روند بهینه کردن نرم افزارها برای پردازنده M1 اپل از دیدگاه توسعه دهندگان
فواید بسطی اپلیکیشن
به گفته‌ی گسترش‌دهندگان، با وجود سهل نبودن بسطی اپلیکیشن، اپل پروسه هجرت به علامت را مدیر نموده است و پردازندهی M1 سبب ساز می‌گردد قابل انعطاف‌افزارها از خصوصیت‌های بیشتری فایده‌مند شوند.
پیش از انتها سال ۲۰۲۰ و مقدمه ده سالی تازه، اپل از معماری جدیدی برای سیستم‌ادله و کامپیوترهای دوستداشتنی مک رونمایی کرد و این تکان قدم مهمی در آینده‌ی مک به‌اکانت میاید. در چهار ده سالی پیشین، اپل به‌طور منحصربه‌شخصی تیم‌ای از اقدامات بنیادی انجام داده میباشد تا طاقت فرسا‌افزار مک را به معماری تراشه‌های تماما تازه و متفاوتی تغییر و تحول دهد.
در واقعیت هیچ پلتفرم محاسباتی دیگری حتی‌در مقیاس شبیه، چنین مبادرت پیچیده‌ای را حتی برای یک توشه با پیروزی انجام نداده؛ چه رسد به کارایی برای سه تغییر و تحول عمده‌ی معماری که اپل در مک تولید نموده است: از موتورولا ۶۸۰۰۰ به PowerPC در ده سالی ۱۹۹۰، آن‌گاه به معماری Intel x86 در ده سالی ۲۰۰۰ و فعلا مسافرت به معماری نماد (ARM) و پردازنده‌های منحصر پباده سازی‌گردیده‌ی خویش اپل.
غول فناوری کوپرتینو بعداز پانزده سال استعمال از پردازنده‌های اینتل، معماری x86 را کنار گذارده و او‌لین توشه پردازنده‌ای با معماری ARM64 را در بطن مک‌بوک ایر و مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی و مک مینی مکان داده میباشد؛ تغییر تحول بسیار بزرگی که مدتی میباشد به خبر مهم این صنعت تبدیل گردیده. در واقع پردازندهی تازه را می‌قدرت یک نیروگاه قادر و در عین حالا بسیار باصرفه و نادر‌مصرف برای کامپیوترهای مک در حیث گرفت که بازده و اقتدار پردازشی آنان را افزایش میدهد؛ ولی با اعتنا به تغییر‌و تحول معماری از x86 به ARM64، انبوهی از قابل انعطاف‌افزارها اکنون برای معماری نو باصرفه نشده‌اند.
هر مسافرت دربرگیرنده کوشش‌های بزرگ‌ای برای خیر‌صرفا ساخت‌و‌ساز مشقت بار‌افزار تازه، بلکه تحول سیستم‌برهان‌های عظیم‌ی قابل انعطاف‌افزاری و به‌کارگیری ابزارهای گسترش‌ی نو برای به دستکم رساندن خطاها در انتقال یوزرها و گسترش‌دهندگان میباشد؛ از این‌رو غول دنیای فناوری می بایست تلاش نماید که فرآیند گذار توسعه و گسترش‌دهندگان را به معماری تازه تسریع نماید. در غیر این شکل، فرایند بسطی اکوسیستم اپل بسیار نماید، گسترش‌دهندگان ناراضی و یوزرها مهم‌ترین قربانیان این داستان خواهند بود. اپل برای دست یافتن بدین اصلی، ابزار موسوم به روزتا ۲ (Rosetta) را در حیث گرفته میباشد.
روزتا ۲ در واقعیت ابزار کامپایل اتوماتیک نرم افزار اپل میباشد که در مک سیستم عامل بیگ رمز برای ترجمه‌ی بلادرنگ کد x86 به کارگیری می شود؛ این ابزار تاسیس شده است تا اکثر اپلیکیشن‌های پردازنده‌های بر پایه ی اینتل x86 را به‌شکل سازگار به پردازنده‌های نشانه منتقل نماید و تا وقتی که توسعه و گسترش‌دهندگان، قابل انعطاف‌افزارهای خویش را برای پردازنده و معماری نو باصرفه نمایند، روزتا ۲ مکان خالی آن‌ها‌را برای یوزرها لبریز می‌نماید؛ البته روزتا ۲ جدای از سعی بسیار خوبش در مقایسه با بقیه مشابه‌سازها، یک راهکار موقت محسوب میشود و در مقایسه با اجرای ساکن، تلاش اپها را محدود می‌نماید. از طرف دیگر، غرض اپل متقاعد کردن هرچه بیشتر بسط‌دهندگان برای باصرفه‌سازی نرم‌افزار‌های خویش برای معماری M1 میباشد.
پشتیبانی از گسترش دهندگان
پشتیبانی از گسترش‌دهندگان فقط به ارائه‌ی مشابه‌ساز محدود نمی شود؛ اقدامات دیگر و حتی امکان‌های دشوار‌افزاری پردازنده در تسریع این جنبش نقش بسزایی ایفا می‌نمایند. از جمله، اپل برای تسریع فرایند انتقال اپها و بازی‌های iOS به سیستم‌برهان مک پروژه‌ای با اسم مک کاتالیست (Mac Catalyst) ساخت و ساز نموده است؛ ولی تا قبلا، درک کردن اینکه نرم افزار و پروژه‌های یادشده تا چه حد برای توسعه و گسترش‌دهندگان موءثر بوده‌اند، در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده بود. برای اطلاع از این قضیه، اینترنت‌وب سایت دیجی‌ترندز با بعضی از وسیع‌ترین طراحان و توسعه و گسترش‌دهندگان اپلیکیشن‌های مک گفت‌و‌گو‌ای انجام داده و این‌طور که مشخص و معلوم میباشد، بسط‌دهندگان از مراحل گذار به معماری تازه رضایت دارا هستند.
هجرت
کن کیس، مدیرعامل مجموعه Omni و منتشر کننده نرم افزار‌هایی به عنوان مثال OmniFocus و OmniGraffle، اذعان می‌نماید که ایجاد نرم افزار برای کامپیوترهای مک مجهز به پردازندهی M1 آسوده‌خیس نبوده؛ ولی مشکلی در فرایند هجرت نداشته میباشد. جیمز تامسون، بسط‌دهنده‌ی نرم افزار‌ی دوستداشتنی PCalc که از او‌لین تکثیر آن در کامپیوترهای مک نزدیک به ۳۰ سال می‌گذرد، میگوید درین سه ده سال، کلیه سه سفر قبل اپل به معماری نو را تجربه کرده که انتقال به معماری علامت سهل وآسان‌ترین آن ها بوده میباشد. وی به‌این نکته اشاره می‌نماید که دوران نادر‌تری برای پشتیبانی از پردازنده اپل سیلیکون (M1) و فشرده‌سازی ورژن‌ی Xcode نرم‌افزار‌ی بر اساس یونیورسال صرف نموده است. کیس و تامسون هر دو بر این باورند که کلید مهم این آسانی، شباهت پردازنده‌های اینتل و اپل سیلیکون میباشد.
اَش هیسن، مدیرعامل کمپانی قابل انعطاف‌افزاری Serif، مسئول نرم افزار‌هایی میباشد که جوایز مختلف فستیوال‌های پباده سازی اپل (Apple Design) را از آن خویش کرده‌اند. وی توضیح می دهد که Serif مدام از تکیه به پردازنده و معماری اینتل در نرم افزار‌های خویش خودداری کرده و تمرکز خویش را در بسطی برنامه برای آیپد معطوف نموده است که از پردازنده‌های اپل منفعت میگیرند؛ از این‌رو فارغ از هیچ مشکلی و در معمولی‌ترین وضعیت ممکن نرم افزار‌های خویش را به کامپیوترهای مک منتقل نموده است.
تغییر و تحول
اپل با تغییر و تحول معماری، فرایند پباده سازی و گسترش‌ی پردازنده‌های خویش را بهبود داده میباشد و از طرف دیگر کامپیوترهای تازه مک به لطف پردازندهی M1 می توانند نرم‌افزار‌ی iOS و آیپد Operating System را به‌شکل مستقر اجرا نمایند. با این اوصاف، سؤال اساسی این میباشد که آیا اپ‌های نام برده بازه نادر‌تری برای بسط و باصرفه‌سازی خواهند داشت؟ به گفته‌ی توسعه و گسترش‌دهندگان، پاسخ این سؤال منفی میباشد؛ چون اپ‌های iOS برای نمایشگرهای لمسی ساخته و با صرفه گردیده‌اند و به خصوصیت‌های خاص کامپیوترهای مک، مانند پشتیبانی از موشواره نیاز دارا‌هستند تا تجربه‌ی لذت‌بخشی در مک‌‌ها به ارمغان آورند؛ براین اساس گسترش و باصرفه‌سازی خصوصیت‌های یادشده در اپلیکیشن‌ها دوران‌بر خواهد بود. در قبال، مزایای مهم در منفعت‌گیری از قدرتی میباشد که‌این نرم افزارها با استعمال از قلب تپنده‌ی مک در چنگ استفاده کننده قرار میدهند.
کل توسعه و گسترش‌دهندگانی که با دیجیتال ترندز گفت‌و‌گو کرده‌اند، مصمم می‌باشند که تراشه‌های M1 مزایایی برای طرف داران اکوسیستم مک، به‌ویژه در قالب نرم افزار‌های قادر و کلاس فن‌ای به یار و همدم خواهد داشت. سیموناس باستیس، بسط‌دهنده ارشد اپلیکیشن‌ی بازنویسی عکس Pixelmator، میگوید معماری یاد‌ی یک دست در تراشه‌ی M1، موسوم به UMA، به اجزای داخلی اذن میدهد خاطر را به اشتراک بگذارند و در سود سرعت انتقال داده را ارتقا میدهد و سبب ساز پیشرفت در عملکرد چشمگیری می‌گردد. کاری که به‌راحتی در کامپیوترهای مک مبنی بر اینتل قابلیت و امکان‌پذیر نبود؛ چون معماری پردازنده‌های اینتل تماما متعدد میباشد و دربرگیرنده انتقال داده در میان پردازندهی مرکزی (CPU)، پردازندهی گرافیکی (GPU) و خاطر‌ی دسترسی تصادفی (RAM) میباشد که در غایت سبب به انتقال داده با سرعت کمتری در مقایسه با معماری یک دست گردد.
پردازندهی M1 اپل
پردازندهی M1 اپل، یک سیستم-روی-یک-چیپ (SoC) میباشد؛ یعنی تراشه‌ای مجتمع که بیشتر اجزای اساسی مرتبط با پردازش مشتمل بر، پردازندهی مرکزی، پردازنده گرافیکی، خاطر و … را به‌شکل یک واحد کلی در خویش مکان داده میباشد؛ از این‌رو توسعه و گسترش‌دهنده می تواند دسترسی بی آلایش و سریع‌تری به اجزای متفاوت پردازنده داشته باشد. به‌تیتر نمونه، هیسن خاطرنشان می‌نماید که در بعضی موردها، نرم‌افزار‌های Serif در مک‌بوک M1 نزدیک به ۱۰ برابر سریع‌خیس از مک‌بوک پرو ۱۶ اینچی، یکی‌از قدرتمندترین محصول ها مصرفی اپل کار می‌نماید.
به‌دنبال‌ی مذاکره، تامسون و باستیس بدین نکته اشاره می‌نمایند که پیشرفت‌های مشقت بار‌افزاری M1 به نرم افزارها قابلیت میدهد کارهایی انجام دهند که در کامپیوترهای دیرین مک قابلیت و امکان‌پذیر وجود ندارد و در حال حاضر آنها اقتدار و خصوصیت‌های بیشتری در چنگ دارا‌هستند. به لحاظ می رسد کوپرتینویی‌ها کارایی کرده‌اند تا اطمینان نتایج نمایند که گسترش‌دهندگان از تلاش پردازندهی تازه پردازنده M1 سود‌مند شوند و به واسطه‌ی آن، توان و خصوصیت‌های بیشتری در اپ‌های خویش اعمال نمایند. این پیشرفتی اصلی خواهد بود؛ چون کامپیوترهای فردی مبتنی بر پردازنده‌های اینتل تا قبل از این با گاز دستگاه‌های تلفن یاروهمدم پیشرفت نکرده‌اند؛ البته آنچه مسلم میباشد، کامپیوترهای مک با پردازنده‌ای تازه با نام پردازنده M1 برای انتقام بازگشته‌اند.
