ارزهای دیجیتال و مزیت هایی که می تواند دنیا را تغییر دهد
به گزارش دانشجو اینترنشنال؛ ارز دیجیتال (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهرهمند شدن از ویژگیهای اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده میکنند.
ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آنها را کنترل نمیکند.
ویژگی غیرمتمرکز بودن به معنای عدم کنترل دولت ها بر مردم است. این ویژگی به تنهایی قادر است تضمین دهنده آینده روشن این گونه جدید از پول باشد که در ادامه مقاله بیشتر با آن آشنا خواهید شد.
کریپتو کارنسی ها را میتوان به صورت مستقیم و بدون هیچ گونه دخالت واسطهای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانکها یا هر سازمان واسطه دیگری نخواهید داشت. در فناوری کریپتو کارنسی نهاد نظارتی وجود ندارد که ورودی و خارجی حساب شما را بررسی کند بلکه این افراد گوناگون هستند که به صورت ناشناس روی عملکرد شما حسابرسی می کنند، در حقیقت سیستم بلاک چین، سیستمی است که برای ایجاد نظم در بین اعضا از همه اعضای مجموعه خود بهره می برد نه فقط یک عده خاص.
ماینینگ یا استخراج
رمزارزها همانند ریال و دلار پولهایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع میشوند. فرایند خلق برخی از این پولها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام میشود و برای تعدادی دیگر از آنها، تمامی سکهها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار میگیرند.
بیت کوین از جمله رمز ارزهایی است که فرآیند ماینینگ بر روی آن صورت می گیرد.
بلاک چین در ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال بر روی فناوری دفترکل توزیع شده ساخته شدهاند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چینهای عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده میکنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنشها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم میکند. بلاک چین همان طور که از اسمش پیداست، زنجیره ای از کد های سخت ریاضی است که ارز دیجیتال یا هر ابزار مجازی دیگری روی آن سوار می شود.
ارز دیجیتال چیست؟
از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایتپیپر بیت کوین منتشر و اولین سکههای آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ ایجاد کننده بیت کوین فردی مجهول الهویت به نام ساتوشی ناگماتو است که از آن سال تا به حال کسی به هویت واقعی و نام او پی نبرده است.
ایده شکلگیری ارزهای دیجیتال از دو اشکال بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه میگیرد.
جرأت یا حقیقت؟ 5 بازی ترسناک که شما را به چالش میکشند!
هنگامی که شما از بانکها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده میکنید، در واقع به آن بانک اعتماد کردهاید. حتی اگر کلیتر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.
مشکل دوبار خرج کردن در سیستمهای مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودیها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوبارهی مقدار مشخصی پول میگرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنشها میتوانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند، این اصل اعتماد جمعی است که بنای اصلی رمز ارز هاست، با این کار، قدرت تصمیم گیری و اراده بین همه افراد به یک اندازه تقسیم می شود.
بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.
ریزش بی سابقه بیت کوین در بازار ارز دیجیتال
مسئله اعتماد نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسانها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیتهای انسانی نیز به کار گرفته شد. بله سیستمی که بیت کوین ارائه داده سیستمی عاری از اعتماد است چرا که در بیت کوین شما به هیچ شخص خاصی اعتماد ندارید.
رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغههای متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامههای مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه نسبت به بانکها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کمهزینه متمرکز شد.
چگونگی کار ارز های دیجیتال
رمز ارزها برای اجرای تراکنشهای خود، مدلهای مختلفی را به کار میگیرند. به عنوان نمونه بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده میکند که طی آن استخراجکنندگان یا ماینرها تراکنشها را تایید میکنند. احتمالا اخیرا زیاد با اصطلاح ماین روبرو شدید، این واژه در فارسی به معنای استخراج است و به حل مسائلی ریاضی با دستگاه هایی به نام ماینر اشاره دارد.
این مدلهای مختلف در بلاک چینها که با نام «الگوریتمهای اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته میشود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکتکنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه تعیین میکنند.
مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین میشود. نودها در شبکههای مختلف به روشهای مختلفی انتخاب میشوند. برای مثال در بیت کوین، استخراجکنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رایگیری میشود و در شبکههای اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکههایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، میتواند در مورد تراکنشها تصمیمگیری کند.
ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پولهای معمولی دارند؟
برخی ویژگیهای منحصر به فرد سبب ایجاد تمایز بین ارزهای دیجیتال و پولهای معمولی شده است. البته تمام این ویژگیها در همه ارزهای دیجیتال وجود ندارد و میتوان استثنائاتی را نیز مشاهده کرد. امروزه تعداد ارز های دیجیتال با ویژگی های مختلف زیاد است.
اولین ویژگی ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت بودن تراکنشهاست. اگر انتقال ارز دیجیتالی را انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمیتوانید آن را برگردانید و این کار تنها در صورتی امکانپذیر خواهد بود که گیرنده مایل به انجام این کار باشد. اما این شیوه در بانکها متفاوت است. اگر شما به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگر انتقال داده باشید، در نهایت با پیگیری قضایی میتوانید آن را پس بگیرید. اما اگر بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را اشتباها به آدرس دیگری بفرستید، باید بیخیال آن شوید! دلیل این مورد هم ناشناس بودن افراد در ساختار بلاک چین است. در این ساختار شخص ملاک نیست و این حساب است که ارجحیت دارد.
دومین ویژگی منحصربفرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آنهاست. آدرس کیف پولها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حسابهای بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمیشوند. این آدرسها که از رشته عبارات حروف و اعداد تشکیل شدهاند را تنها با بررسی تاریخچه تراکنشها و تحلیلهای عمیق میتوان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال پیگیرگریز و حریم خصوصی محور مانند مونرو، زیکش و گرین طوری طراحی شدهاند که شناسایی هویت را خیلی سخت و تقریبا غیرممکن میکنند.
سومین ویژگی رمزارزها جهانی یا فرامرزی بودن آنهاست. ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستمهای فعلی تا چندین روز طول بکشد ولی ارزهای دیجیتال این کار را در عرض چند دقیقه میتوانند انجام دهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمیشناسند و آنها را میتوان از هر نقطهای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد. این دقیقا نقطه مقابل سیستم بانکداری است که برای جابجایی پول باید مشقت زیادی را سپری کنید.
چهارمین ویژگی امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکهای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستمهای اثبات کار) تامین میشود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص میدهد که خودشان کنترل پولهای دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آنها دسترسی پیدا کند.
پنجمین ویژگی که رمزارزها را نسبت به پولهای معمولی متمایز کرده، انحصاری نبودن آنهاست. افراد برای اینکه بتوانند از شبکههای ارز دیجیتال مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی نیست از شخص یا گروه و سازمانی اجازه بگیرند. آنها میتوانند کل تاریخچه تراکنشها را دانلود کرده و خودشان بدون نیاز به کسب اجازه اقدام به ارسال یا دریافت ارز دیجیتال کنند.
همان طور که می دانید ارز های معمولی قدرت خود را از افراد و سازمان ها دریافت می کنند و به همین دلیل به آنها وابسته هستند اما این امر در بیت کوین به حداقل رسیده است.
ارز های دیجیتال گرچه سابقه طولانی مدتی در جوامع بشری ندارند اما به نظر می رسد بتوانند با تکیه بر ویژگی مهم غیر متمرکز بودن جایگاه خود را در جهان مدرن پیدا کنند.