به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، مجله جوانان در تاریخ دوشنبه ۱۶ فرودین ماه سال ۱۳۵۰ در شماره ۲۳۳ به ماجرای قتل قهرمان بوکس کشور پرداخت و در این باره نوشت: روز هشتم فروردین ماه سال جاری، روز پرشکوهی بود. در آن روز یوسف سجودی یکی از جوانان گیلان در بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی بوکس کشور توانست عنوان قهرمانی را تصاحب و مدال طلا را کسب کند.ولی گوئی این عنوان پرشکوه قهرمان وزن هشتم بوکس کشور خوش‌یمن نبود. چون درست دو شب بعد این جوان قهرمان در ضیافتی که به افتخار پیروزی‌اش در یکی از رستوران‌های بین راه رشت ترتیب داده شده بود، ضمن میانجیگری در یک نزاع خونین به ضرب چاقو کشته شد.
آن شب برادر ناتنی این جوان قهرمان به نام بهمن سجودی به افتخار پیروزی برادرش یوسف سجادی که بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی را ربوده بود ضیافتی در یکی از کافه‌های بین راهی بندر پهلوی ترتیب داده بود و این ضیافت چند تن از دوستان از جمله محمد سیم کش نیز شرکت داشتند. بهمن سجودی، برادر یوسف سجودی قهرمان مقتول می‌گفت: برادرم یوسف قبل از برگزاری مسابقات بیست و دومین مسابقات بوکس قهرمانی کشور به من و همه افراد خانواده خود اطمینان می‌داد که در مسابقات بوکس قهرمانی کشور بتواند مدال طلا کسب کند. شب فینال مسابقات قبل از آنکه برای مسابقه برود از من خواست که اگر عنوان قهرمانی را تصاحب کنم باید به افتخار این پیروز ضیافتی ترتیب بدهی. آنشب من نتوانستم از نزدیک شاهد مبارزه برادرم یوسف باشم. ساعت ۱۱ شب در خانه استراحت می‌کردم که یوسف به خانه آمد و مژده پیروزی‌اش را داد. همه ما خوشحال شدیم و من هم شب بعد بنا به دلخواه او به وعده‌ای که داده بودم عمل کردم.
ضیافتی که قهرمان بکس را به قتل رساند
در یکی از کافه‌های بین راه رشت – بندر پهلوی به اتفاق چند نفر از دوستان نشسته بودیم. غلام خویشاوندی قربان (علی چماق) نیز همراه با چند نفر دیگر آمد و پشت میزی، کنار میز ما نشستند. قبل از آنکه دستور غذا بدهیم، غلام خویشاوندی مرتبا به من و برادرم یوسف متلک می‌گفت و ادعا می‌کرد که قهرمان من هستم. که تمام بدنم را جای ضربات متعدد چاقو پاره کرده است. یوسف که حالا ادعای قهرمانی می‌کند، اگر یکی از این ضربات چاقو را بخورد جابجا می‌میرد.
من و یوسف و همراهان هم این متلک‌ها را می‌شنیدیم و هیچ نمی‌گفتیم. در این موقع غلام خویشاوندی (قربانعلی چماق) ناگهان رومیزی را از روی میز ما کشید و در نتیجه شیشه‌ها و لیوان‌ها و بشقاب‌هائی که روی میز ما چیده شده بود، به زمین ریخت و شکست و همه مشریان رستوران از جمله همگی ما از جا بلند شدیم. غلام بنای فحاشی را گذاشت و کاردی از جیب خود در آورد و به من حمله ور گردید. که ضرباتش به محمد سوادکوهی یکی از همراهان ما اصابت کرد. من پیشنهاد کردم که به یک رستوران دیگر برویم و همگی همراهان قبول کردند. من پیشاپیش و یوسف برادرم هم به دنبالم راه افتادیم ولی ناگهان غلام مجددا کارد به دست به طرف ما حمله‌ور شد و به یک ضربه کارد دست مرا مجروح کرد.
یوسف که پشت سر من ناظر این جریان بود با زدن صندلی بر سر غلام قربانعلی چماق او را به زمین اندخت ولی روی خصوصیات جوانمردی و قهرمانی دیگر به او کاری نداشت و به راه افتاد که برود. اما لحظه‌ای بعد غلام از جا بلند شد و به یوسف حمله‌ور گردید. یوسف می‌خواست جاخالی کند، ولی پایش به یک میز گیر کرد و غلام با استفاده از فرصت کارد را تا دسته در قلب فرو برد.
بازهم دعوا
ساعت یازده شب بود که یوسف سجودی را غرق در خون و نیمه جان به بیمارستان پورسینا رشت انتقال دادند. اما در ساعت دو بعد از نیمه شب چراغ عمر قهرمان بوکس وزن هشتم کشور در اتاق عمل بیمارستان خاموش شد. ماجرای عجیب که حکایت از سنگدلی ضارب می‌کند، این بود که قربانعلی چماق (غلامحسین خویشاوندی) متهم به قتل به تصور اینکه یوسف سجودی کشته نشده است به دنبال او به بیمارستان مراجعه کرد و سر و صدا به راه انداخت و می‌خواست سایر همراهان این قهرمان ارزنده و از دست رفته را چاقو بزند، اما ماموران شهربانی و ژاندارمری رشت وی را دستگیر کردند.
غلامحسین خویشاوندی (قربانعلی چماق) که دارای سابقه چاقوکشی، شرارت، حمل قاچاق و مواد مخدر بوده در محله «زرجوب» رشت سکونت دارد و کافه چی گاراژ آذربایجان در شهر رشت است. قتل یوسف سجودی این جوان قهرمان موجی از تاثر و اندوه در شهرستان رشت بلکه در سراسر گیلان ایجاد کرد. با انجام تشریفات قانونی جواز دفن جنازه قهرمان بکس کشور صادر گردید و آقای دیرشم بازپرس دادسرای گیلان مامور رسیدگی به پرونده این واقعه اندوهبار شد.
ساعت ۱۱ صبح روز بعد جنازه قهرمان مقتول در حالیکه توسط چندین هزار نفر از اهالی ورزشکاران و طبقات مختلف مردم رشت تشییع می‌شد به گورستان تازه آباد رشت انتقال یافت و مدفون گردید. پیشاپیش جنازه قهرمانان و شرکت کنندگان در بیست و دومین دوره مسابقات بوکس قهرمانی مقتول در دست داشتند، حرکت می کردند و به شدت می‌گریستند. یوسف سجودی پنج سال بود که می‌درخشید. او در مسابقات بوکس جهانی که در رومانی برگزار گردید، شرکت کرده بود سجودی تا کنون در رشته مشت‌زنی سه مدال طلا دو مدال نقره کسب کرده بود این قهرمان مقتول مجرد و دیپلمه بود و بین مردم گیلان محبوبیت فراوانی داشت.
اقای گل محمد سجودی پدر قهرمان مقتول در حالیکه از شدت تاثر تمام وجودش مرتعش بود، می‌گفت: یوسفم دیگر وجود ندارد. او قهرمان زندگی کرد و قهرمان مرد. ولی قدر مسلم این است که بر خلاف آنچه در این یکی در روزه گفته و شنیده می‌شود. پسر من طی دسیسه قبلی به قتل رسید. تقاضای من از مجریان قانون این است که محرک و قاتل اصلی را بشناسد و به مجازات برسانند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، مجله جوانان در تاریخ دوشنبه ۱۶ فرودین ماه سال ۱۳۵۰ در شماره ۲۳۳ به ماجرای قتل قهرمان بوکس کشور پرداخت و در این باره نوشت: روز هشتم فروردین ماه سال جاری، روز پرشکوهی بود. در آن روز یوسف سجودی یکی از جوانان گیلان در بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی بوکس کشور توانست عنوان قهرمانی را تصاحب و مدال طلا را کسب کند.ولی گوئی این عنوان پرشکوه قهرمان وزن هشتم بوکس کشور خوش‌یمن نبود. چون درست دو شب بعد این جوان قهرمان در ضیافتی که به افتخار پیروزی‌اش در یکی از رستوران‌های بین راه رشت ترتیب داده شده بود، ضمن میانجیگری در یک نزاع خونین به ضرب چاقو کشته شد.
آن شب برادر ناتنی این جوان قهرمان به نام بهمن سجودی به افتخار پیروزی برادرش یوسف سجادی که بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی را ربوده بود ضیافتی در یکی از کافه‌های بین راهی بندر پهلوی ترتیب داده بود و این ضیافت چند تن از دوستان از جمله محمد سیم کش نیز شرکت داشتند. بهمن سجودی، برادر یوسف سجودی قهرمان مقتول می‌گفت: برادرم یوسف قبل از برگزاری مسابقات بیست و دومین مسابقات بوکس قهرمانی کشور به من و همه افراد خانواده خود اطمینان می‌داد که در مسابقات بوکس قهرمانی کشور بتواند مدال طلا کسب کند. شب فینال مسابقات قبل از آنکه برای مسابقه برود از من خواست که اگر عنوان قهرمانی را تصاحب کنم باید به افتخار این پیروز ضیافتی ترتیب بدهی. آنشب من نتوانستم از نزدیک شاهد مبارزه برادرم یوسف باشم. ساعت ۱۱ شب در خانه استراحت می‌کردم که یوسف به خانه آمد و مژده پیروزی‌اش را داد. همه ما خوشحال شدیم و من هم شب بعد بنا به دلخواه او به وعده‌ای که داده بودم عمل کردم.
ضیافتی که قهرمان بکس را به قتل رساند
در یکی از کافه‌های بین راه رشت – بندر پهلوی به اتفاق چند نفر از دوستان نشسته بودیم. غلام خویشاوندی قربان (علی چماق) نیز همراه با چند نفر دیگر آمد و پشت میزی، کنار میز ما نشستند. قبل از آنکه دستور غذا بدهیم، غلام خویشاوندی مرتبا به من و برادرم یوسف متلک می‌گفت و ادعا می‌کرد که قهرمان من هستم. که تمام بدنم را جای ضربات متعدد چاقو پاره کرده است. یوسف که حالا ادعای قهرمانی می‌کند، اگر یکی از این ضربات چاقو را بخورد جابجا می‌میرد.
من و یوسف و همراهان هم این متلک‌ها را می‌شنیدیم و هیچ نمی‌گفتیم. در این موقع غلام خویشاوندی (قربانعلی چماق) ناگهان رومیزی را از روی میز ما کشید و در نتیجه شیشه‌ها و لیوان‌ها و بشقاب‌هائی که روی میز ما چیده شده بود، به زمین ریخت و شکست و همه مشریان رستوران از جمله همگی ما از جا بلند شدیم. غلام بنای فحاشی را گذاشت و کاردی از جیب خود در آورد و به من حمله ور گردید. که ضرباتش به محمد سوادکوهی یکی از همراهان ما اصابت کرد. من پیشنهاد کردم که به یک رستوران دیگر برویم و همگی همراهان قبول کردند. من پیشاپیش و یوسف برادرم هم به دنبالم راه افتادیم ولی ناگهان غلام مجددا کارد به دست به طرف ما حمله‌ور شد و به یک ضربه کارد دست مرا مجروح کرد.
یوسف که پشت سر من ناظر این جریان بود با زدن صندلی بر سر غلام قربانعلی چماق او را به زمین اندخت ولی روی خصوصیات جوانمردی و قهرمانی دیگر به او کاری نداشت و به راه افتاد که برود. اما لحظه‌ای بعد غلام از جا بلند شد و به یوسف حمله‌ور گردید. یوسف می‌خواست جاخالی کند، ولی پایش به یک میز گیر کرد و غلام با استفاده از فرصت کارد را تا دسته در قلب فرو برد.
بازهم دعوا
ساعت یازده شب بود که یوسف سجودی را غرق در خون و نیمه جان به بیمارستان پورسینا رشت انتقال دادند. اما در ساعت دو بعد از نیمه شب چراغ عمر قهرمان بوکس وزن هشتم کشور در اتاق عمل بیمارستان خاموش شد. ماجرای عجیب که حکایت از سنگدلی ضارب می‌کند، این بود که قربانعلی چماق (غلامحسین خویشاوندی) متهم به قتل به تصور اینکه یوسف سجودی کشته نشده است به دنبال او به بیمارستان مراجعه کرد و سر و صدا به راه انداخت و می‌خواست سایر همراهان این قهرمان ارزنده و از دست رفته را چاقو بزند، اما ماموران شهربانی و ژاندارمری رشت وی را دستگیر کردند.
غلامحسین خویشاوندی (قربانعلی چماق) که دارای سابقه چاقوکشی، شرارت، حمل قاچاق و مواد مخدر بوده در محله «زرجوب» رشت سکونت دارد و کافه چی گاراژ آذربایجان در شهر رشت است. قتل یوسف سجودی این جوان قهرمان موجی از تاثر و اندوه در شهرستان رشت بلکه در سراسر گیلان ایجاد کرد. با انجام تشریفات قانونی جواز دفن جنازه قهرمان بکس کشور صادر گردید و آقای دیرشم بازپرس دادسرای گیلان مامور رسیدگی به پرونده این واقعه اندوهبار شد.
ساعت ۱۱ صبح روز بعد جنازه قهرمان مقتول در حالیکه توسط چندین هزار نفر از اهالی ورزشکاران و طبقات مختلف مردم رشت تشییع می‌شد به گورستان تازه آباد رشت انتقال یافت و مدفون گردید. پیشاپیش جنازه قهرمانان و شرکت کنندگان در بیست و دومین دوره مسابقات بوکس قهرمانی مقتول در دست داشتند، حرکت می کردند و به شدت می‌گریستند. یوسف سجودی پنج سال بود که می‌درخشید. او در مسابقات بوکس جهانی که در رومانی برگزار گردید، شرکت کرده بود سجودی تا کنون در رشته مشت‌زنی سه مدال طلا دو مدال نقره کسب کرده بود این قهرمان مقتول مجرد و دیپلمه بود و بین مردم گیلان محبوبیت فراوانی داشت.
اقای گل محمد سجودی پدر قهرمان مقتول در حالیکه از شدت تاثر تمام وجودش مرتعش بود، می‌گفت: یوسفم دیگر وجود ندارد. او قهرمان زندگی کرد و قهرمان مرد. ولی قدر مسلم این است که بر خلاف آنچه در این یکی در روزه گفته و شنیده می‌شود. پسر من طی دسیسه قبلی به قتل رسید. تقاضای من از مجریان قانون این است که محرک و قاتل اصلی را بشناسد و به مجازات برسانند.
