آمارهای مرکز آمار ایران از وضعیت زنان سرپرست خانوار نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۲ از هر هزار خانوار جامعه، ۱۴۱ خانوار تحت پوشش نهادهای حمایتی بوده است. با وجود اینکه این آمار نسبت به سال ۱۴۰۱ بهبود یافته اما همچنان در وضعیت مناسبی قرار ندارد.
نسبت خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی به کل خانوارهای کشور، شاخصی مهم در ارزیابی وضعیت رفاهی جامعه و گستره نیاز به حمایت‌های اجتماعی است. این نسبت نشان‌دهنده میزان خانوارهایی است که به دلایل مختلف اقتصادی، اجتماعی یا سلامت، نیازمند دریافت کمک‌های مالی، معیشتی و خدماتی از سوی نهادهایی مانند کمیته امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی هستند.
افزایش این نسبت می‌تواند بیانگر گسترش فقر، کاهش فرصت‌های شغلی، تورم و سایر عوامل اقتصادی باشد که معیشت خانوارها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، کاهش آن ممکن است نشان‌دهنده بهبود وضعیت اقتصادی، افزایش اشتغال و توانمندسازی اقشار آسیب‌پذیر باشد.
این گزارش به بررسی این نسبت در سال‌های اخیر پرداخته است.
حال بیش از ۱۴ درصد خانوارهای کشور خوب نیست
مرکز آمار ایران در تازه‌ترین گزارش خود از وضعیت عدالت اجتماعی کشور، روند تعداد خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی کشور را اعلام کرده است. با تقسیم این تعداد به کل خانوارهای کشور، می‌توان وضعیت واقعی خانوارها را مورد مطالعه قرار داد.
بررسی این آمار نشان می‌دهد نسبت خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی به کل خانوارهای کشور در هشت سال گذشته، در سال ۱۴۰۱ بیشترین سطح را داشته است. این نسبت در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۴.۴ درصد بوده است. به عبارتی از هر هزار خانوار کشور، ۱۴۴ خانوار تحت پوشش نهادهای حمایتی بوده‌اند. از سوی دیگر کمترین این سطح مربوط به سال ۱۳۹۶ بوده که معادل ۸.۵ درصد بوده است. به عبارتی می‌توان گفت وضعیت رفاهی خانوارها در سال ۱۳۹۶ بهتر از سایر سال‌ها بوده است.
آخرین وضعیت خانوارهایی که تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی کل کشور هستند مربوط به سال ۱۴۰۲ است. در این سال نسبت خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی به ۱۴.۱ درصد رسیده است. به بیان دیگر در سال ۱۴۰۲ از هر هزار خانوار جامعه، ۱۴۱ خانوار دغدغه جدی رفاه داشته و تحت پوشش نهادهای حمایتی دولت بوده‌اند. با وجود اینکه این آمار نسبت به سال ۱۴۰۱ کاهش یافته اما همچنان نسبت به سال‌های گذشته در سطوح بالایی قرار دارد و سطح رفاه خانوارها در جامعه همچنان با مشکلات جدی مواجه است.
آمارهای مرکز آمار ایران از وضعیت زنان سرپرست خانوار نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۲ از هر هزار خانوار جامعه، ۱۴۱ خانوار تحت پوشش نهادهای حمایتی بوده است. با وجود اینکه این آمار نسبت به سال ۱۴۰۱ بهبود یافته اما همچنان در وضعیت مناسبی قرار ندارد.
نسبت خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی به کل خانوارهای کشور، شاخصی مهم در ارزیابی وضعیت رفاهی جامعه و گستره نیاز به حمایت‌های اجتماعی است. این نسبت نشان‌دهنده میزان خانوارهایی است که به دلایل مختلف اقتصادی، اجتماعی یا سلامت، نیازمند دریافت کمک‌های مالی، معیشتی و خدماتی از سوی نهادهایی مانند کمیته امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی هستند.
افزایش این نسبت می‌تواند بیانگر گسترش فقر، کاهش فرصت‌های شغلی، تورم و سایر عوامل اقتصادی باشد که معیشت خانوارها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، کاهش آن ممکن است نشان‌دهنده بهبود وضعیت اقتصادی، افزایش اشتغال و توانمندسازی اقشار آسیب‌پذیر باشد.
این گزارش به بررسی این نسبت در سال‌های اخیر پرداخته است.
حال بیش از ۱۴ درصد خانوارهای کشور خوب نیست
مرکز آمار ایران در تازه‌ترین گزارش خود از وضعیت عدالت اجتماعی کشور، روند تعداد خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی کشور را اعلام کرده است. با تقسیم این تعداد به کل خانوارهای کشور، می‌توان وضعیت واقعی خانوارها را مورد مطالعه قرار داد.
بررسی این آمار نشان می‌دهد نسبت خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی به کل خانوارهای کشور در هشت سال گذشته، در سال ۱۴۰۱ بیشترین سطح را داشته است. این نسبت در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۴.۴ درصد بوده است. به عبارتی از هر هزار خانوار کشور، ۱۴۴ خانوار تحت پوشش نهادهای حمایتی بوده‌اند. از سوی دیگر کمترین این سطح مربوط به سال ۱۳۹۶ بوده که معادل ۸.۵ درصد بوده است. به عبارتی می‌توان گفت وضعیت رفاهی خانوارها در سال ۱۳۹۶ بهتر از سایر سال‌ها بوده است.
آخرین وضعیت خانوارهایی که تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی کل کشور هستند مربوط به سال ۱۴۰۲ است. در این سال نسبت خانوارهای تحت پوشش نهادهای حمایتی به ۱۴.۱ درصد رسیده است. به بیان دیگر در سال ۱۴۰۲ از هر هزار خانوار جامعه، ۱۴۱ خانوار دغدغه جدی رفاه داشته و تحت پوشش نهادهای حمایتی دولت بوده‌اند. با وجود اینکه این آمار نسبت به سال ۱۴۰۱ کاهش یافته اما همچنان نسبت به سال‌های گذشته در سطوح بالایی قرار دارد و سطح رفاه خانوارها در جامعه همچنان با مشکلات جدی مواجه است.
