به گزارش دانشجو اینترنشنال، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، مجید خان، یکی از ساکنان سابق حومه شهر بالتیمور آمریکا که به عنوان پیک برای القاعده کار کرد، خطاب به اعضای هیئت منصفه‌ای که به بررسی حکم محکومیت برای او از بابت جنایات جنگی می‌پردازند، گفت که چگونه در تاسیسات مخفی سازمان سیا موسوم به “سایت‌های سیاه” در زیر فشارهای بازجویان برای گرفتن اطلاعات از او روزها مورد آزار و اذیت دردناک قرار گرفته است.
این اولین بار است که یکی از بازداشتی‌های به اصطلاح با ارزش بالای نگهداری شده در زندان گوانتانامو می‌تواند در مورد آنچه که آمریکا از آن به عنوان برنامه “بازجویی ارتقا یافته” نام می‌برد، اما در تلقی گسترده عمومی به عنوان شکنجه محکوم شده است، شهادت دهد.
او اظهار کرد: فکر می‌کردم قرار است بمیرم.
مجید خان در ادامه از این صحبت کرد که چگونه او را برای مدتی طولانی به شکلی برهنه از تیر سقف آویزان می‌کردند و مرتبا آب یخ به رویش می‌ریختند تا او را برای روزها بیدار نگاه دارند. او توضیح داد که سرش را تا حد غرق شدن زیر آب نگه داشتند و بازجوها زمانی سرش را از زیر آب بیرون می‌کشیدند که بینی و دهانش از آب پر بود. آنها او را کتک زدند، تنقیه اجباری کردند، مورد تجاوز جنسی قرار دادند و در زندان‌هایی در خارج که مکانشان فاش نشد، به او گرسنگی دادند.
او گفت: به آنها التماس می‌کردم که دست بردارند و قسم می‌خوردم که چیزی نمی‌دانم. اگر اطلاعاتی در اختیار داشتم، به آنها می‌دادم اما اطلاعاتی نداشتم که به آنها بدهم.
مجید خان، بیانیه‌ای ۳۹ صفحه‌ای را در روز اول محاکمه‌اش که انتظار می‌رود طی دو روز برای صدور حکمش در محل این پایگاه آمریکا در کوبا برگزار شود، قرائت کرد.
هیئتی از افسران نظامی که توسط یک مقام حقوقی پنتاگون موسوم به مرجع تشکیل جلسه انتخاب می‌شوند، می‌توانند مجید خان را به ۲۵ تا ۴۰ سال زندان محکوم کنند، اما به دلیل همکاری گسترده‌اش با مقامات آمریکا به مراتب کمتر از این مدت مجازات خواهد شد.
براساس یک توافق اقرار به گناه که به اطلاع هیئت منصفه رسانده نشد، حکم مجازات صادر شده از سوی هیات منصفه برای مجید خان قرار است که از سوی مقام مسئول تشکیل جلسه به ۱۱ سال حبس کاهش یابد و همچنین او از بابت مدت زمان بازداشتش از زمان اعتراف به گناهش در فوریه ۲۰۱۲ اعتبار دریافت خواهد کرد.
این بدان معناست که او باید اوایل سال آینده میلادی آزاد شود و در کشور ثالثی که هنوز نامشخص است، اسکان داده شود، زیرا او نمی‌تواند به پاکستان که شهروند آنجاست بازگردد.
برخی از بدرفتاری‌ها با مجید خان در گزارش کمیته اطلاعات سنا که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، با جزئیات ذکر شده است؛ گزارشی که در آن سازمان سیا به تحمیل درد و رنج به زندانیان القاعده بسیار فراتر از محدودیت‌های قانونی این سازمان و فریب مردم با ارائه روایت‌هایی از بازجویی‌های مفید که حتی اسناد و مدارک خود این سازمان هم آنها را پشتیبانی نمی‌کردند، متهم شد.
این زندانی گوآنتانامو با آن ارزیابی موافق بود. او گفت: هرچه بیشتر همکاری کردم و به آنها گفتم، بیشتر شکنجه می‌شدم.
او قبل از اینکه در سپتامبر ۲۰۰۶ به گوانتانامو منتقل شود، حدود سه سال را در این به اصطلاح سایت‌های سیاه سازمان سیا گذراند. او گفت که هرگز نور آفتاب را در این شکنجه‌گاه‌های موسوم به سایت‌های سیاه ندید و از زمان دستگیری تا سال ششم حضورش در زندان گوانتانامو با هیچکس دیگری به جز نگهبانان و بازجویان تماس نداشته است.
مجید خان ۴۱ ساله، اعتراف کرده است که پیک القاعده بوده و در طرح‌ریزی چندین توطئه که هرگز اجرا نشدند، مشارکت کرده است. او در فوریه ۲۰۱۲ از بابت اتهاماتی شامل دسیسه‌چینی، قتل و حمایت مادی از تروریسم طی معامله‌ای با مقامات اعتراف به گناه کرد؛ معامله‌ای که محکومیت او را در ازای همکاری با مقامات در تحقیقات دیگر، از جمله پرونده پنج مرد بازداشتی در گوانتانامو که از بابت برنامه‌ریزی و پشتیبانی لجستیکی برای حملات ۱۱ سپتامبر متهم هستند، محدود کرد.
مجید خان اولین نفر از این به اصطلاح زندانی‌های با ارزش است که هدف برنامه بازجویی‌های همراه با شکنجه قرار گرفتند و در دادگاه‌های نظامی برگزار شذه در پایگاه گوانتانامو مجرم شناخته و محکوم می‌شود. آمریکا در حال حاضر ۳۹ تن را در بازداشتگاه گوانتانامو متعلق به نیروی دریایی آمریکا نگه می‌دارد.
انتهای پیام
به گزارش دانشجو اینترنشنال، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، مجید خان، یکی از ساکنان سابق حومه شهر بالتیمور آمریکا که به عنوان پیک برای القاعده کار کرد، خطاب به اعضای هیئت منصفه‌ای که به بررسی حکم محکومیت برای او از بابت جنایات جنگی می‌پردازند، گفت که چگونه در تاسیسات مخفی سازمان سیا موسوم به “سایت‌های سیاه” در زیر فشارهای بازجویان برای گرفتن اطلاعات از او روزها مورد آزار و اذیت دردناک قرار گرفته است.
این اولین بار است که یکی از بازداشتی‌های به اصطلاح با ارزش بالای نگهداری شده در زندان گوانتانامو می‌تواند در مورد آنچه که آمریکا از آن به عنوان برنامه “بازجویی ارتقا یافته” نام می‌برد، اما در تلقی گسترده عمومی به عنوان شکنجه محکوم شده است، شهادت دهد.
او اظهار کرد: فکر می‌کردم قرار است بمیرم.
مجید خان در ادامه از این صحبت کرد که چگونه او را برای مدتی طولانی به شکلی برهنه از تیر سقف آویزان می‌کردند و مرتبا آب یخ به رویش می‌ریختند تا او را برای روزها بیدار نگاه دارند. او توضیح داد که سرش را تا حد غرق شدن زیر آب نگه داشتند و بازجوها زمانی سرش را از زیر آب بیرون می‌کشیدند که بینی و دهانش از آب پر بود. آنها او را کتک زدند، تنقیه اجباری کردند، مورد تجاوز جنسی قرار دادند و در زندان‌هایی در خارج که مکانشان فاش نشد، به او گرسنگی دادند.
او گفت: به آنها التماس می‌کردم که دست بردارند و قسم می‌خوردم که چیزی نمی‌دانم. اگر اطلاعاتی در اختیار داشتم، به آنها می‌دادم اما اطلاعاتی نداشتم که به آنها بدهم.
مجید خان، بیانیه‌ای ۳۹ صفحه‌ای را در روز اول محاکمه‌اش که انتظار می‌رود طی دو روز برای صدور حکمش در محل این پایگاه آمریکا در کوبا برگزار شود، قرائت کرد.
هیئتی از افسران نظامی که توسط یک مقام حقوقی پنتاگون موسوم به مرجع تشکیل جلسه انتخاب می‌شوند، می‌توانند مجید خان را به ۲۵ تا ۴۰ سال زندان محکوم کنند، اما به دلیل همکاری گسترده‌اش با مقامات آمریکا به مراتب کمتر از این مدت مجازات خواهد شد.
براساس یک توافق اقرار به گناه که به اطلاع هیئت منصفه رسانده نشد، حکم مجازات صادر شده از سوی هیات منصفه برای مجید خان قرار است که از سوی مقام مسئول تشکیل جلسه به ۱۱ سال حبس کاهش یابد و همچنین او از بابت مدت زمان بازداشتش از زمان اعتراف به گناهش در فوریه ۲۰۱۲ اعتبار دریافت خواهد کرد.
این بدان معناست که او باید اوایل سال آینده میلادی آزاد شود و در کشور ثالثی که هنوز نامشخص است، اسکان داده شود، زیرا او نمی‌تواند به پاکستان که شهروند آنجاست بازگردد.
برخی از بدرفتاری‌ها با مجید خان در گزارش کمیته اطلاعات سنا که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، با جزئیات ذکر شده است؛ گزارشی که در آن سازمان سیا به تحمیل درد و رنج به زندانیان القاعده بسیار فراتر از محدودیت‌های قانونی این سازمان و فریب مردم با ارائه روایت‌هایی از بازجویی‌های مفید که حتی اسناد و مدارک خود این سازمان هم آنها را پشتیبانی نمی‌کردند، متهم شد.
این زندانی گوآنتانامو با آن ارزیابی موافق بود. او گفت: هرچه بیشتر همکاری کردم و به آنها گفتم، بیشتر شکنجه می‌شدم.
او قبل از اینکه در سپتامبر ۲۰۰۶ به گوانتانامو منتقل شود، حدود سه سال را در این به اصطلاح سایت‌های سیاه سازمان سیا گذراند. او گفت که هرگز نور آفتاب را در این شکنجه‌گاه‌های موسوم به سایت‌های سیاه ندید و از زمان دستگیری تا سال ششم حضورش در زندان گوانتانامو با هیچکس دیگری به جز نگهبانان و بازجویان تماس نداشته است.
مجید خان ۴۱ ساله، اعتراف کرده است که پیک القاعده بوده و در طرح‌ریزی چندین توطئه که هرگز اجرا نشدند، مشارکت کرده است. او در فوریه ۲۰۱۲ از بابت اتهاماتی شامل دسیسه‌چینی، قتل و حمایت مادی از تروریسم طی معامله‌ای با مقامات اعتراف به گناه کرد؛ معامله‌ای که محکومیت او را در ازای همکاری با مقامات در تحقیقات دیگر، از جمله پرونده پنج مرد بازداشتی در گوانتانامو که از بابت برنامه‌ریزی و پشتیبانی لجستیکی برای حملات ۱۱ سپتامبر متهم هستند، محدود کرد.
مجید خان اولین نفر از این به اصطلاح زندانی‌های با ارزش است که هدف برنامه بازجویی‌های همراه با شکنجه قرار گرفتند و در دادگاه‌های نظامی برگزار شذه در پایگاه گوانتانامو مجرم شناخته و محکوم می‌شود. آمریکا در حال حاضر ۳۹ تن را در بازداشتگاه گوانتانامو متعلق به نیروی دریایی آمریکا نگه می‌دارد.
انتهای پیام
به گزارش دانشجو اینترنشنال، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، مجید خان، یکی از ساکنان سابق حومه شهر بالتیمور آمریکا که به عنوان پیک برای القاعده کار کرد، خطاب به اعضای هیئت منصفه‌ای که به بررسی حکم محکومیت برای او از بابت جنایات جنگی می‌پردازند، گفت که چگونه در تاسیسات مخفی سازمان سیا موسوم به “سایت‌های سیاه” در زیر فشارهای بازجویان برای گرفتن اطلاعات از او روزها مورد آزار و اذیت دردناک قرار گرفته است.
این اولین بار است که یکی از بازداشتی‌های به اصطلاح با ارزش بالای نگهداری شده در زندان گوانتانامو می‌تواند در مورد آنچه که آمریکا از آن به عنوان برنامه “بازجویی ارتقا یافته” نام می‌برد، اما در تلقی گسترده عمومی به عنوان شکنجه محکوم شده است، شهادت دهد.
او اظهار کرد: فکر می‌کردم قرار است بمیرم.
مجید خان در ادامه از این صحبت کرد که چگونه او را برای مدتی طولانی به شکلی برهنه از تیر سقف آویزان می‌کردند و مرتبا آب یخ به رویش می‌ریختند تا او را برای روزها بیدار نگاه دارند. او توضیح داد که سرش را تا حد غرق شدن زیر آب نگه داشتند و بازجوها زمانی سرش را از زیر آب بیرون می‌کشیدند که بینی و دهانش از آب پر بود. آنها او را کتک زدند، تنقیه اجباری کردند، مورد تجاوز جنسی قرار دادند و در زندان‌هایی در خارج که مکانشان فاش نشد، به او گرسنگی دادند.
او گفت: به آنها التماس می‌کردم که دست بردارند و قسم می‌خوردم که چیزی نمی‌دانم. اگر اطلاعاتی در اختیار داشتم، به آنها می‌دادم اما اطلاعاتی نداشتم که به آنها بدهم.
مجید خان، بیانیه‌ای ۳۹ صفحه‌ای را در روز اول محاکمه‌اش که انتظار می‌رود طی دو روز برای صدور حکمش در محل این پایگاه آمریکا در کوبا برگزار شود، قرائت کرد.
هیئتی از افسران نظامی که توسط یک مقام حقوقی پنتاگون موسوم به مرجع تشکیل جلسه انتخاب می‌شوند، می‌توانند مجید خان را به ۲۵ تا ۴۰ سال زندان محکوم کنند، اما به دلیل همکاری گسترده‌اش با مقامات آمریکا به مراتب کمتر از این مدت مجازات خواهد شد.
براساس یک توافق اقرار به گناه که به اطلاع هیئت منصفه رسانده نشد، حکم مجازات صادر شده از سوی هیات منصفه برای مجید خان قرار است که از سوی مقام مسئول تشکیل جلسه به ۱۱ سال حبس کاهش یابد و همچنین او از بابت مدت زمان بازداشتش از زمان اعتراف به گناهش در فوریه ۲۰۱۲ اعتبار دریافت خواهد کرد.
این بدان معناست که او باید اوایل سال آینده میلادی آزاد شود و در کشور ثالثی که هنوز نامشخص است، اسکان داده شود، زیرا او نمی‌تواند به پاکستان که شهروند آنجاست بازگردد.
برخی از بدرفتاری‌ها با مجید خان در گزارش کمیته اطلاعات سنا که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، با جزئیات ذکر شده است؛ گزارشی که در آن سازمان سیا به تحمیل درد و رنج به زندانیان القاعده بسیار فراتر از محدودیت‌های قانونی این سازمان و فریب مردم با ارائه روایت‌هایی از بازجویی‌های مفید که حتی اسناد و مدارک خود این سازمان هم آنها را پشتیبانی نمی‌کردند، متهم شد.
این زندانی گوآنتانامو با آن ارزیابی موافق بود. او گفت: هرچه بیشتر همکاری کردم و به آنها گفتم، بیشتر شکنجه می‌شدم.
او قبل از اینکه در سپتامبر ۲۰۰۶ به گوانتانامو منتقل شود، حدود سه سال را در این به اصطلاح سایت‌های سیاه سازمان سیا گذراند. او گفت که هرگز نور آفتاب را در این شکنجه‌گاه‌های موسوم به سایت‌های سیاه ندید و از زمان دستگیری تا سال ششم حضورش در زندان گوانتانامو با هیچکس دیگری به جز نگهبانان و بازجویان تماس نداشته است.
مجید خان ۴۱ ساله، اعتراف کرده است که پیک القاعده بوده و در طرح‌ریزی چندین توطئه که هرگز اجرا نشدند، مشارکت کرده است. او در فوریه ۲۰۱۲ از بابت اتهاماتی شامل دسیسه‌چینی، قتل و حمایت مادی از تروریسم طی معامله‌ای با مقامات اعتراف به گناه کرد؛ معامله‌ای که محکومیت او را در ازای همکاری با مقامات در تحقیقات دیگر، از جمله پرونده پنج مرد بازداشتی در گوانتانامو که از بابت برنامه‌ریزی و پشتیبانی لجستیکی برای حملات ۱۱ سپتامبر متهم هستند، محدود کرد.
مجید خان اولین نفر از این به اصطلاح زندانی‌های با ارزش است که هدف برنامه بازجویی‌های همراه با شکنجه قرار گرفتند و در دادگاه‌های نظامی برگزار شذه در پایگاه گوانتانامو مجرم شناخته و محکوم می‌شود. آمریکا در حال حاضر ۳۹ تن را در بازداشتگاه گوانتانامو متعلق به نیروی دریایی آمریکا نگه می‌دارد.
انتهای پیام
به گزارش دانشجو اینترنشنال، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، مجید خان، یکی از ساکنان سابق حومه شهر بالتیمور آمریکا که به عنوان پیک برای القاعده کار کرد، خطاب به اعضای هیئت منصفه‌ای که به بررسی حکم محکومیت برای او از بابت جنایات جنگی می‌پردازند، گفت که چگونه در تاسیسات مخفی سازمان سیا موسوم به “سایت‌های سیاه” در زیر فشارهای بازجویان برای گرفتن اطلاعات از او روزها مورد آزار و اذیت دردناک قرار گرفته است.
این اولین بار است که یکی از بازداشتی‌های به اصطلاح با ارزش بالای نگهداری شده در زندان گوانتانامو می‌تواند در مورد آنچه که آمریکا از آن به عنوان برنامه “بازجویی ارتقا یافته” نام می‌برد، اما در تلقی گسترده عمومی به عنوان شکنجه محکوم شده است، شهادت دهد.
او اظهار کرد: فکر می‌کردم قرار است بمیرم.
مجید خان در ادامه از این صحبت کرد که چگونه او را برای مدتی طولانی به شکلی برهنه از تیر سقف آویزان می‌کردند و مرتبا آب یخ به رویش می‌ریختند تا او را برای روزها بیدار نگاه دارند. او توضیح داد که سرش را تا حد غرق شدن زیر آب نگه داشتند و بازجوها زمانی سرش را از زیر آب بیرون می‌کشیدند که بینی و دهانش از آب پر بود. آنها او را کتک زدند، تنقیه اجباری کردند، مورد تجاوز جنسی قرار دادند و در زندان‌هایی در خارج که مکانشان فاش نشد، به او گرسنگی دادند.
او گفت: به آنها التماس می‌کردم که دست بردارند و قسم می‌خوردم که چیزی نمی‌دانم. اگر اطلاعاتی در اختیار داشتم، به آنها می‌دادم اما اطلاعاتی نداشتم که به آنها بدهم.
مجید خان، بیانیه‌ای ۳۹ صفحه‌ای را در روز اول محاکمه‌اش که انتظار می‌رود طی دو روز برای صدور حکمش در محل این پایگاه آمریکا در کوبا برگزار شود، قرائت کرد.
هیئتی از افسران نظامی که توسط یک مقام حقوقی پنتاگون موسوم به مرجع تشکیل جلسه انتخاب می‌شوند، می‌توانند مجید خان را به ۲۵ تا ۴۰ سال زندان محکوم کنند، اما به دلیل همکاری گسترده‌اش با مقامات آمریکا به مراتب کمتر از این مدت مجازات خواهد شد.
براساس یک توافق اقرار به گناه که به اطلاع هیئت منصفه رسانده نشد، حکم مجازات صادر شده از سوی هیات منصفه برای مجید خان قرار است که از سوی مقام مسئول تشکیل جلسه به ۱۱ سال حبس کاهش یابد و همچنین او از بابت مدت زمان بازداشتش از زمان اعتراف به گناهش در فوریه ۲۰۱۲ اعتبار دریافت خواهد کرد.
این بدان معناست که او باید اوایل سال آینده میلادی آزاد شود و در کشور ثالثی که هنوز نامشخص است، اسکان داده شود، زیرا او نمی‌تواند به پاکستان که شهروند آنجاست بازگردد.
برخی از بدرفتاری‌ها با مجید خان در گزارش کمیته اطلاعات سنا که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، با جزئیات ذکر شده است؛ گزارشی که در آن سازمان سیا به تحمیل درد و رنج به زندانیان القاعده بسیار فراتر از محدودیت‌های قانونی این سازمان و فریب مردم با ارائه روایت‌هایی از بازجویی‌های مفید که حتی اسناد و مدارک خود این سازمان هم آنها را پشتیبانی نمی‌کردند، متهم شد.
این زندانی گوآنتانامو با آن ارزیابی موافق بود. او گفت: هرچه بیشتر همکاری کردم و به آنها گفتم، بیشتر شکنجه می‌شدم.
او قبل از اینکه در سپتامبر ۲۰۰۶ به گوانتانامو منتقل شود، حدود سه سال را در این به اصطلاح سایت‌های سیاه سازمان سیا گذراند. او گفت که هرگز نور آفتاب را در این شکنجه‌گاه‌های موسوم به سایت‌های سیاه ندید و از زمان دستگیری تا سال ششم حضورش در زندان گوانتانامو با هیچکس دیگری به جز نگهبانان و بازجویان تماس نداشته است.
مجید خان ۴۱ ساله، اعتراف کرده است که پیک القاعده بوده و در طرح‌ریزی چندین توطئه که هرگز اجرا نشدند، مشارکت کرده است. او در فوریه ۲۰۱۲ از بابت اتهاماتی شامل دسیسه‌چینی، قتل و حمایت مادی از تروریسم طی معامله‌ای با مقامات اعتراف به گناه کرد؛ معامله‌ای که محکومیت او را در ازای همکاری با مقامات در تحقیقات دیگر، از جمله پرونده پنج مرد بازداشتی در گوانتانامو که از بابت برنامه‌ریزی و پشتیبانی لجستیکی برای حملات ۱۱ سپتامبر متهم هستند، محدود کرد.
مجید خان اولین نفر از این به اصطلاح زندانی‌های با ارزش است که هدف برنامه بازجویی‌های همراه با شکنجه قرار گرفتند و در دادگاه‌های نظامی برگزار شذه در پایگاه گوانتانامو مجرم شناخته و محکوم می‌شود. آمریکا در حال حاضر ۳۹ تن را در بازداشتگاه گوانتانامو متعلق به نیروی دریایی آمریکا نگه می‌دارد.
انتهای پیام
