علی تک‌روستا کارگردان مستند «عمو ناصر» که در بخش مسابقه کوتاه هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره داستان این مستند گفت: مستند «عمو ناصر» روایت ۲ نفر یعنی عمو ناصر و برادرزاده‌اش است که با یک شناسنامه زندگی کرده‌اند اما برادرزاده سه سال قبل از دنیا می‌رود. وقتی عمو ناصر برای دریافت حقوق به بانک مراجعه می‌کند، به او می‌گویند حقوق بازنشستگی‌تان قطع شده است و در ادامه با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شود که در فیلم به تصویر کشیده شده است.
وی درباره مهم‌ترین چالش‌هایی که شخصیت داستان با آن روبه‌رو می‌شود، بیان کرد: از مهم‌ترین جنبه‌هایی که در این مستند به آن پرداخته‌ایم، به تصویر کشیدن بازخورد تصمیمات گذشته در حال افراد، بازخورد دیگران و اطرافیان در مشکلات پیش آمده برای شخصیت داستان و همچنین تلاش عمو ناصر برای گذر از چالش‌های پیش روست.
کارگردان «آقا نعمت» درباره سبک مستندسازی خود که بیش از هر چیز با تمرکز بر شخصیت‌ها و به صورت تک نفره پیش می‌رود، عنوان کرد: علاقه بسیاری به ساخت مستندهای شخصیت‌محور دارم زیرا انسان‌ها همیشه قصه‌های ناگفته‌ای در زندگی دارند، وقتی پا به دنیای شخصی آن‌ها می‌گذاریم با قصه‌های بسیار جذاب، همراه با تجربه‌های تلخ و شیرین مواجهه می‌شویم. در مستندهای شخصیت‌محور آنچه از شخصیت داستان، همه می‌دانند و می‌بینند، نمی‌تواند جذاب باشد پس باید به درون هر شخصیت پرداخت، به قصه‌های پنهان و ناگفته، که همه انسان‌ها در نگاه اول قادر به دریافت آن نیستند. به همین علت همیشه به تنهایی به سراغ سوژه‌هایم می‌روم و با آن‌ها زندگی می‌کنم. هرچند مستندسازی تک نفره با چالش‌هایی هم روبه‌رو است و با تجربه‌هایی که با این نوع از تولید داشته‌ام، سعی می‌کنم آن‌ها را به حداقل برسانم.
تک روستا در ادامه درباره نحوه ارتباطش با سوژه‌های فیلم بیان کرد: برای نزدیکی بیشتر با شخصیت‌های داستان همیشه تلاش کرده‌ام به حرف دل‌شان گوش دهم تا بتوانم قصه‌های ناگفته‌شان را به فیلم تبدیل کنم. این موضوع باعث شده است که حتی بعد از پایان فیلمبرداری فیلم با همه سوژه‌هایم در رفت و آمد باشم برای مثال همسر عمو ناصر من را علی بالا (علی پسرم) صدا می‌زند و اگر چند روزی در تماس نباشیم، گلایه می‌کند.
کارگردان مستند «زندگی روی آب» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جشنواره «سینماحقیقت» و ورودش به حرفه مستندسازی با این رویداد تصریح کرد: در طول چهار یا پنج سال گذشته که وارد این حرفه شده‌ام، امسال با مستند «عمو ناصر» سومین حضورم را در جشنواره «سینماحقیقت» تجربه می‌کنم. جشنواره‌ای که هر سال برایم خاطرات شیرین و گاهی هم تلخ به همراه داشته است.
وی در پایان درباره اهمیت جشنواره «سینماحقیقت» و ورود آن به دوره هجدهم تاکید کرد: این جشنواره یکی از معتبرترین جشنواره‌های ایران و آسیاست. فیلم‌هایی که در دوره‌های قبل حضور داشتند نمایندگان شایسته‌ای در سطح جهانی بودند. با ورود «سینماحقیقت» به هجدهمین سال از برگزاری، انتظار هنرمندان این است که مدیران به هنر سینمای مستقل توجه بیشتری داشته باشند؛ سینمایی که تلاش می‌کند تا به دور از جریانات سیاسی به هنر سینما بپردازد.
عوامل مستند کوتاه «عمو ناصر» عبارتند از کارگردان، تهیه‌کننده و تصویربرداری: علی تک‌روستا، تدوینگر: روح‌الله قاسمی، طراحی و ترکیب‌صدا: محمدحسین ابراهیمی، اصلاح رنگ و نور: علی مومن‌علائی، عکاس: امید یکه‌فلاح، مدیر تولید: عباس عقبایی، مجری طرح: مرکز فرهنگی میثاق و تهیه شده در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی.
علی تک‌روستا کارگردان مستند «عمو ناصر» که در بخش مسابقه کوتاه هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره داستان این مستند گفت: مستند «عمو ناصر» روایت ۲ نفر یعنی عمو ناصر و برادرزاده‌اش است که با یک شناسنامه زندگی کرده‌اند اما برادرزاده سه سال قبل از دنیا می‌رود. وقتی عمو ناصر برای دریافت حقوق به بانک مراجعه می‌کند، به او می‌گویند حقوق بازنشستگی‌تان قطع شده است و در ادامه با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شود که در فیلم به تصویر کشیده شده است.
وی درباره مهم‌ترین چالش‌هایی که شخصیت داستان با آن روبه‌رو می‌شود، بیان کرد: از مهم‌ترین جنبه‌هایی که در این مستند به آن پرداخته‌ایم، به تصویر کشیدن بازخورد تصمیمات گذشته در حال افراد، بازخورد دیگران و اطرافیان در مشکلات پیش آمده برای شخصیت داستان و همچنین تلاش عمو ناصر برای گذر از چالش‌های پیش روست.
کارگردان «آقا نعمت» درباره سبک مستندسازی خود که بیش از هر چیز با تمرکز بر شخصیت‌ها و به صورت تک نفره پیش می‌رود، عنوان کرد: علاقه بسیاری به ساخت مستندهای شخصیت‌محور دارم زیرا انسان‌ها همیشه قصه‌های ناگفته‌ای در زندگی دارند، وقتی پا به دنیای شخصی آن‌ها می‌گذاریم با قصه‌های بسیار جذاب، همراه با تجربه‌های تلخ و شیرین مواجهه می‌شویم. در مستندهای شخصیت‌محور آنچه از شخصیت داستان، همه می‌دانند و می‌بینند، نمی‌تواند جذاب باشد پس باید به درون هر شخصیت پرداخت، به قصه‌های پنهان و ناگفته، که همه انسان‌ها در نگاه اول قادر به دریافت آن نیستند. به همین علت همیشه به تنهایی به سراغ سوژه‌هایم می‌روم و با آن‌ها زندگی می‌کنم. هرچند مستندسازی تک نفره با چالش‌هایی هم روبه‌رو است و با تجربه‌هایی که با این نوع از تولید داشته‌ام، سعی می‌کنم آن‌ها را به حداقل برسانم.
تک روستا در ادامه درباره نحوه ارتباطش با سوژه‌های فیلم بیان کرد: برای نزدیکی بیشتر با شخصیت‌های داستان همیشه تلاش کرده‌ام به حرف دل‌شان گوش دهم تا بتوانم قصه‌های ناگفته‌شان را به فیلم تبدیل کنم. این موضوع باعث شده است که حتی بعد از پایان فیلمبرداری فیلم با همه سوژه‌هایم در رفت و آمد باشم برای مثال همسر عمو ناصر من را علی بالا (علی پسرم) صدا می‌زند و اگر چند روزی در تماس نباشیم، گلایه می‌کند.
کارگردان مستند «زندگی روی آب» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جشنواره «سینماحقیقت» و ورودش به حرفه مستندسازی با این رویداد تصریح کرد: در طول چهار یا پنج سال گذشته که وارد این حرفه شده‌ام، امسال با مستند «عمو ناصر» سومین حضورم را در جشنواره «سینماحقیقت» تجربه می‌کنم. جشنواره‌ای که هر سال برایم خاطرات شیرین و گاهی هم تلخ به همراه داشته است.
وی در پایان درباره اهمیت جشنواره «سینماحقیقت» و ورود آن به دوره هجدهم تاکید کرد: این جشنواره یکی از معتبرترین جشنواره‌های ایران و آسیاست. فیلم‌هایی که در دوره‌های قبل حضور داشتند نمایندگان شایسته‌ای در سطح جهانی بودند. با ورود «سینماحقیقت» به هجدهمین سال از برگزاری، انتظار هنرمندان این است که مدیران به هنر سینمای مستقل توجه بیشتری داشته باشند؛ سینمایی که تلاش می‌کند تا به دور از جریانات سیاسی به هنر سینما بپردازد.
عوامل مستند کوتاه «عمو ناصر» عبارتند از کارگردان، تهیه‌کننده و تصویربرداری: علی تک‌روستا، تدوینگر: روح‌الله قاسمی، طراحی و ترکیب‌صدا: محمدحسین ابراهیمی، اصلاح رنگ و نور: علی مومن‌علائی، عکاس: امید یکه‌فلاح، مدیر تولید: عباس عقبایی، مجری طرح: مرکز فرهنگی میثاق و تهیه شده در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی.
علی تک‌روستا کارگردان مستند «عمو ناصر» که در بخش مسابقه کوتاه هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره داستان این مستند گفت: مستند «عمو ناصر» روایت ۲ نفر یعنی عمو ناصر و برادرزاده‌اش است که با یک شناسنامه زندگی کرده‌اند اما برادرزاده سه سال قبل از دنیا می‌رود. وقتی عمو ناصر برای دریافت حقوق به بانک مراجعه می‌کند، به او می‌گویند حقوق بازنشستگی‌تان قطع شده است و در ادامه با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شود که در فیلم به تصویر کشیده شده است.
وی درباره مهم‌ترین چالش‌هایی که شخصیت داستان با آن روبه‌رو می‌شود، بیان کرد: از مهم‌ترین جنبه‌هایی که در این مستند به آن پرداخته‌ایم، به تصویر کشیدن بازخورد تصمیمات گذشته در حال افراد، بازخورد دیگران و اطرافیان در مشکلات پیش آمده برای شخصیت داستان و همچنین تلاش عمو ناصر برای گذر از چالش‌های پیش روست.
کارگردان «آقا نعمت» درباره سبک مستندسازی خود که بیش از هر چیز با تمرکز بر شخصیت‌ها و به صورت تک نفره پیش می‌رود، عنوان کرد: علاقه بسیاری به ساخت مستندهای شخصیت‌محور دارم زیرا انسان‌ها همیشه قصه‌های ناگفته‌ای در زندگی دارند، وقتی پا به دنیای شخصی آن‌ها می‌گذاریم با قصه‌های بسیار جذاب، همراه با تجربه‌های تلخ و شیرین مواجهه می‌شویم. در مستندهای شخصیت‌محور آنچه از شخصیت داستان، همه می‌دانند و می‌بینند، نمی‌تواند جذاب باشد پس باید به درون هر شخصیت پرداخت، به قصه‌های پنهان و ناگفته، که همه انسان‌ها در نگاه اول قادر به دریافت آن نیستند. به همین علت همیشه به تنهایی به سراغ سوژه‌هایم می‌روم و با آن‌ها زندگی می‌کنم. هرچند مستندسازی تک نفره با چالش‌هایی هم روبه‌رو است و با تجربه‌هایی که با این نوع از تولید داشته‌ام، سعی می‌کنم آن‌ها را به حداقل برسانم.
تک روستا در ادامه درباره نحوه ارتباطش با سوژه‌های فیلم بیان کرد: برای نزدیکی بیشتر با شخصیت‌های داستان همیشه تلاش کرده‌ام به حرف دل‌شان گوش دهم تا بتوانم قصه‌های ناگفته‌شان را به فیلم تبدیل کنم. این موضوع باعث شده است که حتی بعد از پایان فیلمبرداری فیلم با همه سوژه‌هایم در رفت و آمد باشم برای مثال همسر عمو ناصر من را علی بالا (علی پسرم) صدا می‌زند و اگر چند روزی در تماس نباشیم، گلایه می‌کند.
کارگردان مستند «زندگی روی آب» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جشنواره «سینماحقیقت» و ورودش به حرفه مستندسازی با این رویداد تصریح کرد: در طول چهار یا پنج سال گذشته که وارد این حرفه شده‌ام، امسال با مستند «عمو ناصر» سومین حضورم را در جشنواره «سینماحقیقت» تجربه می‌کنم. جشنواره‌ای که هر سال برایم خاطرات شیرین و گاهی هم تلخ به همراه داشته است.
وی در پایان درباره اهمیت جشنواره «سینماحقیقت» و ورود آن به دوره هجدهم تاکید کرد: این جشنواره یکی از معتبرترین جشنواره‌های ایران و آسیاست. فیلم‌هایی که در دوره‌های قبل حضور داشتند نمایندگان شایسته‌ای در سطح جهانی بودند. با ورود «سینماحقیقت» به هجدهمین سال از برگزاری، انتظار هنرمندان این است که مدیران به هنر سینمای مستقل توجه بیشتری داشته باشند؛ سینمایی که تلاش می‌کند تا به دور از جریانات سیاسی به هنر سینما بپردازد.
عوامل مستند کوتاه «عمو ناصر» عبارتند از کارگردان، تهیه‌کننده و تصویربرداری: علی تک‌روستا، تدوینگر: روح‌الله قاسمی، طراحی و ترکیب‌صدا: محمدحسین ابراهیمی، اصلاح رنگ و نور: علی مومن‌علائی، عکاس: امید یکه‌فلاح، مدیر تولید: عباس عقبایی، مجری طرح: مرکز فرهنگی میثاق و تهیه شده در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی.
علی تک‌روستا کارگردان مستند «عمو ناصر» که در بخش مسابقه کوتاه هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره داستان این مستند گفت: مستند «عمو ناصر» روایت ۲ نفر یعنی عمو ناصر و برادرزاده‌اش است که با یک شناسنامه زندگی کرده‌اند اما برادرزاده سه سال قبل از دنیا می‌رود. وقتی عمو ناصر برای دریافت حقوق به بانک مراجعه می‌کند، به او می‌گویند حقوق بازنشستگی‌تان قطع شده است و در ادامه با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شود که در فیلم به تصویر کشیده شده است.
وی درباره مهم‌ترین چالش‌هایی که شخصیت داستان با آن روبه‌رو می‌شود، بیان کرد: از مهم‌ترین جنبه‌هایی که در این مستند به آن پرداخته‌ایم، به تصویر کشیدن بازخورد تصمیمات گذشته در حال افراد، بازخورد دیگران و اطرافیان در مشکلات پیش آمده برای شخصیت داستان و همچنین تلاش عمو ناصر برای گذر از چالش‌های پیش روست.
کارگردان «آقا نعمت» درباره سبک مستندسازی خود که بیش از هر چیز با تمرکز بر شخصیت‌ها و به صورت تک نفره پیش می‌رود، عنوان کرد: علاقه بسیاری به ساخت مستندهای شخصیت‌محور دارم زیرا انسان‌ها همیشه قصه‌های ناگفته‌ای در زندگی دارند، وقتی پا به دنیای شخصی آن‌ها می‌گذاریم با قصه‌های بسیار جذاب، همراه با تجربه‌های تلخ و شیرین مواجهه می‌شویم. در مستندهای شخصیت‌محور آنچه از شخصیت داستان، همه می‌دانند و می‌بینند، نمی‌تواند جذاب باشد پس باید به درون هر شخصیت پرداخت، به قصه‌های پنهان و ناگفته، که همه انسان‌ها در نگاه اول قادر به دریافت آن نیستند. به همین علت همیشه به تنهایی به سراغ سوژه‌هایم می‌روم و با آن‌ها زندگی می‌کنم. هرچند مستندسازی تک نفره با چالش‌هایی هم روبه‌رو است و با تجربه‌هایی که با این نوع از تولید داشته‌ام، سعی می‌کنم آن‌ها را به حداقل برسانم.
تک روستا در ادامه درباره نحوه ارتباطش با سوژه‌های فیلم بیان کرد: برای نزدیکی بیشتر با شخصیت‌های داستان همیشه تلاش کرده‌ام به حرف دل‌شان گوش دهم تا بتوانم قصه‌های ناگفته‌شان را به فیلم تبدیل کنم. این موضوع باعث شده است که حتی بعد از پایان فیلمبرداری فیلم با همه سوژه‌هایم در رفت و آمد باشم برای مثال همسر عمو ناصر من را علی بالا (علی پسرم) صدا می‌زند و اگر چند روزی در تماس نباشیم، گلایه می‌کند.
کارگردان مستند «زندگی روی آب» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جشنواره «سینماحقیقت» و ورودش به حرفه مستندسازی با این رویداد تصریح کرد: در طول چهار یا پنج سال گذشته که وارد این حرفه شده‌ام، امسال با مستند «عمو ناصر» سومین حضورم را در جشنواره «سینماحقیقت» تجربه می‌کنم. جشنواره‌ای که هر سال برایم خاطرات شیرین و گاهی هم تلخ به همراه داشته است.
وی در پایان درباره اهمیت جشنواره «سینماحقیقت» و ورود آن به دوره هجدهم تاکید کرد: این جشنواره یکی از معتبرترین جشنواره‌های ایران و آسیاست. فیلم‌هایی که در دوره‌های قبل حضور داشتند نمایندگان شایسته‌ای در سطح جهانی بودند. با ورود «سینماحقیقت» به هجدهمین سال از برگزاری، انتظار هنرمندان این است که مدیران به هنر سینمای مستقل توجه بیشتری داشته باشند؛ سینمایی که تلاش می‌کند تا به دور از جریانات سیاسی به هنر سینما بپردازد.
عوامل مستند کوتاه «عمو ناصر» عبارتند از کارگردان، تهیه‌کننده و تصویربرداری: علی تک‌روستا، تدوینگر: روح‌الله قاسمی، طراحی و ترکیب‌صدا: محمدحسین ابراهیمی، اصلاح رنگ و نور: علی مومن‌علائی، عکاس: امید یکه‌فلاح، مدیر تولید: عباس عقبایی، مجری طرح: مرکز فرهنگی میثاق و تهیه شده در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی.
