شورای عالی کار ۲۹ اسفند سال ۱۴۰۲ در نشست تعیین دستمزد، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۳را ۳۵ درصد افزایش داد. بر این اساس حداقل دستمزد ماهانه کارگران از ۵ میلیون و ۳۰۸هزار تومان به ۷میلیون و ۱۶۶ هزار تومان رسید که با احتساب فرمول حداقل و حداکثر عیدی، کارگران امسال حداقل ۱۴میلیون و ۳۳۲هزار تومان و حداکثر ۲۱میلیون و ۵۰۰هزار تومان عیدی دریافت خواهند کرد.
طبق قاعده حداقل عیدی کارگران برای ۱۲ماه کارکرد، دو برابر حقوق پایه است به‌شرطی که از سه برابر حداقل حقوق بیشتر نشود. امسال حداقل حقوق کارگران هفت میلیون و ۱۶۶هزار تومان است، بنابراین حداقل عیدی کارگران برای کارکرد ۱۲ماه، ۱۴میلیون و ۱۶۶هزار تومان و حداکثر عیدی کارگران ۲۱میلیون و ۴۹۸هزار تومان است.
به‌موجب ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به‌نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد به‌عنوان عیدی و پاداش بپردازند، مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
همچنین به‌موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز مزد و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود. حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای‌عالی کار؛ مبنای تعیین عیدی پایان سال مشمولان قانون کار است.
مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران
مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به‌تبع شغل خواهد بود.
میزان پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران فصلی و کارمزدی
مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود، ضمناً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کارمزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.
میزان عیدی و پاداش کارگران پاره‌وقت
بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به‌صورت نیمه‌وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین‌شده به کار اشتغال دارند، به‌نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه و پرداخت می‌شود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.
میزان عیدی و پاداش کارگران ساعتی
در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت ندارند و دستمزد آنها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
نحوه پرداخت عیدی کارگران مشمول قانون کار شاغل در واحدهای دولتی
قانونگذار با تصویب قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب سال ۱۳۷۴ اعتبار قانون تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۰ را لغو نکرده است، بنابراین حکم تعیین عیدی معادل ۶۰ روز آخرین مزد مشمولان قانون کار کماکان به‌قوت خود باقی است؛ ضمناً کارگاه در قانون کار به‌اعتبار اشتغال کارگران در محل انجام کار تعریف می‌شود به این ترتیب کلیه کارگران مشمول قانون کار اعم از اینکه در بخش خصوصی و یا دولتی شاغل باشند از دو ماه عیدی و پاداش آخر سال موضوع ماده واحده قانون اسفند ۱۳۷۰ مصوب مجلس شورای اسلامی برخوردار خواهند بود.
عیدی کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می‌کنند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا به‌شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می‌شود، به‌نسبت مدت کارکردشان مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.
آنچه مبنای محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش پایان سال کارگران مشمول قانون کار قرار می‌گیرد، مزد و فوق‌العاده‌هایی است که کارگر به‌مناسبت اشتغال در شغل مربوط دریافت می‌کند؛ به‌عبارت دیگر مزایایی که افراد به‌نوعی در ارتباط با شغل دریافت می‌کنند از اجزاء مزد محسوب می‌شود لذا فوق‌العاده شغل، سختی کار و هرآنچه به‌تبع شغل به کارگر داده می‌شود جزو مزد منظور می‌شود و الزاماً باید در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ شود.
تبعاً مزایای رفاهی و انگیزشی از قبیل کمک عائله‌مندی، کمک هزینه مسکن، بن خواربار و پاداش افزایش تولید جزو مزد به‌شمار نمی‌آید و در پرداخت عیدی و پاداش لحاظ نمی‌شود.
با توجه به ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشــمول قانون کار مصوب مورخ سال ۱۳۷۰ مجلس شــورای اسلامی، همه کارگران مشمول قانون کار صرف‌نظر از محل اشتغال و نوع کارگاهی که در آن کار می‌کنند اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، خدماتی و… به‌میزان مقرر در مصوبه فوق از عیدی و پاداش سالانه برخوردار خواهند بود.
شورای عالی کار ۲۹ اسفند سال ۱۴۰۲ در نشست تعیین دستمزد، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۳را ۳۵ درصد افزایش داد. بر این اساس حداقل دستمزد ماهانه کارگران از ۵ میلیون و ۳۰۸هزار تومان به ۷میلیون و ۱۶۶ هزار تومان رسید که با احتساب فرمول حداقل و حداکثر عیدی، کارگران امسال حداقل ۱۴میلیون و ۳۳۲هزار تومان و حداکثر ۲۱میلیون و ۵۰۰هزار تومان عیدی دریافت خواهند کرد.
طبق قاعده حداقل عیدی کارگران برای ۱۲ماه کارکرد، دو برابر حقوق پایه است به‌شرطی که از سه برابر حداقل حقوق بیشتر نشود. امسال حداقل حقوق کارگران هفت میلیون و ۱۶۶هزار تومان است، بنابراین حداقل عیدی کارگران برای کارکرد ۱۲ماه، ۱۴میلیون و ۱۶۶هزار تومان و حداکثر عیدی کارگران ۲۱میلیون و ۴۹۸هزار تومان است.
به‌موجب ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به‌نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد به‌عنوان عیدی و پاداش بپردازند، مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
همچنین به‌موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز مزد و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود. حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای‌عالی کار؛ مبنای تعیین عیدی پایان سال مشمولان قانون کار است.
مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران
مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به‌تبع شغل خواهد بود.
میزان پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران فصلی و کارمزدی
مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود، ضمناً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کارمزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.
میزان عیدی و پاداش کارگران پاره‌وقت
بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به‌صورت نیمه‌وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین‌شده به کار اشتغال دارند، به‌نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه و پرداخت می‌شود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.
میزان عیدی و پاداش کارگران ساعتی
در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت ندارند و دستمزد آنها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
نحوه پرداخت عیدی کارگران مشمول قانون کار شاغل در واحدهای دولتی
قانونگذار با تصویب قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب سال ۱۳۷۴ اعتبار قانون تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۰ را لغو نکرده است، بنابراین حکم تعیین عیدی معادل ۶۰ روز آخرین مزد مشمولان قانون کار کماکان به‌قوت خود باقی است؛ ضمناً کارگاه در قانون کار به‌اعتبار اشتغال کارگران در محل انجام کار تعریف می‌شود به این ترتیب کلیه کارگران مشمول قانون کار اعم از اینکه در بخش خصوصی و یا دولتی شاغل باشند از دو ماه عیدی و پاداش آخر سال موضوع ماده واحده قانون اسفند ۱۳۷۰ مصوب مجلس شورای اسلامی برخوردار خواهند بود.
عیدی کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می‌کنند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا به‌شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می‌شود، به‌نسبت مدت کارکردشان مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.
آنچه مبنای محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش پایان سال کارگران مشمول قانون کار قرار می‌گیرد، مزد و فوق‌العاده‌هایی است که کارگر به‌مناسبت اشتغال در شغل مربوط دریافت می‌کند؛ به‌عبارت دیگر مزایایی که افراد به‌نوعی در ارتباط با شغل دریافت می‌کنند از اجزاء مزد محسوب می‌شود لذا فوق‌العاده شغل، سختی کار و هرآنچه به‌تبع شغل به کارگر داده می‌شود جزو مزد منظور می‌شود و الزاماً باید در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ شود.
تبعاً مزایای رفاهی و انگیزشی از قبیل کمک عائله‌مندی، کمک هزینه مسکن، بن خواربار و پاداش افزایش تولید جزو مزد به‌شمار نمی‌آید و در پرداخت عیدی و پاداش لحاظ نمی‌شود.
با توجه به ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشــمول قانون کار مصوب مورخ سال ۱۳۷۰ مجلس شــورای اسلامی، همه کارگران مشمول قانون کار صرف‌نظر از محل اشتغال و نوع کارگاهی که در آن کار می‌کنند اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، خدماتی و… به‌میزان مقرر در مصوبه فوق از عیدی و پاداش سالانه برخوردار خواهند بود.
شورای عالی کار ۲۹ اسفند سال ۱۴۰۲ در نشست تعیین دستمزد، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۳را ۳۵ درصد افزایش داد. بر این اساس حداقل دستمزد ماهانه کارگران از ۵ میلیون و ۳۰۸هزار تومان به ۷میلیون و ۱۶۶ هزار تومان رسید که با احتساب فرمول حداقل و حداکثر عیدی، کارگران امسال حداقل ۱۴میلیون و ۳۳۲هزار تومان و حداکثر ۲۱میلیون و ۵۰۰هزار تومان عیدی دریافت خواهند کرد.
طبق قاعده حداقل عیدی کارگران برای ۱۲ماه کارکرد، دو برابر حقوق پایه است به‌شرطی که از سه برابر حداقل حقوق بیشتر نشود. امسال حداقل حقوق کارگران هفت میلیون و ۱۶۶هزار تومان است، بنابراین حداقل عیدی کارگران برای کارکرد ۱۲ماه، ۱۴میلیون و ۱۶۶هزار تومان و حداکثر عیدی کارگران ۲۱میلیون و ۴۹۸هزار تومان است.
به‌موجب ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به‌نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد به‌عنوان عیدی و پاداش بپردازند، مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
همچنین به‌موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز مزد و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود. حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای‌عالی کار؛ مبنای تعیین عیدی پایان سال مشمولان قانون کار است.
مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران
مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به‌تبع شغل خواهد بود.
میزان پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران فصلی و کارمزدی
مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود، ضمناً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کارمزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.
میزان عیدی و پاداش کارگران پاره‌وقت
بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به‌صورت نیمه‌وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین‌شده به کار اشتغال دارند، به‌نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه و پرداخت می‌شود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.
میزان عیدی و پاداش کارگران ساعتی
در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت ندارند و دستمزد آنها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
نحوه پرداخت عیدی کارگران مشمول قانون کار شاغل در واحدهای دولتی
قانونگذار با تصویب قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب سال ۱۳۷۴ اعتبار قانون تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۰ را لغو نکرده است، بنابراین حکم تعیین عیدی معادل ۶۰ روز آخرین مزد مشمولان قانون کار کماکان به‌قوت خود باقی است؛ ضمناً کارگاه در قانون کار به‌اعتبار اشتغال کارگران در محل انجام کار تعریف می‌شود به این ترتیب کلیه کارگران مشمول قانون کار اعم از اینکه در بخش خصوصی و یا دولتی شاغل باشند از دو ماه عیدی و پاداش آخر سال موضوع ماده واحده قانون اسفند ۱۳۷۰ مصوب مجلس شورای اسلامی برخوردار خواهند بود.
عیدی کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می‌کنند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا به‌شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می‌شود، به‌نسبت مدت کارکردشان مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.
آنچه مبنای محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش پایان سال کارگران مشمول قانون کار قرار می‌گیرد، مزد و فوق‌العاده‌هایی است که کارگر به‌مناسبت اشتغال در شغل مربوط دریافت می‌کند؛ به‌عبارت دیگر مزایایی که افراد به‌نوعی در ارتباط با شغل دریافت می‌کنند از اجزاء مزد محسوب می‌شود لذا فوق‌العاده شغل، سختی کار و هرآنچه به‌تبع شغل به کارگر داده می‌شود جزو مزد منظور می‌شود و الزاماً باید در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ شود.
تبعاً مزایای رفاهی و انگیزشی از قبیل کمک عائله‌مندی، کمک هزینه مسکن، بن خواربار و پاداش افزایش تولید جزو مزد به‌شمار نمی‌آید و در پرداخت عیدی و پاداش لحاظ نمی‌شود.
با توجه به ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشــمول قانون کار مصوب مورخ سال ۱۳۷۰ مجلس شــورای اسلامی، همه کارگران مشمول قانون کار صرف‌نظر از محل اشتغال و نوع کارگاهی که در آن کار می‌کنند اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، خدماتی و… به‌میزان مقرر در مصوبه فوق از عیدی و پاداش سالانه برخوردار خواهند بود.
شورای عالی کار ۲۹ اسفند سال ۱۴۰۲ در نشست تعیین دستمزد، حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۳را ۳۵ درصد افزایش داد. بر این اساس حداقل دستمزد ماهانه کارگران از ۵ میلیون و ۳۰۸هزار تومان به ۷میلیون و ۱۶۶ هزار تومان رسید که با احتساب فرمول حداقل و حداکثر عیدی، کارگران امسال حداقل ۱۴میلیون و ۳۳۲هزار تومان و حداکثر ۲۱میلیون و ۵۰۰هزار تومان عیدی دریافت خواهند کرد.
طبق قاعده حداقل عیدی کارگران برای ۱۲ماه کارکرد، دو برابر حقوق پایه است به‌شرطی که از سه برابر حداقل حقوق بیشتر نشود. امسال حداقل حقوق کارگران هفت میلیون و ۱۶۶هزار تومان است، بنابراین حداقل عیدی کارگران برای کارکرد ۱۲ماه، ۱۴میلیون و ۱۶۶هزار تومان و حداکثر عیدی کارگران ۲۱میلیون و ۴۹۸هزار تومان است.
به‌موجب ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به‌نسبت یک سال کار معادل ۶۰ روز آخرین مزد به‌عنوان عیدی و پاداش بپردازند، مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
همچنین به‌موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز مزد و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود. حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای‌عالی کار؛ مبنای تعیین عیدی پایان سال مشمولان قانون کار است.
مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران
مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه‌بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به‌تبع شغل خواهد بود.
میزان پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران فصلی و کارمزدی
مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به‌مأخذ ۶۰ روز و به‌نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود، ضمناً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کارمزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.
میزان عیدی و پاداش کارگران پاره‌وقت
بر اساس ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به‌صورت نیمه‌وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین‌شده به کار اشتغال دارند، به‌نسبت ساعات کار انجام‌یافته محاسبه و پرداخت می‌شود که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.
میزان عیدی و پاداش کارگران ساعتی
در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت ندارند و دستمزد آنها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.
نحوه پرداخت عیدی کارگران مشمول قانون کار شاغل در واحدهای دولتی
قانونگذار با تصویب قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب سال ۱۳۷۴ اعتبار قانون تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۰ را لغو نکرده است، بنابراین حکم تعیین عیدی معادل ۶۰ روز آخرین مزد مشمولان قانون کار کماکان به‌قوت خود باقی است؛ ضمناً کارگاه در قانون کار به‌اعتبار اشتغال کارگران در محل انجام کار تعریف می‌شود به این ترتیب کلیه کارگران مشمول قانون کار اعم از اینکه در بخش خصوصی و یا دولتی شاغل باشند از دو ماه عیدی و پاداش آخر سال موضوع ماده واحده قانون اسفند ۱۳۷۰ مصوب مجلس شورای اسلامی برخوردار خواهند بود.
عیدی کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می‌کنند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا به‌شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می‌شود، به‌نسبت مدت کارکردشان مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.
آنچه مبنای محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش پایان سال کارگران مشمول قانون کار قرار می‌گیرد، مزد و فوق‌العاده‌هایی است که کارگر به‌مناسبت اشتغال در شغل مربوط دریافت می‌کند؛ به‌عبارت دیگر مزایایی که افراد به‌نوعی در ارتباط با شغل دریافت می‌کنند از اجزاء مزد محسوب می‌شود لذا فوق‌العاده شغل، سختی کار و هرآنچه به‌تبع شغل به کارگر داده می‌شود جزو مزد منظور می‌شود و الزاماً باید در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ شود.
تبعاً مزایای رفاهی و انگیزشی از قبیل کمک عائله‌مندی، کمک هزینه مسکن، بن خواربار و پاداش افزایش تولید جزو مزد به‌شمار نمی‌آید و در پرداخت عیدی و پاداش لحاظ نمی‌شود.
با توجه به ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشــمول قانون کار مصوب مورخ سال ۱۳۷۰ مجلس شــورای اسلامی، همه کارگران مشمول قانون کار صرف‌نظر از محل اشتغال و نوع کارگاهی که در آن کار می‌کنند اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، خدماتی و… به‌میزان مقرر در مصوبه فوق از عیدی و پاداش سالانه برخوردار خواهند بود.
