جدیدترین رتبه بندی دانشگاه‌های آسیایی منتشر شد

به گزارش ایسنا به نقل از وب‌سایت رسمی تایمز هایر اجوکیشن، این روزها تفسیرهای زیادی در مورد آموزش عالی در آسیا و رشد آن ارائه می‌شود. چراکه دانشگاه‌های آسیایی پیشرفت‌های خارق‌العاده‌ای در تحقیقات و افزایش میزان ثبت نام داشته‌اند.

اما یکی از زمینه‌هایی که در مورد آسیایی شاید هنوز در کوتاه مدت انتظارات بالایی را برآورده نکرده باشد، پیشرفت دانشگاه‌های آسیایی در جذب دانشجویان بین‌المللی است.

در حالی که کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند که همه‌گیری کووید-۱۹ ممکن است ظهور شرق آسیا را به عنوان یک مرکز آموزش عالی منطقه‌ای تسریع کند، ولی محدودیت‌های مرزی و تنش‌های ژئوپلیتیکی ادامه‌دار به این معنی است که ممکن است مدتی طول بکشد تا این قاره به رقیبی جدی برای کشورهای اصلی انگلیسی‌زبان در غرب تبدیل شود.

تحلیل‌های محققین حوزه آموزش عالی نشان از آن دارد که ممکن است ۲۰ سال طول بکشد تا شاهد افزایش قابل توجهی در تحرک آموزش عالی درون آسیایی باشیم.

یکی از کشورهایی که مدت هاست با بین المللی شدن دست و پنجه نرم می‌کند، ژاپن است و عملکرد آنها به نحوی است که می‌تواند برای دیگر کشورهای آسیایی الگو باشد.

این در حالی است که نقطه ضعف اصلی دانشگاه‌های چین دیدگاه بین‌المللی آنهاست. همچنین، هند نیز در این زمینه با مشکل مواجه است.

در همین حال، بین‌المللی سازی برای موسسات آموزش عالی در عربستان سعودی یک نقطه قوت محسوب می‌شود.کشوری که به لحاظ پژوهشی نیز در حال رشد است.

نظام رتبه‌بندی تایمز به تازگی رتبه جدید دانشگاه‌های آسیایی را منتشر کرده است.

در رتبه‌بندی اخیر تایمز  تعداد ۶۱۶ دانشگاه از ۳۱ کشور رتبه‌بندی شده‌اند. روش‌شناسی این رتبه‌بندی همانند روش‌شناسی رتبه‌بندی جهانی دانشگاه‌ها است که از ۱۳ شاخص در قالب ۵ معیار آموزش (۲۵)، پژوهش (۳۰)، استنادات (۳۰)، درآمد صنعتی (۷.۵) و وجهه بین‌المللی (۷.۵) است. با این حال در رتبه‌بندی دانشگاه‌های آسیایی پس از محاسبه امتیازات بر اساس شاخص‌ها نتایج کسب شده را بر اساس دانشگاه‌های موجود در این رتبه‌بندی باز تنظیم می‌کند.

در این رتبه‌بندی کشورهای آسیایی با تعداد نمایندگان دانشگاهی آنها منتشر شدند.

بر این اساس نتایج این رتبه‌بندی برای دانشگاه‌های آسیایی به شرح ذیل است:

انتهای پیام

به گزارش ایسنا به نقل از وب‌سایت رسمی تایمز هایر اجوکیشن، این روزها تفسیرهای زیادی در مورد آموزش عالی در آسیا و رشد آن ارائه می‌شود. چراکه دانشگاه‌های آسیایی پیشرفت‌های خارق‌العاده‌ای در تحقیقات و افزایش میزان ثبت نام داشته‌اند.

اما یکی از زمینه‌هایی که در مورد آسیایی شاید هنوز در کوتاه مدت انتظارات بالایی را برآورده نکرده باشد، پیشرفت دانشگاه‌های آسیایی در جذب دانشجویان بین‌المللی است.

در حالی که کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند که همه‌گیری کووید-۱۹ ممکن است ظهور شرق آسیا را به عنوان یک مرکز آموزش عالی منطقه‌ای تسریع کند، ولی محدودیت‌های مرزی و تنش‌های ژئوپلیتیکی ادامه‌دار به این معنی است که ممکن است مدتی طول بکشد تا این قاره به رقیبی جدی برای کشورهای اصلی انگلیسی‌زبان در غرب تبدیل شود.

تحلیل‌های محققین حوزه آموزش عالی نشان از آن دارد که ممکن است ۲۰ سال طول بکشد تا شاهد افزایش قابل توجهی در تحرک آموزش عالی درون آسیایی باشیم.

یکی از کشورهایی که مدت هاست با بین المللی شدن دست و پنجه نرم می‌کند، ژاپن است و عملکرد آنها به نحوی است که می‌تواند برای دیگر کشورهای آسیایی الگو باشد.

این در حالی است که نقطه ضعف اصلی دانشگاه‌های چین دیدگاه بین‌المللی آنهاست. همچنین، هند نیز در این زمینه با مشکل مواجه است.

در همین حال، بین‌المللی سازی برای موسسات آموزش عالی در عربستان سعودی یک نقطه قوت محسوب می‌شود.کشوری که به لحاظ پژوهشی نیز در حال رشد است.

نظام رتبه‌بندی تایمز به تازگی رتبه جدید دانشگاه‌های آسیایی را منتشر کرده است.

در رتبه‌بندی اخیر تایمز  تعداد ۶۱۶ دانشگاه از ۳۱ کشور رتبه‌بندی شده‌اند. روش‌شناسی این رتبه‌بندی همانند روش‌شناسی رتبه‌بندی جهانی دانشگاه‌ها است که از ۱۳ شاخص در قالب ۵ معیار آموزش (۲۵)، پژوهش (۳۰)، استنادات (۳۰)، درآمد صنعتی (۷.۵) و وجهه بین‌المللی (۷.۵) است. با این حال در رتبه‌بندی دانشگاه‌های آسیایی پس از محاسبه امتیازات بر اساس شاخص‌ها نتایج کسب شده را بر اساس دانشگاه‌های موجود در این رتبه‌بندی باز تنظیم می‌کند.

در این رتبه‌بندی کشورهای آسیایی با تعداد نمایندگان دانشگاهی آنها منتشر شدند.

بر این اساس نتایج این رتبه‌بندی برای دانشگاه‌های آسیایی به شرح ذیل است:

انتهای پیام

به گزارش ایسنا به نقل از وب‌سایت رسمی تایمز هایر اجوکیشن، این روزها تفسیرهای زیادی در مورد آموزش عالی در آسیا و رشد آن ارائه می‌شود. چراکه دانشگاه‌های آسیایی پیشرفت‌های خارق‌العاده‌ای در تحقیقات و افزایش میزان ثبت نام داشته‌اند.

اما یکی از زمینه‌هایی که در مورد آسیایی شاید هنوز در کوتاه مدت انتظارات بالایی را برآورده نکرده باشد، پیشرفت دانشگاه‌های آسیایی در جذب دانشجویان بین‌المللی است.

در حالی که کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند که همه‌گیری کووید-۱۹ ممکن است ظهور شرق آسیا را به عنوان یک مرکز آموزش عالی منطقه‌ای تسریع کند، ولی محدودیت‌های مرزی و تنش‌های ژئوپلیتیکی ادامه‌دار به این معنی است که ممکن است مدتی طول بکشد تا این قاره به رقیبی جدی برای کشورهای اصلی انگلیسی‌زبان در غرب تبدیل شود.

تحلیل‌های محققین حوزه آموزش عالی نشان از آن دارد که ممکن است ۲۰ سال طول بکشد تا شاهد افزایش قابل توجهی در تحرک آموزش عالی درون آسیایی باشیم.

یکی از کشورهایی که مدت هاست با بین المللی شدن دست و پنجه نرم می‌کند، ژاپن است و عملکرد آنها به نحوی است که می‌تواند برای دیگر کشورهای آسیایی الگو باشد.

این در حالی است که نقطه ضعف اصلی دانشگاه‌های چین دیدگاه بین‌المللی آنهاست. همچنین، هند نیز در این زمینه با مشکل مواجه است.

در همین حال، بین‌المللی سازی برای موسسات آموزش عالی در عربستان سعودی یک نقطه قوت محسوب می‌شود.کشوری که به لحاظ پژوهشی نیز در حال رشد است.

نظام رتبه‌بندی تایمز به تازگی رتبه جدید دانشگاه‌های آسیایی را منتشر کرده است.

در رتبه‌بندی اخیر تایمز  تعداد ۶۱۶ دانشگاه از ۳۱ کشور رتبه‌بندی شده‌اند. روش‌شناسی این رتبه‌بندی همانند روش‌شناسی رتبه‌بندی جهانی دانشگاه‌ها است که از ۱۳ شاخص در قالب ۵ معیار آموزش (۲۵)، پژوهش (۳۰)، استنادات (۳۰)، درآمد صنعتی (۷.۵) و وجهه بین‌المللی (۷.۵) است. با این حال در رتبه‌بندی دانشگاه‌های آسیایی پس از محاسبه امتیازات بر اساس شاخص‌ها نتایج کسب شده را بر اساس دانشگاه‌های موجود در این رتبه‌بندی باز تنظیم می‌کند.

در این رتبه‌بندی کشورهای آسیایی با تعداد نمایندگان دانشگاهی آنها منتشر شدند.

بر این اساس نتایج این رتبه‌بندی برای دانشگاه‌های آسیایی به شرح ذیل است:

انتهای پیام

به گزارش ایسنا به نقل از وب‌سایت رسمی تایمز هایر اجوکیشن، این روزها تفسیرهای زیادی در مورد آموزش عالی در آسیا و رشد آن ارائه می‌شود. چراکه دانشگاه‌های آسیایی پیشرفت‌های خارق‌العاده‌ای در تحقیقات و افزایش میزان ثبت نام داشته‌اند.

اما یکی از زمینه‌هایی که در مورد آسیایی شاید هنوز در کوتاه مدت انتظارات بالایی را برآورده نکرده باشد، پیشرفت دانشگاه‌های آسیایی در جذب دانشجویان بین‌المللی است.

در حالی که کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند که همه‌گیری کووید-۱۹ ممکن است ظهور شرق آسیا را به عنوان یک مرکز آموزش عالی منطقه‌ای تسریع کند، ولی محدودیت‌های مرزی و تنش‌های ژئوپلیتیکی ادامه‌دار به این معنی است که ممکن است مدتی طول بکشد تا این قاره به رقیبی جدی برای کشورهای اصلی انگلیسی‌زبان در غرب تبدیل شود.

تحلیل‌های محققین حوزه آموزش عالی نشان از آن دارد که ممکن است ۲۰ سال طول بکشد تا شاهد افزایش قابل توجهی در تحرک آموزش عالی درون آسیایی باشیم.

یکی از کشورهایی که مدت هاست با بین المللی شدن دست و پنجه نرم می‌کند، ژاپن است و عملکرد آنها به نحوی است که می‌تواند برای دیگر کشورهای آسیایی الگو باشد.

این در حالی است که نقطه ضعف اصلی دانشگاه‌های چین دیدگاه بین‌المللی آنهاست. همچنین، هند نیز در این زمینه با مشکل مواجه است.

در همین حال، بین‌المللی سازی برای موسسات آموزش عالی در عربستان سعودی یک نقطه قوت محسوب می‌شود.کشوری که به لحاظ پژوهشی نیز در حال رشد است.

نظام رتبه‌بندی تایمز به تازگی رتبه جدید دانشگاه‌های آسیایی را منتشر کرده است.

در رتبه‌بندی اخیر تایمز  تعداد ۶۱۶ دانشگاه از ۳۱ کشور رتبه‌بندی شده‌اند. روش‌شناسی این رتبه‌بندی همانند روش‌شناسی رتبه‌بندی جهانی دانشگاه‌ها است که از ۱۳ شاخص در قالب ۵ معیار آموزش (۲۵)، پژوهش (۳۰)، استنادات (۳۰)، درآمد صنعتی (۷.۵) و وجهه بین‌المللی (۷.۵) است. با این حال در رتبه‌بندی دانشگاه‌های آسیایی پس از محاسبه امتیازات بر اساس شاخص‌ها نتایج کسب شده را بر اساس دانشگاه‌های موجود در این رتبه‌بندی باز تنظیم می‌کند.

در این رتبه‌بندی کشورهای آسیایی با تعداد نمایندگان دانشگاهی آنها منتشر شدند.

بر این اساس نتایج این رتبه‌بندی برای دانشگاه‌های آسیایی به شرح ذیل است:

انتهای پیام