این چربی‌ها بر اساس خطر انتقال بیماری به سه دسته تقسیم می‌شوند که دسته‌های اول و دوم کاربرد محدودتری در گرمایش دارند، اما زباله‌های دسته سوم که ایمن‌تر هستند؛ برای کاربردهای وسیع‌تری ازجمله غذای حیوانات خانگی و مواد اولئوشیمیایی استفاده می‌شوند. ولی مشکل این است که سیستم حمل‌ونقل سوئد با مصرف این چربی‌های حیوانی محدود، صنایع دیگر را به سمت مواد کمتر پایدار همچون روغن نخل سوق می‌دهد که این امر فعالان زیست‌محیطی اروپا را نگران کرده است.
در سال ۲۰۲۳، کشورهای اروپایی با سبزترین حمل‌ونقل؛ سوئد، فنلاند، هلند و اتریش بوده‌اند که به واسطه برخورداری از بالاترین سهم انرژی‌های تجدیدپذیر به این جایگاه دست پیدا کرده‌اند، بااین‌حال فعالان زیست‌محیطی اروپا در مورد اتکای این قاره به سوخت‌های زیستی نگران هستند.
سوئد تنها کشوری است که به هدف اتحادیه اروپا یعنی ۲۹درصد انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل تا سال ۲۰۳۰ دست پیدا کرده و حتی از آن فراتر رفته است.
این کشور شمال اروپا با استقبال گسترده و سریع از خودروهای برقی در این راه پیشتاز بوده است، اما کمپین‌های زیست‌محیطی در مورد اتکا به سوخت‌های زیستی هشدار می‌دهند که یک منبع انرژی بحث‌برانگیز است.
فنلاند با سهم ۲۰.۷درصدی انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیب حمل‌ونقل خود در رتبه دوم قرار دارد و پس از آن هلند با ۱۳.۴درصد و اتریش با ۱۳.۲درصد رتبه‌های سوم و چهارم لیست حاضر را به خود اختصاص داده است.
لیست کشورهای دارای بیشترین افزایش در انرژی حمل‌ونقل از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز نشان می‌دهد سوئد با افزایش ۴.۹درصدی در سال ۲۰۲۳ پیشتاز بوده است.
اتریش و پرتغال با افزایش ۲.۵درصدی نسبت به سطح سال ۲۰۲۲ نیز پس از آن قرار می‌گیرند. در واقع سوئد، آلمان و هلند بیش‌از نیمی از برق تجدیدپذیر مورداستفاده در حمل‌ونقل جاده‌ای اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۳ تشکیل دادند و بلژیک، لوکزامبورگ و پرتغال در همان سال بیشترین افزایش نسبی را در برق تجدیدپذیر از وسایل‌نقلیه جاده‌ای داشتند.
یورواستات اعلام کرد در سال ۲۰۲۳، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل اروپا به ۱۰.۸درصد در سراسر اتحادیه اروپا رسید که این رقم افزایشی ۱.۲درصدی را نسبت‌به سال قبل نشان می‌دهد.
دستیابی به هدف ۲۰۳۰ مستلزم شتاب قابل‌توجهی در آمار است و میانگین سالانه افزایش ۲.۶درصدی بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰ نیاز دارد.
بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر گزارش‌شده در داده‌های جدید یورواستات به سوخت‌های زیستی و مایعات یا گازهایی همچون بیودیزل و بیواتانول ساخته‌شده از زیست‌توده متکی است و هرچند سوخت‌های زیستی مبتنی‌بر محصولات کشاورزی به‌عنوان مخرب‌ترین نوع سوخت‌های زیست‌محیطی، به‌دلیل محدودیت‌های اتحادیه اروپا برای استفاده در سال ۲۰۲۳ در سطح پایین باقی ماندند، انواع جدیدی از سوخت‌های زیستی پیشرفته و ضایعاتی در حال افزایش هستند.
روغن‌های زائد همچون روغن پخت‌وپز استفاده‌شده، چربی‌های حیوانی و بقایای نخل که به‌طور عمده از آسیا وارد می‌شوند، در این دسته قرار می‌گیرند.
این مواد اکنون ۴۰درصد کل سوخت‌های زیستی مورد استفاده در حمل‌ونقل اتحادیه اروپا و بیش‌از نیمی از سهم ۱۰.۸درصدی گزارش‌شده انرژی‌های تجدیدپذیر را تشکیل می‌دهند.
این چربی‌ها بر اساس خطر انتقال بیماری به سه دسته تقسیم می‌شوند که دسته‌های اول و دوم کاربرد محدودتری در گرمایش دارند، اما زباله‌های دسته سوم که ایمن‌تر هستند؛ برای کاربردهای وسیع‌تری ازجمله غذای حیوانات خانگی و مواد اولئوشیمیایی استفاده می‌شوند. ولی مشکل این است که سیستم حمل‌ونقل سوئد با مصرف این چربی‌های حیوانی محدود، صنایع دیگر را به سمت مواد کمتر پایدار همچون روغن نخل سوق می‌دهد که این امر فعالان زیست‌محیطی اروپا را نگران کرده است.
در سال ۲۰۲۳، کشورهای اروپایی با سبزترین حمل‌ونقل؛ سوئد، فنلاند، هلند و اتریش بوده‌اند که به واسطه برخورداری از بالاترین سهم انرژی‌های تجدیدپذیر به این جایگاه دست پیدا کرده‌اند، بااین‌حال فعالان زیست‌محیطی اروپا در مورد اتکای این قاره به سوخت‌های زیستی نگران هستند.
سوئد تنها کشوری است که به هدف اتحادیه اروپا یعنی ۲۹درصد انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل تا سال ۲۰۳۰ دست پیدا کرده و حتی از آن فراتر رفته است.
این کشور شمال اروپا با استقبال گسترده و سریع از خودروهای برقی در این راه پیشتاز بوده است، اما کمپین‌های زیست‌محیطی در مورد اتکا به سوخت‌های زیستی هشدار می‌دهند که یک منبع انرژی بحث‌برانگیز است.
فنلاند با سهم ۲۰.۷درصدی انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیب حمل‌ونقل خود در رتبه دوم قرار دارد و پس از آن هلند با ۱۳.۴درصد و اتریش با ۱۳.۲درصد رتبه‌های سوم و چهارم لیست حاضر را به خود اختصاص داده است.
لیست کشورهای دارای بیشترین افزایش در انرژی حمل‌ونقل از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز نشان می‌دهد سوئد با افزایش ۴.۹درصدی در سال ۲۰۲۳ پیشتاز بوده است.
اتریش و پرتغال با افزایش ۲.۵درصدی نسبت به سطح سال ۲۰۲۲ نیز پس از آن قرار می‌گیرند. در واقع سوئد، آلمان و هلند بیش‌از نیمی از برق تجدیدپذیر مورداستفاده در حمل‌ونقل جاده‌ای اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۳ تشکیل دادند و بلژیک، لوکزامبورگ و پرتغال در همان سال بیشترین افزایش نسبی را در برق تجدیدپذیر از وسایل‌نقلیه جاده‌ای داشتند.
یورواستات اعلام کرد در سال ۲۰۲۳، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل اروپا به ۱۰.۸درصد در سراسر اتحادیه اروپا رسید که این رقم افزایشی ۱.۲درصدی را نسبت‌به سال قبل نشان می‌دهد.
دستیابی به هدف ۲۰۳۰ مستلزم شتاب قابل‌توجهی در آمار است و میانگین سالانه افزایش ۲.۶درصدی بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰ نیاز دارد.
بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر گزارش‌شده در داده‌های جدید یورواستات به سوخت‌های زیستی و مایعات یا گازهایی همچون بیودیزل و بیواتانول ساخته‌شده از زیست‌توده متکی است و هرچند سوخت‌های زیستی مبتنی‌بر محصولات کشاورزی به‌عنوان مخرب‌ترین نوع سوخت‌های زیست‌محیطی، به‌دلیل محدودیت‌های اتحادیه اروپا برای استفاده در سال ۲۰۲۳ در سطح پایین باقی ماندند، انواع جدیدی از سوخت‌های زیستی پیشرفته و ضایعاتی در حال افزایش هستند.
روغن‌های زائد همچون روغن پخت‌وپز استفاده‌شده، چربی‌های حیوانی و بقایای نخل که به‌طور عمده از آسیا وارد می‌شوند، در این دسته قرار می‌گیرند.
این مواد اکنون ۴۰درصد کل سوخت‌های زیستی مورد استفاده در حمل‌ونقل اتحادیه اروپا و بیش‌از نیمی از سهم ۱۰.۸درصدی گزارش‌شده انرژی‌های تجدیدپذیر را تشکیل می‌دهند.
این چربی‌ها بر اساس خطر انتقال بیماری به سه دسته تقسیم می‌شوند که دسته‌های اول و دوم کاربرد محدودتری در گرمایش دارند، اما زباله‌های دسته سوم که ایمن‌تر هستند؛ برای کاربردهای وسیع‌تری ازجمله غذای حیوانات خانگی و مواد اولئوشیمیایی استفاده می‌شوند. ولی مشکل این است که سیستم حمل‌ونقل سوئد با مصرف این چربی‌های حیوانی محدود، صنایع دیگر را به سمت مواد کمتر پایدار همچون روغن نخل سوق می‌دهد که این امر فعالان زیست‌محیطی اروپا را نگران کرده است.
در سال ۲۰۲۳، کشورهای اروپایی با سبزترین حمل‌ونقل؛ سوئد، فنلاند، هلند و اتریش بوده‌اند که به واسطه برخورداری از بالاترین سهم انرژی‌های تجدیدپذیر به این جایگاه دست پیدا کرده‌اند، بااین‌حال فعالان زیست‌محیطی اروپا در مورد اتکای این قاره به سوخت‌های زیستی نگران هستند.
سوئد تنها کشوری است که به هدف اتحادیه اروپا یعنی ۲۹درصد انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل تا سال ۲۰۳۰ دست پیدا کرده و حتی از آن فراتر رفته است.
این کشور شمال اروپا با استقبال گسترده و سریع از خودروهای برقی در این راه پیشتاز بوده است، اما کمپین‌های زیست‌محیطی در مورد اتکا به سوخت‌های زیستی هشدار می‌دهند که یک منبع انرژی بحث‌برانگیز است.
فنلاند با سهم ۲۰.۷درصدی انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیب حمل‌ونقل خود در رتبه دوم قرار دارد و پس از آن هلند با ۱۳.۴درصد و اتریش با ۱۳.۲درصد رتبه‌های سوم و چهارم لیست حاضر را به خود اختصاص داده است.
لیست کشورهای دارای بیشترین افزایش در انرژی حمل‌ونقل از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز نشان می‌دهد سوئد با افزایش ۴.۹درصدی در سال ۲۰۲۳ پیشتاز بوده است.
اتریش و پرتغال با افزایش ۲.۵درصدی نسبت به سطح سال ۲۰۲۲ نیز پس از آن قرار می‌گیرند. در واقع سوئد، آلمان و هلند بیش‌از نیمی از برق تجدیدپذیر مورداستفاده در حمل‌ونقل جاده‌ای اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۳ تشکیل دادند و بلژیک، لوکزامبورگ و پرتغال در همان سال بیشترین افزایش نسبی را در برق تجدیدپذیر از وسایل‌نقلیه جاده‌ای داشتند.
یورواستات اعلام کرد در سال ۲۰۲۳، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل اروپا به ۱۰.۸درصد در سراسر اتحادیه اروپا رسید که این رقم افزایشی ۱.۲درصدی را نسبت‌به سال قبل نشان می‌دهد.
دستیابی به هدف ۲۰۳۰ مستلزم شتاب قابل‌توجهی در آمار است و میانگین سالانه افزایش ۲.۶درصدی بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰ نیاز دارد.
بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر گزارش‌شده در داده‌های جدید یورواستات به سوخت‌های زیستی و مایعات یا گازهایی همچون بیودیزل و بیواتانول ساخته‌شده از زیست‌توده متکی است و هرچند سوخت‌های زیستی مبتنی‌بر محصولات کشاورزی به‌عنوان مخرب‌ترین نوع سوخت‌های زیست‌محیطی، به‌دلیل محدودیت‌های اتحادیه اروپا برای استفاده در سال ۲۰۲۳ در سطح پایین باقی ماندند، انواع جدیدی از سوخت‌های زیستی پیشرفته و ضایعاتی در حال افزایش هستند.
روغن‌های زائد همچون روغن پخت‌وپز استفاده‌شده، چربی‌های حیوانی و بقایای نخل که به‌طور عمده از آسیا وارد می‌شوند، در این دسته قرار می‌گیرند.
این مواد اکنون ۴۰درصد کل سوخت‌های زیستی مورد استفاده در حمل‌ونقل اتحادیه اروپا و بیش‌از نیمی از سهم ۱۰.۸درصدی گزارش‌شده انرژی‌های تجدیدپذیر را تشکیل می‌دهند.
این چربی‌ها بر اساس خطر انتقال بیماری به سه دسته تقسیم می‌شوند که دسته‌های اول و دوم کاربرد محدودتری در گرمایش دارند، اما زباله‌های دسته سوم که ایمن‌تر هستند؛ برای کاربردهای وسیع‌تری ازجمله غذای حیوانات خانگی و مواد اولئوشیمیایی استفاده می‌شوند. ولی مشکل این است که سیستم حمل‌ونقل سوئد با مصرف این چربی‌های حیوانی محدود، صنایع دیگر را به سمت مواد کمتر پایدار همچون روغن نخل سوق می‌دهد که این امر فعالان زیست‌محیطی اروپا را نگران کرده است.
در سال ۲۰۲۳، کشورهای اروپایی با سبزترین حمل‌ونقل؛ سوئد، فنلاند، هلند و اتریش بوده‌اند که به واسطه برخورداری از بالاترین سهم انرژی‌های تجدیدپذیر به این جایگاه دست پیدا کرده‌اند، بااین‌حال فعالان زیست‌محیطی اروپا در مورد اتکای این قاره به سوخت‌های زیستی نگران هستند.
سوئد تنها کشوری است که به هدف اتحادیه اروپا یعنی ۲۹درصد انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل تا سال ۲۰۳۰ دست پیدا کرده و حتی از آن فراتر رفته است.
این کشور شمال اروپا با استقبال گسترده و سریع از خودروهای برقی در این راه پیشتاز بوده است، اما کمپین‌های زیست‌محیطی در مورد اتکا به سوخت‌های زیستی هشدار می‌دهند که یک منبع انرژی بحث‌برانگیز است.
فنلاند با سهم ۲۰.۷درصدی انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیب حمل‌ونقل خود در رتبه دوم قرار دارد و پس از آن هلند با ۱۳.۴درصد و اتریش با ۱۳.۲درصد رتبه‌های سوم و چهارم لیست حاضر را به خود اختصاص داده است.
لیست کشورهای دارای بیشترین افزایش در انرژی حمل‌ونقل از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز نشان می‌دهد سوئد با افزایش ۴.۹درصدی در سال ۲۰۲۳ پیشتاز بوده است.
اتریش و پرتغال با افزایش ۲.۵درصدی نسبت به سطح سال ۲۰۲۲ نیز پس از آن قرار می‌گیرند. در واقع سوئد، آلمان و هلند بیش‌از نیمی از برق تجدیدپذیر مورداستفاده در حمل‌ونقل جاده‌ای اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۳ تشکیل دادند و بلژیک، لوکزامبورگ و پرتغال در همان سال بیشترین افزایش نسبی را در برق تجدیدپذیر از وسایل‌نقلیه جاده‌ای داشتند.
یورواستات اعلام کرد در سال ۲۰۲۳، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در حمل‌ونقل اروپا به ۱۰.۸درصد در سراسر اتحادیه اروپا رسید که این رقم افزایشی ۱.۲درصدی را نسبت‌به سال قبل نشان می‌دهد.
دستیابی به هدف ۲۰۳۰ مستلزم شتاب قابل‌توجهی در آمار است و میانگین سالانه افزایش ۲.۶درصدی بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰ نیاز دارد.
بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر گزارش‌شده در داده‌های جدید یورواستات به سوخت‌های زیستی و مایعات یا گازهایی همچون بیودیزل و بیواتانول ساخته‌شده از زیست‌توده متکی است و هرچند سوخت‌های زیستی مبتنی‌بر محصولات کشاورزی به‌عنوان مخرب‌ترین نوع سوخت‌های زیست‌محیطی، به‌دلیل محدودیت‌های اتحادیه اروپا برای استفاده در سال ۲۰۲۳ در سطح پایین باقی ماندند، انواع جدیدی از سوخت‌های زیستی پیشرفته و ضایعاتی در حال افزایش هستند.
روغن‌های زائد همچون روغن پخت‌وپز استفاده‌شده، چربی‌های حیوانی و بقایای نخل که به‌طور عمده از آسیا وارد می‌شوند، در این دسته قرار می‌گیرند.
این مواد اکنون ۴۰درصد کل سوخت‌های زیستی مورد استفاده در حمل‌ونقل اتحادیه اروپا و بیش‌از نیمی از سهم ۱۰.۸درصدی گزارش‌شده انرژی‌های تجدیدپذیر را تشکیل می‌دهند.
