اخلاق‌مداری خانواده در افق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از ایسنا، رضا خجسته مهر، عضو اندیشکده خانواده مرکز الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و استاد دانشگاه شهید چمران اهواز در یادداشتی نوشت: یکی از عوامل مهمی که باعث ارتقای کیفیت روابط اعضای خانواده می‌شود ، اخلاق‌مداری است. اخلاق‌مداری، ویژگی جهانی روابط است و می‌توان گفت اخلاق‌مداری، وابسته به فرهنگ نیست و در همه موقعیت‌های ملی و فراملی، هسته مرکزی حفظ و تعالی کانون خانواده است. منش‌ها و فضائل اخلاقی نظیر دوستی، احترام متقابل، فداکاری، بخشش، درک کردن و همدلی، انصاف و مدارا، در سلامت روابط خانوادگی تأثیر دارند و منجر به کاهش ارتباطات منفی و افزایش صمیمیت زناشویی می‌شوند.

 خانواده‌های اخلاق‌مدار، صفات خوب همدیگر را می‌شناسند و آنها را تأیید می‌کنند.

اعضای خانواده اخلاق‌مدار، تفاوت‌های هم را درک می‌کنند و برای حفظ منافع خانوادگی در صورت لزوم از خواسته‌های شخصی خود می‌گذرند و فداکاری می‌کنند.

بخشیدن ضعف‌های اجتناب‌ناپذیر از دیگر معیارهای اخلاقی خانواده‌های اخلاق‌مدار است.

خانواده‌های اخلاق‌مدار همچنین منصف‌اند. بدین معنا که علاوه بر نیازهای خود، نیازهای دیگری را در نظر می‌گیرند.

به طور کلی می‌توان گفت:  اخلاق‌مداری با مصادیقی که برای آن شمرده شد، شاخصی برای تشخیص عملکرد مناسب خانواده است. مصادیق اخلاق‌مداری در دو بعد اخلاق‌مداری در روابط خانواده اصلی (روابط والدین با فرزندان یا روابط عمودی) و اخلاق‌مداری در روابط همسران و یا برادران و خواهران (روابط افقی) است.

اخلاق‌مداری هم در روابط عمودی و هم در روابط افقی، هسته مرکزی روابط است. اعضای رابطه افقی، مستحق احترام، اعتماد و انصاف، توجه، عشق، صمیمیت، رشد و شکوفایی، مسئولیت مالی و وفاداری هستند. در روابط عمودی، هرچند اصل اعتماد، عدالت و انصاف حاکم است ، ولی ماهیت تکالیف و حقوق متفاوت هستند.

گفتنی است اخلاق از خانواده به فرزندان منتقل می‌شود. پدر و مادر اخلاق‌مدار، احساس طردشدگی را به فرزندان تزریق نمی‌کنند، الگوی رفتاری آنها، اعتمادسازی است و رفتارهای آنها، منصفانه است. پدر و مادر اخلاق‌مدار، حمایت‌گرند، خشنودی یکدیگر را می‌خواهند و روابط صمیمانه دارند. پدر و مادر اخلاق‌مدار، فرزندان را از عشق و عاطفه لازم محروم نمی‌کنند، فرزندان را دوست دارند و آرزوهای خود را بر فرزندان تحمیل نمی‌کنند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار به خواسته‌های هم اهمیت می‌دهند، کنار هم می‌مانند، تعاملات نابرابر ندارند، همدیگر را نادیده نمی‌گیرند، به حرف‌های هم گوش می‌دهند و برای هم ارزش قائل‌اند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار، نیازهای همدیگر را برآورده می‌کنند، مشورت‌گر هستند و از منافع شخص خود می‌گذرند.

زنان و شوهران اخلاق‌مدار اگر آزرده شوند رفتارهای آزرده نشان نمی‌دهند و وقتی خشمگین شوند ، خشم خود را بر سر همسر خود خالی نمی‌کنند.

با توجه به نقش فوق العاده مهم فضائل اخلاقی در ارتقای کیفیت خانواده، آموزش‌های این فضیلت‌ها به خانواده باید جزو گفتمان‌های عمومی کشور تبدیل شود. اگر این گفتمان‌ها در فرهنگ جامعه، غالب شد آن وقت مسیر برای رشد تعالی خانواده مهیا خواهد شد.

انتهای پیام

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از ایسنا، رضا خجسته مهر، عضو اندیشکده خانواده مرکز الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و استاد دانشگاه شهید چمران اهواز در یادداشتی نوشت: یکی از عوامل مهمی که باعث ارتقای کیفیت روابط اعضای خانواده می‌شود ، اخلاق‌مداری است. اخلاق‌مداری، ویژگی جهانی روابط است و می‌توان گفت اخلاق‌مداری، وابسته به فرهنگ نیست و در همه موقعیت‌های ملی و فراملی، هسته مرکزی حفظ و تعالی کانون خانواده است. منش‌ها و فضائل اخلاقی نظیر دوستی، احترام متقابل، فداکاری، بخشش، درک کردن و همدلی، انصاف و مدارا، در سلامت روابط خانوادگی تأثیر دارند و منجر به کاهش ارتباطات منفی و افزایش صمیمیت زناشویی می‌شوند.

 خانواده‌های اخلاق‌مدار، صفات خوب همدیگر را می‌شناسند و آنها را تأیید می‌کنند.

اعضای خانواده اخلاق‌مدار، تفاوت‌های هم را درک می‌کنند و برای حفظ منافع خانوادگی در صورت لزوم از خواسته‌های شخصی خود می‌گذرند و فداکاری می‌کنند.

بخشیدن ضعف‌های اجتناب‌ناپذیر از دیگر معیارهای اخلاقی خانواده‌های اخلاق‌مدار است.

خانواده‌های اخلاق‌مدار همچنین منصف‌اند. بدین معنا که علاوه بر نیازهای خود، نیازهای دیگری را در نظر می‌گیرند.

به طور کلی می‌توان گفت:  اخلاق‌مداری با مصادیقی که برای آن شمرده شد، شاخصی برای تشخیص عملکرد مناسب خانواده است. مصادیق اخلاق‌مداری در دو بعد اخلاق‌مداری در روابط خانواده اصلی (روابط والدین با فرزندان یا روابط عمودی) و اخلاق‌مداری در روابط همسران و یا برادران و خواهران (روابط افقی) است.

اخلاق‌مداری هم در روابط عمودی و هم در روابط افقی، هسته مرکزی روابط است. اعضای رابطه افقی، مستحق احترام، اعتماد و انصاف، توجه، عشق، صمیمیت، رشد و شکوفایی، مسئولیت مالی و وفاداری هستند. در روابط عمودی، هرچند اصل اعتماد، عدالت و انصاف حاکم است ، ولی ماهیت تکالیف و حقوق متفاوت هستند.

گفتنی است اخلاق از خانواده به فرزندان منتقل می‌شود. پدر و مادر اخلاق‌مدار، احساس طردشدگی را به فرزندان تزریق نمی‌کنند، الگوی رفتاری آنها، اعتمادسازی است و رفتارهای آنها، منصفانه است. پدر و مادر اخلاق‌مدار، حمایت‌گرند، خشنودی یکدیگر را می‌خواهند و روابط صمیمانه دارند. پدر و مادر اخلاق‌مدار، فرزندان را از عشق و عاطفه لازم محروم نمی‌کنند، فرزندان را دوست دارند و آرزوهای خود را بر فرزندان تحمیل نمی‌کنند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار به خواسته‌های هم اهمیت می‌دهند، کنار هم می‌مانند، تعاملات نابرابر ندارند، همدیگر را نادیده نمی‌گیرند، به حرف‌های هم گوش می‌دهند و برای هم ارزش قائل‌اند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار، نیازهای همدیگر را برآورده می‌کنند، مشورت‌گر هستند و از منافع شخص خود می‌گذرند.

زنان و شوهران اخلاق‌مدار اگر آزرده شوند رفتارهای آزرده نشان نمی‌دهند و وقتی خشمگین شوند ، خشم خود را بر سر همسر خود خالی نمی‌کنند.

با توجه به نقش فوق العاده مهم فضائل اخلاقی در ارتقای کیفیت خانواده، آموزش‌های این فضیلت‌ها به خانواده باید جزو گفتمان‌های عمومی کشور تبدیل شود. اگر این گفتمان‌ها در فرهنگ جامعه، غالب شد آن وقت مسیر برای رشد تعالی خانواده مهیا خواهد شد.

انتهای پیام

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از ایسنا، رضا خجسته مهر، عضو اندیشکده خانواده مرکز الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و استاد دانشگاه شهید چمران اهواز در یادداشتی نوشت: یکی از عوامل مهمی که باعث ارتقای کیفیت روابط اعضای خانواده می‌شود ، اخلاق‌مداری است. اخلاق‌مداری، ویژگی جهانی روابط است و می‌توان گفت اخلاق‌مداری، وابسته به فرهنگ نیست و در همه موقعیت‌های ملی و فراملی، هسته مرکزی حفظ و تعالی کانون خانواده است. منش‌ها و فضائل اخلاقی نظیر دوستی، احترام متقابل، فداکاری، بخشش، درک کردن و همدلی، انصاف و مدارا، در سلامت روابط خانوادگی تأثیر دارند و منجر به کاهش ارتباطات منفی و افزایش صمیمیت زناشویی می‌شوند.

 خانواده‌های اخلاق‌مدار، صفات خوب همدیگر را می‌شناسند و آنها را تأیید می‌کنند.

اعضای خانواده اخلاق‌مدار، تفاوت‌های هم را درک می‌کنند و برای حفظ منافع خانوادگی در صورت لزوم از خواسته‌های شخصی خود می‌گذرند و فداکاری می‌کنند.

بخشیدن ضعف‌های اجتناب‌ناپذیر از دیگر معیارهای اخلاقی خانواده‌های اخلاق‌مدار است.

خانواده‌های اخلاق‌مدار همچنین منصف‌اند. بدین معنا که علاوه بر نیازهای خود، نیازهای دیگری را در نظر می‌گیرند.

به طور کلی می‌توان گفت:  اخلاق‌مداری با مصادیقی که برای آن شمرده شد، شاخصی برای تشخیص عملکرد مناسب خانواده است. مصادیق اخلاق‌مداری در دو بعد اخلاق‌مداری در روابط خانواده اصلی (روابط والدین با فرزندان یا روابط عمودی) و اخلاق‌مداری در روابط همسران و یا برادران و خواهران (روابط افقی) است.

اخلاق‌مداری هم در روابط عمودی و هم در روابط افقی، هسته مرکزی روابط است. اعضای رابطه افقی، مستحق احترام، اعتماد و انصاف، توجه، عشق، صمیمیت، رشد و شکوفایی، مسئولیت مالی و وفاداری هستند. در روابط عمودی، هرچند اصل اعتماد، عدالت و انصاف حاکم است ، ولی ماهیت تکالیف و حقوق متفاوت هستند.

گفتنی است اخلاق از خانواده به فرزندان منتقل می‌شود. پدر و مادر اخلاق‌مدار، احساس طردشدگی را به فرزندان تزریق نمی‌کنند، الگوی رفتاری آنها، اعتمادسازی است و رفتارهای آنها، منصفانه است. پدر و مادر اخلاق‌مدار، حمایت‌گرند، خشنودی یکدیگر را می‌خواهند و روابط صمیمانه دارند. پدر و مادر اخلاق‌مدار، فرزندان را از عشق و عاطفه لازم محروم نمی‌کنند، فرزندان را دوست دارند و آرزوهای خود را بر فرزندان تحمیل نمی‌کنند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار به خواسته‌های هم اهمیت می‌دهند، کنار هم می‌مانند، تعاملات نابرابر ندارند، همدیگر را نادیده نمی‌گیرند، به حرف‌های هم گوش می‌دهند و برای هم ارزش قائل‌اند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار، نیازهای همدیگر را برآورده می‌کنند، مشورت‌گر هستند و از منافع شخص خود می‌گذرند.

زنان و شوهران اخلاق‌مدار اگر آزرده شوند رفتارهای آزرده نشان نمی‌دهند و وقتی خشمگین شوند ، خشم خود را بر سر همسر خود خالی نمی‌کنند.

با توجه به نقش فوق العاده مهم فضائل اخلاقی در ارتقای کیفیت خانواده، آموزش‌های این فضیلت‌ها به خانواده باید جزو گفتمان‌های عمومی کشور تبدیل شود. اگر این گفتمان‌ها در فرهنگ جامعه، غالب شد آن وقت مسیر برای رشد تعالی خانواده مهیا خواهد شد.

انتهای پیام

به گزارش دانشجو اینترنشنال به نقل از ایسنا، رضا خجسته مهر، عضو اندیشکده خانواده مرکز الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و استاد دانشگاه شهید چمران اهواز در یادداشتی نوشت: یکی از عوامل مهمی که باعث ارتقای کیفیت روابط اعضای خانواده می‌شود ، اخلاق‌مداری است. اخلاق‌مداری، ویژگی جهانی روابط است و می‌توان گفت اخلاق‌مداری، وابسته به فرهنگ نیست و در همه موقعیت‌های ملی و فراملی، هسته مرکزی حفظ و تعالی کانون خانواده است. منش‌ها و فضائل اخلاقی نظیر دوستی، احترام متقابل، فداکاری، بخشش، درک کردن و همدلی، انصاف و مدارا، در سلامت روابط خانوادگی تأثیر دارند و منجر به کاهش ارتباطات منفی و افزایش صمیمیت زناشویی می‌شوند.

 خانواده‌های اخلاق‌مدار، صفات خوب همدیگر را می‌شناسند و آنها را تأیید می‌کنند.

اعضای خانواده اخلاق‌مدار، تفاوت‌های هم را درک می‌کنند و برای حفظ منافع خانوادگی در صورت لزوم از خواسته‌های شخصی خود می‌گذرند و فداکاری می‌کنند.

بخشیدن ضعف‌های اجتناب‌ناپذیر از دیگر معیارهای اخلاقی خانواده‌های اخلاق‌مدار است.

خانواده‌های اخلاق‌مدار همچنین منصف‌اند. بدین معنا که علاوه بر نیازهای خود، نیازهای دیگری را در نظر می‌گیرند.

به طور کلی می‌توان گفت:  اخلاق‌مداری با مصادیقی که برای آن شمرده شد، شاخصی برای تشخیص عملکرد مناسب خانواده است. مصادیق اخلاق‌مداری در دو بعد اخلاق‌مداری در روابط خانواده اصلی (روابط والدین با فرزندان یا روابط عمودی) و اخلاق‌مداری در روابط همسران و یا برادران و خواهران (روابط افقی) است.

اخلاق‌مداری هم در روابط عمودی و هم در روابط افقی، هسته مرکزی روابط است. اعضای رابطه افقی، مستحق احترام، اعتماد و انصاف، توجه، عشق، صمیمیت، رشد و شکوفایی، مسئولیت مالی و وفاداری هستند. در روابط عمودی، هرچند اصل اعتماد، عدالت و انصاف حاکم است ، ولی ماهیت تکالیف و حقوق متفاوت هستند.

گفتنی است اخلاق از خانواده به فرزندان منتقل می‌شود. پدر و مادر اخلاق‌مدار، احساس طردشدگی را به فرزندان تزریق نمی‌کنند، الگوی رفتاری آنها، اعتمادسازی است و رفتارهای آنها، منصفانه است. پدر و مادر اخلاق‌مدار، حمایت‌گرند، خشنودی یکدیگر را می‌خواهند و روابط صمیمانه دارند. پدر و مادر اخلاق‌مدار، فرزندان را از عشق و عاطفه لازم محروم نمی‌کنند، فرزندان را دوست دارند و آرزوهای خود را بر فرزندان تحمیل نمی‌کنند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار به خواسته‌های هم اهمیت می‌دهند، کنار هم می‌مانند، تعاملات نابرابر ندارند، همدیگر را نادیده نمی‌گیرند، به حرف‌های هم گوش می‌دهند و برای هم ارزش قائل‌اند.

 زنان و شوهران اخلاق‌مدار، نیازهای همدیگر را برآورده می‌کنند، مشورت‌گر هستند و از منافع شخص خود می‌گذرند.

زنان و شوهران اخلاق‌مدار اگر آزرده شوند رفتارهای آزرده نشان نمی‌دهند و وقتی خشمگین شوند ، خشم خود را بر سر همسر خود خالی نمی‌کنند.

با توجه به نقش فوق العاده مهم فضائل اخلاقی در ارتقای کیفیت خانواده، آموزش‌های این فضیلت‌ها به خانواده باید جزو گفتمان‌های عمومی کشور تبدیل شود. اگر این گفتمان‌ها در فرهنگ جامعه، غالب شد آن وقت مسیر برای رشد تعالی خانواده مهیا خواهد شد.

انتهای پیام