مایکل اوون: شکنجه‌ای که بدنم به من داد

به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، بیست سال قبل در همین روزها بود که مایکل اوون جایزه توپ طلا را به دست آورد تا به آخرین بازیکن انگلیسی تبدیل شود که به این افتخار رسیده است.

اما آیا در دوران اوج و در آن روزهای درخشان، اوون فکر می‌کرد که این آخرین جایزه انفرادی او باشد و روزهای سخت در پیش باشد؟

اوون می‌گوید:« در 21 سالگی؟ واقعا فکر می‌کردم می‌توانم یک توپ طلای دیگر هم به دست بیاورم. هنوز نمی‌دانستم که مصدومیت‌ها تا چه حد به من ضربه خواهد زد. اما وقتی به آن روزها نگاه می‌کنم، از این که با چینن سرعتی بدوم می‌ترسم. باور دارم که از 10 تا 17 سالگی کسی در دنیا به این اندازه خوب نبود. در 18 سالگی گلزنی در جام جهانی را تجربه کردم. در 21 سالگی توپ طلا بردم. اما صادقانه در 19 سالگی بهتر بودم. در آن زمان بود که اولین بار مصدوم شدم و همه چیز از همان جا شروع شد. »

این ستاره سابق لیورپول ادامه داد:« کاش پایم شکسته بود. بدترین مصدومیت برای من از ناحیه همسترینگ بود چون در آن زمان برای این مصدومیت عمل جراحی انجام نمی‌شد و باید صبر می‌کردیم تا خودش بهبود پیدا کند. من تا آخر عمرم با دو ماهیچه همسترینگ در پای راستم و سه ماهیچه در پای چپم بازی کردم. این نوعی نقطه ضعف بود.»

او اضافه کرد:« گاهی فکر می‌کنم که این مصدومیتی عجیب و از روی وسواس بود. من تا آن زمان مانند سنگ سخت بودم و هرگز یک بازی هم از دست نداده بودم. سر الکس فرگوسن همیشه می‌گوید که اگر در جوانی به منچستریونایتد پیوسته بودم، این اتفاق رخ نمی‌داد و او از من مراقبت می‌کرد. اما هیچکس با راه رفتن مصدوم نمی‌شود. من خیلی سریع جلو رفتم و فکر می‌کنم قرار بود  همینطور باشد. این یک فاجعه بود.»

اوون اظهار داشت:« پدرم همیشه می‌گوید که تو مدام می‌گویی در 28 سالگی بد بود، اما پس از آن همه مصدومیت‌ در بهترین سطح بازی می‌کردی… چرا این همه به خودت سخت می‌گیری؟ اما من در درونم می‌دانم که می‌توانستم چقدر بهتر باشم. نام اوون پشت پیراهنم بود اما مایکل اوون نبودم. من روحیه یکی از بهترین بازیکنان دنیا را داشتم اما بدنم ناامیدم کرد. این مثل شکنجه بود.»

به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، بیست سال قبل در همین روزها بود که مایکل اوون جایزه توپ طلا را به دست آورد تا به آخرین بازیکن انگلیسی تبدیل شود که به این افتخار رسیده است.

اما آیا در دوران اوج و در آن روزهای درخشان، اوون فکر می‌کرد که این آخرین جایزه انفرادی او باشد و روزهای سخت در پیش باشد؟

اوون می‌گوید:« در 21 سالگی؟ واقعا فکر می‌کردم می‌توانم یک توپ طلای دیگر هم به دست بیاورم. هنوز نمی‌دانستم که مصدومیت‌ها تا چه حد به من ضربه خواهد زد. اما وقتی به آن روزها نگاه می‌کنم، از این که با چینن سرعتی بدوم می‌ترسم. باور دارم که از 10 تا 17 سالگی کسی در دنیا به این اندازه خوب نبود. در 18 سالگی گلزنی در جام جهانی را تجربه کردم. در 21 سالگی توپ طلا بردم. اما صادقانه در 19 سالگی بهتر بودم. در آن زمان بود که اولین بار مصدوم شدم و همه چیز از همان جا شروع شد. »

این ستاره سابق لیورپول ادامه داد:« کاش پایم شکسته بود. بدترین مصدومیت برای من از ناحیه همسترینگ بود چون در آن زمان برای این مصدومیت عمل جراحی انجام نمی‌شد و باید صبر می‌کردیم تا خودش بهبود پیدا کند. من تا آخر عمرم با دو ماهیچه همسترینگ در پای راستم و سه ماهیچه در پای چپم بازی کردم. این نوعی نقطه ضعف بود.»

او اضافه کرد:« گاهی فکر می‌کنم که این مصدومیتی عجیب و از روی وسواس بود. من تا آن زمان مانند سنگ سخت بودم و هرگز یک بازی هم از دست نداده بودم. سر الکس فرگوسن همیشه می‌گوید که اگر در جوانی به منچستریونایتد پیوسته بودم، این اتفاق رخ نمی‌داد و او از من مراقبت می‌کرد. اما هیچکس با راه رفتن مصدوم نمی‌شود. من خیلی سریع جلو رفتم و فکر می‌کنم قرار بود  همینطور باشد. این یک فاجعه بود.»

اوون اظهار داشت:« پدرم همیشه می‌گوید که تو مدام می‌گویی در 28 سالگی بد بود، اما پس از آن همه مصدومیت‌ در بهترین سطح بازی می‌کردی… چرا این همه به خودت سخت می‌گیری؟ اما من در درونم می‌دانم که می‌توانستم چقدر بهتر باشم. نام اوون پشت پیراهنم بود اما مایکل اوون نبودم. من روحیه یکی از بهترین بازیکنان دنیا را داشتم اما بدنم ناامیدم کرد. این مثل شکنجه بود.»

به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، بیست سال قبل در همین روزها بود که مایکل اوون جایزه توپ طلا را به دست آورد تا به آخرین بازیکن انگلیسی تبدیل شود که به این افتخار رسیده است.

اما آیا در دوران اوج و در آن روزهای درخشان، اوون فکر می‌کرد که این آخرین جایزه انفرادی او باشد و روزهای سخت در پیش باشد؟

اوون می‌گوید:« در 21 سالگی؟ واقعا فکر می‌کردم می‌توانم یک توپ طلای دیگر هم به دست بیاورم. هنوز نمی‌دانستم که مصدومیت‌ها تا چه حد به من ضربه خواهد زد. اما وقتی به آن روزها نگاه می‌کنم، از این که با چینن سرعتی بدوم می‌ترسم. باور دارم که از 10 تا 17 سالگی کسی در دنیا به این اندازه خوب نبود. در 18 سالگی گلزنی در جام جهانی را تجربه کردم. در 21 سالگی توپ طلا بردم. اما صادقانه در 19 سالگی بهتر بودم. در آن زمان بود که اولین بار مصدوم شدم و همه چیز از همان جا شروع شد. »

این ستاره سابق لیورپول ادامه داد:« کاش پایم شکسته بود. بدترین مصدومیت برای من از ناحیه همسترینگ بود چون در آن زمان برای این مصدومیت عمل جراحی انجام نمی‌شد و باید صبر می‌کردیم تا خودش بهبود پیدا کند. من تا آخر عمرم با دو ماهیچه همسترینگ در پای راستم و سه ماهیچه در پای چپم بازی کردم. این نوعی نقطه ضعف بود.»

او اضافه کرد:« گاهی فکر می‌کنم که این مصدومیتی عجیب و از روی وسواس بود. من تا آن زمان مانند سنگ سخت بودم و هرگز یک بازی هم از دست نداده بودم. سر الکس فرگوسن همیشه می‌گوید که اگر در جوانی به منچستریونایتد پیوسته بودم، این اتفاق رخ نمی‌داد و او از من مراقبت می‌کرد. اما هیچکس با راه رفتن مصدوم نمی‌شود. من خیلی سریع جلو رفتم و فکر می‌کنم قرار بود  همینطور باشد. این یک فاجعه بود.»

اوون اظهار داشت:« پدرم همیشه می‌گوید که تو مدام می‌گویی در 28 سالگی بد بود، اما پس از آن همه مصدومیت‌ در بهترین سطح بازی می‌کردی… چرا این همه به خودت سخت می‌گیری؟ اما من در درونم می‌دانم که می‌توانستم چقدر بهتر باشم. نام اوون پشت پیراهنم بود اما مایکل اوون نبودم. من روحیه یکی از بهترین بازیکنان دنیا را داشتم اما بدنم ناامیدم کرد. این مثل شکنجه بود.»

به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، بیست سال قبل در همین روزها بود که مایکل اوون جایزه توپ طلا را به دست آورد تا به آخرین بازیکن انگلیسی تبدیل شود که به این افتخار رسیده است.

اما آیا در دوران اوج و در آن روزهای درخشان، اوون فکر می‌کرد که این آخرین جایزه انفرادی او باشد و روزهای سخت در پیش باشد؟

اوون می‌گوید:« در 21 سالگی؟ واقعا فکر می‌کردم می‌توانم یک توپ طلای دیگر هم به دست بیاورم. هنوز نمی‌دانستم که مصدومیت‌ها تا چه حد به من ضربه خواهد زد. اما وقتی به آن روزها نگاه می‌کنم، از این که با چینن سرعتی بدوم می‌ترسم. باور دارم که از 10 تا 17 سالگی کسی در دنیا به این اندازه خوب نبود. در 18 سالگی گلزنی در جام جهانی را تجربه کردم. در 21 سالگی توپ طلا بردم. اما صادقانه در 19 سالگی بهتر بودم. در آن زمان بود که اولین بار مصدوم شدم و همه چیز از همان جا شروع شد. »

این ستاره سابق لیورپول ادامه داد:« کاش پایم شکسته بود. بدترین مصدومیت برای من از ناحیه همسترینگ بود چون در آن زمان برای این مصدومیت عمل جراحی انجام نمی‌شد و باید صبر می‌کردیم تا خودش بهبود پیدا کند. من تا آخر عمرم با دو ماهیچه همسترینگ در پای راستم و سه ماهیچه در پای چپم بازی کردم. این نوعی نقطه ضعف بود.»

او اضافه کرد:« گاهی فکر می‌کنم که این مصدومیتی عجیب و از روی وسواس بود. من تا آن زمان مانند سنگ سخت بودم و هرگز یک بازی هم از دست نداده بودم. سر الکس فرگوسن همیشه می‌گوید که اگر در جوانی به منچستریونایتد پیوسته بودم، این اتفاق رخ نمی‌داد و او از من مراقبت می‌کرد. اما هیچکس با راه رفتن مصدوم نمی‌شود. من خیلی سریع جلو رفتم و فکر می‌کنم قرار بود  همینطور باشد. این یک فاجعه بود.»

اوون اظهار داشت:« پدرم همیشه می‌گوید که تو مدام می‌گویی در 28 سالگی بد بود، اما پس از آن همه مصدومیت‌ در بهترین سطح بازی می‌کردی… چرا این همه به خودت سخت می‌گیری؟ اما من در درونم می‌دانم که می‌توانستم چقدر بهتر باشم. نام اوون پشت پیراهنم بود اما مایکل اوون نبودم. من روحیه یکی از بهترین بازیکنان دنیا را داشتم اما بدنم ناامیدم کرد. این مثل شکنجه بود.»