سیدهاشم اورعی، در ارزیابی رفع تحریم و آینده صنعت نفت و گاز ایران اظهار داشت: واقعیت اینکه ما بشدت در صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش به سرمایه، فناوری و تجربه مدیریتی نیاز داریم و بدون اینکه تحولی در پیوستن کشور به جامعه بین‌المللی و امکان استفاده از تجارب شرکت‌های بزرگ نداشته باشیم کاری صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: در دولت سیزدهم با ۴ شرکت داخلی قرارداد ۲۰ میلیارد دلاری برای فشارافزایی پارس جنوبی منعقد کردیم، دولت چهاردهم آن را منتفی اعلام کرد و بار دیگر اعلام کرد که قرارداد ۱۷ میلیارد دلار منعقد کرده اما طبق آنچه اخیرا عنوان شده هنوز پروژه‌ای اجرا نشده زیرا شرکت‌های داخلی نه سرمایه، نه فناوری و نه تجربه مدیریتی دارند، بنابراین از نظر نیاز شکی نیست که ما باید به جهان بپیوندیم تا بتوانیم از منابع نفت و گازمان استفاده کنیم همان کاری که عربستان، امارات و اکنون عراق کرده است. در چند سال اخیر تولید عراق به ۴ تا ۴.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است و نفت ما همچنان در شرایط اما و اگر بسر می‌برد.
استاد دانشگاه صنعتی شریف در ادامه گفت: بعضا این پیام به جامعه داده شده که اگر توافقی حاصل شود سرمایه به ایران سرازیر می‌شود، اما اشتباه است؛ اگر خوشبینانه در نظر بگیریم که ایران با غرب و امریکا توافق کند مانع وجود دارد ابتدا اینکه ورود سرمایه زمان‌بر است و یک شبه به سرانجام نمی‌رسد.
وی با بیان اینکه ما بسیاری از فرصت‌ها را از دست داده‌ایم، خاطرنشان کرد: علاوه بر زمان‌بر بودن ورود سرمایه؛ شبکه بانکی ما بعد از بیش از دو دهه تحریم و جدا شدن از شبکه مالی جهان زبان مشترکی با دنیا ندارد و نرم‌افزارها بروز نیست، حل این وضعیت زمان می‌برد، ما باید یاد بگیریم و آموزش ببینیم تا دوباره متصل شویم، بحث فقط نرم‌افزار بانکی نیست ما در قوانین بین‌المللی، شفافیت و FATF مشکل داریم، به لحاظ ساختاری به دلیل جدا بودن از جهان بین‌الملل خیلی متفاوت شدیم در نتیجه یک شبه مشکل ما نمی‌شود، چند سال طول می‌کشد که ارتباط واقعی برقرار شود.
تحریم برداشته شود هم سرمایه خارجی نمی‌آید
اورعی بیان کرد: موضوع دیگر اینکه باید بدانیم اگر مسئله ما با غرب حل شود این دولت‌ها نیستند که از اعتبارات دولتی در ایران سرمایه‌کذاری کنند، دولت‌های غربی در کشور خودشان هم سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، بخش خصوصی باید سرمایه‌گذاری کنند در پی توافق بخش خصوصی و شرکت‌های خصوصی این اختیار را خواهند داشت که وارد پروژه‌های نفت و گاز ایران شوند اما آیا خواهند آمد؟ شرکت‌ها برای ورود به هر پروژه‌ای نیاز به اطلاعات قوی دارند مثلا اکونومیست از اطلاعات اقتصادی هر کشوری تحت عنوان EIU مطلع است در مورد ایران عنوان شده اوضاع مالی شرکت‌ها شفاف نیست و دولت و خصولتی‌ها بر اقتصاد تسلط زیادی دارند، قانون تجارت در ایران حاکم نیست و فضای مالکیتی کشور کاملا غیرشفاف است و در نتیجه عملکرد ما در عدم احترام به مالکیت، عدم شفافیت قوانین و عدم برخورداری از ثبات سیاسی باعث می‌شود شرکت‌های بزرگ ریسک نکنند و اگر هم بخواهند سرمایه‌گذاری کنند باید سرمایه‌ها بیمه شوند و بیمه‌ها حاضر به بیمه نیستند.
وی خاطرنشان کرد: حتی اگر توافق شود اینکه ما بتوانیم از موهبت و مزایای کنار گذشته شدن تحریم استفاده کنیم؛ زمان‌بر است، در این مواقع وقتی اعتماد از بین می‌رود زمان می‌برد و چند دهه طول می‌کشد که ایران به شرایط کشوری مثل امارات و عربستان برسد، ما یک ساختمان را یک شبه خراب کردیم و اکنون باید آجر به آجر بازسازی کنیم تا به قبل برگردیم.
منبع:
ایلنا
خبرنگار گسترش
سیدهاشم اورعی، در ارزیابی رفع تحریم و آینده صنعت نفت و گاز ایران اظهار داشت: واقعیت اینکه ما بشدت در صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش به سرمایه، فناوری و تجربه مدیریتی نیاز داریم و بدون اینکه تحولی در پیوستن کشور به جامعه بین‌المللی و امکان استفاده از تجارب شرکت‌های بزرگ نداشته باشیم کاری صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: در دولت سیزدهم با ۴ شرکت داخلی قرارداد ۲۰ میلیارد دلاری برای فشارافزایی پارس جنوبی منعقد کردیم، دولت چهاردهم آن را منتفی اعلام کرد و بار دیگر اعلام کرد که قرارداد ۱۷ میلیارد دلار منعقد کرده اما طبق آنچه اخیرا عنوان شده هنوز پروژه‌ای اجرا نشده زیرا شرکت‌های داخلی نه سرمایه، نه فناوری و نه تجربه مدیریتی دارند، بنابراین از نظر نیاز شکی نیست که ما باید به جهان بپیوندیم تا بتوانیم از منابع نفت و گازمان استفاده کنیم همان کاری که عربستان، امارات و اکنون عراق کرده است. در چند سال اخیر تولید عراق به ۴ تا ۴.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است و نفت ما همچنان در شرایط اما و اگر بسر می‌برد.
استاد دانشگاه صنعتی شریف در ادامه گفت: بعضا این پیام به جامعه داده شده که اگر توافقی حاصل شود سرمایه به ایران سرازیر می‌شود، اما اشتباه است؛ اگر خوشبینانه در نظر بگیریم که ایران با غرب و امریکا توافق کند مانع وجود دارد ابتدا اینکه ورود سرمایه زمان‌بر است و یک شبه به سرانجام نمی‌رسد.
وی با بیان اینکه ما بسیاری از فرصت‌ها را از دست داده‌ایم، خاطرنشان کرد: علاوه بر زمان‌بر بودن ورود سرمایه؛ شبکه بانکی ما بعد از بیش از دو دهه تحریم و جدا شدن از شبکه مالی جهان زبان مشترکی با دنیا ندارد و نرم‌افزارها بروز نیست، حل این وضعیت زمان می‌برد، ما باید یاد بگیریم و آموزش ببینیم تا دوباره متصل شویم، بحث فقط نرم‌افزار بانکی نیست ما در قوانین بین‌المللی، شفافیت و FATF مشکل داریم، به لحاظ ساختاری به دلیل جدا بودن از جهان بین‌الملل خیلی متفاوت شدیم در نتیجه یک شبه مشکل ما نمی‌شود، چند سال طول می‌کشد که ارتباط واقعی برقرار شود.
تحریم برداشته شود هم سرمایه خارجی نمی‌آید
اورعی بیان کرد: موضوع دیگر اینکه باید بدانیم اگر مسئله ما با غرب حل شود این دولت‌ها نیستند که از اعتبارات دولتی در ایران سرمایه‌کذاری کنند، دولت‌های غربی در کشور خودشان هم سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، بخش خصوصی باید سرمایه‌گذاری کنند در پی توافق بخش خصوصی و شرکت‌های خصوصی این اختیار را خواهند داشت که وارد پروژه‌های نفت و گاز ایران شوند اما آیا خواهند آمد؟ شرکت‌ها برای ورود به هر پروژه‌ای نیاز به اطلاعات قوی دارند مثلا اکونومیست از اطلاعات اقتصادی هر کشوری تحت عنوان EIU مطلع است در مورد ایران عنوان شده اوضاع مالی شرکت‌ها شفاف نیست و دولت و خصولتی‌ها بر اقتصاد تسلط زیادی دارند، قانون تجارت در ایران حاکم نیست و فضای مالکیتی کشور کاملا غیرشفاف است و در نتیجه عملکرد ما در عدم احترام به مالکیت، عدم شفافیت قوانین و عدم برخورداری از ثبات سیاسی باعث می‌شود شرکت‌های بزرگ ریسک نکنند و اگر هم بخواهند سرمایه‌گذاری کنند باید سرمایه‌ها بیمه شوند و بیمه‌ها حاضر به بیمه نیستند.
وی خاطرنشان کرد: حتی اگر توافق شود اینکه ما بتوانیم از موهبت و مزایای کنار گذشته شدن تحریم استفاده کنیم؛ زمان‌بر است، در این مواقع وقتی اعتماد از بین می‌رود زمان می‌برد و چند دهه طول می‌کشد که ایران به شرایط کشوری مثل امارات و عربستان برسد، ما یک ساختمان را یک شبه خراب کردیم و اکنون باید آجر به آجر بازسازی کنیم تا به قبل برگردیم.
منبع:
ایلنا
خبرنگار گسترش
سیدهاشم اورعی، در ارزیابی رفع تحریم و آینده صنعت نفت و گاز ایران اظهار داشت: واقعیت اینکه ما بشدت در صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش به سرمایه، فناوری و تجربه مدیریتی نیاز داریم و بدون اینکه تحولی در پیوستن کشور به جامعه بین‌المللی و امکان استفاده از تجارب شرکت‌های بزرگ نداشته باشیم کاری صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: در دولت سیزدهم با ۴ شرکت داخلی قرارداد ۲۰ میلیارد دلاری برای فشارافزایی پارس جنوبی منعقد کردیم، دولت چهاردهم آن را منتفی اعلام کرد و بار دیگر اعلام کرد که قرارداد ۱۷ میلیارد دلار منعقد کرده اما طبق آنچه اخیرا عنوان شده هنوز پروژه‌ای اجرا نشده زیرا شرکت‌های داخلی نه سرمایه، نه فناوری و نه تجربه مدیریتی دارند، بنابراین از نظر نیاز شکی نیست که ما باید به جهان بپیوندیم تا بتوانیم از منابع نفت و گازمان استفاده کنیم همان کاری که عربستان، امارات و اکنون عراق کرده است. در چند سال اخیر تولید عراق به ۴ تا ۴.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است و نفت ما همچنان در شرایط اما و اگر بسر می‌برد.
استاد دانشگاه صنعتی شریف در ادامه گفت: بعضا این پیام به جامعه داده شده که اگر توافقی حاصل شود سرمایه به ایران سرازیر می‌شود، اما اشتباه است؛ اگر خوشبینانه در نظر بگیریم که ایران با غرب و امریکا توافق کند مانع وجود دارد ابتدا اینکه ورود سرمایه زمان‌بر است و یک شبه به سرانجام نمی‌رسد.
وی با بیان اینکه ما بسیاری از فرصت‌ها را از دست داده‌ایم، خاطرنشان کرد: علاوه بر زمان‌بر بودن ورود سرمایه؛ شبکه بانکی ما بعد از بیش از دو دهه تحریم و جدا شدن از شبکه مالی جهان زبان مشترکی با دنیا ندارد و نرم‌افزارها بروز نیست، حل این وضعیت زمان می‌برد، ما باید یاد بگیریم و آموزش ببینیم تا دوباره متصل شویم، بحث فقط نرم‌افزار بانکی نیست ما در قوانین بین‌المللی، شفافیت و FATF مشکل داریم، به لحاظ ساختاری به دلیل جدا بودن از جهان بین‌الملل خیلی متفاوت شدیم در نتیجه یک شبه مشکل ما نمی‌شود، چند سال طول می‌کشد که ارتباط واقعی برقرار شود.
تحریم برداشته شود هم سرمایه خارجی نمی‌آید
اورعی بیان کرد: موضوع دیگر اینکه باید بدانیم اگر مسئله ما با غرب حل شود این دولت‌ها نیستند که از اعتبارات دولتی در ایران سرمایه‌کذاری کنند، دولت‌های غربی در کشور خودشان هم سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، بخش خصوصی باید سرمایه‌گذاری کنند در پی توافق بخش خصوصی و شرکت‌های خصوصی این اختیار را خواهند داشت که وارد پروژه‌های نفت و گاز ایران شوند اما آیا خواهند آمد؟ شرکت‌ها برای ورود به هر پروژه‌ای نیاز به اطلاعات قوی دارند مثلا اکونومیست از اطلاعات اقتصادی هر کشوری تحت عنوان EIU مطلع است در مورد ایران عنوان شده اوضاع مالی شرکت‌ها شفاف نیست و دولت و خصولتی‌ها بر اقتصاد تسلط زیادی دارند، قانون تجارت در ایران حاکم نیست و فضای مالکیتی کشور کاملا غیرشفاف است و در نتیجه عملکرد ما در عدم احترام به مالکیت، عدم شفافیت قوانین و عدم برخورداری از ثبات سیاسی باعث می‌شود شرکت‌های بزرگ ریسک نکنند و اگر هم بخواهند سرمایه‌گذاری کنند باید سرمایه‌ها بیمه شوند و بیمه‌ها حاضر به بیمه نیستند.
وی خاطرنشان کرد: حتی اگر توافق شود اینکه ما بتوانیم از موهبت و مزایای کنار گذشته شدن تحریم استفاده کنیم؛ زمان‌بر است، در این مواقع وقتی اعتماد از بین می‌رود زمان می‌برد و چند دهه طول می‌کشد که ایران به شرایط کشوری مثل امارات و عربستان برسد، ما یک ساختمان را یک شبه خراب کردیم و اکنون باید آجر به آجر بازسازی کنیم تا به قبل برگردیم.
منبع:
ایلنا
خبرنگار گسترش
سیدهاشم اورعی، در ارزیابی رفع تحریم و آینده صنعت نفت و گاز ایران اظهار داشت: واقعیت اینکه ما بشدت در صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش به سرمایه، فناوری و تجربه مدیریتی نیاز داریم و بدون اینکه تحولی در پیوستن کشور به جامعه بین‌المللی و امکان استفاده از تجارب شرکت‌های بزرگ نداشته باشیم کاری صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: در دولت سیزدهم با ۴ شرکت داخلی قرارداد ۲۰ میلیارد دلاری برای فشارافزایی پارس جنوبی منعقد کردیم، دولت چهاردهم آن را منتفی اعلام کرد و بار دیگر اعلام کرد که قرارداد ۱۷ میلیارد دلار منعقد کرده اما طبق آنچه اخیرا عنوان شده هنوز پروژه‌ای اجرا نشده زیرا شرکت‌های داخلی نه سرمایه، نه فناوری و نه تجربه مدیریتی دارند، بنابراین از نظر نیاز شکی نیست که ما باید به جهان بپیوندیم تا بتوانیم از منابع نفت و گازمان استفاده کنیم همان کاری که عربستان، امارات و اکنون عراق کرده است. در چند سال اخیر تولید عراق به ۴ تا ۴.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است و نفت ما همچنان در شرایط اما و اگر بسر می‌برد.
استاد دانشگاه صنعتی شریف در ادامه گفت: بعضا این پیام به جامعه داده شده که اگر توافقی حاصل شود سرمایه به ایران سرازیر می‌شود، اما اشتباه است؛ اگر خوشبینانه در نظر بگیریم که ایران با غرب و امریکا توافق کند مانع وجود دارد ابتدا اینکه ورود سرمایه زمان‌بر است و یک شبه به سرانجام نمی‌رسد.
وی با بیان اینکه ما بسیاری از فرصت‌ها را از دست داده‌ایم، خاطرنشان کرد: علاوه بر زمان‌بر بودن ورود سرمایه؛ شبکه بانکی ما بعد از بیش از دو دهه تحریم و جدا شدن از شبکه مالی جهان زبان مشترکی با دنیا ندارد و نرم‌افزارها بروز نیست، حل این وضعیت زمان می‌برد، ما باید یاد بگیریم و آموزش ببینیم تا دوباره متصل شویم، بحث فقط نرم‌افزار بانکی نیست ما در قوانین بین‌المللی، شفافیت و FATF مشکل داریم، به لحاظ ساختاری به دلیل جدا بودن از جهان بین‌الملل خیلی متفاوت شدیم در نتیجه یک شبه مشکل ما نمی‌شود، چند سال طول می‌کشد که ارتباط واقعی برقرار شود.
تحریم برداشته شود هم سرمایه خارجی نمی‌آید
اورعی بیان کرد: موضوع دیگر اینکه باید بدانیم اگر مسئله ما با غرب حل شود این دولت‌ها نیستند که از اعتبارات دولتی در ایران سرمایه‌کذاری کنند، دولت‌های غربی در کشور خودشان هم سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، بخش خصوصی باید سرمایه‌گذاری کنند در پی توافق بخش خصوصی و شرکت‌های خصوصی این اختیار را خواهند داشت که وارد پروژه‌های نفت و گاز ایران شوند اما آیا خواهند آمد؟ شرکت‌ها برای ورود به هر پروژه‌ای نیاز به اطلاعات قوی دارند مثلا اکونومیست از اطلاعات اقتصادی هر کشوری تحت عنوان EIU مطلع است در مورد ایران عنوان شده اوضاع مالی شرکت‌ها شفاف نیست و دولت و خصولتی‌ها بر اقتصاد تسلط زیادی دارند، قانون تجارت در ایران حاکم نیست و فضای مالکیتی کشور کاملا غیرشفاف است و در نتیجه عملکرد ما در عدم احترام به مالکیت، عدم شفافیت قوانین و عدم برخورداری از ثبات سیاسی باعث می‌شود شرکت‌های بزرگ ریسک نکنند و اگر هم بخواهند سرمایه‌گذاری کنند باید سرمایه‌ها بیمه شوند و بیمه‌ها حاضر به بیمه نیستند.
وی خاطرنشان کرد: حتی اگر توافق شود اینکه ما بتوانیم از موهبت و مزایای کنار گذشته شدن تحریم استفاده کنیم؛ زمان‌بر است، در این مواقع وقتی اعتماد از بین می‌رود زمان می‌برد و چند دهه طول می‌کشد که ایران به شرایط کشوری مثل امارات و عربستان برسد، ما یک ساختمان را یک شبه خراب کردیم و اکنون باید آجر به آجر بازسازی کنیم تا به قبل برگردیم.
منبع:
ایلنا
خبرنگار گسترش
