به گزارش خبرنگار مهر، محمداحسان مفیدی کیا فعال فرهنگی در یادداشتی به مستند «حمید هما» ساخته محمدعلی سجادی که به تازگی اکران آنلاین خود را آغاز کرده، پرداخته است.
این فیلم با مرور بر زندگی هما روستا بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به خاطرات و زندگی همسر او حمید سمندریان کارگردان و مترجم می‌پردازد و در عین حال مروری بر تاریخ مدرن ایران است.
متن این یادداشت بدین شرح است:
قرار بود در و دیوار مسکو از شکلات باشد و زمینش پر از اسباب بازی، این وعده‌هایی است که همای ۶ ساله را راهی روسیه کرد. او تا جوانی در آنجا ماند، بی آنکه از آجرهای شکلاتی خبری باشد. بعد به آلمان رفت و شیمی خواند، بی‌آنکه بخواهد و فقط به جبر پدرش. و از آنجا به رومانی مهاجرت کرد تا بتواند، دوراز چشم پدر، تئاتر بخواند و بازیگر شود، این برای دلش.
هما روستا، بازیگر تئاتر و سینما، خاطراتش را یکی یکی و سرصبر برای حمید لبخنده مرور می‌کند و هر وقت که راه بدهد، عکس‌های خانوادگی‌ش را با مخاطب به اشتراک می‌گذارد. از سمندریان می‌گوید، از دوستانشان، از پدرش، از اولین باری که روی صحنه رفت و از کار کنار گذاشته شد. باقی آثارش را هم یکی یکی به یاد می‌آورد و ما نماهایی از شاهکارهای او را مهمان می‌شویم.
از جایی به بعد هما خود را از یاد می‌برد و می‌رود سراغ حمید؛ شوهر، همکار و استادش که تئاتر نوین ایران وامدار زحمات اوست. این مستند در واقع پرتره حمید سمندریان به روایت هما روستاست.
تصاویر آرشیوی که لابلای حرف‌های هما می‌آیند و می‌روند، حس‌هایی را که از جملات بر می‌آیند، تکمیل می‌کند، نماهای انتزاعی که گاهی روی صورت هما، سوپر ایمپوز می‌شوند و با تأکید، به درونیات او اشاره می‌کنند.
همراهی حمید لبخنده در روایت زندگی روستا باعث شده با یک مستند روان و صمیمی مواجه باشیم. این دو چون از خیلی قبل همکار و دوست بوده‌اند، هم را به خوبی می‌شناسند و خاطرات مشترک بسیاری دارند، خوب با هم حرف می‌زنند و شنیدن گپ و گفت‌شان برای ما که شنونده این خاطره‌بازی گوش‌نواز هستیم، لذت بخش است.
مستند «حمید هما»، بخواهی یا نخواهی به جز پرتره هردوی آنها، چند روایت کوتاه از جریان‌های هنری و شخصیت‌های برجسته تئاتر و بازیگری را در دل خود دارد. مرور آنچه در سال‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی در تئاتر ایران گذشته، آن چیزی است که با دیدن این مستند بلند عایدمان می‌شود.
داستان افتتاح رستوران سمندریان و دوستان، از زبان لبخنده و روستا، با تشریح‌ها و جزییاتی که از حافظه دقیق آنها پاک نشده و جلوه‌های اعتراض اجتماعی که در دل خود داشت، همه باعث می‌شود شما که مخاطب مستند باشید، لذت مضاعفی از مواجهه با این اطلاعات ببرید. اطلاعاتی که خیلی‌ها تصوری از آن ندارند، از شرایط خاص ایرانِ در حال گذار که به ناچار به اهل هنر سخت می‌گرفت و همین، شرایط را بر حمید و هما سخت‌تر می‌کرد.
هما روستا و حمید لبخنده اولین‌ها و آخرین‌های زیادی را دیده‌اند، آخرین بازی‌های احمد آقالو و اولین بازی رضا کیانیان در سینما، آخرین تغییراتی که در سمندریان ایجاد شد و همه آنچه در کنار هم زیسته‌اند. آن دو حالا جلوی دوربین محمدعلی سجادی به یادآوری نشسته‌اند و با هم آنچه را که در خاطر دارند، بازگو می‌کنند. مستند «حمیدِ هما» در قریب به ۱۰۰ دقیقه، آنقدر محتوای جذابی دارد که از دیدنش خسته نشویم و پا به پا پیش بیاییم و حمید سمندریان را به روایت هما روستا مرور کنیم.»
به گزارش خبرنگار مهر، محمداحسان مفیدی کیا فعال فرهنگی در یادداشتی به مستند «حمید هما» ساخته محمدعلی سجادی که به تازگی اکران آنلاین خود را آغاز کرده، پرداخته است.
این فیلم با مرور بر زندگی هما روستا بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به خاطرات و زندگی همسر او حمید سمندریان کارگردان و مترجم می‌پردازد و در عین حال مروری بر تاریخ مدرن ایران است.
متن این یادداشت بدین شرح است:
قرار بود در و دیوار مسکو از شکلات باشد و زمینش پر از اسباب بازی، این وعده‌هایی است که همای ۶ ساله را راهی روسیه کرد. او تا جوانی در آنجا ماند، بی آنکه از آجرهای شکلاتی خبری باشد. بعد به آلمان رفت و شیمی خواند، بی‌آنکه بخواهد و فقط به جبر پدرش. و از آنجا به رومانی مهاجرت کرد تا بتواند، دوراز چشم پدر، تئاتر بخواند و بازیگر شود، این برای دلش.
هما روستا، بازیگر تئاتر و سینما، خاطراتش را یکی یکی و سرصبر برای حمید لبخنده مرور می‌کند و هر وقت که راه بدهد، عکس‌های خانوادگی‌ش را با مخاطب به اشتراک می‌گذارد. از سمندریان می‌گوید، از دوستانشان، از پدرش، از اولین باری که روی صحنه رفت و از کار کنار گذاشته شد. باقی آثارش را هم یکی یکی به یاد می‌آورد و ما نماهایی از شاهکارهای او را مهمان می‌شویم.
از جایی به بعد هما خود را از یاد می‌برد و می‌رود سراغ حمید؛ شوهر، همکار و استادش که تئاتر نوین ایران وامدار زحمات اوست. این مستند در واقع پرتره حمید سمندریان به روایت هما روستاست.
تصاویر آرشیوی که لابلای حرف‌های هما می‌آیند و می‌روند، حس‌هایی را که از جملات بر می‌آیند، تکمیل می‌کند، نماهای انتزاعی که گاهی روی صورت هما، سوپر ایمپوز می‌شوند و با تأکید، به درونیات او اشاره می‌کنند.
همراهی حمید لبخنده در روایت زندگی روستا باعث شده با یک مستند روان و صمیمی مواجه باشیم. این دو چون از خیلی قبل همکار و دوست بوده‌اند، هم را به خوبی می‌شناسند و خاطرات مشترک بسیاری دارند، خوب با هم حرف می‌زنند و شنیدن گپ و گفت‌شان برای ما که شنونده این خاطره‌بازی گوش‌نواز هستیم، لذت بخش است.
مستند «حمید هما»، بخواهی یا نخواهی به جز پرتره هردوی آنها، چند روایت کوتاه از جریان‌های هنری و شخصیت‌های برجسته تئاتر و بازیگری را در دل خود دارد. مرور آنچه در سال‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی در تئاتر ایران گذشته، آن چیزی است که با دیدن این مستند بلند عایدمان می‌شود.
داستان افتتاح رستوران سمندریان و دوستان، از زبان لبخنده و روستا، با تشریح‌ها و جزییاتی که از حافظه دقیق آنها پاک نشده و جلوه‌های اعتراض اجتماعی که در دل خود داشت، همه باعث می‌شود شما که مخاطب مستند باشید، لذت مضاعفی از مواجهه با این اطلاعات ببرید. اطلاعاتی که خیلی‌ها تصوری از آن ندارند، از شرایط خاص ایرانِ در حال گذار که به ناچار به اهل هنر سخت می‌گرفت و همین، شرایط را بر حمید و هما سخت‌تر می‌کرد.
هما روستا و حمید لبخنده اولین‌ها و آخرین‌های زیادی را دیده‌اند، آخرین بازی‌های احمد آقالو و اولین بازی رضا کیانیان در سینما، آخرین تغییراتی که در سمندریان ایجاد شد و همه آنچه در کنار هم زیسته‌اند. آن دو حالا جلوی دوربین محمدعلی سجادی به یادآوری نشسته‌اند و با هم آنچه را که در خاطر دارند، بازگو می‌کنند. مستند «حمیدِ هما» در قریب به ۱۰۰ دقیقه، آنقدر محتوای جذابی دارد که از دیدنش خسته نشویم و پا به پا پیش بیاییم و حمید سمندریان را به روایت هما روستا مرور کنیم.»
