عضو هیات رئیسه انجمن ملی خرمای ایران گفت که خرمای ایرانی گاهی در قوطی‌های ۱۰ کیلویی و گاهی با گونی به کشورهایی مثل روسیه و چین صادر می‌شود. بخش دیگری از صادرات این محصول هم به صورت فله‌ای انجام می‌شود. حال باید دید دلیل این مدل صادرات با بسته‌بندی‌هایی مثل گونی و قوطی و یا به شکل فله‌ای چیست و آیا این مساله ریشه در مشکلات صنعت بسته‌بندی محصولات در ایران دارد یا خیر؟
علی‌محمد صمیمی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: آنچه موجب صادرات فله‌ای خرما می‌شود نه عدم توانایی داخلی که تقاضای خارجی است. خرما بر اساس عرضه به بازار نمی‌آید. بلکه این مشتری است که کیفیت بسته‌بندی آن را تعیین می‌کند. مشتری در افغانستان از ما آن را در بسته‌های ۳۰ کیلویی درخواست می‌کند و مشتری در روسیه ممکن است بگوید که در قوطی‌های ۱۰ کیلویی آن را ارسال کنیم. حتی در چین مشتری‌هایی از ما خواسته بودند که آن را در گونی ارسال کنیم.
وی همچنین به قوانین کشورهای مقصد که مانع از ارسال محصولات نهایی ایرانی با بسته بندی ایرانی می‌شود، اشاره کرد و گفت: برای بسیاری از کشورها بهتر این است که خرمای فله‌ای بخرند و در کشور خود بسته بندی کنند. به دلیل قوانین مالیاتی و گمرکی و همچنین گرانی بسته‌بندی ترجیح بسیاری از مشتری‌های جهانی ما این است که خرما را در کشور خودشان بسته‌بندی کنند. این مسئله البته به دلیل گرانی مواد اولیه و بسته‌بندی در کشور ما هم است، اما بیشتر به قوانین گمرکی آن کشورها مربوط می‌شود. بنابراین این بدان معنی نیست که کیفیت بسته‌بندی خرماهای ایرانی بد است یا ما نمی‌توانیم چنین کیفیتی از بسته‌بندی ارائه دهیم. بلکه این ترجیح کشور مقصد است که تعیین می‌کند ما چگونه محصول‌مان را صادر کنیم.
صمیمی درباره چالش‌های عرصه بسته بندی در ایران هم عنوان کرد: مواد اولیه بسته‌بندی در ایران گران است. علیرغم اینکه ما توانایی‌های خوبی در طراحی و چاپ و دیزاین محصولات داریم اما قیمت تمام شده بسته‌بندی بالاست و این موجب می‌شود هم در بازار داخلی که مردم تحت فشار اقتصادی هستند تلاش شود تا محصول ارزان‌تری به دست‌شان برسد و چندان روی بسته‌بندی کار نمی‌کنند و هم در بازار رقابتی جهانی تلاش کنیم که با قیمت متعادل سهم بیشتری از بازار را داشته باشیم. البته همانطور که گفتم هر جا که تقاضا برای محصول با بسته بندی مناسب باشد ما آماده ارائه کیفیت بالای آن هستیم.
در همین رابطه متین میرزایی – استاد دانشگاه و متخصص طراحی بسته‌بندی – نیز در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: مشکلاتی که درباره صادرات محصولات ایرانی مثل زعفران، عسل، خرما و سایر خشکبار وجود دارد بخشی از آن مربوط به خود محصول است و بخشی مرتبط با بسته‌بندی. فارغ از مسائلی که مربوط به استانداردهای تعیین شده برای ورود کالا به سایر کشورها مثل استانداردهای مرتبط با سلامت غذایی و مواد اولیه، حجم محصول، حمل و نقل و… برخی از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی گاهی به دلیل عدم شناخت این استانداردها یا به این دلیل که نمی‌خواهند خود را درگیر هزینه‌های مرتبط با استانداردسازی کنند ترجیح می‌دهند محصولات را به صورت فله صادر کنند، دلیل اصلی کمبود متریال در کشور نیز بیشتر از هر چیز مرتبط با نرخ ارز و محدودیتهای ورود کالا و روابط اقتصادی بین‌المللی است.
میرزایی در رابطه با هزینه‌های طراحی و تولید بسته‌بندی نظر متفاوتی داشته و می‌گوید: گمان می کنم در حال حاضر با توجه به کاهش ارزش پول ملی ما در مقایسه با سایر کشورها این هزینه تولید بسته بندی در ایران یکی از پایین‌ترین سطوح قرار می‌گیرد و به نسبت میانگین جهانی و حتی منطقه ارزان‌تر تمام می‌شود. اساسا یکی از اهداف ما برای برگزاری دوسالانه بسته‌ها در ایران که امسال چهارمین دوره آن برگزار می‌شود ارائه‌ی پیشنهادهای متفاوت و خلاقانه طراحی بسته‌بندی توسط طیف وسیعی از طراحان است که همین موضوع باعث آگاهی و ارتباط بیشتر بخش تولید در رابطه با پتانسیل‌های اجرایی طراحی و تولید بسته‌بندی‌هایی استانداردتر برای بازار داخل و خارج از کشور شود.
انتهای پیام
عضو هیات رئیسه انجمن ملی خرمای ایران گفت که خرمای ایرانی گاهی در قوطی‌های ۱۰ کیلویی و گاهی با گونی به کشورهایی مثل روسیه و چین صادر می‌شود. بخش دیگری از صادرات این محصول هم به صورت فله‌ای انجام می‌شود. حال باید دید دلیل این مدل صادرات با بسته‌بندی‌هایی مثل گونی و قوطی و یا به شکل فله‌ای چیست و آیا این مساله ریشه در مشکلات صنعت بسته‌بندی محصولات در ایران دارد یا خیر؟
علی‌محمد صمیمی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: آنچه موجب صادرات فله‌ای خرما می‌شود نه عدم توانایی داخلی که تقاضای خارجی است. خرما بر اساس عرضه به بازار نمی‌آید. بلکه این مشتری است که کیفیت بسته‌بندی آن را تعیین می‌کند. مشتری در افغانستان از ما آن را در بسته‌های ۳۰ کیلویی درخواست می‌کند و مشتری در روسیه ممکن است بگوید که در قوطی‌های ۱۰ کیلویی آن را ارسال کنیم. حتی در چین مشتری‌هایی از ما خواسته بودند که آن را در گونی ارسال کنیم.
وی همچنین به قوانین کشورهای مقصد که مانع از ارسال محصولات نهایی ایرانی با بسته بندی ایرانی می‌شود، اشاره کرد و گفت: برای بسیاری از کشورها بهتر این است که خرمای فله‌ای بخرند و در کشور خود بسته بندی کنند. به دلیل قوانین مالیاتی و گمرکی و همچنین گرانی بسته‌بندی ترجیح بسیاری از مشتری‌های جهانی ما این است که خرما را در کشور خودشان بسته‌بندی کنند. این مسئله البته به دلیل گرانی مواد اولیه و بسته‌بندی در کشور ما هم است، اما بیشتر به قوانین گمرکی آن کشورها مربوط می‌شود. بنابراین این بدان معنی نیست که کیفیت بسته‌بندی خرماهای ایرانی بد است یا ما نمی‌توانیم چنین کیفیتی از بسته‌بندی ارائه دهیم. بلکه این ترجیح کشور مقصد است که تعیین می‌کند ما چگونه محصول‌مان را صادر کنیم.
صمیمی درباره چالش‌های عرصه بسته بندی در ایران هم عنوان کرد: مواد اولیه بسته‌بندی در ایران گران است. علیرغم اینکه ما توانایی‌های خوبی در طراحی و چاپ و دیزاین محصولات داریم اما قیمت تمام شده بسته‌بندی بالاست و این موجب می‌شود هم در بازار داخلی که مردم تحت فشار اقتصادی هستند تلاش شود تا محصول ارزان‌تری به دست‌شان برسد و چندان روی بسته‌بندی کار نمی‌کنند و هم در بازار رقابتی جهانی تلاش کنیم که با قیمت متعادل سهم بیشتری از بازار را داشته باشیم. البته همانطور که گفتم هر جا که تقاضا برای محصول با بسته بندی مناسب باشد ما آماده ارائه کیفیت بالای آن هستیم.
در همین رابطه متین میرزایی – استاد دانشگاه و متخصص طراحی بسته‌بندی – نیز در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: مشکلاتی که درباره صادرات محصولات ایرانی مثل زعفران، عسل، خرما و سایر خشکبار وجود دارد بخشی از آن مربوط به خود محصول است و بخشی مرتبط با بسته‌بندی. فارغ از مسائلی که مربوط به استانداردهای تعیین شده برای ورود کالا به سایر کشورها مثل استانداردهای مرتبط با سلامت غذایی و مواد اولیه، حجم محصول، حمل و نقل و… برخی از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی گاهی به دلیل عدم شناخت این استانداردها یا به این دلیل که نمی‌خواهند خود را درگیر هزینه‌های مرتبط با استانداردسازی کنند ترجیح می‌دهند محصولات را به صورت فله صادر کنند، دلیل اصلی کمبود متریال در کشور نیز بیشتر از هر چیز مرتبط با نرخ ارز و محدودیتهای ورود کالا و روابط اقتصادی بین‌المللی است.
میرزایی در رابطه با هزینه‌های طراحی و تولید بسته‌بندی نظر متفاوتی داشته و می‌گوید: گمان می کنم در حال حاضر با توجه به کاهش ارزش پول ملی ما در مقایسه با سایر کشورها این هزینه تولید بسته بندی در ایران یکی از پایین‌ترین سطوح قرار می‌گیرد و به نسبت میانگین جهانی و حتی منطقه ارزان‌تر تمام می‌شود. اساسا یکی از اهداف ما برای برگزاری دوسالانه بسته‌ها در ایران که امسال چهارمین دوره آن برگزار می‌شود ارائه‌ی پیشنهادهای متفاوت و خلاقانه طراحی بسته‌بندی توسط طیف وسیعی از طراحان است که همین موضوع باعث آگاهی و ارتباط بیشتر بخش تولید در رابطه با پتانسیل‌های اجرایی طراحی و تولید بسته‌بندی‌هایی استانداردتر برای بازار داخل و خارج از کشور شود.
انتهای پیام
عضو هیات رئیسه انجمن ملی خرمای ایران گفت که خرمای ایرانی گاهی در قوطی‌های ۱۰ کیلویی و گاهی با گونی به کشورهایی مثل روسیه و چین صادر می‌شود. بخش دیگری از صادرات این محصول هم به صورت فله‌ای انجام می‌شود. حال باید دید دلیل این مدل صادرات با بسته‌بندی‌هایی مثل گونی و قوطی و یا به شکل فله‌ای چیست و آیا این مساله ریشه در مشکلات صنعت بسته‌بندی محصولات در ایران دارد یا خیر؟
علی‌محمد صمیمی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: آنچه موجب صادرات فله‌ای خرما می‌شود نه عدم توانایی داخلی که تقاضای خارجی است. خرما بر اساس عرضه به بازار نمی‌آید. بلکه این مشتری است که کیفیت بسته‌بندی آن را تعیین می‌کند. مشتری در افغانستان از ما آن را در بسته‌های ۳۰ کیلویی درخواست می‌کند و مشتری در روسیه ممکن است بگوید که در قوطی‌های ۱۰ کیلویی آن را ارسال کنیم. حتی در چین مشتری‌هایی از ما خواسته بودند که آن را در گونی ارسال کنیم.
وی همچنین به قوانین کشورهای مقصد که مانع از ارسال محصولات نهایی ایرانی با بسته بندی ایرانی می‌شود، اشاره کرد و گفت: برای بسیاری از کشورها بهتر این است که خرمای فله‌ای بخرند و در کشور خود بسته بندی کنند. به دلیل قوانین مالیاتی و گمرکی و همچنین گرانی بسته‌بندی ترجیح بسیاری از مشتری‌های جهانی ما این است که خرما را در کشور خودشان بسته‌بندی کنند. این مسئله البته به دلیل گرانی مواد اولیه و بسته‌بندی در کشور ما هم است، اما بیشتر به قوانین گمرکی آن کشورها مربوط می‌شود. بنابراین این بدان معنی نیست که کیفیت بسته‌بندی خرماهای ایرانی بد است یا ما نمی‌توانیم چنین کیفیتی از بسته‌بندی ارائه دهیم. بلکه این ترجیح کشور مقصد است که تعیین می‌کند ما چگونه محصول‌مان را صادر کنیم.
صمیمی درباره چالش‌های عرصه بسته بندی در ایران هم عنوان کرد: مواد اولیه بسته‌بندی در ایران گران است. علیرغم اینکه ما توانایی‌های خوبی در طراحی و چاپ و دیزاین محصولات داریم اما قیمت تمام شده بسته‌بندی بالاست و این موجب می‌شود هم در بازار داخلی که مردم تحت فشار اقتصادی هستند تلاش شود تا محصول ارزان‌تری به دست‌شان برسد و چندان روی بسته‌بندی کار نمی‌کنند و هم در بازار رقابتی جهانی تلاش کنیم که با قیمت متعادل سهم بیشتری از بازار را داشته باشیم. البته همانطور که گفتم هر جا که تقاضا برای محصول با بسته بندی مناسب باشد ما آماده ارائه کیفیت بالای آن هستیم.
در همین رابطه متین میرزایی – استاد دانشگاه و متخصص طراحی بسته‌بندی – نیز در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: مشکلاتی که درباره صادرات محصولات ایرانی مثل زعفران، عسل، خرما و سایر خشکبار وجود دارد بخشی از آن مربوط به خود محصول است و بخشی مرتبط با بسته‌بندی. فارغ از مسائلی که مربوط به استانداردهای تعیین شده برای ورود کالا به سایر کشورها مثل استانداردهای مرتبط با سلامت غذایی و مواد اولیه، حجم محصول، حمل و نقل و… برخی از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی گاهی به دلیل عدم شناخت این استانداردها یا به این دلیل که نمی‌خواهند خود را درگیر هزینه‌های مرتبط با استانداردسازی کنند ترجیح می‌دهند محصولات را به صورت فله صادر کنند، دلیل اصلی کمبود متریال در کشور نیز بیشتر از هر چیز مرتبط با نرخ ارز و محدودیتهای ورود کالا و روابط اقتصادی بین‌المللی است.
میرزایی در رابطه با هزینه‌های طراحی و تولید بسته‌بندی نظر متفاوتی داشته و می‌گوید: گمان می کنم در حال حاضر با توجه به کاهش ارزش پول ملی ما در مقایسه با سایر کشورها این هزینه تولید بسته بندی در ایران یکی از پایین‌ترین سطوح قرار می‌گیرد و به نسبت میانگین جهانی و حتی منطقه ارزان‌تر تمام می‌شود. اساسا یکی از اهداف ما برای برگزاری دوسالانه بسته‌ها در ایران که امسال چهارمین دوره آن برگزار می‌شود ارائه‌ی پیشنهادهای متفاوت و خلاقانه طراحی بسته‌بندی توسط طیف وسیعی از طراحان است که همین موضوع باعث آگاهی و ارتباط بیشتر بخش تولید در رابطه با پتانسیل‌های اجرایی طراحی و تولید بسته‌بندی‌هایی استانداردتر برای بازار داخل و خارج از کشور شود.
انتهای پیام
عضو هیات رئیسه انجمن ملی خرمای ایران گفت که خرمای ایرانی گاهی در قوطی‌های ۱۰ کیلویی و گاهی با گونی به کشورهایی مثل روسیه و چین صادر می‌شود. بخش دیگری از صادرات این محصول هم به صورت فله‌ای انجام می‌شود. حال باید دید دلیل این مدل صادرات با بسته‌بندی‌هایی مثل گونی و قوطی و یا به شکل فله‌ای چیست و آیا این مساله ریشه در مشکلات صنعت بسته‌بندی محصولات در ایران دارد یا خیر؟
علی‌محمد صمیمی در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: آنچه موجب صادرات فله‌ای خرما می‌شود نه عدم توانایی داخلی که تقاضای خارجی است. خرما بر اساس عرضه به بازار نمی‌آید. بلکه این مشتری است که کیفیت بسته‌بندی آن را تعیین می‌کند. مشتری در افغانستان از ما آن را در بسته‌های ۳۰ کیلویی درخواست می‌کند و مشتری در روسیه ممکن است بگوید که در قوطی‌های ۱۰ کیلویی آن را ارسال کنیم. حتی در چین مشتری‌هایی از ما خواسته بودند که آن را در گونی ارسال کنیم.
وی همچنین به قوانین کشورهای مقصد که مانع از ارسال محصولات نهایی ایرانی با بسته بندی ایرانی می‌شود، اشاره کرد و گفت: برای بسیاری از کشورها بهتر این است که خرمای فله‌ای بخرند و در کشور خود بسته بندی کنند. به دلیل قوانین مالیاتی و گمرکی و همچنین گرانی بسته‌بندی ترجیح بسیاری از مشتری‌های جهانی ما این است که خرما را در کشور خودشان بسته‌بندی کنند. این مسئله البته به دلیل گرانی مواد اولیه و بسته‌بندی در کشور ما هم است، اما بیشتر به قوانین گمرکی آن کشورها مربوط می‌شود. بنابراین این بدان معنی نیست که کیفیت بسته‌بندی خرماهای ایرانی بد است یا ما نمی‌توانیم چنین کیفیتی از بسته‌بندی ارائه دهیم. بلکه این ترجیح کشور مقصد است که تعیین می‌کند ما چگونه محصول‌مان را صادر کنیم.
صمیمی درباره چالش‌های عرصه بسته بندی در ایران هم عنوان کرد: مواد اولیه بسته‌بندی در ایران گران است. علیرغم اینکه ما توانایی‌های خوبی در طراحی و چاپ و دیزاین محصولات داریم اما قیمت تمام شده بسته‌بندی بالاست و این موجب می‌شود هم در بازار داخلی که مردم تحت فشار اقتصادی هستند تلاش شود تا محصول ارزان‌تری به دست‌شان برسد و چندان روی بسته‌بندی کار نمی‌کنند و هم در بازار رقابتی جهانی تلاش کنیم که با قیمت متعادل سهم بیشتری از بازار را داشته باشیم. البته همانطور که گفتم هر جا که تقاضا برای محصول با بسته بندی مناسب باشد ما آماده ارائه کیفیت بالای آن هستیم.
در همین رابطه متین میرزایی – استاد دانشگاه و متخصص طراحی بسته‌بندی – نیز در گفت‌وگو با دانشجو اینترنشنال، گفت: مشکلاتی که درباره صادرات محصولات ایرانی مثل زعفران، عسل، خرما و سایر خشکبار وجود دارد بخشی از آن مربوط به خود محصول است و بخشی مرتبط با بسته‌بندی. فارغ از مسائلی که مربوط به استانداردهای تعیین شده برای ورود کالا به سایر کشورها مثل استانداردهای مرتبط با سلامت غذایی و مواد اولیه، حجم محصول، حمل و نقل و… برخی از تولیدکنندگان محصولات کشاورزی گاهی به دلیل عدم شناخت این استانداردها یا به این دلیل که نمی‌خواهند خود را درگیر هزینه‌های مرتبط با استانداردسازی کنند ترجیح می‌دهند محصولات را به صورت فله صادر کنند، دلیل اصلی کمبود متریال در کشور نیز بیشتر از هر چیز مرتبط با نرخ ارز و محدودیتهای ورود کالا و روابط اقتصادی بین‌المللی است.
میرزایی در رابطه با هزینه‌های طراحی و تولید بسته‌بندی نظر متفاوتی داشته و می‌گوید: گمان می کنم در حال حاضر با توجه به کاهش ارزش پول ملی ما در مقایسه با سایر کشورها این هزینه تولید بسته بندی در ایران یکی از پایین‌ترین سطوح قرار می‌گیرد و به نسبت میانگین جهانی و حتی منطقه ارزان‌تر تمام می‌شود. اساسا یکی از اهداف ما برای برگزاری دوسالانه بسته‌ها در ایران که امسال چهارمین دوره آن برگزار می‌شود ارائه‌ی پیشنهادهای متفاوت و خلاقانه طراحی بسته‌بندی توسط طیف وسیعی از طراحان است که همین موضوع باعث آگاهی و ارتباط بیشتر بخش تولید در رابطه با پتانسیل‌های اجرایی طراحی و تولید بسته‌بندی‌هایی استانداردتر برای بازار داخل و خارج از کشور شود.
انتهای پیام
