اپیدمی مواد افیونی در ایالات متحده بین سالهای 1999 تا 2019 باعث مرگ نیم میلیون نفر شد. اما همهگیری کووید-19 با وجود اینکه امروزه کاهش یافته است، باعث افزایش چشمگیر مرگ و میر ناشی از این موارد شده است، به طوری که در سال گذشته تعداد افراد بیشتری نسبت به سالهای قبل بر اثر سوء مصرف مواد مخدر جان خود را از دست دادند. با این حال در شرایط فعلی خطوط بحرانی در این زمینه تغییر کرده است. با بخش سلامت دانشجو اینترنشنال همراه ما بمانید.
اپیدمی مواد افیونی به طور سنتی به عنوان یکی از مواردی که بیشتر سفیدپوستان آمریکایی را عمدتا در مناطق روستایی تحت تاثیر قرار می دهد، در نظر گرفته می شد. این مسئله تا حدی عمدی بود، زیرا شرکت های داروسازی این مناطق را هدف قرار دادند تا از تحت نظر قرار گرفتن خود از سوی سازمان های مجری قانون جلوگیری کنند.
دلیل دیگری که آمریکاییهای سفیدپوست بیشتر به مواد افیونی معتاد میشوند، این بود که احتمال کمی وجود داشت که برای سیاهپوستان به منظور برای کنترل درد داروهای مخدر تجویز شود، حتی زمانی که این افراد از نظر پزشکی در شرایط اضطراری قرار داشتند. با این حال، دادههای جدید مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) نشان میدهد که دلیل اینکه همهگیری مواد افیونی اکنون با سرعت سرسامآوری در حال رشد است، نفوذ سریع آن به جوامع سیاه پوست است.
تحقیقات جدید نشان میدهد تعداد بیشتری از سیاهپوستان آمریکایی بر اثر مصرف بیش از حد میمیرند
گزارشی که اخیرا توسط CDC منتشر شده است، دید واضحی از این مسئله به ما می دهد. به طوری که اپیدمی مواد افیونی به طور فزاینده ای سیاه پوستان را در چنگال خود به دام انداخته است. در سال 2020، مصرف بیش از حد مواد افیونی 30 درصد نسبت به سال 2019 افزایش یافت و منجر به مرگ 91799 نفر شد. با این حال، افزایش بین نژادهای مختلف به طور یکسان مشاهده نشد.
نرخ مرگ و میر بابت این واقعه در میان سیاهپوستان آمریکایی 44 درصد افزایش یافته است، بیشترین افزایش در میان تمام گروههای نژادی و قومی است و این افزایش در میان این افراد نسبت به سفیدپوستان آمریکایی دو برابر بیشتر است.
میزان مرگ و میر ناشی از مصرف مواد افیونی در میان جوانان سیاه پوست آمریکایی در سنین 15 تا 24 سال افزایش 86 درصدی را نشان می دهد. در واقع، طبق تجزیه و تحلیل ارائه شده بر اساس داده های پایگاه CDC WONDER، در سال 2020، مشخص شد که برای اولین بار در طول تاریخ و به خصوص در دو دهه اخیر که بحران مواد افیونی سر به فلک گذاشته است، میزان مرگ و میر ناشی از این مواد در بین سیاه پوستان، نسبت به آمریکاییهای سفیدپوست بیشتر بود.

مرگ و میر ناشی از مواد افیونی منجر به افزایش فاجعه و گرفتاری سیستماتیک در بین جوامع سیاه پوست منجر می شود
یکی از قربانیان سیاهپوست اعتیاد به مواد افیونی جورج فلوید بود. کورتنی راس، دوست دختر فلوید، در جریان محاکمه در مینیاپولیس شهادت داد: «داستان ما درباره اینکه چند نفر از سیاه پوستان به مواد افیونی معتاد می شوند، به یک داستان کلاسیک تبدیل شده است. هم من و هم فلوید از درد مزمن رنج می بردیم. درد من در گردن و درد او در پشتش بود. در واقع، مواد افیونی به خوبی می توانست جورج فلوید را قبل از قتل او در می 2020 بکشد. او در ماه مارس همان سال به دلیل مصرف بیش از حد مواد افیونی در بیمارستان بستری شد.
در شرایطی که جوامع سیاهپوست به طور نامتناسبی از همهگیری کووید-19 و خشونت پلیس رنج میبرند، از سوی دیگر تحت تأثیر اپیدمی مداوم مواد افیونی قرار گرفتهاند و مشکلات آن ها دو چندان شده است. اپیدمی مواد افیونی نابرابری های موجود در ایالات متحده را تشدید می کند: مطالعه CDC نشان می دهد که در میان سیاه پوستان آمریکایی، نرخ مرگ و میر ناشی از سوء مصرف مواد مخدر در مناطقی با بیشترین درجه نابرابری درآمدی نسبت به مناطقی که کمترین نابرابری درآمدی را داشتند، دو برابر بیشتر بود.
علت این افزایش مرگ و میر ناشی از مواد افیونی چیست؟
چرا استفاده نادرست از مواد افیونی در میان سیاهپوستان آمریکایی در طول این همه گیری افزایش یافته است؟ عامل اصلی این افزایش استفاده از فنتانیل است، یک ماده افیونی که بسیار کشنده تر از سایرین است. این ماده از طریق صادرات بی رویه از خارج از کشور، آمریکا را تحت تأثیر قرار داده است. تحقیقاتی که در JAMA منتشر شده نشان می دهد که این افزایش با کاهش نسخههای پزشکی برای استفاده دارویی مواد افیونی مرتبط است، و تحقیقات بعدی نشان میدهد که این مسئله فقط برای افرادی که به تازگی معتاد شده اند، اتفاق میافتد و نه برای آن دسته از افرادی که پیش از این بر اساس دستور و تجویز دکتر، از مواد مخدر به عنوان دارو استفاده کرده اند.
این کاهش به دلیل تعطیلی کلینیک ها و داروخانه ها رخ داده است، اما قطع ناگهانی داروهای مخدر می تواند خطرناک باشد. یک مطالعه اخیر نشان داد که بیمارانی که مواد افیونی آنها به طور ناگهانی قطع می شود، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی قرار دارند، زیرا ممکن است آنها را وادار به روی آوردن به مواد افیونی غیرقانونی مانند هروئین و فنتانیل کند.
دسترسی نابرابر به درمان اعتیاد مشکل را تشدید می کند
دلیل اصلی شکاف نژادی فزاینده در مواد افیونی این است که مشخص نیست چه کسی واقعا به درمان سوء مصرف مواد دسترسی دارد. در حالی که به طور کلی تنها 14 درصد از کسانی که به دلیل مواد افیونی جان خود را از دست دادند، به دلیل سوء مصرف مواد تحت درمان قرار گرفتند. اما نکته قابل تامل این است که از بین این 14 درصد، تنها 8 درصد آن ها از سیاه پوستان آمریکایی بودند ، که کمترین میزان در بین تمام گروه ها محسوب می شود. خدمات درمانی برای اختلال مصرف مواد مخدر به شدت تحت تأثیر همه گیری بیماری کووید قرار گرفت و منجر به بسته شدن ناگهانی خدماتی شد که به عنوان راه نجات برای بسیاری از مصرف کنندگان مواد مخدر عمل می کرد.
تغییر سیاست و دسترسی بهتر به درمان های رفع درد می تواند این روند را تغییر دهد
در دسترس قرار دادن منابع برای مصرف مواد و سلامت روان به تنهایی نمی تواند این روند را به خودی خود درست کند. نرخ مرگ و میر ناشی از مواد افیونی در میان سیاهپوستان آمریکایی در مناطقی که بیشترین مراکز درمانی اعتیاد و سلامت روان در دسترس بود، بالاترین میزان را نشان می داد. بنابراین آنچه واقعا مورد نیاز است ایجاد یک کمپین گسترده بهداشت عمومی و اطلاع رسانی به جوامع سیاه پوست است که خطرات سوء مصرف مواد مخدر را برجسته کند، و همچنین به یک منبع اطلاعاتی جامعه محور نیاز است تا آسیب و مشکلات درمان اعتیاد و همچنین معضلات روحی مرتبط با سوء استفاده از مواد افیونی و موانع پیش رو برای درمان، کاهش یابد.
جنگ علیه مواد مخدر توسط یکی از مبتکران آن به عنوان یک ماهیت نژادپرستانه فاش شد. آخرین چیزی که به آن نیاز داریم این است که دوباره استفاده و سوء استفاده از مواد مخدر را جرم تلقی کنیم، مسئله ای که می تواند جوامع سیاه پوست را به عنوان یک جامعه آسیب پذیر – که به طور نامتناسبی تحت تأثیر مواد افیونی و اجرای قانون بیش از حد متاثر شده اند – در معرض خطر مضاعف قرار دهد. پاکسازی خیابان ها از فنتانیل از طریق بررسی دقیق تر، بخش مهمی از استراتژی ملی کنترل مواد مخدر است که قانون آن در اوایل سال توسط دولت بایدن تصویب شد، اما باید مراقب بود که از سیاه پوستان آمریکایی که درد را تجربه می کنند یا برای آنها داروی مزمن تجویز شده است، در برابر این قانون مراقبت شود. نباید مسئله مصرف مواد افیونی را به حال خود رها کرد.
درمانهای بین رشتهای برای درد که مبتنی بر شواهد هستند، میتوانند تسکین قابل توجهی را برای افراد مبتلا به درد مزمن فراهم کنند. البته یک مسئله مهم در این مورد نباید فراموش شود. و آن این است که باید اطمینان حاصل شود همه بیماران، بهویژه آنهایی که در حال حاضر بهطور نامتناسبی از درد مزمن رنج میبرند، به این درمانها به طور کامل دسترسی دارند. با این حال، برای اطمینان از اینکه افراد سیاهپوست هم قادر به دسترسی به داروی مناسب برای تسکین درد خود هستند و هم به طور نامتناسبی از اپیدمی سوء مصرف مواد مخدر رنج نمی برند، باید یقین حاصل کنیم که موانع درمان در این موارد، یک بار برای همیشه از بین رفته است.