یک کارشناس مسائل بین‌الملل اظهار کرد: در یک توافق خوب ممکن است منافع برای یک طرف بیشتر و برای طرف دیگر کمتر باشد، اما آنچه که اهمیت دارد این است که هر دو طرف از این توافق به نفع برسند.
رویا منتظمی در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر اینکه توافقی خوب است که منافع دو طرف در آن لحاظ شود و با بیان اینکه «اگر قرار است توافقی صورت بگیرد که فقط منافع یک طرف حاصل شود، چه بهتر که این توافق بد حاصل نشود»، به مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با ۱+۴ برای بازگشت ایالات متحده به برجام که در وین در حال برگزاری است، اشاره و اظهار کرد: هر قراردادی که منافع ایران را تضمین کند، قراردادی خوب است حال این قرارداد ممکن است تمام خواسته‌های ایران را برآورده نکند و منافع حداکثری به همراه نداشته باشد، لکن اگر حتی بخشی از خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران تامین و بخشی از فشارها کاسته شود، نتیجه‌ی خوبی به همراه خواهد داشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه درباره خواسته ایران از ایالات متحده آمریکا مبنی بر ارائه تضمین لازم در خصوص عدم خروج مجدد از برجام خاطر نشان کرد: یکی از اقداماتی که می‌تواند به تضمین بقای یک قرارداد کمک کند، درگیری مالی طرف‌های قرارداد است؛ در برجام سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران می‌تواند از مصادیق این موضوع باشد و ورود شرکت‌های آمریکایی می‌تواند به تداوم برجام کمک کند. مسلماً وقتی شرکت‌هایی از طرف مقابل وارد کشور شوند و منافع مالی آنها درگیر اجرای برجام باشد و به نوعی برجام برای ایالات متحده نیز نفع مالی به همراه داشته باشد، می‌توان گفت که شرایط برای خروج آمریکا از برجام سخت‌تر می‌شود.
منتظمی همچنین برقراری و تسهیل ارتباطات اقتصاد ایران با سایر کشورها را به عنوان یکی از دستاوردهای احتمالی مذاکرات وین عنوان کرد و گفت: مسلماً دستیابی به یک توافق خوب در وین و برداشته شدن تحریم‌های ظالمانه اعمالی علیه ایران از جمله برقراری مجدد ارتباط بانک مرکزی ایران با پیام رسان مالی سوئیفت یک دستاورد و گشایش محسوب می‌شود اما این که این گشایش‌ها در نهایت به چه میزان بتوانند موجب رونق داخلی شود به مواردی از جمله رفع موانع پیش روی سرمایه گذاری در داخل کشور و حذف برخی قوانین و مقررات دست و پا گیر بستگی دارد.
انتهای پیام
یک کارشناس مسائل بین‌الملل اظهار کرد: در یک توافق خوب ممکن است منافع برای یک طرف بیشتر و برای طرف دیگر کمتر باشد، اما آنچه که اهمیت دارد این است که هر دو طرف از این توافق به نفع برسند.
رویا منتظمی در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر اینکه توافقی خوب است که منافع دو طرف در آن لحاظ شود و با بیان اینکه «اگر قرار است توافقی صورت بگیرد که فقط منافع یک طرف حاصل شود، چه بهتر که این توافق بد حاصل نشود»، به مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با ۱+۴ برای بازگشت ایالات متحده به برجام که در وین در حال برگزاری است، اشاره و اظهار کرد: هر قراردادی که منافع ایران را تضمین کند، قراردادی خوب است حال این قرارداد ممکن است تمام خواسته‌های ایران را برآورده نکند و منافع حداکثری به همراه نداشته باشد، لکن اگر حتی بخشی از خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران تامین و بخشی از فشارها کاسته شود، نتیجه‌ی خوبی به همراه خواهد داشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه درباره خواسته ایران از ایالات متحده آمریکا مبنی بر ارائه تضمین لازم در خصوص عدم خروج مجدد از برجام خاطر نشان کرد: یکی از اقداماتی که می‌تواند به تضمین بقای یک قرارداد کمک کند، درگیری مالی طرف‌های قرارداد است؛ در برجام سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران می‌تواند از مصادیق این موضوع باشد و ورود شرکت‌های آمریکایی می‌تواند به تداوم برجام کمک کند. مسلماً وقتی شرکت‌هایی از طرف مقابل وارد کشور شوند و منافع مالی آنها درگیر اجرای برجام باشد و به نوعی برجام برای ایالات متحده نیز نفع مالی به همراه داشته باشد، می‌توان گفت که شرایط برای خروج آمریکا از برجام سخت‌تر می‌شود.
منتظمی همچنین برقراری و تسهیل ارتباطات اقتصاد ایران با سایر کشورها را به عنوان یکی از دستاوردهای احتمالی مذاکرات وین عنوان کرد و گفت: مسلماً دستیابی به یک توافق خوب در وین و برداشته شدن تحریم‌های ظالمانه اعمالی علیه ایران از جمله برقراری مجدد ارتباط بانک مرکزی ایران با پیام رسان مالی سوئیفت یک دستاورد و گشایش محسوب می‌شود اما این که این گشایش‌ها در نهایت به چه میزان بتوانند موجب رونق داخلی شود به مواردی از جمله رفع موانع پیش روی سرمایه گذاری در داخل کشور و حذف برخی قوانین و مقررات دست و پا گیر بستگی دارد.
انتهای پیام
یک کارشناس مسائل بین‌الملل اظهار کرد: در یک توافق خوب ممکن است منافع برای یک طرف بیشتر و برای طرف دیگر کمتر باشد، اما آنچه که اهمیت دارد این است که هر دو طرف از این توافق به نفع برسند.
رویا منتظمی در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر اینکه توافقی خوب است که منافع دو طرف در آن لحاظ شود و با بیان اینکه «اگر قرار است توافقی صورت بگیرد که فقط منافع یک طرف حاصل شود، چه بهتر که این توافق بد حاصل نشود»، به مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با ۱+۴ برای بازگشت ایالات متحده به برجام که در وین در حال برگزاری است، اشاره و اظهار کرد: هر قراردادی که منافع ایران را تضمین کند، قراردادی خوب است حال این قرارداد ممکن است تمام خواسته‌های ایران را برآورده نکند و منافع حداکثری به همراه نداشته باشد، لکن اگر حتی بخشی از خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران تامین و بخشی از فشارها کاسته شود، نتیجه‌ی خوبی به همراه خواهد داشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه درباره خواسته ایران از ایالات متحده آمریکا مبنی بر ارائه تضمین لازم در خصوص عدم خروج مجدد از برجام خاطر نشان کرد: یکی از اقداماتی که می‌تواند به تضمین بقای یک قرارداد کمک کند، درگیری مالی طرف‌های قرارداد است؛ در برجام سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران می‌تواند از مصادیق این موضوع باشد و ورود شرکت‌های آمریکایی می‌تواند به تداوم برجام کمک کند. مسلماً وقتی شرکت‌هایی از طرف مقابل وارد کشور شوند و منافع مالی آنها درگیر اجرای برجام باشد و به نوعی برجام برای ایالات متحده نیز نفع مالی به همراه داشته باشد، می‌توان گفت که شرایط برای خروج آمریکا از برجام سخت‌تر می‌شود.
منتظمی همچنین برقراری و تسهیل ارتباطات اقتصاد ایران با سایر کشورها را به عنوان یکی از دستاوردهای احتمالی مذاکرات وین عنوان کرد و گفت: مسلماً دستیابی به یک توافق خوب در وین و برداشته شدن تحریم‌های ظالمانه اعمالی علیه ایران از جمله برقراری مجدد ارتباط بانک مرکزی ایران با پیام رسان مالی سوئیفت یک دستاورد و گشایش محسوب می‌شود اما این که این گشایش‌ها در نهایت به چه میزان بتوانند موجب رونق داخلی شود به مواردی از جمله رفع موانع پیش روی سرمایه گذاری در داخل کشور و حذف برخی قوانین و مقررات دست و پا گیر بستگی دارد.
انتهای پیام
یک کارشناس مسائل بین‌الملل اظهار کرد: در یک توافق خوب ممکن است منافع برای یک طرف بیشتر و برای طرف دیگر کمتر باشد، اما آنچه که اهمیت دارد این است که هر دو طرف از این توافق به نفع برسند.
رویا منتظمی در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر اینکه توافقی خوب است که منافع دو طرف در آن لحاظ شود و با بیان اینکه «اگر قرار است توافقی صورت بگیرد که فقط منافع یک طرف حاصل شود، چه بهتر که این توافق بد حاصل نشود»، به مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با ۱+۴ برای بازگشت ایالات متحده به برجام که در وین در حال برگزاری است، اشاره و اظهار کرد: هر قراردادی که منافع ایران را تضمین کند، قراردادی خوب است حال این قرارداد ممکن است تمام خواسته‌های ایران را برآورده نکند و منافع حداکثری به همراه نداشته باشد، لکن اگر حتی بخشی از خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران تامین و بخشی از فشارها کاسته شود، نتیجه‌ی خوبی به همراه خواهد داشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه درباره خواسته ایران از ایالات متحده آمریکا مبنی بر ارائه تضمین لازم در خصوص عدم خروج مجدد از برجام خاطر نشان کرد: یکی از اقداماتی که می‌تواند به تضمین بقای یک قرارداد کمک کند، درگیری مالی طرف‌های قرارداد است؛ در برجام سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران می‌تواند از مصادیق این موضوع باشد و ورود شرکت‌های آمریکایی می‌تواند به تداوم برجام کمک کند. مسلماً وقتی شرکت‌هایی از طرف مقابل وارد کشور شوند و منافع مالی آنها درگیر اجرای برجام باشد و به نوعی برجام برای ایالات متحده نیز نفع مالی به همراه داشته باشد، می‌توان گفت که شرایط برای خروج آمریکا از برجام سخت‌تر می‌شود.
منتظمی همچنین برقراری و تسهیل ارتباطات اقتصاد ایران با سایر کشورها را به عنوان یکی از دستاوردهای احتمالی مذاکرات وین عنوان کرد و گفت: مسلماً دستیابی به یک توافق خوب در وین و برداشته شدن تحریم‌های ظالمانه اعمالی علیه ایران از جمله برقراری مجدد ارتباط بانک مرکزی ایران با پیام رسان مالی سوئیفت یک دستاورد و گشایش محسوب می‌شود اما این که این گشایش‌ها در نهایت به چه میزان بتوانند موجب رونق داخلی شود به مواردی از جمله رفع موانع پیش روی سرمایه گذاری در داخل کشور و حذف برخی قوانین و مقررات دست و پا گیر بستگی دارد.
انتهای پیام
