به گزارش دانشجو اینترنشنال، تبعات باخت در دربی تهران برای تیم بازنده بیش از آن چیزی است که در دنیا و در دربی‌های معروف و بزرگ مشاهده می‌شود. شاید دو قطبی بودن فوتبال ایران عامل اصلی این وضعیت باشد و اینکه سال‌های زیادی، رقابت اصلی برای فتح جام باشگاه‌های تهران و لیگ آزادگان و اخیرا لیگ برتر بین این دو تیم بوده است. هرچند اضافه شدن مدعیان جدید برای فتح لیگ برتر، باعث شده تا لزوما همچون دهه شصت و هفتاد که به جز یکی دو مورد خاص، برنده دربی، فاتح لیگ نیز می‌شد، رقابت در لیگ به رقابت در دربی ختم نشود، اما همچنان نباختن اولویت اصلی دربی‌هاست و به همین دلیل هنوز هم مربیان دو تیم، تیم‌های خود را با محافظه‌کاری زیاد به دربی می‌رسانند.
پرسپولیس و استقلال در هفته‌های اخیر لیگ، مجبور بوده‌اند که برای گلزنی مقابل حریفان خود، با نفرات زیاد در محوطه جریمه حریف، شانس خود برای گلزنی را افزایش دهند. آمار گلزنی دو تیم در لیگ امسال چندان چنگی به دل نزده و دو تیم فاقد یک خط حمله‌ی ویرانگر بوده‌اند. با این حال اگر در دربی امروز، همچون بازی دو هفته اخیر پرسپولیس و بازی استقلال مقابل صنعت‌نفت، شاهد حضور نفرات زیاد در فاز هجومی دو تیم نباشیم می‌توان گفت که محافظه‌کاری بر روح دو تیم غالب شده است. اگر دو تیم به وقت ارسال توپ در داخل محوطه جریمه، برخلاف بازی هفته قبل‌شان، پنج شش بازیکن در محوطه جریمه حریف نداشته باشند یعنی نگرانی از ضدحملات باعث شده تا فرمان ایست به برخی بازیکنان میانی صادر شده باشد و این یعنی امید به گلزنی کمتر و اتکا به شانس برای گلزنی.
آنچه تکلیف دربی را از همان دقایق ابتدایی روشن خواهد کرد میزان پیشروی مدافعان کناری و هافبک‌ها در زمین حریف و یک سوم دفاعی خواهد بود. اگر بازی با حوصله به زمین حریف برده نشود و توپ‌های بلند از دفاع به زمین حریف دیده شد یعنی مربیان تا توانسته‌اند هافبک‌ها را از پیشروی منع کرده‌اند. در دو تقابل اخیر گل‌محمدی و مجیدی دقیقا این روحیه محافظه‌کاری دیده شده و به همین دلیل در ۲۱۰ دقیقه بازی دو تیم فقط یک گل روییده شده و موقعیت‌های گل ایجاد شده هم بسیار کم بوده است.
با این شرایط، تیم بازنده‌ای که جدا از نتیجه، جسارت را هم باخته حتی در صورت باخت خفیف هم باید منتظر تبعات و انتقادات زیادی باشد. اما بازی جسورانه حتی در صورت باخت، این تبعات را از سمت هواداران خودی به شدت کاهش می‌دهد. بازند‌ه‌های جسور در دربی تهران به وقتش قدر هم دیده‌اند.
حجت شفیعی
به گزارش دانشجو اینترنشنال، تبعات باخت در دربی تهران برای تیم بازنده بیش از آن چیزی است که در دنیا و در دربی‌های معروف و بزرگ مشاهده می‌شود. شاید دو قطبی بودن فوتبال ایران عامل اصلی این وضعیت باشد و اینکه سال‌های زیادی، رقابت اصلی برای فتح جام باشگاه‌های تهران و لیگ آزادگان و اخیرا لیگ برتر بین این دو تیم بوده است. هرچند اضافه شدن مدعیان جدید برای فتح لیگ برتر، باعث شده تا لزوما همچون دهه شصت و هفتاد که به جز یکی دو مورد خاص، برنده دربی، فاتح لیگ نیز می‌شد، رقابت در لیگ به رقابت در دربی ختم نشود، اما همچنان نباختن اولویت اصلی دربی‌هاست و به همین دلیل هنوز هم مربیان دو تیم، تیم‌های خود را با محافظه‌کاری زیاد به دربی می‌رسانند.
پرسپولیس و استقلال در هفته‌های اخیر لیگ، مجبور بوده‌اند که برای گلزنی مقابل حریفان خود، با نفرات زیاد در محوطه جریمه حریف، شانس خود برای گلزنی را افزایش دهند. آمار گلزنی دو تیم در لیگ امسال چندان چنگی به دل نزده و دو تیم فاقد یک خط حمله‌ی ویرانگر بوده‌اند. با این حال اگر در دربی امروز، همچون بازی دو هفته اخیر پرسپولیس و بازی استقلال مقابل صنعت‌نفت، شاهد حضور نفرات زیاد در فاز هجومی دو تیم نباشیم می‌توان گفت که محافظه‌کاری بر روح دو تیم غالب شده است. اگر دو تیم به وقت ارسال توپ در داخل محوطه جریمه، برخلاف بازی هفته قبل‌شان، پنج شش بازیکن در محوطه جریمه حریف نداشته باشند یعنی نگرانی از ضدحملات باعث شده تا فرمان ایست به برخی بازیکنان میانی صادر شده باشد و این یعنی امید به گلزنی کمتر و اتکا به شانس برای گلزنی.
آنچه تکلیف دربی را از همان دقایق ابتدایی روشن خواهد کرد میزان پیشروی مدافعان کناری و هافبک‌ها در زمین حریف و یک سوم دفاعی خواهد بود. اگر بازی با حوصله به زمین حریف برده نشود و توپ‌های بلند از دفاع به زمین حریف دیده شد یعنی مربیان تا توانسته‌اند هافبک‌ها را از پیشروی منع کرده‌اند. در دو تقابل اخیر گل‌محمدی و مجیدی دقیقا این روحیه محافظه‌کاری دیده شده و به همین دلیل در ۲۱۰ دقیقه بازی دو تیم فقط یک گل روییده شده و موقعیت‌های گل ایجاد شده هم بسیار کم بوده است.
با این شرایط، تیم بازنده‌ای که جدا از نتیجه، جسارت را هم باخته حتی در صورت باخت خفیف هم باید منتظر تبعات و انتقادات زیادی باشد. اما بازی جسورانه حتی در صورت باخت، این تبعات را از سمت هواداران خودی به شدت کاهش می‌دهد. بازند‌ه‌های جسور در دربی تهران به وقتش قدر هم دیده‌اند.
حجت شفیعی
به گزارش دانشجو اینترنشنال، تبعات باخت در دربی تهران برای تیم بازنده بیش از آن چیزی است که در دنیا و در دربی‌های معروف و بزرگ مشاهده می‌شود. شاید دو قطبی بودن فوتبال ایران عامل اصلی این وضعیت باشد و اینکه سال‌های زیادی، رقابت اصلی برای فتح جام باشگاه‌های تهران و لیگ آزادگان و اخیرا لیگ برتر بین این دو تیم بوده است. هرچند اضافه شدن مدعیان جدید برای فتح لیگ برتر، باعث شده تا لزوما همچون دهه شصت و هفتاد که به جز یکی دو مورد خاص، برنده دربی، فاتح لیگ نیز می‌شد، رقابت در لیگ به رقابت در دربی ختم نشود، اما همچنان نباختن اولویت اصلی دربی‌هاست و به همین دلیل هنوز هم مربیان دو تیم، تیم‌های خود را با محافظه‌کاری زیاد به دربی می‌رسانند.
پرسپولیس و استقلال در هفته‌های اخیر لیگ، مجبور بوده‌اند که برای گلزنی مقابل حریفان خود، با نفرات زیاد در محوطه جریمه حریف، شانس خود برای گلزنی را افزایش دهند. آمار گلزنی دو تیم در لیگ امسال چندان چنگی به دل نزده و دو تیم فاقد یک خط حمله‌ی ویرانگر بوده‌اند. با این حال اگر در دربی امروز، همچون بازی دو هفته اخیر پرسپولیس و بازی استقلال مقابل صنعت‌نفت، شاهد حضور نفرات زیاد در فاز هجومی دو تیم نباشیم می‌توان گفت که محافظه‌کاری بر روح دو تیم غالب شده است. اگر دو تیم به وقت ارسال توپ در داخل محوطه جریمه، برخلاف بازی هفته قبل‌شان، پنج شش بازیکن در محوطه جریمه حریف نداشته باشند یعنی نگرانی از ضدحملات باعث شده تا فرمان ایست به برخی بازیکنان میانی صادر شده باشد و این یعنی امید به گلزنی کمتر و اتکا به شانس برای گلزنی.
آنچه تکلیف دربی را از همان دقایق ابتدایی روشن خواهد کرد میزان پیشروی مدافعان کناری و هافبک‌ها در زمین حریف و یک سوم دفاعی خواهد بود. اگر بازی با حوصله به زمین حریف برده نشود و توپ‌های بلند از دفاع به زمین حریف دیده شد یعنی مربیان تا توانسته‌اند هافبک‌ها را از پیشروی منع کرده‌اند. در دو تقابل اخیر گل‌محمدی و مجیدی دقیقا این روحیه محافظه‌کاری دیده شده و به همین دلیل در ۲۱۰ دقیقه بازی دو تیم فقط یک گل روییده شده و موقعیت‌های گل ایجاد شده هم بسیار کم بوده است.
با این شرایط، تیم بازنده‌ای که جدا از نتیجه، جسارت را هم باخته حتی در صورت باخت خفیف هم باید منتظر تبعات و انتقادات زیادی باشد. اما بازی جسورانه حتی در صورت باخت، این تبعات را از سمت هواداران خودی به شدت کاهش می‌دهد. بازند‌ه‌های جسور در دربی تهران به وقتش قدر هم دیده‌اند.
حجت شفیعی
به گزارش دانشجو اینترنشنال، تبعات باخت در دربی تهران برای تیم بازنده بیش از آن چیزی است که در دنیا و در دربی‌های معروف و بزرگ مشاهده می‌شود. شاید دو قطبی بودن فوتبال ایران عامل اصلی این وضعیت باشد و اینکه سال‌های زیادی، رقابت اصلی برای فتح جام باشگاه‌های تهران و لیگ آزادگان و اخیرا لیگ برتر بین این دو تیم بوده است. هرچند اضافه شدن مدعیان جدید برای فتح لیگ برتر، باعث شده تا لزوما همچون دهه شصت و هفتاد که به جز یکی دو مورد خاص، برنده دربی، فاتح لیگ نیز می‌شد، رقابت در لیگ به رقابت در دربی ختم نشود، اما همچنان نباختن اولویت اصلی دربی‌هاست و به همین دلیل هنوز هم مربیان دو تیم، تیم‌های خود را با محافظه‌کاری زیاد به دربی می‌رسانند.
پرسپولیس و استقلال در هفته‌های اخیر لیگ، مجبور بوده‌اند که برای گلزنی مقابل حریفان خود، با نفرات زیاد در محوطه جریمه حریف، شانس خود برای گلزنی را افزایش دهند. آمار گلزنی دو تیم در لیگ امسال چندان چنگی به دل نزده و دو تیم فاقد یک خط حمله‌ی ویرانگر بوده‌اند. با این حال اگر در دربی امروز، همچون بازی دو هفته اخیر پرسپولیس و بازی استقلال مقابل صنعت‌نفت، شاهد حضور نفرات زیاد در فاز هجومی دو تیم نباشیم می‌توان گفت که محافظه‌کاری بر روح دو تیم غالب شده است. اگر دو تیم به وقت ارسال توپ در داخل محوطه جریمه، برخلاف بازی هفته قبل‌شان، پنج شش بازیکن در محوطه جریمه حریف نداشته باشند یعنی نگرانی از ضدحملات باعث شده تا فرمان ایست به برخی بازیکنان میانی صادر شده باشد و این یعنی امید به گلزنی کمتر و اتکا به شانس برای گلزنی.
آنچه تکلیف دربی را از همان دقایق ابتدایی روشن خواهد کرد میزان پیشروی مدافعان کناری و هافبک‌ها در زمین حریف و یک سوم دفاعی خواهد بود. اگر بازی با حوصله به زمین حریف برده نشود و توپ‌های بلند از دفاع به زمین حریف دیده شد یعنی مربیان تا توانسته‌اند هافبک‌ها را از پیشروی منع کرده‌اند. در دو تقابل اخیر گل‌محمدی و مجیدی دقیقا این روحیه محافظه‌کاری دیده شده و به همین دلیل در ۲۱۰ دقیقه بازی دو تیم فقط یک گل روییده شده و موقعیت‌های گل ایجاد شده هم بسیار کم بوده است.
با این شرایط، تیم بازنده‌ای که جدا از نتیجه، جسارت را هم باخته حتی در صورت باخت خفیف هم باید منتظر تبعات و انتقادات زیادی باشد. اما بازی جسورانه حتی در صورت باخت، این تبعات را از سمت هواداران خودی به شدت کاهش می‌دهد. بازند‌ه‌های جسور در دربی تهران به وقتش قدر هم دیده‌اند.
حجت شفیعی
