زبان بدن یکی از اجزای ارتباطات غیرکلامی

زبان بدن یا Body Language ( یکی از اجزای ارتباطات غیر کلامی است که در برقراری ارتباطات روزمره ما جایگاه بسیار پررنگی دارد. در هر دیدار، شما قبل از اینکه سخنی بگویید یا حرفی بشنوید رفتار و حالات طرف مقابل را می بینید. هنگامی که در یک جمع برای اولین بار فردی را ملاقات م ی کنیم، درباره دوستی یا دشمنی آنها یا احتمال صمیمی شدن با آ ن ها را از روی آنچه می بینیم قضاوت می کنیم. امروزه بیشتر محققان این حوزه بر این امر توافق نظر دارند که وايه ها و کلمات عمدتا برای انتقال اطلاعات هستند در حالی که زبان بدن برای ارائه نگر ش های شخصی است که در برخی موارد نیز از آن به عنوان جانشین پیام های شفاهی استفاده می شود. م الب زبان بدن به نوبه خود بسیار گسترده است، در این مجموعه قصد داریم م الب مفیدی در این زمینه خدمت شما ارائه کنیم. پس برای یادگیری زبان بدن این مجموعه را دنبال کنید تا به اف ق های روشنی در زندگی اجتماعی و کاری خود برسید.

پیش گفتار

سلام خدمت شما علاقه­مندان به زبان بدن، اول از همه باید خدمتتون عرض کنم که مطالب زبان بدن به نوبه خودش بسیار گسترده است، ما در این نشریه قصد داریم که تا جایی که ممکن است مطالب مفیدی در این زمینه خدمت شما عزیزان عرضه کنیم. پس برای یادگیری زبان بدن این مطالب را دنبال کنید تا به افق­های روشنی در زندگی خود برسید.

زبان بدن نه تنها در مهندسی صنایع بلکه در تمام رشته­های دانشگاهی چه مهندسی و چه غیر مهندسی بسیار پرکاربرد می­باشد، هر کس که ذره­ای علاقه به خواندن ذهن طرف مقابلش داشته باشد، یادگیری زبان بدن موثرترین و تنها راه پی بردن به اتفاقاتی است که در ذهن افراد می­گذرد. یک مهندس صنایع با استفاده از زبان بدن به راحتی می­تواند در کارش  به سرعت پیشرفت کند و قبل از اینکه حتی طرف مقابل حرفش را به زبان بیاورد، منظور او را درک کند و کار خود را به نحو احسن انجام دهد.

زبان بدن چیست ؟

زبان بدن کانال ارتباطی غیرکلامی  و منحصر به فرد است که توسط آن اطلاعاتی را به صورت اشارات ، حرکات بدن و حالات چهره ، آگاهانه یا ناخودآگاه ابراز می کنیم. این ابراز ارتباطی می تواند جایگزین برای حرفهای ما باشد، آنها را تقویت کند، یا انعکاس ، یا پنهان کننده خلقیات ما باشد .

چطور استفاده از یک زبان باعث تغییر نگرش ما به جهان می‌شود؟

زبان بدن شامل حرکانت بدن و علائم مادرزادی و برخی اکتسابی هستند و باقی از طریق ژن منتقل می شوند یا به اشکال مختلف کسب می شوند . شخص ممکن است به شکل خاصی بایستد که آن وضعیت ژنتیک یا مادرزادی باشد. از طرف دیگر بعضی حرکات فرهنگی هستند. مثلا شانه بالا انداختن که در بین آمریکایی ها این همه متداول است ، ریشه در فرهنگشان دارد .

حرکات اصلی

غالب حرکات ارتباطی اصلی در تمام جهان یکسان است.  مردم وقتی خوشحال یا سرگرم هستند  میخندند، وقتی غمگین اند گریه می کنند و وقتی عصبانی اند برافروخته می شوند و اخم می کنند ، سر تکان دادن معرف تصدیق کردن یا «بله» است و «نه» با حرکت دادن سر به راست و چپ ادا می شود. وقتی کسی شک دارد یا حرفهای طرف مقابل را نمی فهمد به سادگی شانه بالا می اندازد. شانه بالا انداختن معمولا با کف دست رو به بیرون، شانه های قوز کرده و پیشانی بالا کشیده نمایش داده می­شود .

گاهی ، حرکتی که برای یک فرهنگ معنی خاصی دارد ، در فرهنگ دیگر مفهوم کاملا متفاوتی دارد. مثلا بالا گرفتن شست یک یا دو دست، ایجاد علامت وی با دو انگشت یا دست مشت کرده.

مجموعه حرکات

اشتباه است اگر فرد تازه کار یک حرکت واحد را بدون در نظر گرفتن سایر حرکات و شرایط، معنی کند. مثلا سر خاراندن، بسته به سایر حرکاتی که با آن توام باشد، میتواند به معنی فراموشی، تردید، دروغگویی، وجود شوره سر، عرق کردن، یا وجود شپش است.

زبان بدن هم کلمه دارد، جمله دارد و نقطه گذاری خاص خودش را دارد. هر حرکتی مانند یک کلمه است که میتواند معانی فراوان داشته باشدو وقتی با حرکت دیگر(کلمه دیگر) ترکیب می­شود آنوقت جمله ای می­سازد که می­توان معنی کامل آنرا فهمید و با قطعیت احساسات و گرایشات فرد را دریافت .

برای ترجمان کامل زبان بدن، فرد باید یک مجموعه حرکات و هم گونی رسانه های کلامی و غیر کلامی ارتباطی را به دقت مشاهده کند.

مطالعه حرکات در زمینه

همه حرکات را باید در زمینه ای مطالعه کرد که در آن ظاهر شده اند. کسی که در یک روز سرد زمستانی دست و پایش را جمع کرده و سر یک تپه نشسته است، باید دست ها و پاها را ضرب دری جمع کند تا گرم بماند. در حالی که اگر شخص دیگری همین حالت را در مقابل فروشنده ای بگیرد که میخواهد محصولی را به اصرار به او قالب کند، علامت ناراحتی و بیعلاقگی است.

به همین ترتیب کسی که لباس نامناسبی به تن دارد، نمیتواند از بعضی حرکات خاص، که بر زبان بدنی اش تاثیر میگذارد استفاده کند. بنابراین ، فرد باید ناتوانی­ها و نقایص جسمانی­ای را هم، که بازدارنده حرکات بدنی است در نظر بگیرد.