تلاش اعضای ناتو برای حمایت از اوکراین

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از هیل، در هفته‌های اخیر اسپانیا، فرانسه، استونی، انگلیس و آمریکا، انواع مختلفی از حمایت‌های نظامی را به اوکراین به بهانه حمله روسیه ارائه کرده‌اند. ناتو هیچ تعهدی برای دفاع از اوکراین ندارد زیرا این کشور سابق اتحاد جماهیر شوروی عضو این ائتلاف نیست، اما این گروه به صراحت اعلام کرده است که در کنار کی‌یف است و از مسکو خواسته است تا تنش‌ها را کاهش دهد.

به نظر می رسد برخی از تحرکات نظامی با هدف بازدارندگی روسیه از هرگونه اقدام تهاجمی صورت می گیرد، اما به نظر می‌رسد اقدامات دیگر برای یک درگیری جدی آماده شده است. به گفته کارشناسان، در هر صورت، این کمک‌ها می‌تواند به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نشان دهد که هزینه تهاجم به اوکراین بسیار زیاد است. ویلیام کورتنی، سفیر سابق آمریکا و کارشناس ارشد شرکت رند RAND می‌گوید: به وضوح این احساس وجود دارد که حمایت نظامی ارائه شده به اوکراین به کی‌یف کمک می‌کند تا هزینه هرگونه حمله نظامی روسیه را افزایش دهد. 

اوکراین خواستار پیوستن به ناتو شده است، اقدامی که با مخالفت شدید روسیه روبرو بوده است. مقامات روسیه خواستار عدم گسترش ناتو به شرق شده‌اند، اما ائتلاف این درخواست‌ها را رد کرده است. کرملین با اعلام نگرانی‌های امنیتی از این امتناع به عنوان توجیهی برای تجمع نیرو در مرز استفاده کرده است. روسیه حداقل ۱۰۰۰۰۰ سرباز را در نزدیکی مرز خود با اوکراین جمع آوری کرده است. مقامات هشدار داده‌اند که احتمال دارد یک حمله تا اواسط فوریه رخ دهد.

در سال‌های اخیر، نیروهای اوکراینی توانسته‌اند توانمندی خود را افزایش داده و از خود محافظت کنند. با این حال، ارتش روسیه بسیار مسلط‌تر و توانمندتر از حریف خود است. کورتنی تایید کرد که ناتو هیچ تعهد رسمی برای دفاع از اوکراین ندارد، اما افزود که حمایت نظامی غرب از این کشور اروپای شرقی از سال ۲۰۱۴ “بسیار قابل توجه” بوده است. در آن زمان، نیروهای روسیه به شبه جزیره کریمه حمله کردند و آن را ضمیمه کردند.

او می‌گوید: اروپا و ایالات متحده، با گذشت زمان، تمایل فزاینده‌ای برای کمک به اوکراین برای پیشرفت هم از طریق اصلاحات دموکراتیک و اصلاحات اقتصادی و هم برای نزدیک شدن به غرب که به نظر می‌رسد به نفع اوکراین است، پیدا کردند.

یکی از اهداف کمک به اوکراین حول استراتژی “دفاع خارپشت” متمرکز است، به این معنی که که یک کشور تا جایی که می‌تواند شرایط را برای حمله دیگر کشورها به خود مشکل کند.

راشل الهوس، معاون مدیر برنامه اروپا، روسیه و اوراسیا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید: کمک‌های امنیتی و تسلیحاتی کشنده ارائه می‌شود تا توانایی روسیه برای تصرف بخش‌های وسیعی از اوکراین بدون ضربه ای از طرف مقابل، پیچیده شود یعنی مقاومت تا مدت محدودی در برابر روسیه توانند ولی نه برای همیشه.

این روش، همراه با تهدیدهای ائتلاف مبنی بر عواقب شدید اقتصادی در صورت تهاجم روسیه، می‌تواند پوتین را وادار کند که دوبار در مورد این کار فکر کند.

کورتنی می‌گوید: این موضوع به جلوگیری از تجاوز روسیه کمک می‌کند و روشن می‌کند که هزینه‌های اقتصادی، نظامی و هزینه‌های انسانی ناشی از آن بیشتر از آن چیزی است که قبلاً انتظار می‌رفت.

اگرچه ائتلاف پشت اوکراین است، کشورها تاکنون در میزان حمایت خود متفاوت بوده‌اند. طی دو هفته گذشته، دانمارک تصمیم گرفت چهار جت جنگنده اف-۱۶ را برای پلیس هوایی و یک ناوچه ۱۶۰ نفره در دریای بالتیک به لیتوانی بفرستد. فرانسه نیز به نوبه خود پیشنهاد اعزام نیرو به رومانی را داده است. بریتانیا همچنین اعلام کرد که به اوکراین سیستم‌های تسلیحات دفاعی سبک و ضد زره و همچنین تعداد کمی پرسنل برای آموزش ارسال می کند. در همین حال، استونی، لتونی و لیتوانی اخیراً تأییدیه‌ای از ایالات متحده دریافت کردند. ارسال سلاح های ساخت آمریکا به اوکراین برای دفاع بیشتر. استونی موشک‌های ضد زره جاولین و لتونی و لیتوانی موشک‌های ضدهوایی استینگر و تجهیزات ارائه می‌کنند. کشورهای حوزه بالتیک در بیانیه‌ای اعلام کردند: ما صمیمانه امیدواریم که اوکراین نیازی به استفاده از این تجهیزات نداشته باشد و از فدراسیون روسیه می‌خواهیم رفتار تهاجمی و غیرمسئولانه خود را کنار بگذارد. اسپانیا روز پنجشنبه اعلام کرد که کشتی‌های جنگی خود را برای تقویت نیروهای دریایی ناتو در دریای مدیترانه و دریای سیاه می فرستد و در حال بررسی ارسال جت های جنگنده خود به بلغارستان است.

اما کشورهایی که کمک می فرستند باید تعادل ظریفی را ایجاد کنند – کمک به اوکراین بدون انجام کاری که بتواند کرملین را تحریک کند. چارلز کوپچان، یکی از اعضای ارشد شورای روابط خارجی، معتقد است که تلاش‌های اخیر برای ارائه کمک ماهیت دفاعی داشته است. با توجه به اینکه دیپلماسی ادامه دارد و نتیجه مطلوب کشورهای ناتو حل و فصل دیپلماتیک مناقشه است، اعضای ناتو در تلاش هستند تا تعادل مناسبی بین بهبود قابلیت‌های ارتش اوکراین برای مقاومت در برابر روسیه و برداشتن گام‌هایی که روس‌ها آن را به عنوان اقدامی تحریک‌آمیز ببینند، برقرار باشد.

مسائل پیچیده‌تر در مورد چگونگی حمله احتمالی روسیه به اوکراین، نامشخص است. مسکو تا حد زیادی نیروهای خود را در امتداد مرز شمال شرقی اوکراین مستقر کرده است. روسیه گفته است که نیروهای نظامی خود را برای رزمایش‌های نظامی که برای ماه آینده برنامه‌ریزی شده‌اند، به بلاروس منتقل می‌کند، جایی که غرب می‌ترسد که ممکن است تهاجمی رخ دهد.

مانورها فشار بیشتری بر کشورهای ناتو وارد می کند، زیرا نیروهای روسیه را بر در همسایه شمالی اوکراین مستقر کرده و گزینه‌های بیشتری را برای تهاجم احتمالی به پوتین می دهد. الهوس می‌گوید: من فکر می کنم شرایط از زمانی که روسیه نیروهای خود را به بلاروس فرستاد، واقعا تغییر کرده است. بسیاری از متحدان در حال حاضر نگران هستند که روسیه به نحوی آماده حمله به اوکراین، از جنوب و پس از آن از بلاروس باشد.

آمریکا به نوبه خود، هیچ قصدی برای اعزام نیرو برای جلوگیری از تهاجم ندارد، اما گفته است که اگر روسیه تصمیم به حمله به اوکراین بگیرد، نیروهایی را برای تقویت ناتو اعزام خواهد کرد. بایدن نیز تهدید کرده که تحریم‌های اقتصادی ویرانگری را بر کشور تحمیل خواهد کرد.

ارتش آمریکا قبلاً ناو هواپیمابر هری ترومن را برای شرکت در رزمایش دریایی ناتو در دریای مدیترانه فرستاده است، اگرچه مقامات پنتاگون تاکید کردند که این رزمایش در پاسخ به اقدامات اخیر روسیه نیست.

انتهای پیام

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از هیل، در هفته‌های اخیر اسپانیا، فرانسه، استونی، انگلیس و آمریکا، انواع مختلفی از حمایت‌های نظامی را به اوکراین به بهانه حمله روسیه ارائه کرده‌اند. ناتو هیچ تعهدی برای دفاع از اوکراین ندارد زیرا این کشور سابق اتحاد جماهیر شوروی عضو این ائتلاف نیست، اما این گروه به صراحت اعلام کرده است که در کنار کی‌یف است و از مسکو خواسته است تا تنش‌ها را کاهش دهد.

به نظر می رسد برخی از تحرکات نظامی با هدف بازدارندگی روسیه از هرگونه اقدام تهاجمی صورت می گیرد، اما به نظر می‌رسد اقدامات دیگر برای یک درگیری جدی آماده شده است. به گفته کارشناسان، در هر صورت، این کمک‌ها می‌تواند به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نشان دهد که هزینه تهاجم به اوکراین بسیار زیاد است. ویلیام کورتنی، سفیر سابق آمریکا و کارشناس ارشد شرکت رند RAND می‌گوید: به وضوح این احساس وجود دارد که حمایت نظامی ارائه شده به اوکراین به کی‌یف کمک می‌کند تا هزینه هرگونه حمله نظامی روسیه را افزایش دهد. 

اوکراین خواستار پیوستن به ناتو شده است، اقدامی که با مخالفت شدید روسیه روبرو بوده است. مقامات روسیه خواستار عدم گسترش ناتو به شرق شده‌اند، اما ائتلاف این درخواست‌ها را رد کرده است. کرملین با اعلام نگرانی‌های امنیتی از این امتناع به عنوان توجیهی برای تجمع نیرو در مرز استفاده کرده است. روسیه حداقل ۱۰۰۰۰۰ سرباز را در نزدیکی مرز خود با اوکراین جمع آوری کرده است. مقامات هشدار داده‌اند که احتمال دارد یک حمله تا اواسط فوریه رخ دهد.

در سال‌های اخیر، نیروهای اوکراینی توانسته‌اند توانمندی خود را افزایش داده و از خود محافظت کنند. با این حال، ارتش روسیه بسیار مسلط‌تر و توانمندتر از حریف خود است. کورتنی تایید کرد که ناتو هیچ تعهد رسمی برای دفاع از اوکراین ندارد، اما افزود که حمایت نظامی غرب از این کشور اروپای شرقی از سال ۲۰۱۴ “بسیار قابل توجه” بوده است. در آن زمان، نیروهای روسیه به شبه جزیره کریمه حمله کردند و آن را ضمیمه کردند.

او می‌گوید: اروپا و ایالات متحده، با گذشت زمان، تمایل فزاینده‌ای برای کمک به اوکراین برای پیشرفت هم از طریق اصلاحات دموکراتیک و اصلاحات اقتصادی و هم برای نزدیک شدن به غرب که به نظر می‌رسد به نفع اوکراین است، پیدا کردند.

یکی از اهداف کمک به اوکراین حول استراتژی “دفاع خارپشت” متمرکز است، به این معنی که که یک کشور تا جایی که می‌تواند شرایط را برای حمله دیگر کشورها به خود مشکل کند.

راشل الهوس، معاون مدیر برنامه اروپا، روسیه و اوراسیا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید: کمک‌های امنیتی و تسلیحاتی کشنده ارائه می‌شود تا توانایی روسیه برای تصرف بخش‌های وسیعی از اوکراین بدون ضربه ای از طرف مقابل، پیچیده شود یعنی مقاومت تا مدت محدودی در برابر روسیه توانند ولی نه برای همیشه.

این روش، همراه با تهدیدهای ائتلاف مبنی بر عواقب شدید اقتصادی در صورت تهاجم روسیه، می‌تواند پوتین را وادار کند که دوبار در مورد این کار فکر کند.

کورتنی می‌گوید: این موضوع به جلوگیری از تجاوز روسیه کمک می‌کند و روشن می‌کند که هزینه‌های اقتصادی، نظامی و هزینه‌های انسانی ناشی از آن بیشتر از آن چیزی است که قبلاً انتظار می‌رفت.

اگرچه ائتلاف پشت اوکراین است، کشورها تاکنون در میزان حمایت خود متفاوت بوده‌اند. طی دو هفته گذشته، دانمارک تصمیم گرفت چهار جت جنگنده اف-۱۶ را برای پلیس هوایی و یک ناوچه ۱۶۰ نفره در دریای بالتیک به لیتوانی بفرستد. فرانسه نیز به نوبه خود پیشنهاد اعزام نیرو به رومانی را داده است. بریتانیا همچنین اعلام کرد که به اوکراین سیستم‌های تسلیحات دفاعی سبک و ضد زره و همچنین تعداد کمی پرسنل برای آموزش ارسال می کند. در همین حال، استونی، لتونی و لیتوانی اخیراً تأییدیه‌ای از ایالات متحده دریافت کردند. ارسال سلاح های ساخت آمریکا به اوکراین برای دفاع بیشتر. استونی موشک‌های ضد زره جاولین و لتونی و لیتوانی موشک‌های ضدهوایی استینگر و تجهیزات ارائه می‌کنند. کشورهای حوزه بالتیک در بیانیه‌ای اعلام کردند: ما صمیمانه امیدواریم که اوکراین نیازی به استفاده از این تجهیزات نداشته باشد و از فدراسیون روسیه می‌خواهیم رفتار تهاجمی و غیرمسئولانه خود را کنار بگذارد. اسپانیا روز پنجشنبه اعلام کرد که کشتی‌های جنگی خود را برای تقویت نیروهای دریایی ناتو در دریای مدیترانه و دریای سیاه می فرستد و در حال بررسی ارسال جت های جنگنده خود به بلغارستان است.

اما کشورهایی که کمک می فرستند باید تعادل ظریفی را ایجاد کنند – کمک به اوکراین بدون انجام کاری که بتواند کرملین را تحریک کند. چارلز کوپچان، یکی از اعضای ارشد شورای روابط خارجی، معتقد است که تلاش‌های اخیر برای ارائه کمک ماهیت دفاعی داشته است. با توجه به اینکه دیپلماسی ادامه دارد و نتیجه مطلوب کشورهای ناتو حل و فصل دیپلماتیک مناقشه است، اعضای ناتو در تلاش هستند تا تعادل مناسبی بین بهبود قابلیت‌های ارتش اوکراین برای مقاومت در برابر روسیه و برداشتن گام‌هایی که روس‌ها آن را به عنوان اقدامی تحریک‌آمیز ببینند، برقرار باشد.

مسائل پیچیده‌تر در مورد چگونگی حمله احتمالی روسیه به اوکراین، نامشخص است. مسکو تا حد زیادی نیروهای خود را در امتداد مرز شمال شرقی اوکراین مستقر کرده است. روسیه گفته است که نیروهای نظامی خود را برای رزمایش‌های نظامی که برای ماه آینده برنامه‌ریزی شده‌اند، به بلاروس منتقل می‌کند، جایی که غرب می‌ترسد که ممکن است تهاجمی رخ دهد.

مانورها فشار بیشتری بر کشورهای ناتو وارد می کند، زیرا نیروهای روسیه را بر در همسایه شمالی اوکراین مستقر کرده و گزینه‌های بیشتری را برای تهاجم احتمالی به پوتین می دهد. الهوس می‌گوید: من فکر می کنم شرایط از زمانی که روسیه نیروهای خود را به بلاروس فرستاد، واقعا تغییر کرده است. بسیاری از متحدان در حال حاضر نگران هستند که روسیه به نحوی آماده حمله به اوکراین، از جنوب و پس از آن از بلاروس باشد.

آمریکا به نوبه خود، هیچ قصدی برای اعزام نیرو برای جلوگیری از تهاجم ندارد، اما گفته است که اگر روسیه تصمیم به حمله به اوکراین بگیرد، نیروهایی را برای تقویت ناتو اعزام خواهد کرد. بایدن نیز تهدید کرده که تحریم‌های اقتصادی ویرانگری را بر کشور تحمیل خواهد کرد.

ارتش آمریکا قبلاً ناو هواپیمابر هری ترومن را برای شرکت در رزمایش دریایی ناتو در دریای مدیترانه فرستاده است، اگرچه مقامات پنتاگون تاکید کردند که این رزمایش در پاسخ به اقدامات اخیر روسیه نیست.

انتهای پیام

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از هیل، در هفته‌های اخیر اسپانیا، فرانسه، استونی، انگلیس و آمریکا، انواع مختلفی از حمایت‌های نظامی را به اوکراین به بهانه حمله روسیه ارائه کرده‌اند. ناتو هیچ تعهدی برای دفاع از اوکراین ندارد زیرا این کشور سابق اتحاد جماهیر شوروی عضو این ائتلاف نیست، اما این گروه به صراحت اعلام کرده است که در کنار کی‌یف است و از مسکو خواسته است تا تنش‌ها را کاهش دهد.

به نظر می رسد برخی از تحرکات نظامی با هدف بازدارندگی روسیه از هرگونه اقدام تهاجمی صورت می گیرد، اما به نظر می‌رسد اقدامات دیگر برای یک درگیری جدی آماده شده است. به گفته کارشناسان، در هر صورت، این کمک‌ها می‌تواند به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نشان دهد که هزینه تهاجم به اوکراین بسیار زیاد است. ویلیام کورتنی، سفیر سابق آمریکا و کارشناس ارشد شرکت رند RAND می‌گوید: به وضوح این احساس وجود دارد که حمایت نظامی ارائه شده به اوکراین به کی‌یف کمک می‌کند تا هزینه هرگونه حمله نظامی روسیه را افزایش دهد. 

اوکراین خواستار پیوستن به ناتو شده است، اقدامی که با مخالفت شدید روسیه روبرو بوده است. مقامات روسیه خواستار عدم گسترش ناتو به شرق شده‌اند، اما ائتلاف این درخواست‌ها را رد کرده است. کرملین با اعلام نگرانی‌های امنیتی از این امتناع به عنوان توجیهی برای تجمع نیرو در مرز استفاده کرده است. روسیه حداقل ۱۰۰۰۰۰ سرباز را در نزدیکی مرز خود با اوکراین جمع آوری کرده است. مقامات هشدار داده‌اند که احتمال دارد یک حمله تا اواسط فوریه رخ دهد.

در سال‌های اخیر، نیروهای اوکراینی توانسته‌اند توانمندی خود را افزایش داده و از خود محافظت کنند. با این حال، ارتش روسیه بسیار مسلط‌تر و توانمندتر از حریف خود است. کورتنی تایید کرد که ناتو هیچ تعهد رسمی برای دفاع از اوکراین ندارد، اما افزود که حمایت نظامی غرب از این کشور اروپای شرقی از سال ۲۰۱۴ “بسیار قابل توجه” بوده است. در آن زمان، نیروهای روسیه به شبه جزیره کریمه حمله کردند و آن را ضمیمه کردند.

او می‌گوید: اروپا و ایالات متحده، با گذشت زمان، تمایل فزاینده‌ای برای کمک به اوکراین برای پیشرفت هم از طریق اصلاحات دموکراتیک و اصلاحات اقتصادی و هم برای نزدیک شدن به غرب که به نظر می‌رسد به نفع اوکراین است، پیدا کردند.

یکی از اهداف کمک به اوکراین حول استراتژی “دفاع خارپشت” متمرکز است، به این معنی که که یک کشور تا جایی که می‌تواند شرایط را برای حمله دیگر کشورها به خود مشکل کند.

راشل الهوس، معاون مدیر برنامه اروپا، روسیه و اوراسیا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید: کمک‌های امنیتی و تسلیحاتی کشنده ارائه می‌شود تا توانایی روسیه برای تصرف بخش‌های وسیعی از اوکراین بدون ضربه ای از طرف مقابل، پیچیده شود یعنی مقاومت تا مدت محدودی در برابر روسیه توانند ولی نه برای همیشه.

این روش، همراه با تهدیدهای ائتلاف مبنی بر عواقب شدید اقتصادی در صورت تهاجم روسیه، می‌تواند پوتین را وادار کند که دوبار در مورد این کار فکر کند.

کورتنی می‌گوید: این موضوع به جلوگیری از تجاوز روسیه کمک می‌کند و روشن می‌کند که هزینه‌های اقتصادی، نظامی و هزینه‌های انسانی ناشی از آن بیشتر از آن چیزی است که قبلاً انتظار می‌رفت.

اگرچه ائتلاف پشت اوکراین است، کشورها تاکنون در میزان حمایت خود متفاوت بوده‌اند. طی دو هفته گذشته، دانمارک تصمیم گرفت چهار جت جنگنده اف-۱۶ را برای پلیس هوایی و یک ناوچه ۱۶۰ نفره در دریای بالتیک به لیتوانی بفرستد. فرانسه نیز به نوبه خود پیشنهاد اعزام نیرو به رومانی را داده است. بریتانیا همچنین اعلام کرد که به اوکراین سیستم‌های تسلیحات دفاعی سبک و ضد زره و همچنین تعداد کمی پرسنل برای آموزش ارسال می کند. در همین حال، استونی، لتونی و لیتوانی اخیراً تأییدیه‌ای از ایالات متحده دریافت کردند. ارسال سلاح های ساخت آمریکا به اوکراین برای دفاع بیشتر. استونی موشک‌های ضد زره جاولین و لتونی و لیتوانی موشک‌های ضدهوایی استینگر و تجهیزات ارائه می‌کنند. کشورهای حوزه بالتیک در بیانیه‌ای اعلام کردند: ما صمیمانه امیدواریم که اوکراین نیازی به استفاده از این تجهیزات نداشته باشد و از فدراسیون روسیه می‌خواهیم رفتار تهاجمی و غیرمسئولانه خود را کنار بگذارد. اسپانیا روز پنجشنبه اعلام کرد که کشتی‌های جنگی خود را برای تقویت نیروهای دریایی ناتو در دریای مدیترانه و دریای سیاه می فرستد و در حال بررسی ارسال جت های جنگنده خود به بلغارستان است.

اما کشورهایی که کمک می فرستند باید تعادل ظریفی را ایجاد کنند – کمک به اوکراین بدون انجام کاری که بتواند کرملین را تحریک کند. چارلز کوپچان، یکی از اعضای ارشد شورای روابط خارجی، معتقد است که تلاش‌های اخیر برای ارائه کمک ماهیت دفاعی داشته است. با توجه به اینکه دیپلماسی ادامه دارد و نتیجه مطلوب کشورهای ناتو حل و فصل دیپلماتیک مناقشه است، اعضای ناتو در تلاش هستند تا تعادل مناسبی بین بهبود قابلیت‌های ارتش اوکراین برای مقاومت در برابر روسیه و برداشتن گام‌هایی که روس‌ها آن را به عنوان اقدامی تحریک‌آمیز ببینند، برقرار باشد.

مسائل پیچیده‌تر در مورد چگونگی حمله احتمالی روسیه به اوکراین، نامشخص است. مسکو تا حد زیادی نیروهای خود را در امتداد مرز شمال شرقی اوکراین مستقر کرده است. روسیه گفته است که نیروهای نظامی خود را برای رزمایش‌های نظامی که برای ماه آینده برنامه‌ریزی شده‌اند، به بلاروس منتقل می‌کند، جایی که غرب می‌ترسد که ممکن است تهاجمی رخ دهد.

مانورها فشار بیشتری بر کشورهای ناتو وارد می کند، زیرا نیروهای روسیه را بر در همسایه شمالی اوکراین مستقر کرده و گزینه‌های بیشتری را برای تهاجم احتمالی به پوتین می دهد. الهوس می‌گوید: من فکر می کنم شرایط از زمانی که روسیه نیروهای خود را به بلاروس فرستاد، واقعا تغییر کرده است. بسیاری از متحدان در حال حاضر نگران هستند که روسیه به نحوی آماده حمله به اوکراین، از جنوب و پس از آن از بلاروس باشد.

آمریکا به نوبه خود، هیچ قصدی برای اعزام نیرو برای جلوگیری از تهاجم ندارد، اما گفته است که اگر روسیه تصمیم به حمله به اوکراین بگیرد، نیروهایی را برای تقویت ناتو اعزام خواهد کرد. بایدن نیز تهدید کرده که تحریم‌های اقتصادی ویرانگری را بر کشور تحمیل خواهد کرد.

ارتش آمریکا قبلاً ناو هواپیمابر هری ترومن را برای شرکت در رزمایش دریایی ناتو در دریای مدیترانه فرستاده است، اگرچه مقامات پنتاگون تاکید کردند که این رزمایش در پاسخ به اقدامات اخیر روسیه نیست.

انتهای پیام

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از هیل، در هفته‌های اخیر اسپانیا، فرانسه، استونی، انگلیس و آمریکا، انواع مختلفی از حمایت‌های نظامی را به اوکراین به بهانه حمله روسیه ارائه کرده‌اند. ناتو هیچ تعهدی برای دفاع از اوکراین ندارد زیرا این کشور سابق اتحاد جماهیر شوروی عضو این ائتلاف نیست، اما این گروه به صراحت اعلام کرده است که در کنار کی‌یف است و از مسکو خواسته است تا تنش‌ها را کاهش دهد.

به نظر می رسد برخی از تحرکات نظامی با هدف بازدارندگی روسیه از هرگونه اقدام تهاجمی صورت می گیرد، اما به نظر می‌رسد اقدامات دیگر برای یک درگیری جدی آماده شده است. به گفته کارشناسان، در هر صورت، این کمک‌ها می‌تواند به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نشان دهد که هزینه تهاجم به اوکراین بسیار زیاد است. ویلیام کورتنی، سفیر سابق آمریکا و کارشناس ارشد شرکت رند RAND می‌گوید: به وضوح این احساس وجود دارد که حمایت نظامی ارائه شده به اوکراین به کی‌یف کمک می‌کند تا هزینه هرگونه حمله نظامی روسیه را افزایش دهد. 

اوکراین خواستار پیوستن به ناتو شده است، اقدامی که با مخالفت شدید روسیه روبرو بوده است. مقامات روسیه خواستار عدم گسترش ناتو به شرق شده‌اند، اما ائتلاف این درخواست‌ها را رد کرده است. کرملین با اعلام نگرانی‌های امنیتی از این امتناع به عنوان توجیهی برای تجمع نیرو در مرز استفاده کرده است. روسیه حداقل ۱۰۰۰۰۰ سرباز را در نزدیکی مرز خود با اوکراین جمع آوری کرده است. مقامات هشدار داده‌اند که احتمال دارد یک حمله تا اواسط فوریه رخ دهد.

در سال‌های اخیر، نیروهای اوکراینی توانسته‌اند توانمندی خود را افزایش داده و از خود محافظت کنند. با این حال، ارتش روسیه بسیار مسلط‌تر و توانمندتر از حریف خود است. کورتنی تایید کرد که ناتو هیچ تعهد رسمی برای دفاع از اوکراین ندارد، اما افزود که حمایت نظامی غرب از این کشور اروپای شرقی از سال ۲۰۱۴ “بسیار قابل توجه” بوده است. در آن زمان، نیروهای روسیه به شبه جزیره کریمه حمله کردند و آن را ضمیمه کردند.

او می‌گوید: اروپا و ایالات متحده، با گذشت زمان، تمایل فزاینده‌ای برای کمک به اوکراین برای پیشرفت هم از طریق اصلاحات دموکراتیک و اصلاحات اقتصادی و هم برای نزدیک شدن به غرب که به نظر می‌رسد به نفع اوکراین است، پیدا کردند.

یکی از اهداف کمک به اوکراین حول استراتژی “دفاع خارپشت” متمرکز است، به این معنی که که یک کشور تا جایی که می‌تواند شرایط را برای حمله دیگر کشورها به خود مشکل کند.

راشل الهوس، معاون مدیر برنامه اروپا، روسیه و اوراسیا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید: کمک‌های امنیتی و تسلیحاتی کشنده ارائه می‌شود تا توانایی روسیه برای تصرف بخش‌های وسیعی از اوکراین بدون ضربه ای از طرف مقابل، پیچیده شود یعنی مقاومت تا مدت محدودی در برابر روسیه توانند ولی نه برای همیشه.

این روش، همراه با تهدیدهای ائتلاف مبنی بر عواقب شدید اقتصادی در صورت تهاجم روسیه، می‌تواند پوتین را وادار کند که دوبار در مورد این کار فکر کند.

کورتنی می‌گوید: این موضوع به جلوگیری از تجاوز روسیه کمک می‌کند و روشن می‌کند که هزینه‌های اقتصادی، نظامی و هزینه‌های انسانی ناشی از آن بیشتر از آن چیزی است که قبلاً انتظار می‌رفت.

اگرچه ائتلاف پشت اوکراین است، کشورها تاکنون در میزان حمایت خود متفاوت بوده‌اند. طی دو هفته گذشته، دانمارک تصمیم گرفت چهار جت جنگنده اف-۱۶ را برای پلیس هوایی و یک ناوچه ۱۶۰ نفره در دریای بالتیک به لیتوانی بفرستد. فرانسه نیز به نوبه خود پیشنهاد اعزام نیرو به رومانی را داده است. بریتانیا همچنین اعلام کرد که به اوکراین سیستم‌های تسلیحات دفاعی سبک و ضد زره و همچنین تعداد کمی پرسنل برای آموزش ارسال می کند. در همین حال، استونی، لتونی و لیتوانی اخیراً تأییدیه‌ای از ایالات متحده دریافت کردند. ارسال سلاح های ساخت آمریکا به اوکراین برای دفاع بیشتر. استونی موشک‌های ضد زره جاولین و لتونی و لیتوانی موشک‌های ضدهوایی استینگر و تجهیزات ارائه می‌کنند. کشورهای حوزه بالتیک در بیانیه‌ای اعلام کردند: ما صمیمانه امیدواریم که اوکراین نیازی به استفاده از این تجهیزات نداشته باشد و از فدراسیون روسیه می‌خواهیم رفتار تهاجمی و غیرمسئولانه خود را کنار بگذارد. اسپانیا روز پنجشنبه اعلام کرد که کشتی‌های جنگی خود را برای تقویت نیروهای دریایی ناتو در دریای مدیترانه و دریای سیاه می فرستد و در حال بررسی ارسال جت های جنگنده خود به بلغارستان است.

اما کشورهایی که کمک می فرستند باید تعادل ظریفی را ایجاد کنند – کمک به اوکراین بدون انجام کاری که بتواند کرملین را تحریک کند. چارلز کوپچان، یکی از اعضای ارشد شورای روابط خارجی، معتقد است که تلاش‌های اخیر برای ارائه کمک ماهیت دفاعی داشته است. با توجه به اینکه دیپلماسی ادامه دارد و نتیجه مطلوب کشورهای ناتو حل و فصل دیپلماتیک مناقشه است، اعضای ناتو در تلاش هستند تا تعادل مناسبی بین بهبود قابلیت‌های ارتش اوکراین برای مقاومت در برابر روسیه و برداشتن گام‌هایی که روس‌ها آن را به عنوان اقدامی تحریک‌آمیز ببینند، برقرار باشد.

مسائل پیچیده‌تر در مورد چگونگی حمله احتمالی روسیه به اوکراین، نامشخص است. مسکو تا حد زیادی نیروهای خود را در امتداد مرز شمال شرقی اوکراین مستقر کرده است. روسیه گفته است که نیروهای نظامی خود را برای رزمایش‌های نظامی که برای ماه آینده برنامه‌ریزی شده‌اند، به بلاروس منتقل می‌کند، جایی که غرب می‌ترسد که ممکن است تهاجمی رخ دهد.

مانورها فشار بیشتری بر کشورهای ناتو وارد می کند، زیرا نیروهای روسیه را بر در همسایه شمالی اوکراین مستقر کرده و گزینه‌های بیشتری را برای تهاجم احتمالی به پوتین می دهد. الهوس می‌گوید: من فکر می کنم شرایط از زمانی که روسیه نیروهای خود را به بلاروس فرستاد، واقعا تغییر کرده است. بسیاری از متحدان در حال حاضر نگران هستند که روسیه به نحوی آماده حمله به اوکراین، از جنوب و پس از آن از بلاروس باشد.

آمریکا به نوبه خود، هیچ قصدی برای اعزام نیرو برای جلوگیری از تهاجم ندارد، اما گفته است که اگر روسیه تصمیم به حمله به اوکراین بگیرد، نیروهایی را برای تقویت ناتو اعزام خواهد کرد. بایدن نیز تهدید کرده که تحریم‌های اقتصادی ویرانگری را بر کشور تحمیل خواهد کرد.

ارتش آمریکا قبلاً ناو هواپیمابر هری ترومن را برای شرکت در رزمایش دریایی ناتو در دریای مدیترانه فرستاده است، اگرچه مقامات پنتاگون تاکید کردند که این رزمایش در پاسخ به اقدامات اخیر روسیه نیست.

انتهای پیام