سه ماه پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و سقوط دولت آن کشور به دست طالبان، به قول روزنامه وال استریت ژورنال، حالا روشن شده است که افراد نفوذی گروه طالبان در داخل وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و دانشگاه‌ها، در سقوط بدون مقاومت شهرها و پایتخت این کشور نقش “چشمگیر” داشتند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، شماری از مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که ماموران مخفی طالبان با ریش‌های تراشیده، پوشش غربی و عینک‌های آفتابی، سال‌ها در داخل موسسات دولتی و سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی در این کشور نفوذ داشتند.
در گزارش این روزنامه آمده که “این افراد در کابل و شهرهای دیگر افغانستان در آستانه خروج آمریکا از نقش نفوذی خود بیرون آمده، همسایگان و همکاران خود را غافلگیر کردند. آن‌ها با بیرون کشیدن سلاح‌های خود از مخفیگاه‌ها، به طالبان کمک کردند تا به سرعت کنترل شهرها را به دست گیرند”.
به گزارش بی.بی.سی در چند هفته پیش از سقوط کابل، سایر شهرهای عمده این کشور یکی پس از دیگری به سرعت و با مقاومت اندک نیروهای دولتی تحت حمایت آمریکا سقوط کردند. کابل، پایتخت کشور نیز در ۱۵ اوت، در چند ساعت، بدون شلیک یک گلوله به دست طالبان افتاد.
به نوشته این گزارش، سلیم صعد، مقام ارشد طالبان که مدیریت عملیات‌های بمبگذاری انتحاری و قتل‌های هدفمند را در گذشته در پایتخت بر عهده داشت به این روزنامه گفته که “ماموران نفوذی ما در به دست گرفتن کنترل نقاط استراتژیک پایتخت نقش داشتند”.
افراد تحت مدیریت سلیم به نام واحد “بدری” وابسته به شبکه حقانی است، شبکه‌ای که از سوی ایالات متحده به خاطر روابط با شبکه القاعده به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود.
این مقام طالبان که از دفتر فرمانده امنیتی فردوگاه کابل مجهز با مانیتورهای مداربسته تلویزیونی، صحبت می‌کرد، به خبرنگار وال استریت ژورنال گفت: “ما حتی در همین دفتر نیز افراد خودمان را داشتیم”.
در سال‌های گذشته تصور می‌شد که نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و نیروهای مسلح دولت سابق افغانستان در برابر آدم‌هایی می‌جنگند که لباس‌های محلی می‌پوشند و ریش‌های بلند دارند و در اطراف شهرها هستند، اما حالا به نوشته این روزنامه روشن شده که شبکه عملیاتی شهری طالبان در سقوط دولت سابق نقش اساسی داشته است.
به گفته این مقام ارشد طالبان، پس از فرار اشرف غنی از کابل و توقف “بحث برانگیز” طالبان در بیرون دروازه‌های کابل، این نیروهای نفوذی طالبان بودند که پایتخت را تصرف کردند.
به گفته مقام‌های طالبان، افراد نفوذی آن‌ها پیش از سقوط کابل کنترل برخی نهادهای حساس امنیتی را به دست گرفته و نیروهای امنیتی دولت سابق را خلع سلاح کرده بودند.
مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که این افراد نگذاشته‌اند محتویات داخل کامپیوترهای دفاتر دولتی از بین برده شوند و آن‌ها همچنین از تاراج برخی نهادهای دیگر مانند انستیتو باستان شناسی افغانستان جلوگیری کرده‌اند.
محمد رحیم عمری، از فرماندهان رده میانی نیروی بدری طالبان گفته است که شبکه نفوذی آن‌ها در پایتخت شامل سه بخش می‌شدند: افراد جنگجو، افرادی که کمک مالی جمع‌آوری می‌کردند و دست‌اندرکاران امور تبلیغاتی.
شماری از همکاران برخی از افراد نفوذی طالبان که اکنون به خارج پناهنده شده‌اند، به وال استریت ژورنال گفتند که از دیدن این افراد در کنار طالبان “شوکه” شده‌اند.
بیشترین افراد نفوذی طالبان در پایتخت مربوط به شبکه حقانی بوده‌اند، این امر به تقویت جایگاه این گروه انجامید که در حکومت طالبان دست بالایی دارند.
واحد “بدری” طالبان توسط “بدرالدین حقانی” تأسیس شد، فرماندهی که در سال ۲۰۱۲ در اثر یک حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده در پاکستان کشته شد.
این واحد اکنون تحت فرمان برادرش، سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان و فرمانده شبکه حقانی است که مرکز قدرتش در مناطق قبایلی شرقی افغانستان و پاکستان است.
او در “بالاترین سطح فهرست افراد تحت تعقیب” پلیس فدرال آمریکا قرار دارد.
انتهای پیام
سه ماه پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و سقوط دولت آن کشور به دست طالبان، به قول روزنامه وال استریت ژورنال، حالا روشن شده است که افراد نفوذی گروه طالبان در داخل وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و دانشگاه‌ها، در سقوط بدون مقاومت شهرها و پایتخت این کشور نقش “چشمگیر” داشتند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، شماری از مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که ماموران مخفی طالبان با ریش‌های تراشیده، پوشش غربی و عینک‌های آفتابی، سال‌ها در داخل موسسات دولتی و سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی در این کشور نفوذ داشتند.
در گزارش این روزنامه آمده که “این افراد در کابل و شهرهای دیگر افغانستان در آستانه خروج آمریکا از نقش نفوذی خود بیرون آمده، همسایگان و همکاران خود را غافلگیر کردند. آن‌ها با بیرون کشیدن سلاح‌های خود از مخفیگاه‌ها، به طالبان کمک کردند تا به سرعت کنترل شهرها را به دست گیرند”.
به گزارش بی.بی.سی در چند هفته پیش از سقوط کابل، سایر شهرهای عمده این کشور یکی پس از دیگری به سرعت و با مقاومت اندک نیروهای دولتی تحت حمایت آمریکا سقوط کردند. کابل، پایتخت کشور نیز در ۱۵ اوت، در چند ساعت، بدون شلیک یک گلوله به دست طالبان افتاد.
به نوشته این گزارش، سلیم صعد، مقام ارشد طالبان که مدیریت عملیات‌های بمبگذاری انتحاری و قتل‌های هدفمند را در گذشته در پایتخت بر عهده داشت به این روزنامه گفته که “ماموران نفوذی ما در به دست گرفتن کنترل نقاط استراتژیک پایتخت نقش داشتند”.
افراد تحت مدیریت سلیم به نام واحد “بدری” وابسته به شبکه حقانی است، شبکه‌ای که از سوی ایالات متحده به خاطر روابط با شبکه القاعده به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود.
این مقام طالبان که از دفتر فرمانده امنیتی فردوگاه کابل مجهز با مانیتورهای مداربسته تلویزیونی، صحبت می‌کرد، به خبرنگار وال استریت ژورنال گفت: “ما حتی در همین دفتر نیز افراد خودمان را داشتیم”.
در سال‌های گذشته تصور می‌شد که نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و نیروهای مسلح دولت سابق افغانستان در برابر آدم‌هایی می‌جنگند که لباس‌های محلی می‌پوشند و ریش‌های بلند دارند و در اطراف شهرها هستند، اما حالا به نوشته این روزنامه روشن شده که شبکه عملیاتی شهری طالبان در سقوط دولت سابق نقش اساسی داشته است.
به گفته این مقام ارشد طالبان، پس از فرار اشرف غنی از کابل و توقف “بحث برانگیز” طالبان در بیرون دروازه‌های کابل، این نیروهای نفوذی طالبان بودند که پایتخت را تصرف کردند.
به گفته مقام‌های طالبان، افراد نفوذی آن‌ها پیش از سقوط کابل کنترل برخی نهادهای حساس امنیتی را به دست گرفته و نیروهای امنیتی دولت سابق را خلع سلاح کرده بودند.
مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که این افراد نگذاشته‌اند محتویات داخل کامپیوترهای دفاتر دولتی از بین برده شوند و آن‌ها همچنین از تاراج برخی نهادهای دیگر مانند انستیتو باستان شناسی افغانستان جلوگیری کرده‌اند.
محمد رحیم عمری، از فرماندهان رده میانی نیروی بدری طالبان گفته است که شبکه نفوذی آن‌ها در پایتخت شامل سه بخش می‌شدند: افراد جنگجو، افرادی که کمک مالی جمع‌آوری می‌کردند و دست‌اندرکاران امور تبلیغاتی.
شماری از همکاران برخی از افراد نفوذی طالبان که اکنون به خارج پناهنده شده‌اند، به وال استریت ژورنال گفتند که از دیدن این افراد در کنار طالبان “شوکه” شده‌اند.
بیشترین افراد نفوذی طالبان در پایتخت مربوط به شبکه حقانی بوده‌اند، این امر به تقویت جایگاه این گروه انجامید که در حکومت طالبان دست بالایی دارند.
واحد “بدری” طالبان توسط “بدرالدین حقانی” تأسیس شد، فرماندهی که در سال ۲۰۱۲ در اثر یک حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده در پاکستان کشته شد.
این واحد اکنون تحت فرمان برادرش، سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان و فرمانده شبکه حقانی است که مرکز قدرتش در مناطق قبایلی شرقی افغانستان و پاکستان است.
او در “بالاترین سطح فهرست افراد تحت تعقیب” پلیس فدرال آمریکا قرار دارد.
انتهای پیام
سه ماه پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و سقوط دولت آن کشور به دست طالبان، به قول روزنامه وال استریت ژورنال، حالا روشن شده است که افراد نفوذی گروه طالبان در داخل وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و دانشگاه‌ها، در سقوط بدون مقاومت شهرها و پایتخت این کشور نقش “چشمگیر” داشتند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، شماری از مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که ماموران مخفی طالبان با ریش‌های تراشیده، پوشش غربی و عینک‌های آفتابی، سال‌ها در داخل موسسات دولتی و سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی در این کشور نفوذ داشتند.
در گزارش این روزنامه آمده که “این افراد در کابل و شهرهای دیگر افغانستان در آستانه خروج آمریکا از نقش نفوذی خود بیرون آمده، همسایگان و همکاران خود را غافلگیر کردند. آن‌ها با بیرون کشیدن سلاح‌های خود از مخفیگاه‌ها، به طالبان کمک کردند تا به سرعت کنترل شهرها را به دست گیرند”.
به گزارش بی.بی.سی در چند هفته پیش از سقوط کابل، سایر شهرهای عمده این کشور یکی پس از دیگری به سرعت و با مقاومت اندک نیروهای دولتی تحت حمایت آمریکا سقوط کردند. کابل، پایتخت کشور نیز در ۱۵ اوت، در چند ساعت، بدون شلیک یک گلوله به دست طالبان افتاد.
به نوشته این گزارش، سلیم صعد، مقام ارشد طالبان که مدیریت عملیات‌های بمبگذاری انتحاری و قتل‌های هدفمند را در گذشته در پایتخت بر عهده داشت به این روزنامه گفته که “ماموران نفوذی ما در به دست گرفتن کنترل نقاط استراتژیک پایتخت نقش داشتند”.
افراد تحت مدیریت سلیم به نام واحد “بدری” وابسته به شبکه حقانی است، شبکه‌ای که از سوی ایالات متحده به خاطر روابط با شبکه القاعده به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود.
این مقام طالبان که از دفتر فرمانده امنیتی فردوگاه کابل مجهز با مانیتورهای مداربسته تلویزیونی، صحبت می‌کرد، به خبرنگار وال استریت ژورنال گفت: “ما حتی در همین دفتر نیز افراد خودمان را داشتیم”.
در سال‌های گذشته تصور می‌شد که نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و نیروهای مسلح دولت سابق افغانستان در برابر آدم‌هایی می‌جنگند که لباس‌های محلی می‌پوشند و ریش‌های بلند دارند و در اطراف شهرها هستند، اما حالا به نوشته این روزنامه روشن شده که شبکه عملیاتی شهری طالبان در سقوط دولت سابق نقش اساسی داشته است.
به گفته این مقام ارشد طالبان، پس از فرار اشرف غنی از کابل و توقف “بحث برانگیز” طالبان در بیرون دروازه‌های کابل، این نیروهای نفوذی طالبان بودند که پایتخت را تصرف کردند.
به گفته مقام‌های طالبان، افراد نفوذی آن‌ها پیش از سقوط کابل کنترل برخی نهادهای حساس امنیتی را به دست گرفته و نیروهای امنیتی دولت سابق را خلع سلاح کرده بودند.
مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که این افراد نگذاشته‌اند محتویات داخل کامپیوترهای دفاتر دولتی از بین برده شوند و آن‌ها همچنین از تاراج برخی نهادهای دیگر مانند انستیتو باستان شناسی افغانستان جلوگیری کرده‌اند.
محمد رحیم عمری، از فرماندهان رده میانی نیروی بدری طالبان گفته است که شبکه نفوذی آن‌ها در پایتخت شامل سه بخش می‌شدند: افراد جنگجو، افرادی که کمک مالی جمع‌آوری می‌کردند و دست‌اندرکاران امور تبلیغاتی.
شماری از همکاران برخی از افراد نفوذی طالبان که اکنون به خارج پناهنده شده‌اند، به وال استریت ژورنال گفتند که از دیدن این افراد در کنار طالبان “شوکه” شده‌اند.
بیشترین افراد نفوذی طالبان در پایتخت مربوط به شبکه حقانی بوده‌اند، این امر به تقویت جایگاه این گروه انجامید که در حکومت طالبان دست بالایی دارند.
واحد “بدری” طالبان توسط “بدرالدین حقانی” تأسیس شد، فرماندهی که در سال ۲۰۱۲ در اثر یک حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده در پاکستان کشته شد.
این واحد اکنون تحت فرمان برادرش، سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان و فرمانده شبکه حقانی است که مرکز قدرتش در مناطق قبایلی شرقی افغانستان و پاکستان است.
او در “بالاترین سطح فهرست افراد تحت تعقیب” پلیس فدرال آمریکا قرار دارد.
انتهای پیام
سه ماه پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و سقوط دولت آن کشور به دست طالبان، به قول روزنامه وال استریت ژورنال، حالا روشن شده است که افراد نفوذی گروه طالبان در داخل وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و دانشگاه‌ها، در سقوط بدون مقاومت شهرها و پایتخت این کشور نقش “چشمگیر” داشتند.
به گزارش دانشجو اینترنشنال، شماری از مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که ماموران مخفی طالبان با ریش‌های تراشیده، پوشش غربی و عینک‌های آفتابی، سال‌ها در داخل موسسات دولتی و سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی در این کشور نفوذ داشتند.
در گزارش این روزنامه آمده که “این افراد در کابل و شهرهای دیگر افغانستان در آستانه خروج آمریکا از نقش نفوذی خود بیرون آمده، همسایگان و همکاران خود را غافلگیر کردند. آن‌ها با بیرون کشیدن سلاح‌های خود از مخفیگاه‌ها، به طالبان کمک کردند تا به سرعت کنترل شهرها را به دست گیرند”.
به گزارش بی.بی.سی در چند هفته پیش از سقوط کابل، سایر شهرهای عمده این کشور یکی پس از دیگری به سرعت و با مقاومت اندک نیروهای دولتی تحت حمایت آمریکا سقوط کردند. کابل، پایتخت کشور نیز در ۱۵ اوت، در چند ساعت، بدون شلیک یک گلوله به دست طالبان افتاد.
به نوشته این گزارش، سلیم صعد، مقام ارشد طالبان که مدیریت عملیات‌های بمبگذاری انتحاری و قتل‌های هدفمند را در گذشته در پایتخت بر عهده داشت به این روزنامه گفته که “ماموران نفوذی ما در به دست گرفتن کنترل نقاط استراتژیک پایتخت نقش داشتند”.
افراد تحت مدیریت سلیم به نام واحد “بدری” وابسته به شبکه حقانی است، شبکه‌ای که از سوی ایالات متحده به خاطر روابط با شبکه القاعده به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود.
این مقام طالبان که از دفتر فرمانده امنیتی فردوگاه کابل مجهز با مانیتورهای مداربسته تلویزیونی، صحبت می‌کرد، به خبرنگار وال استریت ژورنال گفت: “ما حتی در همین دفتر نیز افراد خودمان را داشتیم”.
در سال‌های گذشته تصور می‌شد که نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و نیروهای مسلح دولت سابق افغانستان در برابر آدم‌هایی می‌جنگند که لباس‌های محلی می‌پوشند و ریش‌های بلند دارند و در اطراف شهرها هستند، اما حالا به نوشته این روزنامه روشن شده که شبکه عملیاتی شهری طالبان در سقوط دولت سابق نقش اساسی داشته است.
به گفته این مقام ارشد طالبان، پس از فرار اشرف غنی از کابل و توقف “بحث برانگیز” طالبان در بیرون دروازه‌های کابل، این نیروهای نفوذی طالبان بودند که پایتخت را تصرف کردند.
به گفته مقام‌های طالبان، افراد نفوذی آن‌ها پیش از سقوط کابل کنترل برخی نهادهای حساس امنیتی را به دست گرفته و نیروهای امنیتی دولت سابق را خلع سلاح کرده بودند.
مقام‌های طالبان به این روزنامه گفتند که این افراد نگذاشته‌اند محتویات داخل کامپیوترهای دفاتر دولتی از بین برده شوند و آن‌ها همچنین از تاراج برخی نهادهای دیگر مانند انستیتو باستان شناسی افغانستان جلوگیری کرده‌اند.
محمد رحیم عمری، از فرماندهان رده میانی نیروی بدری طالبان گفته است که شبکه نفوذی آن‌ها در پایتخت شامل سه بخش می‌شدند: افراد جنگجو، افرادی که کمک مالی جمع‌آوری می‌کردند و دست‌اندرکاران امور تبلیغاتی.
شماری از همکاران برخی از افراد نفوذی طالبان که اکنون به خارج پناهنده شده‌اند، به وال استریت ژورنال گفتند که از دیدن این افراد در کنار طالبان “شوکه” شده‌اند.
بیشترین افراد نفوذی طالبان در پایتخت مربوط به شبکه حقانی بوده‌اند، این امر به تقویت جایگاه این گروه انجامید که در حکومت طالبان دست بالایی دارند.
واحد “بدری” طالبان توسط “بدرالدین حقانی” تأسیس شد، فرماندهی که در سال ۲۰۱۲ در اثر یک حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده در پاکستان کشته شد.
این واحد اکنون تحت فرمان برادرش، سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان و فرمانده شبکه حقانی است که مرکز قدرتش در مناطق قبایلی شرقی افغانستان و پاکستان است.
او در “بالاترین سطح فهرست افراد تحت تعقیب” پلیس فدرال آمریکا قرار دارد.
انتهای پیام
