در مصاحبه‌ای با سایت Eurogamer، رئیس سابق پلی استیشن، شان لیدن، به این موضوع اشاره کرد که سرعت افزایش تعداد مخاطبین از بازی‌ها کمتر شده و این موضوع برای آینده صنعت گیم خطرناک است.
به گفته او، سیاست کنونی صنعت گیم، گرفتن پول بیشتر از مخاطبین همیشگی است. لیدن باور دارد تا زمانی که این سیاست تغییر نکند، هزینه ساخت بازی‌ها باید کاهش یابد.
او شرایط صنعت گیم را اینگونه توصیف کرد:
در نسل پلی استیشن ۴، ساخت یک بازی درجه یک (پیش از مارکتینگ) نزدیک به ۱۵۰ میلیون دلار هزینه داشت. پس با در نظر گرفتن این موضوع، عناوین PS5 نزدیک به ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار برای ساخت خود نیاز دارند. چنین چیزی نمی‌تواند ماندگار باشد.
وی در ادامه گفت:
من می‌ترسم که ما بازی‌های AAA را به نقطه اوجی غیرمنطقی رسانده باشیم. ما زیاده‌روی کردیم. عناوین بیش از حد طولانی شده‌اند. در گذشته یکی از نقاط جذاب فروش بازی‌ها، طولانی بودن تجربه بود. اما با گذر زمان، بازیکنان ما رشد کردند و دیگر یک عنوان طولانی جذابیت کمتری دارد. ما تا مدت‌ها به ۱۰۰ ساعت گیم‌پلی اشاره می‌کردیم. انگار ۱۰۰ ساعت بازی اهمیت بالایی دارد.
در آن سال‌های اول، یک گیمر عادی بین ۱۸ تا ۲۳ سال داشت. زمانی که شما ۱۸ تا ۲۳ سال دارید از لحاظ زمان ثروتمند و از لحاظ مالی فقیر هستید. با گذر زمان میانگین سن یک گیمر به اواخر ۲۰ سالگی و اوایل ۳۰ سالگی رسیده است. در این صورت ماجرا برعکس می‌شود؛ درست است؟
توجه بیش از حد به جزئیات غلط است؟
بر اساس گفته‌های او، توجه بیش از حد به جزئیات، نتیجه کلی حول هزینه‌ها در مقابل سود را خراب می‌کند. لیدن باور دارد که اگر بازی بیش از اندازه طولانی باشد، بسیاری از بازیکنان به پایان آن نمی‌رسند و بسیاری از منابع برای ساخت بخشی از عنوان که هیچکس تجربه نخواهد کرد هدر رفته است. وی در ادامه اظهارات خود، دوران PS1 را با نسل کنونی بازی‌ها مقایسه کرد:
در آن زمان، انتظارات ما هنگام قدم زدن در یک خیابان این بود که نمی‌توان تمامی درها را باز کرد. حالا گیمرها انتظار دارند قابلیت ورود به تمامی خانه‌ها را داشته باشند، بتوانند تک تک کشوها را باز کنند و همه چیز تخریب‌پذیر باشد. چنین مسئله‌ای بی‌نهایت هزینه‌بر است. اگر تنها ۵۰ درصد از بازیکنان شما پایان بازی را مشاهده کنند، پس تمامی آن میلیون‌ها دلاری که برای نیمه دوم عنوان خود هزینه کرده‌اید پوچ و بی‌اهمیت خواهد بود. اگر در اواسط فیلم فرانسیس فورد کوپولا از سینما خارج می‌شدید، او چه واکنشی نشان می‌داد؟
ما باید این موضوع را درک کنیم که چه چیزی برای منابع ما بهترین انتخاب است! من منتظر جنبشی هستم که مردم را به تمام کردن بازی‌ها تشویق می‌کند. یک بازیکن نباید سه ماه برای تمام کردن عنوان محبوب خود زمان بگذارد.
در مصاحبه‌ای با سایت Eurogamer، رئیس سابق پلی استیشن، شان لیدن، به این موضوع اشاره کرد که سرعت افزایش تعداد مخاطبین از بازی‌ها کمتر شده و این موضوع برای آینده صنعت گیم خطرناک است.
به گفته او، سیاست کنونی صنعت گیم، گرفتن پول بیشتر از مخاطبین همیشگی است. لیدن باور دارد تا زمانی که این سیاست تغییر نکند، هزینه ساخت بازی‌ها باید کاهش یابد.
او شرایط صنعت گیم را اینگونه توصیف کرد:
در نسل پلی استیشن ۴، ساخت یک بازی درجه یک (پیش از مارکتینگ) نزدیک به ۱۵۰ میلیون دلار هزینه داشت. پس با در نظر گرفتن این موضوع، عناوین PS5 نزدیک به ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار برای ساخت خود نیاز دارند. چنین چیزی نمی‌تواند ماندگار باشد.
وی در ادامه گفت:
من می‌ترسم که ما بازی‌های AAA را به نقطه اوجی غیرمنطقی رسانده باشیم. ما زیاده‌روی کردیم. عناوین بیش از حد طولانی شده‌اند. در گذشته یکی از نقاط جذاب فروش بازی‌ها، طولانی بودن تجربه بود. اما با گذر زمان، بازیکنان ما رشد کردند و دیگر یک عنوان طولانی جذابیت کمتری دارد. ما تا مدت‌ها به ۱۰۰ ساعت گیم‌پلی اشاره می‌کردیم. انگار ۱۰۰ ساعت بازی اهمیت بالایی دارد.
در آن سال‌های اول، یک گیمر عادی بین ۱۸ تا ۲۳ سال داشت. زمانی که شما ۱۸ تا ۲۳ سال دارید از لحاظ زمان ثروتمند و از لحاظ مالی فقیر هستید. با گذر زمان میانگین سن یک گیمر به اواخر ۲۰ سالگی و اوایل ۳۰ سالگی رسیده است. در این صورت ماجرا برعکس می‌شود؛ درست است؟
توجه بیش از حد به جزئیات غلط است؟
بر اساس گفته‌های او، توجه بیش از حد به جزئیات، نتیجه کلی حول هزینه‌ها در مقابل سود را خراب می‌کند. لیدن باور دارد که اگر بازی بیش از اندازه طولانی باشد، بسیاری از بازیکنان به پایان آن نمی‌رسند و بسیاری از منابع برای ساخت بخشی از عنوان که هیچکس تجربه نخواهد کرد هدر رفته است. وی در ادامه اظهارات خود، دوران PS1 را با نسل کنونی بازی‌ها مقایسه کرد:
در آن زمان، انتظارات ما هنگام قدم زدن در یک خیابان این بود که نمی‌توان تمامی درها را باز کرد. حالا گیمرها انتظار دارند قابلیت ورود به تمامی خانه‌ها را داشته باشند، بتوانند تک تک کشوها را باز کنند و همه چیز تخریب‌پذیر باشد. چنین مسئله‌ای بی‌نهایت هزینه‌بر است. اگر تنها ۵۰ درصد از بازیکنان شما پایان بازی را مشاهده کنند، پس تمامی آن میلیون‌ها دلاری که برای نیمه دوم عنوان خود هزینه کرده‌اید پوچ و بی‌اهمیت خواهد بود. اگر در اواسط فیلم فرانسیس فورد کوپولا از سینما خارج می‌شدید، او چه واکنشی نشان می‌داد؟
ما باید این موضوع را درک کنیم که چه چیزی برای منابع ما بهترین انتخاب است! من منتظر جنبشی هستم که مردم را به تمام کردن بازی‌ها تشویق می‌کند. یک بازیکن نباید سه ماه برای تمام کردن عنوان محبوب خود زمان بگذارد.
در مصاحبه‌ای با سایت Eurogamer، رئیس سابق پلی استیشن، شان لیدن، به این موضوع اشاره کرد که سرعت افزایش تعداد مخاطبین از بازی‌ها کمتر شده و این موضوع برای آینده صنعت گیم خطرناک است.
به گفته او، سیاست کنونی صنعت گیم، گرفتن پول بیشتر از مخاطبین همیشگی است. لیدن باور دارد تا زمانی که این سیاست تغییر نکند، هزینه ساخت بازی‌ها باید کاهش یابد.
او شرایط صنعت گیم را اینگونه توصیف کرد:
در نسل پلی استیشن ۴، ساخت یک بازی درجه یک (پیش از مارکتینگ) نزدیک به ۱۵۰ میلیون دلار هزینه داشت. پس با در نظر گرفتن این موضوع، عناوین PS5 نزدیک به ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار برای ساخت خود نیاز دارند. چنین چیزی نمی‌تواند ماندگار باشد.
وی در ادامه گفت:
من می‌ترسم که ما بازی‌های AAA را به نقطه اوجی غیرمنطقی رسانده باشیم. ما زیاده‌روی کردیم. عناوین بیش از حد طولانی شده‌اند. در گذشته یکی از نقاط جذاب فروش بازی‌ها، طولانی بودن تجربه بود. اما با گذر زمان، بازیکنان ما رشد کردند و دیگر یک عنوان طولانی جذابیت کمتری دارد. ما تا مدت‌ها به ۱۰۰ ساعت گیم‌پلی اشاره می‌کردیم. انگار ۱۰۰ ساعت بازی اهمیت بالایی دارد.
در آن سال‌های اول، یک گیمر عادی بین ۱۸ تا ۲۳ سال داشت. زمانی که شما ۱۸ تا ۲۳ سال دارید از لحاظ زمان ثروتمند و از لحاظ مالی فقیر هستید. با گذر زمان میانگین سن یک گیمر به اواخر ۲۰ سالگی و اوایل ۳۰ سالگی رسیده است. در این صورت ماجرا برعکس می‌شود؛ درست است؟
توجه بیش از حد به جزئیات غلط است؟
بر اساس گفته‌های او، توجه بیش از حد به جزئیات، نتیجه کلی حول هزینه‌ها در مقابل سود را خراب می‌کند. لیدن باور دارد که اگر بازی بیش از اندازه طولانی باشد، بسیاری از بازیکنان به پایان آن نمی‌رسند و بسیاری از منابع برای ساخت بخشی از عنوان که هیچکس تجربه نخواهد کرد هدر رفته است. وی در ادامه اظهارات خود، دوران PS1 را با نسل کنونی بازی‌ها مقایسه کرد:
در آن زمان، انتظارات ما هنگام قدم زدن در یک خیابان این بود که نمی‌توان تمامی درها را باز کرد. حالا گیمرها انتظار دارند قابلیت ورود به تمامی خانه‌ها را داشته باشند، بتوانند تک تک کشوها را باز کنند و همه چیز تخریب‌پذیر باشد. چنین مسئله‌ای بی‌نهایت هزینه‌بر است. اگر تنها ۵۰ درصد از بازیکنان شما پایان بازی را مشاهده کنند، پس تمامی آن میلیون‌ها دلاری که برای نیمه دوم عنوان خود هزینه کرده‌اید پوچ و بی‌اهمیت خواهد بود. اگر در اواسط فیلم فرانسیس فورد کوپولا از سینما خارج می‌شدید، او چه واکنشی نشان می‌داد؟
ما باید این موضوع را درک کنیم که چه چیزی برای منابع ما بهترین انتخاب است! من منتظر جنبشی هستم که مردم را به تمام کردن بازی‌ها تشویق می‌کند. یک بازیکن نباید سه ماه برای تمام کردن عنوان محبوب خود زمان بگذارد.
در مصاحبه‌ای با سایت Eurogamer، رئیس سابق پلی استیشن، شان لیدن، به این موضوع اشاره کرد که سرعت افزایش تعداد مخاطبین از بازی‌ها کمتر شده و این موضوع برای آینده صنعت گیم خطرناک است.
به گفته او، سیاست کنونی صنعت گیم، گرفتن پول بیشتر از مخاطبین همیشگی است. لیدن باور دارد تا زمانی که این سیاست تغییر نکند، هزینه ساخت بازی‌ها باید کاهش یابد.
او شرایط صنعت گیم را اینگونه توصیف کرد:
در نسل پلی استیشن ۴، ساخت یک بازی درجه یک (پیش از مارکتینگ) نزدیک به ۱۵۰ میلیون دلار هزینه داشت. پس با در نظر گرفتن این موضوع، عناوین PS5 نزدیک به ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار برای ساخت خود نیاز دارند. چنین چیزی نمی‌تواند ماندگار باشد.
وی در ادامه گفت:
من می‌ترسم که ما بازی‌های AAA را به نقطه اوجی غیرمنطقی رسانده باشیم. ما زیاده‌روی کردیم. عناوین بیش از حد طولانی شده‌اند. در گذشته یکی از نقاط جذاب فروش بازی‌ها، طولانی بودن تجربه بود. اما با گذر زمان، بازیکنان ما رشد کردند و دیگر یک عنوان طولانی جذابیت کمتری دارد. ما تا مدت‌ها به ۱۰۰ ساعت گیم‌پلی اشاره می‌کردیم. انگار ۱۰۰ ساعت بازی اهمیت بالایی دارد.
در آن سال‌های اول، یک گیمر عادی بین ۱۸ تا ۲۳ سال داشت. زمانی که شما ۱۸ تا ۲۳ سال دارید از لحاظ زمان ثروتمند و از لحاظ مالی فقیر هستید. با گذر زمان میانگین سن یک گیمر به اواخر ۲۰ سالگی و اوایل ۳۰ سالگی رسیده است. در این صورت ماجرا برعکس می‌شود؛ درست است؟
توجه بیش از حد به جزئیات غلط است؟
بر اساس گفته‌های او، توجه بیش از حد به جزئیات، نتیجه کلی حول هزینه‌ها در مقابل سود را خراب می‌کند. لیدن باور دارد که اگر بازی بیش از اندازه طولانی باشد، بسیاری از بازیکنان به پایان آن نمی‌رسند و بسیاری از منابع برای ساخت بخشی از عنوان که هیچکس تجربه نخواهد کرد هدر رفته است. وی در ادامه اظهارات خود، دوران PS1 را با نسل کنونی بازی‌ها مقایسه کرد:
در آن زمان، انتظارات ما هنگام قدم زدن در یک خیابان این بود که نمی‌توان تمامی درها را باز کرد. حالا گیمرها انتظار دارند قابلیت ورود به تمامی خانه‌ها را داشته باشند، بتوانند تک تک کشوها را باز کنند و همه چیز تخریب‌پذیر باشد. چنین مسئله‌ای بی‌نهایت هزینه‌بر است. اگر تنها ۵۰ درصد از بازیکنان شما پایان بازی را مشاهده کنند، پس تمامی آن میلیون‌ها دلاری که برای نیمه دوم عنوان خود هزینه کرده‌اید پوچ و بی‌اهمیت خواهد بود. اگر در اواسط فیلم فرانسیس فورد کوپولا از سینما خارج می‌شدید، او چه واکنشی نشان می‌داد؟
ما باید این موضوع را درک کنیم که چه چیزی برای منابع ما بهترین انتخاب است! من منتظر جنبشی هستم که مردم را به تمام کردن بازی‌ها تشویق می‌کند. یک بازیکن نباید سه ماه برای تمام کردن عنوان محبوب خود زمان بگذارد.
