به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، با گل سیروس دین محمدی در دقایق پایانی در عربستان صدرنشین گروه ماندیم و در ادامه با غلبه بر عراق و تایلند در آستانه صعود به اولین جام جهانی تاریخ در قاره آسیا قرار گرفتیم. اگرچه سیدبندی عجیب ای اف سی باعث شده بود ما و عربستن در یک گروه قرار بگیریم و آن طرف چین راحت جواز صعود به جام جهانی را کسب کند، اما در همین گروه دشوار نیز تا روز آخر بخت اول صعود به جام جهانی بودیم.
کیلومترها آنورتر و در ریاض دو تیم عربستان و تایلند هم همزمان با دیدار ایران و بحرین به مصاف یکدیگر رفتند. از برتری تیم ناصر الجوهر اطمینان داشتیم و باید بحرین را در منانه شکست می دادیم. بازی به بدترین شکل برای ما آغاز شد و در همان اوایل نیمه نخست و دقیقه هفت بود که عبدالرحمان محمد با یک ضربه سر تماشایی و بالاتر از پرنده های آسمانی چیرو موفق به باز کردن دروازه ابراهیم میرزاپور شد.
بیش از حد بی برنامه و سردرگم بودیم و حتی نتوانستیم یک موقعیت گلزنی قابل توجه تا اواخر نیمه اول خلق کنیم. پس این بار ضعیف شدید عمق خط دفاعی و جایگیری اشتباه رحمان رضایی باعث شد علی احمد از اتوبان احداث شده در وسط محوطه جریمه ما عبور کرده و با یک ضربه زمینی از زیر دستان میرزاپور، در پایان نیمه اول گل دوم را هم دریافت کنیم.
تصور می کردیم با داشتن یک سرمربی طراز اول مانند میروسلاو بلاژویچ همه چیز در 45 دقیقه دوم تغییر خواهد کرد. در ابتدای نیمه دوم علی سامره به جای جواد نکونام وارد زمین شد تا با ترکیبی هجومی تر به دنبال تکرار معجزه ملبورن، این بار در غرب آسیا باشیم. اما حملاتی احساسی و بی برنامه نشان می داد حتی نزدیک شدن به دروازه بحرین نیز برای ما امکان پذیر نیست.
اما در دقیقه 80 بود که علی دایی با شم گلزنی خود و روی ریباند موفق شد دروازه بحرین را باز کرده و اندک امیدی در دل ما زنده کند. اما جنگ اعصاب بازیکنان حریف آغاز شد و ضربه ای که سیروس دین محمدی به صورت مدافع حریف زد، باعث اخراج او و 10 نفره شدن تیم ملی در آن شرایط دشوار شد. البته عبدالرحمان محمد هم ثانیه ای بعد با کارت قرمز مواجه شد تا همه چیز برابر شود.
اما دو دقیقه بعد این بار علی نیکبخت که برای استفاده از ریباند یک ضربه ایستگاهی با لگد توی صورت گلر بحرین و در بین تشویق های اعصب خردکن بازیکنان حریف زمین را ترک کرد تا سر سوزنی هم دیگر به رقم خوردن معجزه نداشته باشیم. در دقیقه 90 هم ضربه حسین محمد روی اشتباه میرزاپور و از زیر دستان او وارد دروازه شد و تمام.
قرار بود ویژه برنامه سریال زیر آسمان شهر با حضور جواد خیابانی در لوکیشن این سریال در خیابان هفدهم امیرآباد برگزار شود، اما اشک های گزاشگر محبوب آن سال های فوتبال ایران خبر از مرگ رویای حضور دوباره در جام جهانی می داد. همانند دیدار برابر عراق در سال 2015، فردای آن روز نیز شایعاتی در مورد دو اخطاره بودن یکی از بازیکنان بحرین و پیروزی ما منتشر شد و حتی گروهی برای جشن صعود به خیابان ریختند، اما هر دو شایعه سرابی بیش نبود.
از صبح روز 30 مهر ماه 80 تا امروز شایعات زیادی در مورد کشک و بادمجان، شرایط نامناسب اردوی تیم ملی و پرخوری بعضی بازیکنان منتشر شد که هرگز به سرانجامی نرسید. چند هفته بعد و در تهران نتوانستیم از سد ایرلند عبور کنیم و داستان پرحاشیه و نوستالژیک میرو بلاژوویچ با آن مصاححبه های عجیب، تیم دوست داشتنی و هجومی و البته پک های عمیق به سیگار مارلبرو همانجا به اتمام رسید.
با این ترکیب پرستاره تردیدی در مورد صعود به جام جهانی نداشتیم. دو تساوی در تهران و بانکوک مقابل بحرین و تایلند شرایط را دشوار کرد و در نهایت در منانه رویای صعود مستقیم بر باد رفت
علی کریمی آن شب نشانی از ستاره آماده و تکنیکی روزهای قبل نداشت و او نیز مقهور یارگیری شدید مدافعان بحرین در شب شرجی و تلخ منانه شد
خمیازه عجیب میرو بلاژویچ؛ خواب های شیرینی که این سرمربی خاص برای فوتبال ما داشت تعبیر نشد و او با ناکامی فوتبال ایران را ترک کرد
حامد کاویانپور، هافبک 23 ساله تیم ملی در آن مقطع در اوج فوتبال خود قرار داشته و بازیکن ثابت ترکیب چیرو بود، اما او هم آن شب نتوانست کاری از پیش ببرد
داستان اعتراض افکار عمومی به عدم تعویض مربوط به امروز و دیروز نیست؛ کلی ستاره روی نیمکت داشتیم و فقط علی سامره در ابتدای نیمه دوم جای نکونام وارد میدان شد
معدود موقعیت های ما در نیمه دوم روی نفوذ علی نیکبخت از سمت چپ ایجاد شد، اما ضربه زمینی علی دایی از کنار دروازه به بیرون رفت تا شهریار اینگونه حسرت بخورد
ابراهیم میرزاپور، گزینه شماره یک بلاژوویچ و در ادامه برانکو آن شب اصلا آماده نبود و می توانست واکنش بهتری روی گل دوم و سوم بحریان نشان دهد
این تصویر احتمالا توضیح چندانی نمی خواهد؛ یک ملت همزمان با چیرو میرو بلاژویچ اینگونه حرص می خوردند
همان بهتر که تصویر واضح تری از این لحظه عذاب آور و تلخ در دسترس نیست؛ جشن شادی بازیکنان بحرین با پرچم عربستان در منانه و همزمان برپایی عزای 70 میلیونی در ایران
آریا فاطمی مقدم
به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، با گل سیروس دین محمدی در دقایق پایانی در عربستان صدرنشین گروه ماندیم و در ادامه با غلبه بر عراق و تایلند در آستانه صعود به اولین جام جهانی تاریخ در قاره آسیا قرار گرفتیم. اگرچه سیدبندی عجیب ای اف سی باعث شده بود ما و عربستن در یک گروه قرار بگیریم و آن طرف چین راحت جواز صعود به جام جهانی را کسب کند، اما در همین گروه دشوار نیز تا روز آخر بخت اول صعود به جام جهانی بودیم.
کیلومترها آنورتر و در ریاض دو تیم عربستان و تایلند هم همزمان با دیدار ایران و بحرین به مصاف یکدیگر رفتند. از برتری تیم ناصر الجوهر اطمینان داشتیم و باید بحرین را در منانه شکست می دادیم. بازی به بدترین شکل برای ما آغاز شد و در همان اوایل نیمه نخست و دقیقه هفت بود که عبدالرحمان محمد با یک ضربه سر تماشایی و بالاتر از پرنده های آسمانی چیرو موفق به باز کردن دروازه ابراهیم میرزاپور شد.
بیش از حد بی برنامه و سردرگم بودیم و حتی نتوانستیم یک موقعیت گلزنی قابل توجه تا اواخر نیمه اول خلق کنیم. پس این بار ضعیف شدید عمق خط دفاعی و جایگیری اشتباه رحمان رضایی باعث شد علی احمد از اتوبان احداث شده در وسط محوطه جریمه ما عبور کرده و با یک ضربه زمینی از زیر دستان میرزاپور، در پایان نیمه اول گل دوم را هم دریافت کنیم.
تصور می کردیم با داشتن یک سرمربی طراز اول مانند میروسلاو بلاژویچ همه چیز در 45 دقیقه دوم تغییر خواهد کرد. در ابتدای نیمه دوم علی سامره به جای جواد نکونام وارد زمین شد تا با ترکیبی هجومی تر به دنبال تکرار معجزه ملبورن، این بار در غرب آسیا باشیم. اما حملاتی احساسی و بی برنامه نشان می داد حتی نزدیک شدن به دروازه بحرین نیز برای ما امکان پذیر نیست.
اما در دقیقه 80 بود که علی دایی با شم گلزنی خود و روی ریباند موفق شد دروازه بحرین را باز کرده و اندک امیدی در دل ما زنده کند. اما جنگ اعصاب بازیکنان حریف آغاز شد و ضربه ای که سیروس دین محمدی به صورت مدافع حریف زد، باعث اخراج او و 10 نفره شدن تیم ملی در آن شرایط دشوار شد. البته عبدالرحمان محمد هم ثانیه ای بعد با کارت قرمز مواجه شد تا همه چیز برابر شود.
اما دو دقیقه بعد این بار علی نیکبخت که برای استفاده از ریباند یک ضربه ایستگاهی با لگد توی صورت گلر بحرین و در بین تشویق های اعصب خردکن بازیکنان حریف زمین را ترک کرد تا سر سوزنی هم دیگر به رقم خوردن معجزه نداشته باشیم. در دقیقه 90 هم ضربه حسین محمد روی اشتباه میرزاپور و از زیر دستان او وارد دروازه شد و تمام.
قرار بود ویژه برنامه سریال زیر آسمان شهر با حضور جواد خیابانی در لوکیشن این سریال در خیابان هفدهم امیرآباد برگزار شود، اما اشک های گزاشگر محبوب آن سال های فوتبال ایران خبر از مرگ رویای حضور دوباره در جام جهانی می داد. همانند دیدار برابر عراق در سال 2015، فردای آن روز نیز شایعاتی در مورد دو اخطاره بودن یکی از بازیکنان بحرین و پیروزی ما منتشر شد و حتی گروهی برای جشن صعود به خیابان ریختند، اما هر دو شایعه سرابی بیش نبود.
از صبح روز 30 مهر ماه 80 تا امروز شایعات زیادی در مورد کشک و بادمجان، شرایط نامناسب اردوی تیم ملی و پرخوری بعضی بازیکنان منتشر شد که هرگز به سرانجامی نرسید. چند هفته بعد و در تهران نتوانستیم از سد ایرلند عبور کنیم و داستان پرحاشیه و نوستالژیک میرو بلاژوویچ با آن مصاححبه های عجیب، تیم دوست داشتنی و هجومی و البته پک های عمیق به سیگار مارلبرو همانجا به اتمام رسید.
با این ترکیب پرستاره تردیدی در مورد صعود به جام جهانی نداشتیم. دو تساوی در تهران و بانکوک مقابل بحرین و تایلند شرایط را دشوار کرد و در نهایت در منانه رویای صعود مستقیم بر باد رفت
علی کریمی آن شب نشانی از ستاره آماده و تکنیکی روزهای قبل نداشت و او نیز مقهور یارگیری شدید مدافعان بحرین در شب شرجی و تلخ منانه شد
خمیازه عجیب میرو بلاژویچ؛ خواب های شیرینی که این سرمربی خاص برای فوتبال ما داشت تعبیر نشد و او با ناکامی فوتبال ایران را ترک کرد
حامد کاویانپور، هافبک 23 ساله تیم ملی در آن مقطع در اوج فوتبال خود قرار داشته و بازیکن ثابت ترکیب چیرو بود، اما او هم آن شب نتوانست کاری از پیش ببرد
داستان اعتراض افکار عمومی به عدم تعویض مربوط به امروز و دیروز نیست؛ کلی ستاره روی نیمکت داشتیم و فقط علی سامره در ابتدای نیمه دوم جای نکونام وارد میدان شد
معدود موقعیت های ما در نیمه دوم روی نفوذ علی نیکبخت از سمت چپ ایجاد شد، اما ضربه زمینی علی دایی از کنار دروازه به بیرون رفت تا شهریار اینگونه حسرت بخورد
ابراهیم میرزاپور، گزینه شماره یک بلاژوویچ و در ادامه برانکو آن شب اصلا آماده نبود و می توانست واکنش بهتری روی گل دوم و سوم بحریان نشان دهد
این تصویر احتمالا توضیح چندانی نمی خواهد؛ یک ملت همزمان با چیرو میرو بلاژویچ اینگونه حرص می خوردند
همان بهتر که تصویر واضح تری از این لحظه عذاب آور و تلخ در دسترس نیست؛ جشن شادی بازیکنان بحرین با پرچم عربستان در منانه و همزمان برپایی عزای 70 میلیونی در ایران
آریا فاطمی مقدم
به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، با گل سیروس دین محمدی در دقایق پایانی در عربستان صدرنشین گروه ماندیم و در ادامه با غلبه بر عراق و تایلند در آستانه صعود به اولین جام جهانی تاریخ در قاره آسیا قرار گرفتیم. اگرچه سیدبندی عجیب ای اف سی باعث شده بود ما و عربستن در یک گروه قرار بگیریم و آن طرف چین راحت جواز صعود به جام جهانی را کسب کند، اما در همین گروه دشوار نیز تا روز آخر بخت اول صعود به جام جهانی بودیم.
کیلومترها آنورتر و در ریاض دو تیم عربستان و تایلند هم همزمان با دیدار ایران و بحرین به مصاف یکدیگر رفتند. از برتری تیم ناصر الجوهر اطمینان داشتیم و باید بحرین را در منانه شکست می دادیم. بازی به بدترین شکل برای ما آغاز شد و در همان اوایل نیمه نخست و دقیقه هفت بود که عبدالرحمان محمد با یک ضربه سر تماشایی و بالاتر از پرنده های آسمانی چیرو موفق به باز کردن دروازه ابراهیم میرزاپور شد.
بیش از حد بی برنامه و سردرگم بودیم و حتی نتوانستیم یک موقعیت گلزنی قابل توجه تا اواخر نیمه اول خلق کنیم. پس این بار ضعیف شدید عمق خط دفاعی و جایگیری اشتباه رحمان رضایی باعث شد علی احمد از اتوبان احداث شده در وسط محوطه جریمه ما عبور کرده و با یک ضربه زمینی از زیر دستان میرزاپور، در پایان نیمه اول گل دوم را هم دریافت کنیم.
تصور می کردیم با داشتن یک سرمربی طراز اول مانند میروسلاو بلاژویچ همه چیز در 45 دقیقه دوم تغییر خواهد کرد. در ابتدای نیمه دوم علی سامره به جای جواد نکونام وارد زمین شد تا با ترکیبی هجومی تر به دنبال تکرار معجزه ملبورن، این بار در غرب آسیا باشیم. اما حملاتی احساسی و بی برنامه نشان می داد حتی نزدیک شدن به دروازه بحرین نیز برای ما امکان پذیر نیست.
اما در دقیقه 80 بود که علی دایی با شم گلزنی خود و روی ریباند موفق شد دروازه بحرین را باز کرده و اندک امیدی در دل ما زنده کند. اما جنگ اعصاب بازیکنان حریف آغاز شد و ضربه ای که سیروس دین محمدی به صورت مدافع حریف زد، باعث اخراج او و 10 نفره شدن تیم ملی در آن شرایط دشوار شد. البته عبدالرحمان محمد هم ثانیه ای بعد با کارت قرمز مواجه شد تا همه چیز برابر شود.
اما دو دقیقه بعد این بار علی نیکبخت که برای استفاده از ریباند یک ضربه ایستگاهی با لگد توی صورت گلر بحرین و در بین تشویق های اعصب خردکن بازیکنان حریف زمین را ترک کرد تا سر سوزنی هم دیگر به رقم خوردن معجزه نداشته باشیم. در دقیقه 90 هم ضربه حسین محمد روی اشتباه میرزاپور و از زیر دستان او وارد دروازه شد و تمام.
قرار بود ویژه برنامه سریال زیر آسمان شهر با حضور جواد خیابانی در لوکیشن این سریال در خیابان هفدهم امیرآباد برگزار شود، اما اشک های گزاشگر محبوب آن سال های فوتبال ایران خبر از مرگ رویای حضور دوباره در جام جهانی می داد. همانند دیدار برابر عراق در سال 2015، فردای آن روز نیز شایعاتی در مورد دو اخطاره بودن یکی از بازیکنان بحرین و پیروزی ما منتشر شد و حتی گروهی برای جشن صعود به خیابان ریختند، اما هر دو شایعه سرابی بیش نبود.
از صبح روز 30 مهر ماه 80 تا امروز شایعات زیادی در مورد کشک و بادمجان، شرایط نامناسب اردوی تیم ملی و پرخوری بعضی بازیکنان منتشر شد که هرگز به سرانجامی نرسید. چند هفته بعد و در تهران نتوانستیم از سد ایرلند عبور کنیم و داستان پرحاشیه و نوستالژیک میرو بلاژوویچ با آن مصاححبه های عجیب، تیم دوست داشتنی و هجومی و البته پک های عمیق به سیگار مارلبرو همانجا به اتمام رسید.
با این ترکیب پرستاره تردیدی در مورد صعود به جام جهانی نداشتیم. دو تساوی در تهران و بانکوک مقابل بحرین و تایلند شرایط را دشوار کرد و در نهایت در منانه رویای صعود مستقیم بر باد رفت
علی کریمی آن شب نشانی از ستاره آماده و تکنیکی روزهای قبل نداشت و او نیز مقهور یارگیری شدید مدافعان بحرین در شب شرجی و تلخ منانه شد
خمیازه عجیب میرو بلاژویچ؛ خواب های شیرینی که این سرمربی خاص برای فوتبال ما داشت تعبیر نشد و او با ناکامی فوتبال ایران را ترک کرد
حامد کاویانپور، هافبک 23 ساله تیم ملی در آن مقطع در اوج فوتبال خود قرار داشته و بازیکن ثابت ترکیب چیرو بود، اما او هم آن شب نتوانست کاری از پیش ببرد
داستان اعتراض افکار عمومی به عدم تعویض مربوط به امروز و دیروز نیست؛ کلی ستاره روی نیمکت داشتیم و فقط علی سامره در ابتدای نیمه دوم جای نکونام وارد میدان شد
معدود موقعیت های ما در نیمه دوم روی نفوذ علی نیکبخت از سمت چپ ایجاد شد، اما ضربه زمینی علی دایی از کنار دروازه به بیرون رفت تا شهریار اینگونه حسرت بخورد
ابراهیم میرزاپور، گزینه شماره یک بلاژوویچ و در ادامه برانکو آن شب اصلا آماده نبود و می توانست واکنش بهتری روی گل دوم و سوم بحریان نشان دهد
این تصویر احتمالا توضیح چندانی نمی خواهد؛ یک ملت همزمان با چیرو میرو بلاژویچ اینگونه حرص می خوردند
همان بهتر که تصویر واضح تری از این لحظه عذاب آور و تلخ در دسترس نیست؛ جشن شادی بازیکنان بحرین با پرچم عربستان در منانه و همزمان برپایی عزای 70 میلیونی در ایران
آریا فاطمی مقدم
به گزارش “دانشجو اینترنشنال”، با گل سیروس دین محمدی در دقایق پایانی در عربستان صدرنشین گروه ماندیم و در ادامه با غلبه بر عراق و تایلند در آستانه صعود به اولین جام جهانی تاریخ در قاره آسیا قرار گرفتیم. اگرچه سیدبندی عجیب ای اف سی باعث شده بود ما و عربستن در یک گروه قرار بگیریم و آن طرف چین راحت جواز صعود به جام جهانی را کسب کند، اما در همین گروه دشوار نیز تا روز آخر بخت اول صعود به جام جهانی بودیم.
کیلومترها آنورتر و در ریاض دو تیم عربستان و تایلند هم همزمان با دیدار ایران و بحرین به مصاف یکدیگر رفتند. از برتری تیم ناصر الجوهر اطمینان داشتیم و باید بحرین را در منانه شکست می دادیم. بازی به بدترین شکل برای ما آغاز شد و در همان اوایل نیمه نخست و دقیقه هفت بود که عبدالرحمان محمد با یک ضربه سر تماشایی و بالاتر از پرنده های آسمانی چیرو موفق به باز کردن دروازه ابراهیم میرزاپور شد.
بیش از حد بی برنامه و سردرگم بودیم و حتی نتوانستیم یک موقعیت گلزنی قابل توجه تا اواخر نیمه اول خلق کنیم. پس این بار ضعیف شدید عمق خط دفاعی و جایگیری اشتباه رحمان رضایی باعث شد علی احمد از اتوبان احداث شده در وسط محوطه جریمه ما عبور کرده و با یک ضربه زمینی از زیر دستان میرزاپور، در پایان نیمه اول گل دوم را هم دریافت کنیم.
تصور می کردیم با داشتن یک سرمربی طراز اول مانند میروسلاو بلاژویچ همه چیز در 45 دقیقه دوم تغییر خواهد کرد. در ابتدای نیمه دوم علی سامره به جای جواد نکونام وارد زمین شد تا با ترکیبی هجومی تر به دنبال تکرار معجزه ملبورن، این بار در غرب آسیا باشیم. اما حملاتی احساسی و بی برنامه نشان می داد حتی نزدیک شدن به دروازه بحرین نیز برای ما امکان پذیر نیست.
اما در دقیقه 80 بود که علی دایی با شم گلزنی خود و روی ریباند موفق شد دروازه بحرین را باز کرده و اندک امیدی در دل ما زنده کند. اما جنگ اعصاب بازیکنان حریف آغاز شد و ضربه ای که سیروس دین محمدی به صورت مدافع حریف زد، باعث اخراج او و 10 نفره شدن تیم ملی در آن شرایط دشوار شد. البته عبدالرحمان محمد هم ثانیه ای بعد با کارت قرمز مواجه شد تا همه چیز برابر شود.
اما دو دقیقه بعد این بار علی نیکبخت که برای استفاده از ریباند یک ضربه ایستگاهی با لگد توی صورت گلر بحرین و در بین تشویق های اعصب خردکن بازیکنان حریف زمین را ترک کرد تا سر سوزنی هم دیگر به رقم خوردن معجزه نداشته باشیم. در دقیقه 90 هم ضربه حسین محمد روی اشتباه میرزاپور و از زیر دستان او وارد دروازه شد و تمام.
قرار بود ویژه برنامه سریال زیر آسمان شهر با حضور جواد خیابانی در لوکیشن این سریال در خیابان هفدهم امیرآباد برگزار شود، اما اشک های گزاشگر محبوب آن سال های فوتبال ایران خبر از مرگ رویای حضور دوباره در جام جهانی می داد. همانند دیدار برابر عراق در سال 2015، فردای آن روز نیز شایعاتی در مورد دو اخطاره بودن یکی از بازیکنان بحرین و پیروزی ما منتشر شد و حتی گروهی برای جشن صعود به خیابان ریختند، اما هر دو شایعه سرابی بیش نبود.
از صبح روز 30 مهر ماه 80 تا امروز شایعات زیادی در مورد کشک و بادمجان، شرایط نامناسب اردوی تیم ملی و پرخوری بعضی بازیکنان منتشر شد که هرگز به سرانجامی نرسید. چند هفته بعد و در تهران نتوانستیم از سد ایرلند عبور کنیم و داستان پرحاشیه و نوستالژیک میرو بلاژوویچ با آن مصاححبه های عجیب، تیم دوست داشتنی و هجومی و البته پک های عمیق به سیگار مارلبرو همانجا به اتمام رسید.
با این ترکیب پرستاره تردیدی در مورد صعود به جام جهانی نداشتیم. دو تساوی در تهران و بانکوک مقابل بحرین و تایلند شرایط را دشوار کرد و در نهایت در منانه رویای صعود مستقیم بر باد رفت
علی کریمی آن شب نشانی از ستاره آماده و تکنیکی روزهای قبل نداشت و او نیز مقهور یارگیری شدید مدافعان بحرین در شب شرجی و تلخ منانه شد
خمیازه عجیب میرو بلاژویچ؛ خواب های شیرینی که این سرمربی خاص برای فوتبال ما داشت تعبیر نشد و او با ناکامی فوتبال ایران را ترک کرد
حامد کاویانپور، هافبک 23 ساله تیم ملی در آن مقطع در اوج فوتبال خود قرار داشته و بازیکن ثابت ترکیب چیرو بود، اما او هم آن شب نتوانست کاری از پیش ببرد
داستان اعتراض افکار عمومی به عدم تعویض مربوط به امروز و دیروز نیست؛ کلی ستاره روی نیمکت داشتیم و فقط علی سامره در ابتدای نیمه دوم جای نکونام وارد میدان شد
معدود موقعیت های ما در نیمه دوم روی نفوذ علی نیکبخت از سمت چپ ایجاد شد، اما ضربه زمینی علی دایی از کنار دروازه به بیرون رفت تا شهریار اینگونه حسرت بخورد
ابراهیم میرزاپور، گزینه شماره یک بلاژوویچ و در ادامه برانکو آن شب اصلا آماده نبود و می توانست واکنش بهتری روی گل دوم و سوم بحریان نشان دهد
این تصویر احتمالا توضیح چندانی نمی خواهد؛ یک ملت همزمان با چیرو میرو بلاژویچ اینگونه حرص می خوردند
همان بهتر که تصویر واضح تری از این لحظه عذاب آور و تلخ در دسترس نیست؛ جشن شادی بازیکنان بحرین با پرچم عربستان در منانه و همزمان برپایی عزای 70 میلیونی در ایران
آریا فاطمی مقدم
