فقر مادی و فقر فرهنگی هر دو می‌توانند به عنوان عوامل غارت و تخریب محوطه‌های باستانی مطرح شوند، اما فقر فرهنگی نقش بارزتری دارد. فقر فرهنگی به نبود آگاهی و ارزش‌گذاری مناسب نسبت به میراث فرهنگی و تمدنی اشاره دارد، که می‌تواند منجر به بی‌توجهی یا تخریب آثار باستانی شود.
