با این حال، پیشنهاد این شرکت هنوز نهایی نشده و معامله در مرحله بررسی باقی مانده است. شرکت BP تصمیم به فروش واحد روان‌کننده‌های خود گرفت؛ اقدامی که در پی فشارهای سرمایه‌گذار فعال، Elliott Management برای کاهش هزینه‌ها و اصلاحات مدیریتی به ارزش ۲۰ میلیارد دلار انجام شد. BP امیدوار بود تنها از واگذاری کاسترول حدود ۱۰ میلیارد دلار جذب کند.
در کنار آن، شرکت انرژی خورشیدی Lightsource bp و پالایشگاه Gelsenkirchen آلمان نیز در فهرست فروش قرار دارند. در این میان، نام‌های بزرگی چون آرامکو سعودی، Reliance هند و چندین شرکت سرمایه‌گذاری آمریکای شمالی که پیش‌تر به‌عنوان خریداران بالقوه مطرح بودند، از رقابت خارج شده‌اند.
مایک مک‌کیب، مشاور برند و استراتژیست بازاریابی صنعت روان‌کننده‌ها در گفت‌وگو با «Lube Report » اظهار داشت: «آرامکو می‌توانست گزینه‌ای جذاب باشد؛ چراکه با مالکیت کاسترول، به‌رویکرد چندبرندی مشابه شِل با برندهای Shell، Pennzoil و Quaker State دست می‌یافت.»
وی افزود: «Reliance نیز گزینه‌ای قابل‌توجه بود؛ زیرا کاسترول در بازار هند جایگاه بسیار قدرتمندی دارد و نخستین حضور بین‌المللی‌اش نیز در همین کشور رقم خورد.»
بلومبرگ گزارش داده است که پیشنهادهای ارائه‌شده برای خرید کاسترول تاکنون فاصله زیادی با رقم هدف‌گذاری‌شده BP داشته و به‌گفته یک تحلیلگر ارشد انرژی در Bloomberg Intelligence، بعید است این شرکت بتواند به آن رقم دست یابد.
یان تروکی، مشاور باسابقه صنعت روانکار که بر مدیریت برند تمرکز دارد، در گفت‌وگو با «Lube Report» اظهار کرد: «از نظر حاشیه‌سود واحد، کاسترول را می‌توان سودآورترین شرکت روانکار جهان دانست. با این حال، در سال‌های اخیر این شرکت تلاش کرده سهم بازار B2B خود را کاهش دهد و تمرکز را بر بخش مصرف‌کننده بگذارد؛ اقدامی که باعث کوچک شدن بخش صنعتی و محصولات سنگین شد.
اکنون با گسترش خودروهای برقی، همین بخش مصرف‌کننده نیز با کاهش تقاضا روبه‌رو است.»
مایک مک‌کیب، استراتژیست بازاریابی صنعت نیز با این دیدگاه موافق است و اتکای شدید کاسترول به بازار خودرو را عاملی بالقوه برای نگرانی خریداران می‌داند: «بسیاری از شرکت‌ها درحال تغییر تمرکز به سمت بازار صنعتی هستند. هرچند بخش صنعتی کاسترول در سطح جهانی اعتبار بالایی دارد، اما این برند به‌شدت با خودرو گره خورده و این موضوع می‌تواند بر برداشت بازار از آن اثر بگذارد.»
با وجود شهرت جهانی، کاسترول برخلاف رقبایی چون شورون، شل و اکسون‌موبیل در زنجیره‌تامین یکپارچه نیست و خود تولیدکننده روغن‌پایه و مواد افزودنی به شمار نمی‌رود؛ موضوعی که ممکن است به‌عنوان نقطه‌ضعف دیده شود. با این حال، تروکی این ویژگی را مزیت می‌داند: «این ساختار به کاسترول آزادی عمل می‌دهد تا از بهترین تامین‌کنندگان استفاده کرده و خریدهای خود را بهینه کند.»
در ماه‌های اخیر، روند فروش کاسترول – برند باسابقه روانکارهای بریتانیایی با چالش‌های جدی روبه‌رو شده است. بیشتر خریداران بالقوه، از جمله آرامکو سعودی،Reliance هند و چندین شرکت سرمایه‌گذاری آمریکای شمالی، از رقابت کنار کشیده‌اند و تنها شرکت آمریکایی One Rock Capital Partners به‌عنوان گزینه اصلی باقی مانده است. با این حال، پیشنهاد این شرکت هنوز به مرحله نهایی نرسیده است.
بی‌پی که مالک کاسترول است، تحت فشار سرمایه‌گذار فعال Elliott Management برای کاهش هزینه‌ها و اصلاحات مدیریتی به ارزش ۲۰ میلیارد دلار، تصمیم به فروش این واحد گرفت و امید داشت تنها از این معامله ۱۰ میلیارد دلار جذب کند. اما پیشنهادهای دریافتی تاکنون کمتر از انتظار بوده و تحلیلگران دستیابی به رقم هدف را بعید می‌دانند.
کارشناسان صنعت معتقدند تمرکز اخیر کاسترول بر بازار مصرف‌کننده و کاهش فعالیت‌های B2B صنعتی، در کنار تغییرات ناشی از گسترش خودروهای برقی، می‌تواند بر جذابیت آن برای خریداران اثر منفی بگذارد.
همچنین عدم یکپارچگی در زنجیره‌تامین برخلاف رقبایی چون شل و اکسون‌موبیل، از دید برخی نقطه‌ضعف و از دید برخی مزیت است. آینده این معامله، به توان BP در متقاعد کردن خریداران و بازتعریف جایگاه کاسترول در بازار جهانی بستگی دارد.
با این حال، پیشنهاد این شرکت هنوز نهایی نشده و معامله در مرحله بررسی باقی مانده است. شرکت BP تصمیم به فروش واحد روان‌کننده‌های خود گرفت؛ اقدامی که در پی فشارهای سرمایه‌گذار فعال، Elliott Management برای کاهش هزینه‌ها و اصلاحات مدیریتی به ارزش ۲۰ میلیارد دلار انجام شد. BP امیدوار بود تنها از واگذاری کاسترول حدود ۱۰ میلیارد دلار جذب کند.
در کنار آن، شرکت انرژی خورشیدی Lightsource bp و پالایشگاه Gelsenkirchen آلمان نیز در فهرست فروش قرار دارند. در این میان، نام‌های بزرگی چون آرامکو سعودی، Reliance هند و چندین شرکت سرمایه‌گذاری آمریکای شمالی که پیش‌تر به‌عنوان خریداران بالقوه مطرح بودند، از رقابت خارج شده‌اند.
مایک مک‌کیب، مشاور برند و استراتژیست بازاریابی صنعت روان‌کننده‌ها در گفت‌وگو با «Lube Report » اظهار داشت: «آرامکو می‌توانست گزینه‌ای جذاب باشد؛ چراکه با مالکیت کاسترول، به‌رویکرد چندبرندی مشابه شِل با برندهای Shell، Pennzoil و Quaker State دست می‌یافت.»
وی افزود: «Reliance نیز گزینه‌ای قابل‌توجه بود؛ زیرا کاسترول در بازار هند جایگاه بسیار قدرتمندی دارد و نخستین حضور بین‌المللی‌اش نیز در همین کشور رقم خورد.»
بلومبرگ گزارش داده است که پیشنهادهای ارائه‌شده برای خرید کاسترول تاکنون فاصله زیادی با رقم هدف‌گذاری‌شده BP داشته و به‌گفته یک تحلیلگر ارشد انرژی در Bloomberg Intelligence، بعید است این شرکت بتواند به آن رقم دست یابد.
یان تروکی، مشاور باسابقه صنعت روانکار که بر مدیریت برند تمرکز دارد، در گفت‌وگو با «Lube Report» اظهار کرد: «از نظر حاشیه‌سود واحد، کاسترول را می‌توان سودآورترین شرکت روانکار جهان دانست. با این حال، در سال‌های اخیر این شرکت تلاش کرده سهم بازار B2B خود را کاهش دهد و تمرکز را بر بخش مصرف‌کننده بگذارد؛ اقدامی که باعث کوچک شدن بخش صنعتی و محصولات سنگین شد.
اکنون با گسترش خودروهای برقی، همین بخش مصرف‌کننده نیز با کاهش تقاضا روبه‌رو است.»
مایک مک‌کیب، استراتژیست بازاریابی صنعت نیز با این دیدگاه موافق است و اتکای شدید کاسترول به بازار خودرو را عاملی بالقوه برای نگرانی خریداران می‌داند: «بسیاری از شرکت‌ها درحال تغییر تمرکز به سمت بازار صنعتی هستند. هرچند بخش صنعتی کاسترول در سطح جهانی اعتبار بالایی دارد، اما این برند به‌شدت با خودرو گره خورده و این موضوع می‌تواند بر برداشت بازار از آن اثر بگذارد.»
با وجود شهرت جهانی، کاسترول برخلاف رقبایی چون شورون، شل و اکسون‌موبیل در زنجیره‌تامین یکپارچه نیست و خود تولیدکننده روغن‌پایه و مواد افزودنی به شمار نمی‌رود؛ موضوعی که ممکن است به‌عنوان نقطه‌ضعف دیده شود. با این حال، تروکی این ویژگی را مزیت می‌داند: «این ساختار به کاسترول آزادی عمل می‌دهد تا از بهترین تامین‌کنندگان استفاده کرده و خریدهای خود را بهینه کند.»
در ماه‌های اخیر، روند فروش کاسترول – برند باسابقه روانکارهای بریتانیایی با چالش‌های جدی روبه‌رو شده است. بیشتر خریداران بالقوه، از جمله آرامکو سعودی،Reliance هند و چندین شرکت سرمایه‌گذاری آمریکای شمالی، از رقابت کنار کشیده‌اند و تنها شرکت آمریکایی One Rock Capital Partners به‌عنوان گزینه اصلی باقی مانده است. با این حال، پیشنهاد این شرکت هنوز به مرحله نهایی نرسیده است.
بی‌پی که مالک کاسترول است، تحت فشار سرمایه‌گذار فعال Elliott Management برای کاهش هزینه‌ها و اصلاحات مدیریتی به ارزش ۲۰ میلیارد دلار، تصمیم به فروش این واحد گرفت و امید داشت تنها از این معامله ۱۰ میلیارد دلار جذب کند. اما پیشنهادهای دریافتی تاکنون کمتر از انتظار بوده و تحلیلگران دستیابی به رقم هدف را بعید می‌دانند.
کارشناسان صنعت معتقدند تمرکز اخیر کاسترول بر بازار مصرف‌کننده و کاهش فعالیت‌های B2B صنعتی، در کنار تغییرات ناشی از گسترش خودروهای برقی، می‌تواند بر جذابیت آن برای خریداران اثر منفی بگذارد.
همچنین عدم یکپارچگی در زنجیره‌تامین برخلاف رقبایی چون شل و اکسون‌موبیل، از دید برخی نقطه‌ضعف و از دید برخی مزیت است. آینده این معامله، به توان BP در متقاعد کردن خریداران و بازتعریف جایگاه کاسترول در بازار جهانی بستگی دارد.
