به گزارش دانشجو اینترنشنال، طی این چند سال اخیر تراکتور رکورددار تغییرات در بحث مدیریتی و سرمربی بوده است. این باشگاه با مشکلات بسیاری فصل جدید را شروع کرد و زودتر از آن چه که تصور می شد بار دیگر وارد فاز تغییرات شد؛ تغییراتی که در دو بخش یاد شده و پس از استعفای سرمربی و مدیرعامل رقم خورد.
شب شکست مقابل پیکان در هفته چهارم که سومین باخت تراکتور در فصل جدید بود (3 از 4) فیروز کریمی از سمت خود استعفا داد؛ اتفاقی که به نظر می رسد اگر رخ نمی داد هم برکناری این مربی با چند هفته یا چند روز تاخیر صورت می گرفت و به نظر می رسد که فیروز قبل از اخراج، پیشدستی کرده و با علم به شرایط تیم به همکاری خود پایان داده است.
بعد از ورود زودهنگام باشگاه به پروسه جذب سرمربی جدید، شاهد تناقضاتی در صحبت های نظمی و دیگر نزدیکان به تراکتور بودیم. در شرایطی که نظمی مذاکره با دو گزینه داخلی را تلویحا تایید می کرد، نصیرزاده با صراحت از این گفت که باشگاه برنامه ای برای جذب مربی داخلی در این مقطع ندارد؛ این تنها پارادوکس مدیریتی این چند ماه اخیر نبود و چندین مورد مشابه را شاهد بودیم که به نوعی نشان می داد عمر مدیریتی نظمی در تراکتور به پایان رسیده و او تنها صاحبِ عنوان مدیرعامل است نه صاحب اختیارات و اقدامات مهم آن. در گیر و دار انتخاب سرمربی بود که نظمی از سمت خود استعفا داد.
این گونه بود که تراکتور در شروع هفته ای که در روز پایانی آن (جمعه 28 آبان) باید در اصفهان به مصاف تیم آماده سپاهان برود، هنوز نه مدیرعامل دارد و نه سرمربی! در حالی که تیم هایی چون فولاد با وجود تغییر زودهنگام سرمربی، خیلی زود تکلیف کار را مشخص کرده و جانشین ویسی را 24 ساعته انتخاب کردند، تراکتور هنوز نتوانسته سرمربی جدیدش را استخدام کند؛ سرمربی ای که از کرواسی می آید؛ سولدوی کروات از بین گزینه های دیگری چون ساغلام و کارادنیز، توافقات بیشتری با تراکتوری ها داشته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد هدایت این تیم را به عهده خواهد گرفت؛ اتفاقی که با توجه به شرایط موجود باید خیلی زود انجام گیرد تا سرخ پوشان بیش از این فقط را از دست ندهند.
در بحث مدیرعامل هم چند نام قدیمی که سابقه مدیریت در تراکتور را دارند مطرح شده اند؛ نام هایی که در مدت حضورشان تاثیر زیادی در بهبود شرایط نداشتند و مطابق معمول مصرف کننده های صرفی بودند که فعالیت هایشان ارتباط مستقیمی با تزریقات مالی زنوزی داشت. به هر شکل انتخاب مدیرعامل هم قطعا اولویتی است که تراکتور باید آن را مدنظر قرار بگیرد تا مثل سال های قبل با از دست دادن هفته های حساس اول، حسرت آن را در پایان فصل نخورد. البته با توجه به فعل و انفعالات این چند وقت اخیر، هوشنگ نصیرزاده شانس بالایی برای مدیرعاملی سرخ پوشان دارد.
امروز روز مهمی برای تبریزی هاست.احتمال معرفی سرمربی و آن کسی که کنار او عکس می‌گیرد که باید مدیربعدی تیم باشد.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، طی این چند سال اخیر تراکتور رکورددار تغییرات در بحث مدیریتی و سرمربی بوده است. این باشگاه با مشکلات بسیاری فصل جدید را شروع کرد و زودتر از آن چه که تصور می شد بار دیگر وارد فاز تغییرات شد؛ تغییراتی که در دو بخش یاد شده و پس از استعفای سرمربی و مدیرعامل رقم خورد.
شب شکست مقابل پیکان در هفته چهارم که سومین باخت تراکتور در فصل جدید بود (3 از 4) فیروز کریمی از سمت خود استعفا داد؛ اتفاقی که به نظر می رسد اگر رخ نمی داد هم برکناری این مربی با چند هفته یا چند روز تاخیر صورت می گرفت و به نظر می رسد که فیروز قبل از اخراج، پیشدستی کرده و با علم به شرایط تیم به همکاری خود پایان داده است.
بعد از ورود زودهنگام باشگاه به پروسه جذب سرمربی جدید، شاهد تناقضاتی در صحبت های نظمی و دیگر نزدیکان به تراکتور بودیم. در شرایطی که نظمی مذاکره با دو گزینه داخلی را تلویحا تایید می کرد، نصیرزاده با صراحت از این گفت که باشگاه برنامه ای برای جذب مربی داخلی در این مقطع ندارد؛ این تنها پارادوکس مدیریتی این چند ماه اخیر نبود و چندین مورد مشابه را شاهد بودیم که به نوعی نشان می داد عمر مدیریتی نظمی در تراکتور به پایان رسیده و او تنها صاحبِ عنوان مدیرعامل است نه صاحب اختیارات و اقدامات مهم آن. در گیر و دار انتخاب سرمربی بود که نظمی از سمت خود استعفا داد.
این گونه بود که تراکتور در شروع هفته ای که در روز پایانی آن (جمعه 28 آبان) باید در اصفهان به مصاف تیم آماده سپاهان برود، هنوز نه مدیرعامل دارد و نه سرمربی! در حالی که تیم هایی چون فولاد با وجود تغییر زودهنگام سرمربی، خیلی زود تکلیف کار را مشخص کرده و جانشین ویسی را 24 ساعته انتخاب کردند، تراکتور هنوز نتوانسته سرمربی جدیدش را استخدام کند؛ سرمربی ای که از کرواسی می آید؛ سولدوی کروات از بین گزینه های دیگری چون ساغلام و کارادنیز، توافقات بیشتری با تراکتوری ها داشته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد هدایت این تیم را به عهده خواهد گرفت؛ اتفاقی که با توجه به شرایط موجود باید خیلی زود انجام گیرد تا سرخ پوشان بیش از این فقط را از دست ندهند.
در بحث مدیرعامل هم چند نام قدیمی که سابقه مدیریت در تراکتور را دارند مطرح شده اند؛ نام هایی که در مدت حضورشان تاثیر زیادی در بهبود شرایط نداشتند و مطابق معمول مصرف کننده های صرفی بودند که فعالیت هایشان ارتباط مستقیمی با تزریقات مالی زنوزی داشت. به هر شکل انتخاب مدیرعامل هم قطعا اولویتی است که تراکتور باید آن را مدنظر قرار بگیرد تا مثل سال های قبل با از دست دادن هفته های حساس اول، حسرت آن را در پایان فصل نخورد. البته با توجه به فعل و انفعالات این چند وقت اخیر، هوشنگ نصیرزاده شانس بالایی برای مدیرعاملی سرخ پوشان دارد.
امروز روز مهمی برای تبریزی هاست.احتمال معرفی سرمربی و آن کسی که کنار او عکس می‌گیرد که باید مدیربعدی تیم باشد.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، طی این چند سال اخیر تراکتور رکورددار تغییرات در بحث مدیریتی و سرمربی بوده است. این باشگاه با مشکلات بسیاری فصل جدید را شروع کرد و زودتر از آن چه که تصور می شد بار دیگر وارد فاز تغییرات شد؛ تغییراتی که در دو بخش یاد شده و پس از استعفای سرمربی و مدیرعامل رقم خورد.
شب شکست مقابل پیکان در هفته چهارم که سومین باخت تراکتور در فصل جدید بود (3 از 4) فیروز کریمی از سمت خود استعفا داد؛ اتفاقی که به نظر می رسد اگر رخ نمی داد هم برکناری این مربی با چند هفته یا چند روز تاخیر صورت می گرفت و به نظر می رسد که فیروز قبل از اخراج، پیشدستی کرده و با علم به شرایط تیم به همکاری خود پایان داده است.
بعد از ورود زودهنگام باشگاه به پروسه جذب سرمربی جدید، شاهد تناقضاتی در صحبت های نظمی و دیگر نزدیکان به تراکتور بودیم. در شرایطی که نظمی مذاکره با دو گزینه داخلی را تلویحا تایید می کرد، نصیرزاده با صراحت از این گفت که باشگاه برنامه ای برای جذب مربی داخلی در این مقطع ندارد؛ این تنها پارادوکس مدیریتی این چند ماه اخیر نبود و چندین مورد مشابه را شاهد بودیم که به نوعی نشان می داد عمر مدیریتی نظمی در تراکتور به پایان رسیده و او تنها صاحبِ عنوان مدیرعامل است نه صاحب اختیارات و اقدامات مهم آن. در گیر و دار انتخاب سرمربی بود که نظمی از سمت خود استعفا داد.
این گونه بود که تراکتور در شروع هفته ای که در روز پایانی آن (جمعه 28 آبان) باید در اصفهان به مصاف تیم آماده سپاهان برود، هنوز نه مدیرعامل دارد و نه سرمربی! در حالی که تیم هایی چون فولاد با وجود تغییر زودهنگام سرمربی، خیلی زود تکلیف کار را مشخص کرده و جانشین ویسی را 24 ساعته انتخاب کردند، تراکتور هنوز نتوانسته سرمربی جدیدش را استخدام کند؛ سرمربی ای که از کرواسی می آید؛ سولدوی کروات از بین گزینه های دیگری چون ساغلام و کارادنیز، توافقات بیشتری با تراکتوری ها داشته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد هدایت این تیم را به عهده خواهد گرفت؛ اتفاقی که با توجه به شرایط موجود باید خیلی زود انجام گیرد تا سرخ پوشان بیش از این فقط را از دست ندهند.
در بحث مدیرعامل هم چند نام قدیمی که سابقه مدیریت در تراکتور را دارند مطرح شده اند؛ نام هایی که در مدت حضورشان تاثیر زیادی در بهبود شرایط نداشتند و مطابق معمول مصرف کننده های صرفی بودند که فعالیت هایشان ارتباط مستقیمی با تزریقات مالی زنوزی داشت. به هر شکل انتخاب مدیرعامل هم قطعا اولویتی است که تراکتور باید آن را مدنظر قرار بگیرد تا مثل سال های قبل با از دست دادن هفته های حساس اول، حسرت آن را در پایان فصل نخورد. البته با توجه به فعل و انفعالات این چند وقت اخیر، هوشنگ نصیرزاده شانس بالایی برای مدیرعاملی سرخ پوشان دارد.
امروز روز مهمی برای تبریزی هاست.احتمال معرفی سرمربی و آن کسی که کنار او عکس می‌گیرد که باید مدیربعدی تیم باشد.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، طی این چند سال اخیر تراکتور رکورددار تغییرات در بحث مدیریتی و سرمربی بوده است. این باشگاه با مشکلات بسیاری فصل جدید را شروع کرد و زودتر از آن چه که تصور می شد بار دیگر وارد فاز تغییرات شد؛ تغییراتی که در دو بخش یاد شده و پس از استعفای سرمربی و مدیرعامل رقم خورد.
شب شکست مقابل پیکان در هفته چهارم که سومین باخت تراکتور در فصل جدید بود (3 از 4) فیروز کریمی از سمت خود استعفا داد؛ اتفاقی که به نظر می رسد اگر رخ نمی داد هم برکناری این مربی با چند هفته یا چند روز تاخیر صورت می گرفت و به نظر می رسد که فیروز قبل از اخراج، پیشدستی کرده و با علم به شرایط تیم به همکاری خود پایان داده است.
بعد از ورود زودهنگام باشگاه به پروسه جذب سرمربی جدید، شاهد تناقضاتی در صحبت های نظمی و دیگر نزدیکان به تراکتور بودیم. در شرایطی که نظمی مذاکره با دو گزینه داخلی را تلویحا تایید می کرد، نصیرزاده با صراحت از این گفت که باشگاه برنامه ای برای جذب مربی داخلی در این مقطع ندارد؛ این تنها پارادوکس مدیریتی این چند ماه اخیر نبود و چندین مورد مشابه را شاهد بودیم که به نوعی نشان می داد عمر مدیریتی نظمی در تراکتور به پایان رسیده و او تنها صاحبِ عنوان مدیرعامل است نه صاحب اختیارات و اقدامات مهم آن. در گیر و دار انتخاب سرمربی بود که نظمی از سمت خود استعفا داد.
این گونه بود که تراکتور در شروع هفته ای که در روز پایانی آن (جمعه 28 آبان) باید در اصفهان به مصاف تیم آماده سپاهان برود، هنوز نه مدیرعامل دارد و نه سرمربی! در حالی که تیم هایی چون فولاد با وجود تغییر زودهنگام سرمربی، خیلی زود تکلیف کار را مشخص کرده و جانشین ویسی را 24 ساعته انتخاب کردند، تراکتور هنوز نتوانسته سرمربی جدیدش را استخدام کند؛ سرمربی ای که از کرواسی می آید؛ سولدوی کروات از بین گزینه های دیگری چون ساغلام و کارادنیز، توافقات بیشتری با تراکتوری ها داشته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد هدایت این تیم را به عهده خواهد گرفت؛ اتفاقی که با توجه به شرایط موجود باید خیلی زود انجام گیرد تا سرخ پوشان بیش از این فقط را از دست ندهند.
در بحث مدیرعامل هم چند نام قدیمی که سابقه مدیریت در تراکتور را دارند مطرح شده اند؛ نام هایی که در مدت حضورشان تاثیر زیادی در بهبود شرایط نداشتند و مطابق معمول مصرف کننده های صرفی بودند که فعالیت هایشان ارتباط مستقیمی با تزریقات مالی زنوزی داشت. به هر شکل انتخاب مدیرعامل هم قطعا اولویتی است که تراکتور باید آن را مدنظر قرار بگیرد تا مثل سال های قبل با از دست دادن هفته های حساس اول، حسرت آن را در پایان فصل نخورد. البته با توجه به فعل و انفعالات این چند وقت اخیر، هوشنگ نصیرزاده شانس بالایی برای مدیرعاملی سرخ پوشان دارد.
امروز روز مهمی برای تبریزی هاست.احتمال معرفی سرمربی و آن کسی که کنار او عکس می‌گیرد که باید مدیربعدی تیم باشد.
