آبله میمونی بیماری ای که در هفته های اخیر حسابی غوغا به پا کرده و اذهان عمومی را به وحشت وا داشته. اما دلیل این همه ترس از این بیماری چیست؟ آیا آبله میمونی واقعا کشنده است؟ واکسیناسیون چقدر میتواند ما را در برابر این بیماری مصون نگه دارد؟ تحت چه شرایطی به آبله میمونی مبتلا خواهیم شد؟ با دانشجو اینترنشنال همراه باشید تا در کنار هم این موضوع را بررسی کنیم و به سوالات مطرح شده پاسخ دهیم. اما اگر بخواهم در یک جمله خیالتان را راحت کنم باید بگویم: نگران نباشید. با بخش سلامت دانشجو اینترنشنال همراه ما باشید.
آبله میمون چیست؟
این بیماری در اصطلاح ویروس شناسی نوعی ویروس است که از حیوانات به انسان منتقل میشود. علائم این بیماری بسیار شبیه بیماری آّبله بوده که قبلا در بیماران دیده میشد. از لحاظ جهش دو نوع از این ویروس وجود دارد که نوع اول آن مربوط به آفریقای غربی و نوع دوم آن مربوط به آفریقای مرکزی است. اولین کشف از این ویروس در سال 1958 و در یک آزمایشگاه دانمارکی انجام گرفت. اسم آن نیز به این علت که ویروس برای اولین بار در بین میمون ها دیده شد، انتخاب گشت. اولین مورد انسانی این ویروس در سال 1970 و در یک کودک کنگویی دیده شد.
دوره نهفتگی این بیماری
به مدت زمان ورود بیماری به بدن تا ظهور علائم آن دوره نهفتگی یا کمون گفته میشود. دوره نهفتگی این بیماری معمولا بین 5 تا 12 روز است اما میتواند تا 21 روز هم طول بکشد. در مورد تاریخچه این ویروس و به طور مطالعات پیرامون آن اطلاعات زیادی در دسترس نیست و دانشمندان در تلاشند تا بتوانند گستره دانشی خود را در مواجه با این بیماری وسیع تر کنند. اما به عنوان یک خطر احتمالی گوشت کم پخته شده و سایر محصولات از حیوانات آلوده یا مستعد به عنوان یک خطر جدی مطرح است. این بیماری در بین کودکان، زنان باردار و یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف دارای شدت بیشتری است.
علائم آبله میمونی
- تب که معمولاً اولین علامت است
- سردرد
- دردهای عضلانی
- کمر درد
- خستگی
- لرز
- غدد لنفاوی متورم، که به‌عنوان لنفادنوپاتی شناخته میشود
نقاط تحت تاثیر
- پوست صورت که رایج‌ترین نشانه‌ی انواع آبله است
- کف دست
- کف پا
- دهان
- اندام تناسلی
- چشم‌ها، از جمله ملتحمه و قرنیه
گزارش جهانی از آبله میمونی در هفته های اخیر
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی آبله میمونی تا کنون در 12 کشور آمریکا، استرالیا، کانادا، انگلستان، اسپانیا، پرتغال، آلمان، بلژیک، فرانسه، هلند، ایتالیا و سوئد دیده شده و مورد های مشکوک بسیاری نیز درحال بررسی هستند. طبق نظر سازمان بهداشت ملی انگلستان افرادی که در این کشور تا کنون به این بیماری مبتلا شده اند، یک دوره خفیف تا متوسط را تجربه کرده و تقریبا پس از 4 هفته بهبود یافته اند. قدرت سرایت این ویروس نسبت به نسل قبلی آن بیشتر شده. سازمان جهانی بهداشت هشدار میدهد که با رسیدن تابستان و افزایش تجمعات و مسافرت ها این ویروس میتواند همه گیر شود.
این بیماری چقدر میتواند خطرناک باشد
با اینکه بیماری جز بیماری های خود محدود شونده است اما همانطور که قبلا ذکر کردیم آبله میمونی میتواند در بین افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، خطرناک باشد. معمولا در کودکان این موضوع ملموس تر است. از عوارض ثانویه این بیماری باید به برونکوپنومونی، عفونت خون، عفونت مغز و عفونت قرنیه اشاره کرد. در عفونت قرنیه احتمال از دست دادن بینایی وجود دارد. میزان کشندگی این بیماری 30 درصد عنوان شده. طبق نظر سازمان بهداشت جهانی از هر 10 نفری که به این بیماری مبتلا میشوند تنها 3 الی 6 درصد ممکن است فوت کنند.
راه های تشخیص این بیماری
تهیه نمونه از تاول پوستی از طریق انجام تست PCR مطمئن ترین راه برای تشخیص این بیماری است. این نمونه برداری باید با رعایت حداکثری نکات ایمنی توسط پرنسل آزمایشگاهی انجام شود چراکه سهل انگاری در آن منجر به پخش شدن بیماری خواهد شد. برای تشخیص این بیماری نمونه خون محیطی چندان ارزشی ندارند. تست های مبتنی بر آنتی ژن و آنتی بادی نیز ارزش تشخیصی ندارند چراکه ویروس های اورتوپاکس مثل آبله میمونی عکس العمل متقابل سرولوژیک یا cross reaction دارند.
چه کسانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟
افرادی که در معرض تماس چهره به چهره بدون ماسک و محافظ هستند از جمله کارکنان بهداشتی در معرض این بیماری قرار دارند. تماس فیزیکی مستقیم با ضایعات پوستی نیز میتواند منجر به ابتلا به این بیماری شود. رابطه جنسی محافظت نشده نیز در همین دسته قرار میگیرد. تماس با مواد آلوده مثل لباس یا ظروف آلوده فردی که هنوز علائم بیماری در آن بروز نکرده هم از عوامل ابتلاست. سفر به کشوری با سابقه بومی آّبله میمونی نیز خطرناک بوده و ممکن از طریق همین سفر به این بیماری مبتلا شوید. کشور های کمی در برابر این بیماری روش مقابله واکسیناسیون را در پیش گرفته اند.
درمان آبله میمونی
هنوز هیچ درمان قطعی برای این ویروس کشف نشده. واکسن های ضد ویروسی مثل Vaccina Immune Globulin تولید شده در واقع یک روش پیشگیری هستند تا درمانی. بیشتر پزشکان برای درمان این ویروس از روش های عمومی درمان بهره میبرند و هنوز یک درمان تخصصی برای آن شناسایی نشده. امید با پیشرفت تحقیقات دانشمندان بر روی سویه جدید این بیماری درمان آن کشف شود.
واکسیوناسیون چقدر در برابر این بیماری موثر است؟
واکسن های زیادی برای این بیماری معرفی شده اند هم اکنون هم در کشور های بسیاری از جمله ایالات متحده امریکا مورد استفاده هستند. همه آنها مجوز FDA را دریافت کرده اند و معتبر هستند. از لحاظ اثرگذاری نیز میزان تاثیر آنها 85 درصد عنوان شده. بر اساس گزارشات محققان تزریق واکسن حتی بعد از تماس میتواند مفید باشد از شدت بیماری بکاهد. باید دقت کرد که VIG که برای درمان عوارض آبله میمونی به کار میرود در آبله اثر ندارد و هنوز فایده آن برای موارد شدید اثبات نشده است، اما میتواند بعنوان پیشگیری در افرادی که در تماس با آلودگی قرار گرفتند به کار رود.
سخن آخر
آبله میمونی یک بیماری پوستی-عفونی است که از طریق تماس و تنفس منتقل خواهد شد. با رعایت نکات بهداشتی و در نظر گرفتن خطرات ابتلا میتواند در برابر این بیماری مصون بمانید. با اینکه هنوز هیچ درمان قطعی برای این بیماری کشف نشده اما نگران آن نباشید چراکه میزان مرگ و میر در آن پایین است. در هر صورت از خودتان مراقبت کنید تا همیشه سالم و تندرست باشید. ممنون که تا انتهای مقاله همراه ما بودید.
