکارم غرق می‌شوم. چند نفر از این آدم‌ها در ۱۴۰۰ داغ دیده‌اند؟ چند نفر خوش بودند؟ چند نفر اتفاقات مهم و سرنوشت ساز برایشان افتاده است؟ چند نفر در سال ۱۴۰۱ را می‌خواهند طور دیگری زندگی کنند؟ چند نفر برنامه‌های جدید دارند؟ چند نفر به آرزوهایشان خواهند ‌رسید؟

به سال ۱۴۰۱ فکر می‌کنم و اینکه من چه چیزی برای خودم می‌خواهم؟ آینده همیشه گنگ است. اما در لحظه‌های آخر یک سال و اول سال دیگر در تقاطع دو زمان و در لحظه‌ای که یک اتفاق نجومی ساده رخ می‌دهد بیشتر نگرانت می‌کند.

صداهای نامفهوم پیرامونم خبر از اتفاقی بزرگ می‌دهند. به آدم‌ها نگاه می‌کنم همه دعا می‌کنند. نسیم خنک به صورتم می‌خورد و به گنبد نگاه می‌کنم. برقش چشمانم را می‌گیرد. دوست دارم این درخشش تمام ۱۴۰۱ همراهم باشد.

این ساعت و این لحظه‌ها زیبا و مقدس است. نه به خاطر اتفاقی که در منظومه شمسی رخ می‌دهد و نه برای تغییر تاریخ. حتی بودن در این مکان مقدس هم قداست این لحظه‌ها نیست. تنها اتفاقی که این لحظات را مقدس می‌کند این است که ما باور داریم دعایمان شنیده می‌شود و سعی می‌کنیم یک لحظه از سال را شادمان باشیم و با چشمانمان بخندیم.

یادداشت از فاطمه عاطفی، خبرنگار ایسنا

انتهای پیام

برچسب ها: سرویس زیارت و گردشگری
پست قبلی

استاندار: برنامه عملیاتی پیشرفت همدان تداوم می‌یابد

پست بعدی

پیام نوروزی تولیت آستان قدس رضوی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۱

مربوطه پست ها

راهنمای کامل نگهداری از حیوانات خانگی: از غذای طوطی برزیلی تا خدمات دامپزشکی آنلاین
اجتماعی

راهنمای کامل نگهداری از حیوانات خانگی: از غذای طوطی برزیلی تا خدمات دامپزشکی آنلاین

۰۱ مهر ۱۴۰۳
سیر تا پیاز طرح انصار سربازی برای مشمولین غاییب بالای 8 سال + معافیت ها و کسری های فعال 1403
اجتماعی

سیر تا پیاز طرح انصار سربازی برای مشمولین غاییب بالای 8 سال + معافیت ها و کسری های فعال 1403

۲۸ شهریور ۱۴۰۳
جاری شدن سیلاب و رانش زمین در امام‌زاده داوود تهران
اجتماعی

جاری شدن سیلاب و رانش زمین در امام‌زاده داوود تهران

۰۶ مرداد ۱۴۰۱
کشف یک جسد دیگر؛ جان‌باختگان سیل امام‌زاده داوود ۶ تن شدند/تعداد مفقودی‌ها اعلام شد
اجتماعی

کشف یک جسد دیگر؛ جان‌باختگان سیل امام‌زاده داوود ۶ تن شدند/تعداد مفقودی‌ها اعلام شد

۰۶ مرداد ۱۴۰۱
تعداد مفقودی‌های سیل امام‌زاده داوود اعلام شد/ ادامه جست‌وجوی مفقودین
اجتماعی

تعداد مفقودی‌های سیل امام‌زاده داوود اعلام شد/ ادامه جست‌وجوی مفقودین

۰۶ مرداد ۱۴۰۱
وقوع سیلاب در غرب تهران/ خارج کردن ۵ خودرو از گل و لای
اجتماعی

وقوع سیلاب در غرب تهران/ خارج کردن ۵ خودرو از گل و لای

۰۶ مرداد ۱۴۰۱

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هجده − 5 =

دانلود اپلیکیشن دانش جوین

جدیدترین اخبار

  • ۴۰ هزار رشته قنات در کشور احیا می شود
  • آب مسأله اول کشور شده است
  • ۱۹ میلیون هکتار زمین طی ۵ سال آبخیزداری می‌شود
  • بررسی بازار ارزهای دیجیتال در هفته‌ای که گذشت
  • سیگنال صعودی ارز چین لینک «Chainlink»
  • پاسینیک
  • خرید سرور hp
  • خرید سرور ایران و خارج
  • مانیتور ساینا کوییک
  • خرید یوسی
  • حوله استخری
  • خرید قهوه
  • تجارتخانه آراد برندینگ
  • ویرایش مقاله
  • تابلو لایت باکس
  • قیمت سرور استوک اچ پی hp
  • خرید سرور hp
  • کاغذ a4
  • قیمت هاست فروشگاهی
  • پرشین هتل
  • خرید لیفتراک دست دوم
  • آموزش علوم اول ابتدایی

تمام حقوق مادی و معنوی وب‌سایت دانش جوین محفوظ است و کپی بدون ذکر منبع قابل پیگرد قانونی خواهد بود.

خوش آمدید!

ورود به حساب کاربری خود در زیر

رمز عبور را فراموش کرده اید؟

رمز عبور خود را بازیابی کنید

لطفا نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را برای تنظیم مجدد رمز عبور خود وارد کنید.

ورود
بدون نتیجه
مشاهده همه نتیجه
  • نخست
  • علمی
  • تکنولوژی
    • آرشیو تکنولوژی
    • نرم افزار، اپلیکیشن، سیستم عامل
    • خودرو
    • آرشیو فین‌تک
      • IT
      • دوربین
    • لپتاپ و کامپیوتر و سخت افزار
    • موبایل
  • بازی‌های کامپیوتری
  • پزشکی، سلامت، بهداشت
  • هنر و فرهنگ
  • مقالات
  • سایر پیوندها
    • همیار آی‌تی

تمام حقوق مادی و معنوی وب‌سایت دانش جوین محفوظ است و کپی بدون ذکر منبع قابل پیگرد قانونی خواهد بود.